- Tytuł:
-
The Muslim Question in a Polish City: A Critical Analysis of Joanna Rajkowska’s Minaret (2009) and the Use of the City Space
Kwestia muzułmańska w polskim mieście: krytyczna analiza minaretu (2009) Joanny Rajkowskiej i wykorzystania przestrzeni miejskiej - Autorzy:
- Marasli, Elcin
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/593927.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Łódzkie Towarzystwo Naukowe
- Tematy:
-
contemporary public art
contemporary Polish artists
cultural heritage
public sphere
city space
minorities
współczesna sztuka publiczna
współczesna polska artystka
dziedzictwo kulturowe
sfera publiczna
przestrzeń miejska
mniejszość - Opis:
-
The structural transformation of the Habermasian public sphere from the salons to the streets is directly related to understanding the boundaries of the city and the dynamics among its inhabitants today. The process of “transnationalization” via the mass media results in further “deterritorialization”, which brings with it the ambivalence of locality and universality within the same city. As the “counter-publics” continue to lack material means to rational-critical debate in envisioning the links between the city and its inhabitants, questions remain on what institutional arrangements can best facilitate participatory parity among the citizens. Joanna Rajkowska’s Minaret (2009-2011) bears a critical relationship to the city of Poznań as a site of play upon heritage, time-space relations, as well as religion. Who is the city really for – the inhabitant, the investor… the artist? Following Lefebvre’s definition and work conducted by such organizations as the UN-Habitat (2005), “the right to the city” suggests that all urban dwellers are equal participants. Does Rajkowska’s Minaret employ the best means that can ignite counter-public mobilization for Muslim minorities in Poznań, or does it simply make itself a victim to the postmodern Other?
Strukturalna transformacja Habermasowskiej sfery publicznej z salonów na ulice jest bezpośrednio związana ze zrozumieniem granic miasta i dynamiki zachodzącej pomiędzy jego mieszkańcami. Proces „transnacjonalizacji” poprzez mass media skutkuje dalszą „deterytorializacją”, która niesie ze sobą ambiwalencję jednoczesnej lokalności i uniwersalności w ramach jednego miasta. Ponieważ „kontr-publiczności” (counter-publics) nadal nie dysponują środkami materialnymi umożliwiającymi racjonalną i krytyczną debatę dotyczącą wizji łączących miasto i jego mieszkańców, pozostaje pytanie, jakie rozwiązania instytucjonalne mogą najsprawniej ułatwić zapewnienie mieszkańcom równego dostępu do uczestnictwa. W Minarecie Joanny Rajkowskiej (2009-2011) widać silne związki z Poznaniem jako miejscem gry dziedzictwem historycznym, relacjami czasu i przestrzeni, a także religią. Dla kogo jest miasto: dla mieszkańca, dla inwestora, czy… dla artysty? W myśl definicji Lefebre’a oraz działań podejmowanych przez takie organizacje, jak UN-Habitat (2005), „prawo do miasta” oznacza, że wszyscy mieszkańcy miasta są jego uczestnikami w równym stopniu. Czy Minaret Rajkowskiej używa najlepszych środków, które mogą zainicjować kontr-publiczną mobilizację mniejszości muzułmańskich w Poznaniu, czy też po prostu staje się ofiarą postmodernistycznego Innego? - Źródło:
-
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2016, 18; 145-159
1641-9278 - Pojawia się w:
- Art Inquiry. Recherches sur les arts
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł