Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Acculturation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Considerations on the acculturation process in the light of research on Macedonian emigration to the Principality and Kingdom of Bulgaria (a case study)
    Autorzy:
    Pandevska, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32335696.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ottoman Empire
    Ottoman Macedonia
    Principality/ Kingdom of Bulgaria
    migrations
    acculturation
    Opis:
    Theorists of migration attempt to establish certain basic frameworks for their classification and ranking, and nowadays, they also do so by introducing subcategories. However, the complexities still burden the precise delineation of all nuances of migration processes and their causes. This article, as a case study, is trying to make a small contribution to the vast topic of Balkan migrations. The focus is solely on the migration processes of the Macedonian population towards the territory of Bulgaria (in the 1870s and at the beginning of the 20th century) and their aftermath (acculturation). For this occasion, starting from the premise of „all refugees are migrants, but not every migrant is a refugee”, migrations are defined only using the following terms: 1) forced migrations with their product being refugees, and 2) continuous voluntary or so-called „quiet” migration processes. This article analyses an original document produced by a marginalised group in Bulgarian society: „ notes” written on the blank spaces of the history. In this case, the viewpoints of these author(s) clash with the mainstream immigration policy of Bulgaria. This document in itself is xenophobic towards all those who do not originate from Bulgaria. However, certain details it provides correspond to the ways in which so-called „quiet” migrations unfold.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2023, 30; 153-170
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Procesy akulturacji galicyjskich Żydów w Bośni – analiza teczek urzędniczych
    Acculturation of Galician Jews in Bosnia – officials’ portfolio analysis
    Autorzy:
    Maleszka, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909961.pdf
    Data publikacji:
    2016-03-08
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Sephardic Jews
    Sarajevo
    Jewish acculturation
    Galician Jews in Bosnia
    Sefardyjczycy
    Sarajewo
    Akulturacja Żydów
    Żydzi Galicyjscy w Bośni
    Opis:
    The Archives of Bosnia-Herzegovina, marked with tragedy of fire, had stored large archive collections of files of Austro-Hungarian officials. Among them there had been a numerous group of files of Galician officials, including those of Jewish descent (20%). The collection of 19 files that has survived the fire does not entitle us to unequivocally state any thesis on processes of acculturation of Galician Jews in Bosnia. Nevertheless, we can observe that many Ashkenazi newcomers from Galicia described themselves as Poles, even though initially they had not identified with Polish national idea. Possibly the reason for this is the fact that the Polish community in Bosnia was culturally closer to Galician Jews than local Sephardic population or Ashkenazi immigrants from other countries.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2015, 22, 2; 91-100
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związki tradycyjnej muzyki wokalnej Wołochów między Karpatami a Bałkanami w kontekście historycznych migracji wołoskich
    The Links between traditional Valachian vocal music from the Carpathians and the Balkans in the context of historical Valachian migrations
    Autorzy:
    Cząstka-Kłapyta, Justyna Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1490636.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-18
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    ethnomusicology
    polifony of dron
    heterophony
    Wallachian instruments
    Hutsulschyna
    Vlachs
    oral musical tradition
    Aromanian, acculturation
    melismatic style
    tetrachord
    Wallachian scale
    Aromanian
    acculturation
    etnomuzykologia
    polifonia dronu
    heterofonia
    instrumenty wołoskie
    Huculszczyzna
    oralna tradycja muzyczna
    arumuński
    akulturacja
    styl melizmatyczny
    skala wołoska
    Opis:
    Kultura muzyczna Aromanów, potem zrutenizowanych i w końcu spolonizowanych grup wołoskich ulegała procesom akulturacji, adaptacji i przetwarzania. Prawdopodobnie w świadomości grupowej tego etnosu przetrwały pewne ponadczasowe, obiegowe konstrukty muzyczne, które wpływały na melodykę pieśniową, stylistykę wykonawczą i wzory muzykowania. Można je uznać za wspólny idiom dla zróżnicowanej wołoskiej tradycji wokalnej. Za wspólne cechy bałkańskiego (aromańskiego) i karpackiego (wołoskiego) dziedzictwa wokalnego uznaje się: przyrodzony słuch harmoniczny, wyrażany w skłonności do śpiewania na głosy bez towarzyszenia instrumentalnego, bądź z jego udziałem w formie heterofonicznej. Wielogłosowe formy śpiewu cechuje hierarchizm głosowy połączony z wrażliwością na akustykę brzmienia, która przejawia się w specyficznych manierach wykonawczych (wolne tempo, swoboda wykonawcza, długie frazy oddechowe, glissandowanie i inne). Wołoski idiom współbrzmień międzygłosowych określają interwały kwarty, kwinty, oktawy i dysonanse – zwłaszcza sekundy. Największe podobieństwa zaznaczają się zwłaszcza pomiędzy repertuarem wokalnym karpackich Rusinów i Aromanów także w odniesieniu do podłoża skalowego, morfologii melodyki pieśniowej (np. tetrachordalna i pentachordalna budowa fraz, prymarne znaczenie kwarty, skłonność do descendentalnych fraz) oraz do descendentalnej rytmiki punktowanej i odwrotnie punktowanej. Do wspólnego wołoskiego dziedzictwa muzycznego zaliczają się także instrumenty muzyczne jak: fujara, duda/gajda, trembita, dwojnica, których podłoże skalowe i melodyka przyczyniały się do ujednolicania zróżnicowanych i odległych geograficznie wokalnych dialektów wołoskich wraz z całym rytualno-magicznym podłożem jeszcze do niedawna zrośniętym z pasterskim trybem życia. Także we wszystkich współczesnych etnosach wołoskich, jak i w tych, które uważają się za spadkobierców tej tradycji, śpiew na głosy jest traktowany jako wyróżnik tożsamości etnicznej, podstawowe narzędzie komunikacji i integracji społecznej. Przetrwanie tej unikalnej na skalę zarówno Karpat jak i Bałkanów wielogłosowej praktyki śpiewu może być odpowiedzią na poczucie wyizolowania i migracyjnego charakteru życia Wołochów. Innymi przyczynami mogą być stosunkowy izolacjonizm kulturowy i geograficzny obszarów górskich, a także rozproszony i górski charakter wołoskiego osadnictwa. Na odczuwaną audytywnie odrębność wielogłosu karpackiego od bałkańskiego mogły mieć wpływ zarówno procesy kruszenia archaicznych form wielogłosu (dron), przetrwałych bardziej na gruncie instrumentalnym, także manier wykonawczych i związanego z nimi archaicznego repertuaru, jak i późniejsze nawarstwienia związane z wpływami wschodniosłowiańskiej heterofonii wariacyjnej, a następnie średniowiecznej techniki wielogłosowej (discantus) rozpowszechnianej w świątyniach katolickich i prawosławnych w okresie migracji wołoskich i w ostateczności wpływów harmoniki dur-moll, która przyczyniła się do zaniku polifonicznych struktur myślenia i spłaszczenia wołoskiej idiomatyki wokalnej.
    The musical culture of the Aromanians, and other Valachian-origin groups, was constantly subjected to acculturation and dynamic adaptation. These groups have preserved certain timeless, circulating musical constructs most likely influencing the architecture of the song melody, performance style and music-making patterns, which can be considered as a common idiom of the Walachian vocal tradition. The common features of the Balkan (Aromanian) and Carpathian (Valachian) vocal heritage are: natural harmonic hearing expressed in the tendency to sing without instrumental accompaniment, or with its participation in a heterophonic form. Polyphonic singing forms are characterized by a vocal hierarchy combined with a sensitivity to the acoustics of sound, which manifests itself in specific performance manners (slow pace, performance freedom, long breathing phrases, glissanding, etc.). The Valachian idiom of inter-voice chords is defined by the intervals of fourths, fifths, octaves and dissonances - especially seconds. The greatest similarities are especially visible between the vocal repertoire of Carpathian Ruthenians and Aromanians, also in relation to the scale, the morphology of the song melody (e.g. tetrachordal and pentachordal structure of phrases, the primary meaning of the fourth, the tendency to descendental phrases) and to descendental rhythmic punctuated and inversely scored. The common Valachian musical heritage also includes musical instruments such as: fujara, duda / gajda, trembita, dwojnica, which music scale and melody contributed to the unification of diverse and geographically distant vocal dialects along with their ritual-magic background related with pastoral lifestyle.Singing for voices is considered as a basic feature of ethnic identity, and as a tool of communication and social integration within the present-day Valachian ethnoses. The survival of the unique polyphonic singing practice may be related to migratory nature of Valachian lifestyle as well as relative cultural and geographical isolationism of mountain areas together with the scattered nature of the Valachian settlement. Differences between the Carpathian and Balkan polyphony may have been related to the crushing of archaic polyphonic forms (drones), which in Carpathians have survived mainly on the instrumental grounds.  The performance manners and the archaic repertoire associated with drones were influenced by East Slavic variation heterophony, and then medieval polyphonic technique (discantus) disseminated in Catholic and Orthodox churches during the Valachian migration period. Finally, the major-minor harmonics, contributed to the disappearance of polyphonic structures and the flattening of Valachian vocal idioms.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2021, 28, 1; 321-362
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies