Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Partnership" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    The Regionalism of North America under US Dominance
    Regionalizm północnoamerykański w warunkach dominacji Stanów Zjednoczonych.
    Autorzy:
    Gruszko, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154748.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    North America
    NAFTA
    Security and Prosperity Partnership
    Regionalism
    US Foreign Policy
    Opis:
    NAFTA and Security and Prosperity Partnership are the most important regional integration initiatives which determine the way and form of a new regionalism in North America. The North American integration has different roots and characteristics from the European and Asian ones. The United States as the global and regional power determines this regionalism and makes it rather ‘duallybilateral’ than multilateral. Because of its hegemonic position, the US prefers full autonomy and is reluctant both to deepen the North American cooperation and build supranational grounds for such cooperation. Several integration initiatives may be considered the US regional policy tool to protect its peripheral interests. Although under NAFTA economic issues prevail political ones, after 9/11 security issues have dominated relations in this integration grouping. Security and Prosperity Partnership which combined two compatible issues was meant to make the relations trilateral and initiate the process of building a North American community.
    NAFTA i Partnerstwo dla Bezpieczeństwa i Dobrobytu (SPP) są najważniejszymi inicjatywami integracyjnymi, które wyznaczają kierunek i formę nowego regionalizmu w Ameryce Północnej. Integracja północnoamerykańska ma odmienne źródła i specyfikę od europejskiej, czy azjatyckiej. Stany Zjednoczone jako mocarstwo globalne i regionalne decydują o strukturze wzajemnych relacji, które przybierają formę raczej „podwójnie dwustronną” niż wielostronną. Jako państwo najsilniejsze, USA preferują pełną autonomię działania i z niechęcią odnoszą się do możliwości pogłębienia integracji, czy budowania ponadnarodowej płaszczyzny współpracy. Przedsięwzięcia integracyjne w Ameryce Północnej, w które Stany Zjednoczone się zaangażowały, są traktowane jako narzędzia polityki regionalnej i służą ochronie ich interesów w najbliższym sąsiedztwie. Pomimo że w ramach NAFT-y kwestie gospodarcze dominują nad politycznymi, po ataku na WTC dołączyła do nich sprawa bezpieczeństwa. Utworzenie SPP, opartego na dwóch uzupełniających się filarach, miało na celu przekształcenie struktury wzajemnych relacji w trójstronną i zainicjowanie budowania wspólnoty północnoamerykańskiej.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2013, 40; 118-128
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efficiency of the EU Soft Instruments in the Transformation of Eastern Neighbours. The Case of the Ukrainian Crisis
    Efektywność miękkich instrumentów Unii Europejskiej w transformacji wschodniego sąsiedztwa. Przykład kryzysu na Ukrainie
    Autorzy:
    Piskorska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953198.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    the European Union
    soft power
    Ukraine
    eastern neighbours
    Eastern Partnership
    crisis on Ukraine
    Opis:
    The subject of analysis is the assumption that the concept of soft power may be used as a theoretical basis for the interpretation of the EU influence on the less stable regions facing the spread of international conflicts. On the basis of current events and the high degree of instability in the region, it should be stated that such instruments are not efficient when it comes to Russia. In order to prove the above mentioned assumption, one needs to define the nature and specificity of the EU as soft power in the post-Westphalian international order. In the context of the use of such instruments, the analysis will also cover the manifestation of their implementation and efficiency in the EU policy towards Ukrainian crisis. Thus, it is essential to answer a few research questions. Firstly, what is the specificity of the EU in post-Westphalian international order? Secondly, what means does the EU have at its disposal and is it able to achieve its objectives and meet expectations which the international environment has towards it? Lastly, how can we assess the efficiency of the soft power instruments used by the Union in specific region of Eastern Europe, particularly during Ukrainian crisis?
    Przedmiotem artykułu jest analiza instrumentów miękkiej siły UE wobec konfliktu na Ukrainie. Główne założenie brzmi: koncepcja miękkiej siły może być wykorzystana jako podstawa teoretyczna do interpretacji wpływu Unii Europejskiej na regiony mniej stabilne, szczególnie stojące w obliczu rozprzestrzeniania się konfliktów międzynarodowych. Na podstawie bieżących wydarzeń na Ukrainie i utrzymywania się wysokiego poziomu niestabilności w regionie trzeba jednak stwierdzić, że instrumenty te w stosunku do Rosji są nieefektywne. W celu udowodnienia wyżej wymienionego założenia należy zdefiniować istotę i specyfikę miękkiej siły Unii Europejskiej w postwestfalskim ładzie międzynarodowym. W kontekście stosowania tych instrumentów analiza obejmie też przejawy ich realizacji i efektywność w polityce UE wobec kryzysu na Ukrainie. Zasadnicza jest zatem odpowiedź na kilka pytań badawczych: po pierwsze, jaka jest specyfika Unii Europejskiej w postwestfalskim ładzie międzynarodowym? Po drugie, jakie instrumenty posiada Unia Europejska do swojej dyspozycji i czy jest zdolna za ich pomocą sprostać celom i oczekiwaniom stawianym wobec niej przez środowisko międzynarodowe? Wreszcie, jak możemy ocenić efektywność instrumentów soft power Unii Europejskiej stosowanych przez nią wobec specyficznego regionu Europy Wschodniej, szczególnie podczas kryzysu na Ukrainie?
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2015, 48; 151-167
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działania Unii Europejskiej wobec Armenii prowadzone w ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa i programu Partnerstwa Wschodniego
    The activities of the European Union to Armenia carried out under the European neighborhood policy and the Eastern Partnership
    Autorzy:
    Voytyuk, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953233.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    the European Union
    the Customs Union of Belarus
    Kazakhstan
    and Russia
    Armenia
    the Eastern Partnership
    Opis:
    In September 2013, a meeting between the President of Armenia S. Sargsyan and the President of the Russian Federation V. Putin took place in Moscow. During the meeting, the Russian authorities convinced the Armenian President to join the Customs Union and do not proceed further cooperation with the European Union. In the article, the author tries to analyze why Armenia cardinally changed its policy on the eve of the Eastern Partnership Summit in Vilnius on November 28–29th, 2013. There are also analyzed the advantages and disadvantages of eventual Armenia’s accession to the Customs Union with Belarus, Kazakhstan and Russia, and to the European Union.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2015, 46; 121-134
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Socio-Cultural Dimension of the European Union’s Eastern Partnership: Contingencies and Prospects
    Wymiar społeczno-kulturowy Partnerstwa Wschodniego Unii Europejskiej: uwarunkowania i perspektywy
    Autorzy:
    Stępniewski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1943956.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    European Union
    Eastern Europe
    Central Europe
    East-Central Europe
    sociocultural dimension of the Eastern Partnership
    Eastern Neighbours
    Eastern Partnership
    Unia Europejska
    Europa Wschodnia
    Europa Środkowa
    Europa Środkowo-Wschodnia
    społeczno-kulturowy wymiar Partnerstwa Wschodniego
    wschodni sąsiedzi
    Partnerstwo Wschodnie
    Opis:
    The aim of the paper is an attempt at evaluating the Eastern Partnership from the point of view of the socio-cultural dimension in a broad sense. Do cultural and civilisational factors influence relations between the EU and Eastern European and South Caucasus countries? Is the EU capable of further enlargement? The Eastern Partnership is experiencing significant turmoil (Russia-Ukraine war, unstable South Caucasus) which begs the question of the future of the policy. Moreover, the paper tackles the issue of the EU’s internal factors and their influence upon relations with Eastern countries.
    Celem niniejszego artykułu jest próba spojrzenia na projekt Partnerstwa Wschodniego Unii Europejskiej z punktu widzenia wymiaru społeczno-kulturowego. Czy Unia Europejska jest w stanie nadal się rozszerzać? Czy uwarunkowania kulturowo-cywilizacyjne mają wpływ na kształt stosunków Unii Europejskiej z państwami Europy Wschodniej i Kaukazu Południowego? Partnerstwo Wschodnie poddawane jest silnym wstrząsom (wojna Rosji z Ukrainą, niestabilny Kaukaz Południowy), które rodzą pytania o przyszłość tej polityki. W artykule zostanie również podjęta próba odniesienia się do uwarunkowań wewnętrznych UE i ich wpływu na jej stosunki z państwami wschodnimi.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2016, 52; 163-172
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The European Union Strategy for Partnership in the Indo-Pacific Region
    Strategia Unii Europejskiej na rzecz partnerstwa w regionie Indo-Pacyfiku
    Autorzy:
    Bharti, Mukesh Shankar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806053.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    European Union
    Indo-Pacific
    strategic partnership
    maritime politics
    geoeconomics
    Unia Europejska
    Indo-Pacyfik
    partnerstwo strategiczne
    polityka morska
    geoekonomia
    Opis:
    The aim of the paper is to study the European Union’s geoeconomics policy for cooperation in the Indo-Pacific region. In recent times, the Indo-Pacific has been gaining attention of the global economic powers. On this issue, the EU has launched a cooperation policy in the IndoPacific. This study examines the EU’s comprehensive strategy for the expansion of its presence in the Indian Ocean and the South China Sea. The EU wants economic and security partnerships among the Indo-Pacific countries. Among the EU member states, the French government is much enthusiastic about strategic cooperation in the Indo-Pacific. The European Union’s policy has been operating in the regions as an instrument of soft and hard power. The research highlighted that the EU implies the construction of structural strategic networks to intensify the high capacities in the projection of power. The EU uses the key approaches of hard and soft power to achieve transatlantic goals. The comparative case study method is useful to know the objectives and results of the research. In conclusion, the EU needs to establish a much stronger relationship among the pacific countries to counter the Chinese aggression and expansion in maritime diplomacy.
    Celem artykułu jest zbadanie polityki geoekonomicznej Unii Europejskiej (UE) dotyczącej współpracy w regionie Indo-Pacyfiku. W ostatnim czasie Indo-Pacyfik zaczął przyciągać uwagę światowych potęg gospodarczych, w związku z czym UE uruchomiła w tym regionie politykę współpracy. W niniejszym artykule przeanalizowano kompleksową strategię UE dotyczącą rozszerzenia jej obecności na Oceanie Indyjskim i Morzu Południowochińskim. UE dąży do zawarcia partnerstw gospodarczych i w zakresie bezpieczeństwa między krajami Indo-Pacyfiku. Spośród państw członkowskich UE bardzo entuzjastycznie nastawiony do współpracy strategicznej w regionie Indo-Pacyfiku jest rząd francuski. Polityka Unii Europejskiej funkcjonuje w tych obszarach zarówno jako instrument soft power, jak i hard power. W badaniu podkreślono, że działanie UE pociąga za sobą budowę struktury sieci strategicznych w celu zintensyfikowania zdolności w zakresie projekcji siły. Unia wykorzystuje podejścia ugruntowane w soft i hard power, aby osiągnąć cele transatlantyckie. Dla osiągnięcia celów badania i poznania jego wyników korzystne okazuje się zastosowanie w studium przypadku metody porównawczej. Reasumując, UE musi ustanowić znacznie ściślejsze stosunki między krajami Pacyfiku, aby przeciwstawić się chińskiej agresji i ekspansji w dyplomacji morskiej.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2023, 80; 191-210
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Eastern Dimension of the EU’s and Poland’s Policy
    Wymiar wschodni polityki Unii Europejskiej i Polski
    Autorzy:
    Sydoruk, Tetiana
    Tyshchenko, Dmytro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1943961.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Eastern Europe
    European Neighbourhood Policy
    Eastern Partnership
    Polish foreign policy
    Europa Wschodnia
    europejska polityka sąsiedztwa
    Partnerstwo Wschodnie
    polska polityka zagraniczna
    Opis:
    The article seeks to assess the degree to which Poland exercises power and influence in the Eastern policy of the European Union (EU) from the early 21st century until now, focusing on the attributes of Poland’s latest contribution to the EU policies – the Eastern Partnership (EaP). The article examines also challenges and discussions on Polish strategy towards Eastern Europe. The authors prove that the main points of Poland’s Eastern policy are that the improper attention to it will result in loss of status positions in the international arena; Poland should not be limited by the role of the architect artist in Franco-German project in Europe; European perspective is the only incentive that can encourage the reforms in Eastern Europe; the failure to provide such a perspective would lead to social and economic instability in the region and the drift towards the participation in reintegration projects in post-Soviet space with Moscow; the Eastern Partnership should be considered as a step towards the joining the EU; Europe will take Poland into consideration only as a regional leader; Russian neo-imperialism is a challenge for Poland’s security and needs a strict reaction.
    Artykuł stara się oszacować, w jakim stopniu Polska sprawuje władzę i wykorzystuje wpływy w ramach polityki wschodniej Unii Europejskiej (UE) od początku XXI wieku do chwili obecnej, skupiając się na właściwościach ostatniego wkładu Polski w politykę Unii, mianowicie programu Partnerstwa Wschodniego (EaP). W artykule poddano również badaniu wyzwania i dyskusje dotyczące polskiej strategii wobec Europy Wschodniej. Autorzy dowodzą, że główne punkty polskiej polityki wschodniej koncentrują się wokół następujących zagadnień: 1) Niewłaściwa uwaga przywiązywana do tej polityki będzie skutkować utratą statusu na arenie międzynarodowej; 2) Polska nie powinna być ograniczana rolą statysty we francusko-niemieckim projekcie dla Europy; 3) Perspektywa europejska jest jedynym bodźcem zdolnym pobudzić proces reform w Europie Wschodniej; 4) Porażka w promowaniu takiej perspektywy może prowadzić do społecznego i ekonomicznego zachwiania w regionie, a tym samym do pchnięcia go w kierunku udziału w projektach reintegracyjnych odbywających się w przestrzeni postsowieckiej pod dyktando Moskwy; 5) Partnerstwo Wschodnie powinno być postrzegane jako krok w kierunku integracji z Unią Europejską; 6) Europa będzie liczyć się z Polską tylko jako liderem regionu; 7) Rosyjski neoimperializm stanowi wyzwanie dla bezpieczeństwa Polski i wymaga zdecydowanej reakcji.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2016, 52; 209-220
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Institutionalization of Strategic Partnerships : Comparative Analysis of Established European Union Partnerships with the United States, Japan and Canada
    Instytucjonalizacja partnerstw strategicznych. Analiza porównawcza ugruntowanych partnerstw Unii Europejskiej ze Stanami Zjednoczonymi, Japonią i Kanadą
    Autorzy:
    Domachowska, Agata
    Gawron-Tabor, Karolina
    Piechowiak-Lamparska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1935861.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    strategic partnership
    institutionalization
    the European Union
    the United States
    Japan
    Canada
    partnerstwo strategiczne
    instytucjonalizacja
    Unia Europejska
    Stany Zjednoczone
    Japonia
    Kanada
    Opis:
    Strategic partnerships are nowadays one of the tools most willingly applied in foreign policy. The subject of the presented analysis is the institutionalization process of a strategic partnership understood as the functioning of certain norms and rules in a given relationship (expressed in the founding documents of partnerships) and the regularization of joint bodies and meeting formats. The aim of the article is a comparative analysis of institutional solutions applied in the European Union’s strategic partnerships with its established partners: the United States, Japan, and Canada. The results show that it is possible to identify a pattern of institutionalization process used by the European Union in its relations with strategic partners; they also reveal how great importance contemporary players in the international arena attach to institutionalization processes in their mutual relations.
    Partnerstwa strategiczne są współcześnie jednym z najchętniej stosowanych narzędzi w polityce zagranicznej. Przedmiotem przedstawionej analizy jest proces instytucjonalizacji partnerstwa strategicznego rozumiany jako funkcjonowanie w relacji określonych norm i zasad (wyrażonych w dokumentach fundacyjnych partnerstw) oraz regularyzacja wspólnych ciał i formatów spotkań. Celem artykułu jest analiza komparatystyczna rozwiązań instytucjonalnych stosowanych w partnerstwach strategicznych Unii Europejskiej z ugruntowanymi partnerami: Stanami Zjednoczonymi, Japonią oraz Kanadą. Wyniki wskazują, że można zidentyfikować wzorzec procesu instytucjonalizacji, który UE stosuje wobec swoich partnerów strategicznych, oraz uwidoczniają dużą wagę, jaką współcześni gracze na arenie międzynarodowej przykładają do procesów instytucjonalizacji wspólnych relacji.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 60; 200-222
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relacje białorusko-unijne w latach 2011–2013: od eskalacji konfliktu do polityki krytycznego zaangażowania
    Relationships between Belarus and the EU in 2011–2013: from a conflict escalation to a policy of critical involvement
    Autorzy:
    Czwołek, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1943265.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Białoruś
    UE
    polityka zagraniczna
    sankcje
    Partnerstwo Wschodnie
    Europejski Dialog na rzecz Modernizacji
    Belarus
    EU
    foreign policy
    sanctions
    Eastern Partnership
    European Dialogue on Modernisation
    Opis:
    Po wyborach prezydenckich w 2010 r. na Białorusi relacje białorusko-unijne weszły w fazę ostrego konfliktu politycznego. UE przyjęła sankcje wizowe i gospodarcze wobec Białorusi. UE zawiesiła również udział Białorusi w programie Partnerstwa Wschodniego. Do eskalacji konfliktu doszło na początku 2012 r., gdy ambasadorowie UE wyjechali z Białorusi. W kolejnych miesiącach UE przeszła do polityki krytycznego zaangażowania wobec Białorusi, która przejawiała się utrzymywaniem kontaktów z reżimem na poziomie technicznym. W drugiej połowie 2013 r. nastąpiła niewielka poprawa obustronnych relacji. Szczyt Partnerstwa Wschodniego w 2013 r. nie przyniósł wyraźnego przełomu na linii Bruksela–Mińsk.
    Following presidential elections in Belarus in 2010, relationships between Belarus and the EU entered a phase of an acute political conflict. The EU imposed visa and economic sanctions on Belarus. The EU also suspended Belarusian participation in the Eastern Partnership programme. The conflict escalated further at the beginning of 2012 when the EU ambassadors left Belarus. In successive months the EU moved to a policy of critical involvement in Belarus, manifested as maintaining contacts with the regime at a technical level. In the second half of 2013 the mutual relationships improved slightly. The Eastern Partnership summit organised in 2013 did not result in a significant breakthrough in relations between Brussels and Minsk.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 54; 151-175
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Balancing the Win-Sets: Agricultural Lobby and Japan’s Accession to the Trans-Pacific Partnership Agreement
    Rolnicze lobby a akcesja Japonii do Porozumienia Transpacyficznego
    Autorzy:
    Żakowski, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857870.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Trans-Pacific Partnership
    Japan
    agricultural lobby
    liberalization of trade
    two-level game theory
    Porozumienie Transpacyficzne
    Japonia
    lobby rolnicze
    liberalizacja handlu
    teoria gier dwupoziomowych
    Opis:
    Due to strong connections with the Liberal Democratic Party (LDP) and the Democratic Party of Japan (DPJ), the agricultural lobby constituted a considerable obstacle in liberalization of trade by Japan. Nevertheless, in the last years, its influence on governmental policy has been waning. Referring to the theory of two-level games, the article analyzes the discourse on accession to the Trans-Pacific Partnership (TPP) Agreement to examine the weakening dependence of Japanese politicians on support from the Central Union of Agricultural Cooperatives. It is argued that the Japanese government managed to sign both the TPP Agreement in 2016 and its successor, the Comprehensive and Progressive Agreement for Trans-Pacific Partnership in 2018, thanks to the institutional strength and negotiation strategy of the Abe administration.
    Ze względu na silne powiązania z Partią Liberalno- Demokratyczną i Partią Demokratyczną lobby rolnicze stanowiło istotną przeszkodę w liberalizacji handlu przez Japonię. Niemniej jednak w ostatnich latach jego wpływ na politykę rządu osłabł. Nawiązując do teorii gier dwupoziomowych (theory of two-level games), w artykule dokonano analizy dyskursu dotyczącego przystąpienia do Partnerstwa Transpacyficznego (TPP) pod kątem słabnącej zależności japońskich polityków od wsparcia ze strony Centralnego Związku Spółdzielni Rolniczych. Stwierdzono, że rządowi Japonii udało się podpisać zarówno umowę o TPP w 2016 roku, jak i jej kontynuację, Kompleksową i progresywną umowę o partnerstwie transpacyficznym w 2018 roku, dzięki sile instytucjonalnej i strategii negocjacyjnej rządu premiera Abe Shinzō.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2021, 71; 198-216
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Economic and Strategic Determinants of The Trans-Pacific Partnership
    Ekonomiczne i polityczne determinanty Partnerstwa Transpacyficznego
    Autorzy:
    Kozłowski, Stanisław Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2021218.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Trans-Pacific Partnership
    Asia-Pacific economic integration
    global trade liberalisation
    Free Trade Agreements in Asia
    US ‘Pivot’ to Asia
    Partnerstwo Transpacyficzne
    Azja-Pacyfik: integracja ekonomiczna
    globalna liberalizacja handlu
    Azja – porozumienia o wolnym handlu
    “Pivot to Asia” – nowa polityka USA w Azji
    Opis:
    This article provides an economic and political analysis of the past and current state of the Trans-Pacific Partnership (TPP) project. The TPP talks, which have been ongoing since March 2010 and now involve 12 nations (Australia, Brunei, Canada, Chile, Japan, Malaysia, Mexico, New Zealand, Peru, Singapore, the United States, and Vietnam), are aimed at lowering trade barriers across a much wider range of sectors than classical preferential trade agreements. Namely, it aims at not only removing tariffs on goods and services, but would also cover labor and the environment, intellectual property, government procurement and state-owned enterprises. The latter are forced by the US as the cornerstone of the Obama Administration’s economic policy in the Asia Pacific. TPP is thus a vital part of a plan known as ‘Asia Pivot’ strategy and represents American attempts to re-engage Asia. If completed, TPP agreement could serve as a template for a future trade pact among 21 members of Asia-Pacific Economic Cooperation regional group.
    Artykuł zawiera ekonomiczną i polityczną analizę projektu Partnerstwa Transpacyficznego (TPP). Trwające od marca 2010 r. negocjacje z udziałem 12 państw (USA, Australii, Brunei, Kanady, Chile, Japonii, Malezji, Meksyku, Nowej Zelandii, Peru, Singapuru i Wietnamu) mają doprowadzić do zawarcia wielostronnego porozumienia o wolnym handlu, obejmującego obok otwarcia rynków dla towarów i usług także regulacje wychodzące poza klasyczne zapisy tego typu umów. Dlatego porozumienie w sposób zasadniczy różnić się będzie od dotychczasowych umów o wolnym handlu, stąd mówi się w tym przypadku o umowie nowej generacji lub porozumieniu XXI w. Potencjalnie po podpisaniu i ratyfikacji TPP może być modelem zarówno dla przyszłych umów między państwami APEC, jak i innych państw. Wprawdzie u podstaw TPP legły interesy gospodarcze, ale dość szybko dały o sobie znać wpływ czynników polityczno-strategicznych, zmieniający się globalny układ sił, rywalizacja USA i Chin oraz krzyżujące się w regionie wektory żywotnych interesów Indii, Japonii, Australii oraz państw ASEAN.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2014, 44; 101-117
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies