Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Leszka, Mirosław" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Kwestia obsady stanowisk magistrów militum za panowania cesarza Zenona (474–491)
The Question of assigning the posts of Magistri Militum during the reign of emperor Zeno (474–491)
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2043548.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Byzantium
emperor Zeno
magistri militum
Bizancjum
cesarz Zenon
magistrzy militum
Opis:
Kwestia obsady stanowisk magistrów militum za panowania cesarza Zenona (474–491). Wywodzący się z Izaurii cesarz Zenon, to władca zmagający się bardziej z wewnętrznymi przeciwnikami, którzy podejmowali próby odebrania mu władzy (uzurpacje Bazyliskosa 475–476, Marcjana 479, Illusa i Leoncjusza 484–488) niż z wrogami zewnętrznymi. Kariera Zenona, zanim został władcą miała charakter wojskowy. Z pewnością był komesem domesticorum i magistrem militum per Orientem, a część uczonych uważa, że mógł zajmować również stanowisko magistra militum per Thracias oraz magistra militum praesentalis. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie czym kierował się dysponujący bogatym wojskowym doświadczeniem cesarz przy powoływaniu magistrów militum. Przegląd dostępnych informacji, dotyczących powoływania magistrów militum przez Zenona prowadzi do wniosku, że stanowiska te były środkiem do pozyskiwania lub wynagradzania ludzi, których wsparcie było z jakichś względów potrzebne cesarzowi. Najwyższe stanowiska dowódcze stosunkowo często rozdawane były członkom cesarskiej rodziny czy rodzin wpływowych osobistości na dworze cesarskim względnie ich protegowanych. Trzeba zaznaczyć, że kandydaci na magistrów militum dysponowali najczęściej jakimś wojskowym doświadczeniem, ale nie musiało być ono szczególnie bogate.
Originating from Isauria, Emperor Zeno was a ruler who struggled more against internal opponents who made attempts to deprive him of power (usurpations of Basiliskos 475-476, Martian 479, Illus and Leontius 484-488) than against external enemies. Zeno's career, before becoming a ruler, was of a military nature. He was certainly a comes domesticorum and magister militum per Orientem, and some scholars believe that he may also have held the position of magister militum per Thracias and magister militum praesentalis. The aim of the article is to make an attempt to answer the question what the emperor, who had rich military experience, was guided by when appointing magistri militum. A review of the available information concerning the appointment of magistri militum by Zeno leads to the conclusion that these posts were a means of recruiting or rewarding people whose support the emperor needed for some reason. The highest positions of command were relatively often given to members of the imperial family or the families of influential personalities at the imperial court or their protégés.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2021, 28, 2; 5-22
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Milijana Kajmakamova, Vlast i istorija v Srednovekovna Bălgarija VII-XIV vek, Paradigma, Sofija 2011, ss. 340.
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909818.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2013, 20, 1; 239-242
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Milijana Kajmakamova, Vlast i istorija v Srednovekovna Bălgarija VII-XIV vek, Paradigma, Sofija 2011, ss. 340.
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909819.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2013, 20, 1; 239-242
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symeon I Wielki – pół Grek? Kilka uwag na temat znaczenia terminu ‘emiargos’ (Liutprand z Kremony, „Antapodosis”, III, 29)
A few remarks on the term Emiargos (Liutprand of Cremona, Antapodosis, III, 29)
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909844.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Symeon I
Bulgaria
Greeks
Middle Ages
Bułgaria
Grecy
średniowiecze
Opis:
Byzantines were well aware that Symeon I, Bulgarian sovereign (893–927), was an educated man, deeply rooted in his own culture and not devoid of the knowledge of their world. Such awarness is an undertone of the letters by Nicholas the Mysticus, and was the most emphatically expressed – as the majority of scholars assume – by Liutprand of Cremona. The latter, in his Antapodosis, called Symeon an emiargos, which is supposed to mean semigrecus, ‘a half-Greek.’ However, this meaning is far from established. Michele Bandini has recently suggested that the word may have been a corrupt Latin version of ἡμίεργος, ‘half-developed, unfinished,’ being a negative description of the tsar of Bulgaria. Nevertheless, if one accepts M. Bandini’s idea or assumes the traditional understanding of emiargos as semigrecus, it should be noted that the term should not be understood as an expression of recognition, but rather as Irony, acerbity or even hostility. This interpretation matches far more accurately the overall perception of Symeon’s image in the Byzantine eyes, yet, by no means does it change the present assessment of his accomplishments and legacy.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2013, 20, 1; 19-24
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nina Gagova, Vladeteli i knigi. Učastieto na južnoslovianskija vladetel v proizvodstvoto i upotrebata na knigi prez Srednovekovieto (IX–XV v.): recepcijata na vizantijskija model, Izdatelstvo „PAM Păblišing Kămpani” OOD, Sofija 2010, ss. 337 (Istorija i knižnina).
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909868.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2012, 19, 1; 318-321
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symeon I Wielki, władca Bułgarii w przekazie Leona Diakona (Historia, VII, 7)
Simeon I the Great, the ruler of Bulgaria in the account of Leo the Deacon (Historia, VII, 7)
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910090.pdf
Data publikacji:
2020-01-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Leon Diakon
bitwa pod Anchialos 917
średniowieczna Bułgaria
Symeon I Wielki
medieval Bulgaria
Symeon I the Great
Leo of Deacon
the battle of Anchialos 917
Opis:
Symeon w przekazie Leona Diakona (Historia, VII, 7) to postać jednoznacznie negatywna. Butny barbarzyńca, który ośmielił się nie tylko najeżdżać na bizantyńskie terytorium, ale i żądać, by Romajowie proklamowali go swoim władcą. Nawet zwycięstwo w bitwie pod Anchialos (917) nie było owocem jego wojskowego kunsztu, a skutkiem rozdarcia w obozie bizantyńskim. Bułgarski władca był w rękach bizantyńskiego autora jedynie wygodnym narzędziem do realizacji celu ukazania dość banalnej prawdy, że niezgoda we własnym obozie i żądza władzy prowadzą do nieszczęść tak w wymiarze osobistym, jak i całego państwa. 
Simeon in the account of Leo the Deacon (Historia, VII, 7) is an unambiguously negative figure. A bold barbarian who dared not only to raid Byzantine territories, but also to demand that the Romans proclaim him a ruler. Even his victory at the Battle of Anchialos (917) was not the result of his military prowess, but a tear in the Byzantine camp. It should be clearly emphasized that he was not the hero of the aforementioned passage of Leo the Deacon's work, but Leo Phokas. The Bulgarian ruler was only a convenient tool in the hands of the Byzantine author for the purpose of showing a rather trivial truth that disagreement in one’s own camp and the desire for power lead to misfortunes, both for the individuals and for the nation. 
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2019, 26, 1; 33-41
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hypomnemata byzantina. Prace ofiarowane profesorowi Maciejowi Salamonowi, pod redakcją Jacka Bonarka i Stanisława Turleja, Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowch Uniwersytetu Jana Kochanowskiego, Filia w Piotrkowie Trybunalskim, Wydawnictwo-Drukarnia Marland 2, Piotrków Trybunalski 2017, ss. 166.
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910229.pdf
Data publikacji:
2019-02-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2018, 25, 1; 333-335
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Flavius Areobindus – wódz jednej wojny
Flavius Areobindus – the one-war general
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910246.pdf
Data publikacji:
2020-12-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Byzantium
Persia
Flavius Areobindus
Anicia Iuliana
Anastasius I
Bizancjum
Persja
Flawiusz Areobind
Anicja Juliana
Anastazjusz I
Opis:
Artykuł poświęcony został Flavius Areobindus, przedstawicielowi wojskowej arystokracji ostatnich dekad V i pierwszych VI w., magistrowi militum per Orientem i konsulowi roku 506.  Areobindus pojawia się wyraźniej na kartach źródeł jedynie w kontekście wojny bizantyńsko-perskiej z lat 503–505.   Wzmiankowany jest również w związku z wydarzeniami  rozgrywającymi się na tle religijnym w Konstantynopolu w  listopadzie 512 r. Został wówczas, bez żadnego zresztą własnego udziału, wskazany przez buntujących się przeciw cesarzowi Anastazjuszowi,  jako kandydat do cesarskiego tronu. Był mężem  Anicji Juliany, jednej z najwybitniejszych kobiet wczesnego Bizancjum.
The article is dedicated to Flavius Areobindus, a member of military aristocracy during the turn of the 5th and the 6th centuries; who was a magister militum per Orientem and a consul in the year 506. Areobindus appears more explicitly in the sources only in relation to the Byzantine-Persian war of 503–505. He is also referenced in the context of religious developments in Constantinople that took place in November, 512. At that point, with no contribution of his own, he was named a candidate to the imperial throne by the rebels against the emperor Anastasius. He was a husband of Anicia Juliana, one of the most prominent women of the early Byzantium.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2020, 27, 1; 5-16
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia tzw. Powstania Konstantyna i Frużyna w bułgarskiej literaturze naukowej
The question of the so-called uprising of Konstantin and Fruzhin in Bulgarian scholarship
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909807.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Constantine II Asen
Fruzhin
Vidin Tsardom
Konstantyn II Asen
Frużyn
Carstwo Widyńskie
Opis:
The present article demonstrates the main points made in the discussion on the co-called uprising of Konstantin and Fruzhin, raised in Bulgarian academic literature over the last one hundred fifty years. The overview of the proposed approaches (which concern, amongst other, such issues as when and where the rebellion broke out, how large forces where involved in it and when it came to an end) leads the author of the study to the conclusion that there is an urgent need for the academic world to develop (balanced and more closely connected with the results of the academic discussion) a vision not only of the topical issue itself but also of the whole first quarter of the century after the battle of Nicopolis.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2014, 21, 1; 5-12
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ivan Božilov, Bălgarskata archiepiskopija XI-XII vek. Spisăkăt na bălgarskite archiepiskopi, IK „Gutenberg” Sofija 2011, ss. 159.
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909876.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2012, 19, 1; 316-318
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Константинопол; Никeя; Михаил Хониат; Михаил VIII Палеолог
Between Constantinople and Constantinople: Nicaea as a capital and its role in 13th century
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909904.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Константинопол
Никeя
Михаил Хониат
Михаил VIII Палеолог
Constantinople
Nicaea
Michael Choniates
Michael VIII Palaeologus
Konstantynopol
Nikea
Niketas Choniates
Michał VIII Paleolog
Opis:
Bithynian Nicaea functioned as a capital of the Byzantine state for just under sixty years. Despite that temporariness, the city was able to perform a majority of the roles of the capital ‘Constantinopolitan style’. It was a residence of an emperor and a patriarch, a place of the imperial coronations, a centre of culture and science, a stately city under particular imperial protection. It lacked but one, irretrievable feature – it was not Constantinople itself. Michael Choniates wrote that Nicaea was a Babylon for the Byzantines and after completing their repentance there they would be allowed to return to the City, their ‘promised land’. That prophecy was fulfilled in the summer of 1261, when Constantinople fell into the hands of Michael VIII Palaeologus.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2012, 19, 1; 39-49
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz cara Piotra w bułgarskich źródłach średniowiecznych
Image of tsar Peter in the medieval Bulgarian sources
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910014.pdf
Data publikacji:
2018-02-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
medieval Bułgaria
tsar Peter
Jan Rylski
middle ages
Bulgarian sources
car Piotr
średniowiecze
źródła bułgarskie
średniowieczna Bułaria
Opis:
The article is devoted to image of tsar Peter in medieval Bulgarian sources (10th-14th c.). Bulgarian sources did not give modern historians to chance of researching of the Peter’s ruling. They could be useful in studying the cult of tsar Peter and memory about him. 
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2017, 24, 1; 5-16
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Flawiusz Patrycjusz, konsul roku 500
Flavius Patricius, consul for the year 500
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32316962.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Byzantium
Flavius Patricius
Anastasius I
Justin I
Bizancjum
Flawiusz Patrycjusz
Anastazjusz I
Justyn I
Opis:
Artykuł poświęcony jest Flawiuszowi Patrycjuszowi, konsulowi roku 500. Przez kilkanaście lat był on bliskim współpracownikiem cesarza Anastazjusza, który powierzał mu odpowiedzialne zadania zarówno w sferze wojskowej, cywilnej, jak i religijnej, co świadczyło o tym, że mu ufał i go doceniał. W czasie wy[1]borów władcy w lipcu 518 r. to prawdopodobnie on został okrzyknięty cesarzem przez gwardzistów podległych Celerowi, magistrowi officiorum. Wybór ten został utrącony przez podwładnych Justyna, komesa excubitores. W początkach panowania Justyna I (schyłek 518 początek 519 r.) po zrealizowaniu interwencji w Edessie — wobec tamtejszego biskupa Pawła — popadł w niełaskę, został pozbawiony majątku i skazany na wygnanie. Po tym wydarzeniu znika ze źródeł.
This article is devoted to Flavius Patricius, consul for the year 500. For several years he was a close associate of the emperor Anastasius, who entrusted him with important tasks in the military, civil and religious spheres, which indicated that he placed his confidence and esteem in him. During the election of the ruler in July 518, it was probably him who was proclaimed emperor by the guards subordinate to Celer, magister officiorum. This appointment was thwarted by the subordinates of Justin, the comes excubitorum. At the start of the reign of Justin I (late 518, early 519), after intervening in Edessa against the local bishop Paul, Patricius fell out of favour, was deprived of his property and sentenced to exile. After this event he disappears from the sources.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 25-42
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksander Paroń, Pieczyngowie. Koczownicy w krajobrazie politycznym i kulturowym średniowiecznej Europy, Instytut Archeologii i Etnologii PAN, Wrocław 2015, ss. 520.
Autorzy:
Leszka, Mirosław Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909988.pdf
Data publikacji:
2017-01-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Pieczyngowie
Stepowcy
Bizancjum
Bułgaria
Ruś
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2016, 23, 1; 203-206
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gabriel Radomir (1014–1015) i Jan Władysław (1015–1018), władcy państwa bułgarskiego w źródłach bizantyńskich
Gavril Radomir (1014–1015) and John Vladislav (1015–1018), rulers of the Bulgarian state in the Byzantine sources
Autorzy:
Leszka, Mirosław Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910227.pdf
Data publikacji:
2019-02-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
medieval Bulgaria
tsar Gavril Radomir
tsar John Vladislav
Byzantine sources
średniowieczna Bułgaria
car Gabriel Radomir
car Jan Wladysław
źródła bizantyńskie
Opis:
Artykuł poświęcony jest wizerunkowi carów bułgarskich: Gabriela Radomira i Jana Władysława, którzy przez ponad trzy lata po śmierci cara Samuela stawiali opór cesarzowi Bazylemu II. Według autora nie wzbudzili on specjalnego zainteresowania bizantyńskich historiografów. Z jednej strony wynikało to z krótkotrwałości ich rządów, z drugiej zaś, być może, z przekonania, że losy zmagań cesarstwa z Bułgarią Komitopulów rozstrzygnęły się już wcześniej – w krwawych bojach z Samuelem, który dla Bizantyńczyków był z pewnością postacią zdecydowanie większego formatu niż jego następcy.
The article concerns the image of the Bulgarian tsars: Gavril Radomir and John Vladislav, who resisted the emperor Basil II for over three years after the death of tsar Samuel. According to the author, they did enjoy much attention of the Byzantine historians. On the one hand, it was due to the briefness of the reigns of the aforementioned tsars’, on the other, because of the conviction that the outcome of the conflict between the Empire and Bulgaria of Cometopulis had been decided earlier - during the bloody war with Samuel, who certainly was considered a character of much higher stature than his successors.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2018, 25, 1; 43-51
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies