Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "polityka zagraniczna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
The Foreign Policy of Turkey – between Transatlanticism and Orientalism
Turecka polityka zagraniczna. Między atlantycyzmem a orientalizmem
Autorzy:
Wódka, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2021219.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Turkey
foreign policy
Arab Spring
Turcja
polityka zagraniczna
arabska wiosna
Opis:
The article explores the transformation which the Turkish foreign policy has been undergoing in the last decade since the post-Islamist Justice and Development Party had come to power. Whereas in the cold-war era Turkey concentrated its foreign policy on bolstering the alliance with the United States and on efforts to join the European Communities, last couple of years have seen the country diversify its international engagement. Turkey has been using ‘new’ instruments, such as softpower, to build up its regional status. Yet, the ambitious foreign policy is constrained by the regional developments, the Arab Spring turmoil being the prime example.
Artykuł analizuje przemiany zachodzące w tureckiej polityce zagranicznej w ostatniej dekadzie pod rządami postislamistycznej Partii Sprawiedliwości i Rozwoju. Turcja, która w czasach zimnowojennych w swojej w polityce zagranicznej koncentrowała się na budowie sojuszu z USA i aspiracjach członkowskich we Wspólnotach Europejskich, w ostatnich latach dywersyfikuje kierunki zaangażowania międzynarodowego. Otwiera się na nowe regiony, przede wszystkim Bliski Wschód, ale również intensyfikuje relacje z innymi wzrastającymi potęgami. Budując swoją pozycję w regionie, wykorzystuje „nowe” instrumenty dyplomatyczne, takie jak softpower. Ambicje Ankary w polityce zagranicznej ograniczane są jednak przez wydarzenia w regionie, przede wszystkim związane z arabską wiosną.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2014, 44; 89-100
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poland’s Foreign Policy towards the European Union 2015-2017: A Hard Cooperation Model or a Collision Course?
Polityka zagraniczna Polski wobec Unii Europejskiej 2015–2017. Model twardej współpracy czy kurs kolizyjny?
Autorzy:
Willa, Rafał
Potorski, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935870.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Polska
European Union
foreign policy
Polska
Unia Europejska
polityka zagraniczna
Opis:
After 1989, Poland’s foreign policy initially prioritized aiming for membership in the North Atlantic Treaty Organization and the European Union and, upon achieving this goal, the focus shifted to strengthening the bonds with these organizations. This very image was not disturbed even by a short period of time (2005–2007), during which a coalition of the Euroskeptics and the extreme Right ruled the country. However, some symptoms were noticeable back then, regarding a certain change in the manner of thinking about the role of the foreign policy within the framework of state policies or about the model of the unification of Europe. After 8 more years of Poland’s existence within the main trend of European integration processes, a rapid shift to the right occurred on the domestic political scene and in consequence the Law and Justice party achieved full and selfcontained authority. Since that very moment, we have been observing a Warsaw-Brussels conflict that seems to be escalating with almost every passing day. What initiated the conflict? What matters does it concern? What is the possible course of events? In this article, we shall attempt at providing an answer to these, as well as other questions.
Po 1989 roku priorytetem Polski w polityce zagranicznej było najpierw dążenie do uzyskania członkostwa, a następnie zacieśnianie więzi łączących ją z Sojuszem Północnoatlantyckim i z Unią Europejską. Tego obrazu nie zmącił nawet krótki okres (2005–2007) sprawowania władzy w kraju przez koalicję eurosceptyków i skrajnej prawicy. Dało się już jednak wówczas zauważyć inny sposób myślenia czy to o roli polityki zagranicznej w ramach polityk państwowych, czy także o modelu jednoczenia Europy. Po kolejnych 8 latach funkcjonowania Polski w głównym nurcie procesów integracji europejskiej na krajowej scenie politycznej nastąpił gwałtowny zwrot w prawo i tym samym przejęcie pełnej i samodzielnej władzy przez partię Prawo i Sprawiedliwość. Od tego czasu obserwujemy, nasilający się niemal z każdym dniem, spór na linii Warszawa–Bruksela. Od czego się on zaczął? Jakich kwestii dotyczy? Jakie są możliwe scenariusze rozwoju wydarzeń? Spróbujemy na te i inne pytania odpowiedzieć w niniejszym artykule.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 60; 163-181
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiędzy izolacjonizmem i globalizacją z chińską charakterystyką: stosunki USA–ChRL w pierwszym roku prezydentury Donalda Trumpa
Between isolationism and globalization with Chinese characteristics: US–PRC relations in the first year of Donald Trump’s presidency
Autorzy:
Kowalski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1936121.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Chiny
USA
globalizacja
protekcjonizm
polityka zagraniczna
China
globalization
protectionism
foreign policy
Opis:
Stosunki amerykańsko-chińskie w pierwszym roku prezydentury Donalda Trumpa były okresem gwałtownego przewartościowania polityki Waszyngtonu wobec Pekinu. Protekcjonistyczne hasło „America First” kontrastowało wyraźnie z próbą narzucania przez Chińską Republikę Ludową globalnej narracji otwartości gospodarczej, a wycofywanie się Stanów Zjednoczonych z porozumień wielostronnych zaczęły dyskontować władze Chin, wysuwając własne projekty multilateralne. W porównaniu z prezydenturą Baracka Obamy, postulującego „zwrot ku Azji” (pivot to Asia), pierwszych dwanaście miesięcy rządów jego następcy w Białym Domu charakteryzowała wyraźna zmiana priorytetów w polityce wobec Chin w oparciu o konfrontacyjną retorykę i rosnącą asertywność w kwestiach gospodarczych.
American-Chinese relations in the first year of Donald Trump’s presidency were characterized by a fundamental reevaluation of Washington’s policy towards Beijing. The protectionist slogan “America First”, clearly contrasted with the attempts of the People’s Republic of China to put forward its own global narrative of economic openness, and the US’s withdrawal from multilateral agreements were counterbalanced by the Chinese authorities putting forward their own multilateral projects. In comparison with the presidency of Barack Obama, who advocated the “pivot to Asia”, the first twelve months of Trump’s tenure in the White House were characterized by a fundamental change of priorities in foreign policy towards China, based on confrontational rhetoric and growing assertiveness of the economic agenda.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 61; 23-38
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie)spójność wizerunku Indonezji : strategiczna narracja i działania w polityce zagranicznej
(In)coherence of Indonesia’s image: strategic narratives and activity in foreign policy
Autorzy:
Grzywacz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1871779.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Indonezja
polityka zagraniczna
strategiczna narracja
demokracja
Indonesia
foreign policy
strategic narrative
democracy
Opis:
Wzrost znaczenia Indonezji w regionie Azji i Pacyfiku jest zauważalny przynajmniej od 2004 r. Promowanie demokracji przez Indonezję uznaje się za jedną z ważniejszych ról, jakie ona odgrywa, zaś „demokratyczny zwrot” w polityce zagranicznej tego państwa jest szeroko analizowany. Celem tego artykułu jest zwrócenie uwagi na kolejny aspekt związany z tymi badaniami – spójności wizerunku promotora demokracji z działaniami w polityce zagranicznej z perspektywy strategicznej narracji. Pytanie badawcze brzmi: czy wizerunek Indonezji jako promotora demokracji jest spójny? W artykule weryfikowana jest hipoteza stanowiącą, że Indonezja nie tworzy spójnego wizerunku państwa promującego demokrację, choć z pewnymi wyjątkami.
Increase of Indonesia’s importance in the Asia- Pacific region has been observed at least since 2004. Indonesia’s role as a democracy promoter is considered to be one of the most important of its roles, and its ‘Democratic turn’ in foreign policy has been widely analyzed. The aim of this article is to develop the discussion on this issue by analyzing the coherence between image and foreign policy from the perspective of strategic narratives. The article aims to answer the research question: is Indonesia’s image as the democracy promoter coherent? The findings show that Indonesia has not been creating coherent image of democracy promoter, however, with some exceptions.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 65; 89-102
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sankcje wobec Rosji
Sanctions against Russia
Autorzy:
Kuczyńska-Zonik, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944998.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
sankcje
Rosja
polityka zagraniczna
popularność Putina
sanctions
Russia
foreign policy
Putin’s popularity
Opis:
W marcu 2014 roku Unia Europejska zdecydowała się nałożyć sankcje na Rosję w związku ze znacznym zaangażowaniem w konflikcie we wschodniej Ukrainie, przyłączeniem Krymu oraz zestrzeleniem samolotu malezyjskich linii lotniczych. Sankcje skierowane były wobec określonych osób fizycznych i prawnych i obejmowały: ograniczenia dyplomatyczne, zamrożenie aktywów i kont bankowych oraz zakazy o charakterze ekonomicznym i finansowym. Sankcje wywarły istotny wpływ na sytuację polityczną oraz społeczno-gospodarczą w Rosji. Rosja, która znalazła się w izolacji politycznej, zmuszona została poszukiwać nowych partnerów. Osłabienie jej pozycji na Zachodzie spowodowało wzrost aktywności w Azji i na Dalekim Wschodzie. Rosja wzmacnia także współpracę z państwami Europy Środkowo-Wschodniej, osłabiając tym samym jedność unijną. Analiza sytuacji wewnętrznej Rosji po wprowadzeniu sankcji nie daje jasnej odpowiedzi na pytanie o przyszłość wysokiego poziomu popularności Władimira Putina. Istnieje jednak szansa, że wprowadzone sankcje przyczynią się do zmiany polityki Putina wobec Ukrainy oraz w dłuższej perspektywie wpłyną na proces demokratyzacji.
In March 2014, the European Union and the USA decided to impose sanctions against Russia because of the significant involvement in the conflict in eastern Ukraine, the Crimea annexation, and the shooting down of the Malaysian airlines plane. Restrictions included Russian and Ukrainian officials following Russia’s illegal annexation of Crimea, or entities providing support to and benefitting from that case. Sanctions concerning diplomatic measures, assets freezes and visa bans were seen to be an element of pressure on Russia to change its policy towards eastern Ukraine. Sanctions influenced the political and socioeconomic situation in Russia. The international criticism of its commitment towards the east of Ukraine and Crimea devaluated Russia’s political position. Its economy has weakened as a result of the embargo against the EU and the US in recent months. Russia has been forced to look for new partners but she is not alone. Russia is active in the Far East, strengthens cooperation with the Central and Eastern Europe countries and weakens the unity of the EU. Restrictions have influenced the Russian internal policy as well, but it is not clear whether it strengthens or weakens Putin’s popularity in the future. It is believed that they will not only change Russia’s policy towards Ukraine but also bring democratic change in Russia.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2016, 50; 7-28
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Eastern Dimension of the EU’s and Poland’s Policy
Wymiar wschodni polityki Unii Europejskiej i Polski
Autorzy:
Sydoruk, Tetiana
Tyshchenko, Dmytro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943961.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Eastern Europe
European Neighbourhood Policy
Eastern Partnership
Polish foreign policy
Europa Wschodnia
europejska polityka sąsiedztwa
Partnerstwo Wschodnie
polska polityka zagraniczna
Opis:
The article seeks to assess the degree to which Poland exercises power and influence in the Eastern policy of the European Union (EU) from the early 21st century until now, focusing on the attributes of Poland’s latest contribution to the EU policies – the Eastern Partnership (EaP). The article examines also challenges and discussions on Polish strategy towards Eastern Europe. The authors prove that the main points of Poland’s Eastern policy are that the improper attention to it will result in loss of status positions in the international arena; Poland should not be limited by the role of the architect artist in Franco-German project in Europe; European perspective is the only incentive that can encourage the reforms in Eastern Europe; the failure to provide such a perspective would lead to social and economic instability in the region and the drift towards the participation in reintegration projects in post-Soviet space with Moscow; the Eastern Partnership should be considered as a step towards the joining the EU; Europe will take Poland into consideration only as a regional leader; Russian neo-imperialism is a challenge for Poland’s security and needs a strict reaction.
Artykuł stara się oszacować, w jakim stopniu Polska sprawuje władzę i wykorzystuje wpływy w ramach polityki wschodniej Unii Europejskiej (UE) od początku XXI wieku do chwili obecnej, skupiając się na właściwościach ostatniego wkładu Polski w politykę Unii, mianowicie programu Partnerstwa Wschodniego (EaP). W artykule poddano również badaniu wyzwania i dyskusje dotyczące polskiej strategii wobec Europy Wschodniej. Autorzy dowodzą, że główne punkty polskiej polityki wschodniej koncentrują się wokół następujących zagadnień: 1) Niewłaściwa uwaga przywiązywana do tej polityki będzie skutkować utratą statusu na arenie międzynarodowej; 2) Polska nie powinna być ograniczana rolą statysty we francusko-niemieckim projekcie dla Europy; 3) Perspektywa europejska jest jedynym bodźcem zdolnym pobudzić proces reform w Europie Wschodniej; 4) Porażka w promowaniu takiej perspektywy może prowadzić do społecznego i ekonomicznego zachwiania w regionie, a tym samym do pchnięcia go w kierunku udziału w projektach reintegracyjnych odbywających się w przestrzeni postsowieckiej pod dyktando Moskwy; 5) Partnerstwo Wschodnie powinno być postrzegane jako krok w kierunku integracji z Unią Europejską; 6) Europa będzie liczyć się z Polską tylko jako liderem regionu; 7) Rosyjski neoimperializm stanowi wyzwanie dla bezpieczeństwa Polski i wymaga zdecydowanej reakcji.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2016, 52; 209-220
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geopolitical Determinants in the Foreign Policy of the Russian Federation
Uwarunkowania geopolityczne w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej
Autorzy:
Romańczuk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1937044.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russian Federation
geopolitics
political concepts
foreign policy
security strategy
Federacja Rosyjska
geopolityka
koncepcje polityczne
polityka zagraniczna
strategia bezpieczeństwa
Opis:
International identity consists mainly of geographical, demographic, historical, political, military, economic, ideological, cultural and psychological factors. After the collapse of the USSR, Russia returned to tradition, not only in the sphere of political, social and philosophical ideas and ideologies, but also in the sphere of culture and religion. In the 1990s, the geopolitics revived. It became the basis for the development of the concept of foreign policy, the National Security Strategy and the Military Doctrine of the Russian Federation. The aim of the research is to analyze geopolitical perspectives in the identity of the Russian Federation and its impact on foreign policy concepts and sources of development of geopolitical concepts in Russia. The post-Soviet area is important for the security of the Russian Federation. Russia perceives armed conflicts in this area as an element of political ‘game’ in its strategic area.
Na tożsamość międzynarodową składają się przede wszystkim czynniki: geograficzne, demograficzne, historyczne, ustrojowe, wojskowe, ekonomiczne, ideologiczne, kulturowe i psychologiczne. Po rozpadzie ZSRR powrócono w Rosji do tradycji, nie tylko na płaszczyźnie idei i ideologii politycznych, społecznych oraz filozoficznych, ale również w sferze kultury oraz religii. W latach 90. XX wieku nastąpiło odrodzenie się geopolityki. Stała się ona podstawą do opracowania koncepcji polityki zagranicznej, strategii bezpieczeństwa narodowego oraz doktryny wojennej Federacji Rosyjskiej. Celem badań jest analiza ujęć geopolitycznych w tożsamości Federacji Rosyjskiej i ich wpływu na koncepcje w polityce zagranicznej oraz źródeł rozwoju koncepcji geopolitycznych w Rosji. Obszar postradziecki jest istotny dla bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Rosja postrzega konflikty zbrojne na tym obszarze jako element „gry” politycznej na jej strategicznym terenie.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 64; 80-96
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Post-Soviet Area in the Foreign Policy of the Russian Federation
Obszar poradziecki w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej
Autorzy:
Czyż, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857748.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
obszar poradziecki
Federacja Rosyjska
polityka zagraniczna
reintegracja
Władimir Putin
post-Soviet area
the Russian Federation
foreign policy
reintegration
Vladimir Putin
Opis:
Artykuł jest poświęcony miejscu obszaru poradzieckiego w rosyjskiej polityce zagranicznej od rozpadu Związku Radzieckiego w 1991 do 2021 roku. Celem artykułu jest przedstawienie znaczenia obszaru poradzieckiego w rosyjskiej polityce zagranicznej oraz celów i instrumentów tej polityki wobec obszaru poradzieckiego po rozpadzie ZSRR. W ciągu 30 lat po rozpadzie Związku Radzieckiego na obszarze poradzieckim miały miejsce procesy reintegracji i dezintegracji. Dochodziło do wielu konfliktów zbrojnych, stał się on także polem rywalizacji w stosunkach międzynarodowych. Federacja Rosyjska wykorzystuje wszelkie możliwe instrumenty oddziaływania, aby utrzymać kontrolę nad obszarem poradzieckim i nadal traktuje go jako wyłączną strefę wpływów Rosji i priorytetowy kierunek rosyjskiej polityki zagranicznej.
The article is devoted to the post-Soviet area’s place in Russian foreign policy from the collapse of the Soviet Union in 1991 to 2021. The aim of this article is to present the importance of the post-Soviet area in Russian foreign policy and the goals and instruments of this policy towards the post-Soviet area after the collapse of the USSR. In the 30 years after the collapse of the Soviet Union, reintegration and disintegration processes took place in the post-Soviet area. There were numerous armed conflicts, and it also became a field of competition in international relations. The Russian Federation uses all possible influence instruments to maintain control over the post-Soviet area and still treats it as the exclusive sphere of Russian influence and Russian foreign policy’s priority direction.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2021, 71; 151-164
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geopolitical Imagination of the Political Elites of the Third Polish Republic: An Outline of the Problem
Wyobraźnia geopolityczna elit politycznych III RP: zarys problemu
Autorzy:
Macała, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1937092.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
geopolitics
geopolitical imagination
critical geopolitics
Polish foreign policy
Third Polish Republic
geopolityka
wyobrażenia geopolityczne
geopolityka krytyczna
polska polityka zagraniczna
Trzecia Rzeczpospolita Polska
Opis:
The article deals with the issue of the development of geopolitical imagination of Polish political elites following 1989. The source database of the text are the most important official documents regarding the foreign policy of the Third Polish Republic: the policy statements of subsequent prime ministers and the so-called small policy statements of the ministers of foreign affairs. Discourse analysis and system analysis were used to analyse them, treating them as a social construct. Geopolitical imagination placed Poland in Europe, in the dangerous zone between Germany and Russia and on the border of the two civilizations. The escape from this “fatalism of geography” was the main goal of the elites of the Third Polish Republic. Hence the orientation towards the West, to ensure the exit from peripherality, security and development. To justify such a remodelling of their representations, the elites put forward an idealized image of the West. It facilitated the acceptance of the geopolitical choice made by the society and the associated severe limitation of Poland’s geopolitical and economic autonomy. The vehicles on the way to the West were bandwagoning towards the USA and Germany, which justified clientelism towards them. In various combinations, the representations about Poland’s key role in the post-communist region re-emerged following 1989 to strengthen its position in relation to the West and the East. As for the eastern direction, Poland’s goal was to move the imaginary borders of the West towards our eastern neighbours, mainly Belarus and Ukraine. This must have led to the negative reaction from Russia, which considered this area its sphere of influence. Russia was imagined by us to be an alien and enemy, and the change of this state of affairs would be a consequence of the Westernisation of Russia so desired by the Polish elites. It seems that in the years 1989–2015, one could speak of a certain interpretative community, which the LaJ (Law and Justice/Prawo i Sprawiedliwość) governments broke down following 2015. The LaJ foreign policy has become a hostage of those undermining the liberal democracy of internal political system changes. Their criticism in the EU states isolates and pushes towards servility to Washington. In turn, the Three Seas Initiative is too divided and weak to leverage Poland’s position. It seems that re-approaching the EU’s core may give us some freedom and better protection in external policy.
Artykuł dotyczy kształtowania się wyobraźni geopolitycznej polskich elit politycznych po 1989 roku. Bazą źródłową tekstu są najważniejsze oficjalne dokumenty dotyczące polityki zagranicznej III RP: exposé kolejnych premierów oraz tzw. małe exposé ministrów spraw zagranicznych. Dla ich analizy zastosowano analizę dyskursu oraz analizę systemową, traktując treść dokumentów jako społeczny konstrukt. Wyobraźnia geopolityczna lokowała Polskę w Europie, w niebezpiecznej strefie między Niemcami a Rosją oraz na granicy dwóch cywilizacji. Wyjście z tego „fatalizmu geografii” było zasadniczym celem elit III RP. Stąd orientacja na Zachód, żeby zapewnić sobie wyjście z peryferyjności, bezpieczeństwo i rozwój. Dla uzasadnienia takiej przebudowy swoich imaginacji elity posługiwały się idealizowanym obrazem Zachodu. Ułatwiało to akceptację dokonanego wyboru geopolitycznego przez społeczeństwo oraz związane z nim silne ograniczenie autonomii geopolitycznej i ekonomicznej Polski. Wehikułami na drodze na Zachód był bandwagoning wobec USA i Niemiec, co uzasadniało na ogół klientelizm wobec nich. W różnych kombinacjach powracały po 1989 roku wyobrażenia o kluczowej roli Polski w regionie postkomunistycznym, żeby wzmocnić jej pozycję w stosunku do Zachodu i Wschodu. W przypadku kierunku wschodniego celem Polski było przesunięcie wyobrażonych granic Zachodu na naszych sąsiadów, głównie na Białoruś i Ukrainę. Musiało to spowodować negatywną reakcję Rosji, uważającej ten obszar za swoją strefę wpływów. Rosja była w naszych wyobrażeniach traktowana jako obcy i wróg, a zmiana tego stanu rzeczy byłaby konsekwencją pożądanej przez polskie elity okcydentalizacji Rosji. Wydaje się, że w latach 1989–2015 można mówić o pewnej wspólnocie interpretacyjnej, której załamanie przynoszą rządy PiS po 2015 roku. W ich wyobrażeniach odsuwamy się od zachodniej Europy, zdając się na uległość wobec Amerykanów oraz na współpracę regionalną pod polskim przywództwem. Polityka zagraniczna PiS stała się zakładnikiem podważających liberalną demokrację wewnętrznych zmian ustrojowych. Ich krytyka w państwach UE powoduje izolację i zdaje na serwilizm wobec Waszyngtonu. Z kolei Trójmorze jest zbyt podzielone i słabe, żeby wydźwignąć pozycję Polski. Wydaje się, że ponowne zbliżenie do rdzenia UE może nam dać pewną swobodę i lepszą asekurację w polityce zewnętrznej.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 64; 62-79
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje białorusko-unijne w latach 2011–2013: od eskalacji konfliktu do polityki krytycznego zaangażowania
Relationships between Belarus and the EU in 2011–2013: from a conflict escalation to a policy of critical involvement
Autorzy:
Czwołek, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943265.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Białoruś
UE
polityka zagraniczna
sankcje
Partnerstwo Wschodnie
Europejski Dialog na rzecz Modernizacji
Belarus
EU
foreign policy
sanctions
Eastern Partnership
European Dialogue on Modernisation
Opis:
Po wyborach prezydenckich w 2010 r. na Białorusi relacje białorusko-unijne weszły w fazę ostrego konfliktu politycznego. UE przyjęła sankcje wizowe i gospodarcze wobec Białorusi. UE zawiesiła również udział Białorusi w programie Partnerstwa Wschodniego. Do eskalacji konfliktu doszło na początku 2012 r., gdy ambasadorowie UE wyjechali z Białorusi. W kolejnych miesiącach UE przeszła do polityki krytycznego zaangażowania wobec Białorusi, która przejawiała się utrzymywaniem kontaktów z reżimem na poziomie technicznym. W drugiej połowie 2013 r. nastąpiła niewielka poprawa obustronnych relacji. Szczyt Partnerstwa Wschodniego w 2013 r. nie przyniósł wyraźnego przełomu na linii Bruksela–Mińsk.
Following presidential elections in Belarus in 2010, relationships between Belarus and the EU entered a phase of an acute political conflict. The EU imposed visa and economic sanctions on Belarus. The EU also suspended Belarusian participation in the Eastern Partnership programme. The conflict escalated further at the beginning of 2012 when the EU ambassadors left Belarus. In successive months the EU moved to a policy of critical involvement in Belarus, manifested as maintaining contacts with the regime at a technical level. In the second half of 2013 the mutual relationships improved slightly. The Eastern Partnership summit organised in 2013 did not result in a significant breakthrough in relations between Brussels and Minsk.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 54; 151-175
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia tureckiego przystąpienia do II wojny światowej w polityce brytyjskiej między grudniem 1943 a styczniem 1944 r.
The Issue of Turkish Accession to the Second World War in British Foreign Policy (December 1943–January 1944)
Autorzy:
Zdulski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154721.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
II wojna światowa
Turcja
brytyjska polityka zagraniczna
historia stosunków
międzynarodowych
polityka a strategia
Turkey
Second World War
history
of international relations
British foreign policy
politics and strategy
Opis:
Podczas negocjacji kairskich trwających od 4 do 7 grudnia 1943 r. Brytyjczycy wspierani przez Amerykanów próbowali przekonać stronę turecką, aby ta 14 lutego 1944 r. udostępniła bazy lotnicze aliantom. Data ta była skorelowana z brytyjskimi przygotowaniami do zajęcia wyspy Rodos w ramach operacji „Hercules”. Przez resztę grudnia i połowę stycznia 1944 r. Brytyjczycy podejmowali próby przekonania rządu w Ankarze o zaakceptowaniu warunków współpracy. Przeprowadzone na początku stycznia konsultacje sztabowe uwidoczniły różnice w postrzeganiu sytuacji wojennej przez obie strony, co ostatecznie doprowadziło do zerwania negocjacji i wstrzymania brytyjskiej pomocy wojskowej dla Turcji. Mimo to rząd brytyjski nie zdecydował się zerwać układu o wzajemnej pomocy z państwem tureckim, a na decyzji tej zaważyły czynniki polityczne i wojskowe niezwiązane bezpośrednio z planami opanowania archipelagu Dodekanezu.
During the Cairo negotiations (December 4–7, 1942), the British, supported by the Americans, tried to persuade the Turks to make the air bases on their territory available to the Allies on February 14, 1944. This date was correlated with British preparations for attacking Rhodes as part of Operation Hercules. Throughout the rest of December and mid-January 1944, the British tried to convince the Ankara government to accept the terms of cooperation. The staff consultations which proceeded in early January highlighted the differences in the perception of the war situation by both sides, which eventually led to the breakdown of negotiations and the suspension of British military aid to Turkey. Nevertheless, the British government did not decide to break the treaty of mutual aid with the Turkey and this decision was influenced by political and military factors that was not directly related to the plans of capturing the Dodecanese.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2022, 74; 133-147
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected Forms of Activity of the Foreign Affairs Committee of the Sejm and the Main Directions of Polish Foreign Policy
Wybrane formy aktywności Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu a główne kierunki polskiej polityki zagranicznej
Autorzy:
Pochyły, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857709.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Polish foreign policy
foreign affairs committee
Belarus
Grzegorz Schetyna
legislature
executive power
polska polityka zagraniczna
komisja spraw zagranicznych
Białoruś
Grzegorz Schetyna
władza ustawodawcza
władza wykonawcza
Opis:
The article analyzes selected activities of the Foreign Affairs Committee of the Sejm of the Republic of Poland in connection with the main directions of Polish foreign policy. For the purpose of consideration of the thesis, it was assumed that the Foreign Affairs Committee has a complementary/supplementary role in the control of the directions of Polish foreign policy, and in Poland there was a balance between executive and legislative power in this area. The research problem was to determine the scale of the Committee’s interest in world events through a specific response and to define the specific geographic area that would result from this activity. The method of quantitative analysis was used, PS Imago Pro 7.0 program was used for the research. The result of the research allowed to draw conclusions that the Committee’s interest of opinion-forming and intervention through the publication of statements, as well as formulating recommendations in the vast majority is manifested in relation to the most important issues in the immediate environment of Poland: Belarus, the situation of Poles in Lithuania, the events in the Caucasus, which is consistent with the basic directions of Polish foreign policy.
W artykule analizie poddano wybrane aktywności Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP w powiązaniu ich z głównymi kierunkami polskiej polityki zagranicznej. Teza: Komisja Spraw Zagranicznych pełni dopełnieniową/ uzupełniającą rolę w kontroli nad kierunkami polskiej polityki zagranicznej, a w Polsce zachowywano balans między władzą wykonawczą a ustawodawczą w tym zakresie. Problemem badawczym było określenie skali zainteresowania Komisji wydarzeniami na świecie poprzez określoną reakcję oraz zdefiniowanie szczególnego obszaru geograficznego, który z tej aktywności będzie wynikał. Posługiwano się metodą analizy ilościowej, do badań wykorzystano program PS Imago Pro 7.0. Rezultat badań pozwolił na wyciągnięcie wniosków, że zainteresowanie Komisji o charakterze opiniotwórczym i interwencyjnym poprzez publikację stanowisk, formułowanie dezyderatów w zdecydowanej większości objawia się wobec spraw najważniejszych dla Polski: Białoruś, Polacy na Litwie, Kaukaz, co jest zgodne z podstawowymi kierunkami polskiej polityki zagranicznej.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2021, 71; 178-197
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
France in International Relations of the Second Half of the 20th Century and the Early 21st Century – Priorities in Foreign Policy
Francja w stosunkach międzynarodowych w drugiej połowie XX i na początku XXI wieku – priorytety polityki zagranicznej
Autorzy:
Gmurczyk-Wrońska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2021225.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
France in international relations
diplomacy of France
foreign policy of France
Charles de Gaulle
Sarkozy
Hollande
Francja w stosunkach międzynarodowych
francuska dyplomacja
polityka zagraniczna Francji
Opis:
After the Second World War France lost temporarily her position as a decision-maker in international relations. Soon enough, though, her diplomacy adapted to a bipolar system. Her foreign policy was to manoeuvre between the USSR, the United States and Great Britain, and to jointly create the structures of future European Union. It was in the EU that France has found the place to strengthen her role of mediator and arbiter. Nowadays, the foreign policy of France has numerous continuities originating from the 19th century and the years of 1918 – 1939, but also some modifications related to new directions in French foreign policy and to the adaptation of its tactics to main purposes in order to secure France’s security, her strong position in the EU and in the world.
Francja po II wojnie światowej straciła na krótko pozycję decydenta w stosunkach międzynarodowych. Jej dyplomacja dostosowała się jednak szybko do systemu dwubiegunowego. W polityce zagranicznej zaczęto stosować zasadę manewrowania pomiędzy ZSRR, Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią oraz współtworzyć struktury przyszłej Unii Europejskiej. To w UE Francja znalazła miejsce do wzmocnienia swojej roli mediatora i arbitra. Obecnie we francuskiej polityce zagranicznej występuje wiele ciągłości wywodzących się jeszcze z okresu XIX wieku i lat 1918–1939, ale i pewne modyfikacje związane z wypracowywaniem przez to państwo nowych kierunków w polityce zagranicznej, dopasowywaniem taktyki do głównych celów mających zapewnić Francji bezpieczeństwo, silną pozycję w UE i na świecie.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2014, 44; 45-62
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyplomacja wietnamska wobec Stanów Zjednoczonych na przełomie lat 70. i 80. XX w.
Vietnamese diplomacy towards the United States at the turn of the 1970s and 1980s
Autorzy:
Pietrasiak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1941367.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
dyplomacja wietnamska
polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych
wietnamsko-amerykańskie stosunki dwustronne
region Azji Południowo-Wschodniej
Vietnamese diplomacy
foreign policy of the United States
Vietnam-US bilateral relations
Southeast Asia region
Opis:
Po podpisaniu Porozumień Paryskich (27.01. 1973 r.), a następnie zlikwidowaniu reżimu Thieu (1975) i zjednoczeniu państwa (1976 r.) Wietnam podjął wysiłek dyplomatyczny w celu normalizacji stosunków wzajemnych. Prowadzone na ten temat rozmowy ostatecznie zakończyły się fiaskiem. Złożyło się na to wiele przyczyn. Konflikt między Zbigniewem Brzezińskim i Cyrusem Vancem nie sprzyjał efektywności rozmów. Zbigniew Brzeziński był przeciwnikiem jakiegokolwiek kompromisu w rozmowach z Wietnamem i uważał, że najpierw należy unormować stosunki z Chinami, a dopiero potem z Wietnamem. Chiny w okresie napiętych stosunków z ZSRR, w czasie afgańskiej interwencji, mogły być sojusznikiem dla niektórych dyplomatycznych akcji. Wietnam też zrobił kilka błędów. Błędem było wkroczenie wojsk do Kambodży, co spowodowało izolację Wietnamu i w konsekwencji uzależnienie się od ZSRR. Polityka Wietnamu w tym okresie była mało elastyczna. Wietnam dążył do uzyskania rekompensaty za straty wojenne, co kwestionowali amerykańscy negocjatorzy, wychodząc z założenia, że siłowe przejęcie władzy zwalnia stronę amerykańską z tych zobowiązań. Wietnam wycofał się z żądań, zmodyfikował swoją pozycję i nawet przekazywał cenne informacje o MIA, ale administracja amerykańska uznała, że to za późno, odkładając na dwadzieścia lat wzajemne uznanie i nawiązanie stosunków dyplomatycznych.
After signing Paris agreements (January 27th, 1973) and the suppression of the Thieu regime (1975) and unification of the state (1976), Vietnam took the diplomatic efforts to the purpose of normalization of mutual relationships. Eventually, the conversations ended in a fiasco, for a number of reasons. Conflict among Zbigniew Brzeziński and Cyrus Vance did not support the effectiveness of conversations. Zbigniew Brzeziński was an opponent of any compromise in talks with Vietnam and thought that at first the US should normalize relationships with China and only then with Vietnam. At the time of tension with the USSR during the Afghan intervention, China could have been an ally for some diplomatic shares. Vietnam also made a few mistakes. Vietnamese intervention in Cambodia was a big mistake. In consequence of this, Vietnam was isolated in the world area and became dependent on the USSR. The politics of Vietnam in this period was not very flexible. Vietnam sought compensation for war losses, what was questioned by the American negotiators. They assumed that the military takeover exempts the US from these obligations. Vietnam decided to withdraw the requests, modified its position and even communicated valuable information about MIA, but the American acknowledged that it was too late, putting off the mutual recognition and the reference for twenty years establishing diplomatic relations.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 58; 235-250
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian Geopolitical Advancements in the Black Sea Region: the Annexation of Crimea
Rosyjskie postępy geopolityczne w regionie Morza Czarnego: aneksja Krymu
Autorzy:
Kushnir, Ostap
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943104.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukrainian crisis
Black Sea Region
Russian geopolitics
Russian foreign policy
Crimean annexation
critical geopolitics
metageography
kryzys ukraiński
region Morza Czarnego
rosyjska geopolityka
rosyjska polityka zagraniczna
aneksja Krymu
geopolityka krytyczna
meta-geografia
Opis:
The annexation of Crimea is not an ordinary event in contemporary international relations. Since WWII, there has been no precedent in Europe when one state under dubious premises has forcefully annexed a part of another state. This article scrutinizes the Crimean case in the context of the ongoing Ukrainian crisis and uncovers the rationale behind Russia’s aggressive policies in the Black Sea Region. To accomplish this task, several steps have been undertaken. Primarily, the recent speeches of Russian officials and Kremlin-originated documents have been analyzed. Secondly, the tactics favored by the Kremlin to achieve its geopolitical goals have been explained and assessed (through applying frameworks of meta-geography and soft power security). Thirdly, the future prospects for Crimea with its gradual transformation in the counter- NATO fortress have been outlined.
Aneksja Krymu nie wydaje się być zwykłym wydarzeniem we współczesnych stosunkach międzynarodowych. Od czasów II wojny światowej nie doszło jeszcze do precedensu w Europie, kiedy jedno państwo na podstawie wątpliwych przesłanek forsownie aneksowało fragment innego państwa. Ten artykuł ma za zadanie analizę aneksji Krymu w kontekście trwającego kryzysu ukraińskiego i określenie podstaw agresywnej polityki Rosji w regionie Morza Czarnego. W tym celu zostały podjęte następujące kroki. Przede wszystkim przeanalizowane zostały ostatnie wypowiedzi rosyjskich urzędników i oficjalne dokumenty Kremla. Po drugie, opisana i wyjaśniona została (poprzez zastosowanie metodologii meta-geografii i soft power security) ulubiona taktyka Kremla do osiągania swoich celów geopolitycznych. Po trzecie, przedstawione zostały perspektywy rozwoju Krymu uwzględniające jego stopniową transformację w antynatowską twierdzę.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 56; 111-135
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies