Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polska historia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Narodziny i rozwój rehabilitacji
Bir th and development of rehabilitation
Autorzy:
Grabowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530822.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
historia rehabilitacji
polska rehabilitacja
history of rehabilitation
Polish rehabilitation
Opis:
Pod pojęciem rehabilitacji rozumie się proces leczenia, który umożliwia przyspieszenie procesu naturalnej regeneracji i zmniejszenia fi zycznych i psychicznych następstw choroby. Rehabilitacja lecznicza musi stymulować cały proces leczniczy głównie poprzez aktywność ruchową i psychiczną. Rehabilitacja w swym obecnym ujęciu i formie organizacyjnej stanowi niewątpliwie nowy kierunek działania i postępowania w dziedzinie ochrony zdrowia oraz rozwijania i utrzymywania jak najlepszej sprawności fi zycznej człowieka. Początki rehabilitacji sięgają początków ludzkości. Zasady i metody stosowane obecnie w leczeniu usprawniającym mają wiekowe tradycje. Rehabilitacja wyłoniła się w rozwiniętych społeczeństwach z nieszczęść ludzkich i katastrof, za które społeczność czy państwo poczuły się odpowiedzialne. Skutki tych nieszczęść wprowadzały osoby nimi dotknięte w impas życiowy. One same nie potrafi ły się wyzwolić, a pomoc lekarska nie zdołała usunąć kalectwa. W czasach współczesnych, w których podziwiamy wspaniałe osiągnięcia naukowe, zwłaszcza w dziedzinie techniki, często zapomina się o tym, że na całokształt tych osiągnięć składa się doświadczenie lat, a nawet wieków. Wątek zdrowotny był od początku ścisłym łącznikiem szeroko rozumianej medycyny i kultury fi zycznej. A rola fi zjoprofi laktyki i rehabilitacji będzie stale rosła zarówno w aspekcie ogólnospołecznym, jak i leczniczym. Autorka na podstawie literatury fachowej przedstawiła rozwój rehabilitacji leczniczej w Polsce i na świecie, ze szczególnym uwzględnieniem roli polskich uczonych w powstaniu współczesnego modelu rehabilitacji leczniczej.
Rrehabilitation means the process of treatment that can accelerate natural recovery process and reduce the physical and psychological consequences of diseases. Rehabilitation must stimulate the healing process mainly through physical activity and mental health. Undoubtedly rehabilitation is a new course of action and behaviour in health and to develop and maintain the best physical activity in human.Th e history of rehabilitation dates back hundreds of years. Principles and methods currently used in the treatment of streamlining have an ancient tradition. Rehabilitation emerged from calamities and disasters. Th e community or the state become responsible for it. Th e eff ects of these disasters set people to face a dead end. Medical treatment failed to remove a disability. In modern times, where we admire the great scientifi c achievements, especially in the fi eld of technology, it has oft en forgotten that on the whole these achievements consist experience years and even centuries. From the beginning health condition was linked closely with medical and physical culture. Th e role of rehabilitation will continue to grow in the general public and therapeutic fi eld. Th e author based on the literature presented the development of medical rehabilitation in Poland and in the world. With particular emphasis on the role of Polish scientists in the founding of the modern rehabilitation.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2015, 78; 40-50
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Roman Nałęcz-Brudzewski (1868-1935): znaczący polski okulista i utalentowany rzeźbiarz
Karol Roman Nałęcz-Brudzewski (1868-1935): Polish important ophthamologist and talented sculptur
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Nawrocki, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972552.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Karol Roman Nałęcz-Brudzewski
medycyna
krakowska
polska okulistyka
historia okulistyki
historia medycyny
historia sztuki
historia rzeźbiarstwa
Cracovian medicine
Polish ophthalmology
history of ophthalmology
history of medicine
history of art
history of statuary
Opis:
Artykuł przedstawia życiorys, dorobek naukowy oraz artystyczny polskiego okulisty Karola Romana Nałęcz-Brudzewskiego (1868-1935). Studiował on na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 1893 roku uzyskał stopień doktora wszech nauk lekarskich (łac. doctoris medicinae universae), a następnie w latach 1893-1897 był asystentem na klinice okulistycznej UJ. Po otrzymaniu stypendium studiował w Paryżu. Od 1907 do 1919 był okulistą Miejskiej Kasy Chorych w Krakowie, a od 1923 roku do śmierci pracował jako prymariusz oddziału ocznego w Państwowym Szpitalu św. Łazarza w Krakowie. W sierpniu 1917 roku habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim. Za najważniejsze jego dzieło przez współczesnych uznawano „Podręcznik perymetrji klinicznej: dla użytku studentów i lekarzy” wydany w 1925 roku. Brudzewski był ponadto utalentowanym artystą i rzeźbiarzem; szczególne zamiłowanie żywił do rzeźbienia zwierząt.
The article contains a memoir as well as academic and artistic achievements of an Polish ophthalmologist Karol Roman Nałęcz-Brudzewski (1868-1935). He studied at the Medical Faculty of Jagiellonian University, in 1893 he got the doctor of all medical sciences degree (lat. doctoris medicinae universae). Then between 1893 and 1897 he was an assistant at the Ophthalmological Clinic of the JU. After being granted with a scholarship he went to Paris to study. From 1907 till 1919 he was an ophthalmologist at the Urban Healthcare Fund in Cracow and since 1923 till death he worked as a department head of the Ophthalmic Ward at the Public Hospital of Saint Lazarus in Cracow. In August 1917 he habilitated at the Jagiellonian University. His most important piece of work was „Textbook of the clinical perimetry: for the use of students and doctors”, which was published in 1925. Brudzewski was also a talented artist and sculptor; he was especially passionate about sculpting animals.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2018, 81; 100-112
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiktor Feliks Reis (1875-1943): profesor okulistyki we Lwowie
Wiktor Feliks Reis (1875-1943): professor of ophthalmology in Lviv
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Nawrocki, Mateusz
Kitselyuk, Volodymir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530533.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Wiktor Feliks Reis
medycyna lwowska
okulistyka polska
historia okulistyki
historia sztuki
medicine of Lviv
polish
ophthalmology
history of ophthalmology
history
of art
Opis:
Artykuł przedstawia życiorys oraz analizę dorobku naukowego Wiktora Feliksa Reisa (1875-1943). Studia medyczne odbył on na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, a tytuł doktora wszech nauk lekarskich otrzymał w 1898 roku. Następnie specjalizował się w zakresie okulistyki w Paryżu oraz Berlinie. Po powrocie do Lwowa został wolontariuszem a od 1906 roku asystentem kliniki okulistycznej prof. Emanuela Macheka (1852-1930). Habilitował się w roku akademickim 1910/11 na Uniwersytecie Lwowskim, po czym w 1911 r. został docentem prywatnym kliniki okulistycznej, którym pozostał do 1930 roku. W czasie I wojny światowej, a później wojny polsko-bolszewickiej prowadził jako kierownik oddziały oczne w szpitalach wojskowych. W 1930 roku otrzymał tytuł profesora. Po agresji sowieckiej na Polskę w 1939 i okupacji Lwowa wykładał na Uniwersytecie Lwowskim. Po zajęciu miasta przez Niemców, musiał przenieść się do Warszawy razem z żoną, ze względu na swoje żydowskie pochodzenie. Zmarli obydwoje w getcie warszawskim w 1943 roku. Artykuły naukowe Reisa obejmowały zagadnienia chorób zakaźnych, urazów, nowotworów oczu oraz badania refrakcji. Wiele ze swoich doniesień publikował zarówno w języku polskim oraz w języku obcym, zwykle niemieckim lub francuskim. Publikował również prace dotyczące historii okulistyki oraz historii sztuki.
The article contains a memoir and analysis of academic achievements of Wiktor Feliks Reis (1875-1943). He studied medicine at the Jagellonian University in Cracow and in 1898 he got the doctor of all medical sciences degree. Then he specialized in the field of ophthalmology in Paris and Berlin. After coming back to Lviv he became a volunteer and since 1906 an assistant at the Ophthalmological Department headed by prof. Emanuel Machek (1852-1930). He habilitated in the academic year of 1910/11 at the University of Lviv, then in 1911 he became a private docent at the Ophthalmologic Department till 1930. During I World War and afterwards in the Polish-Soviet War he was a head of ophthalmic wards in military hospitals. In 1930 he received the title of a professor of ophthalmology. After soviet aggression in 1939 and occupation of Lviv he was teaching at the University of Lviv. After German invasion he was forced to move to Warsaw, together with his wife, due to his Jewish background. They both died in the Warsaw Ghetto in 1943. Scientific articles of Wiktor Reis comprised of infectious diseases, traumas, tumors and refraction of the eye. Many of his reports he published in Polish as well as in foreign languages, usually German and French. Reis also published his works concerning the history of ophthalmology and history of art.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2019, 82; 90-105
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Feliks Rymowicz (1870-1905) ‒ docent okulistyki w Kazaniu
Feliks Rymowicz (1870-1905) – associate professor of ophthalmology in Kazan
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Pactwa, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085526.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Feliks Rymowicz, polska okulistyka,
historia okulistyki, historia medycyny, Warszawskie
Towarzystwo Lekarskie
Feliks Rymowicz, Polish ophthalmology,
history of ophthalmology, history of medicine, Warsaw
Medical Society
Opis:
Artykuł w całości poświęcony został biografii i analizie dorobku naukowego Feliksa Rymowicza (1870-1905), który był wybitnym lekarzem okulistą. W 1893 roku ukończył Akademię Medyko-Chirurgiczną w Petersburgu jako laureat. W 1896 roku otrzymał stopień doktora medycyny. W latach 1897-1903 kierował oddziałem ocznym w Szpitalu Wojskowym w Kazaniu. W latach 1898‒1903 był asystentem przy katedrze patologii ogólnej na Uniwersytecie Kazańskim. W 1905 roku został czynnym członkiem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego oraz został powołany do służby wojskowo-lekarskiej na Dalekim Wschodzie.
The article presents the biography and analysis of the scientific achievements of Feliks Rymowicz (1870- 1905). In 1893 he graduated from the Medical-Surgical Academy in St. Petersburg as a laureate. He obtained a doctoral degree in 1896. In the years 1897-1903 he was the head of the ophthalmic department at the Military Hospital in Kazan. He was an assistant at the chair of general pathology at the Kazan University between 1898 and 1903. In 1905 he became an active member of the Warsaw Medical Society and was called up for military-medical service in the Far East.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 69-74
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zygmunt Kramsztyk – patriota, działacz społeczny, fi lozof medycyny i lekarz
Zygmunt Kramsztyk - patriot, social activist, philosopher of medicine and physician.
Autorzy:
Polak, Agnieszka
Grzybowski, Andrzej
Sak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530408.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Zygmunt Kramsztyk
medycyna warszawska
okulistyka żydowska
okulistyka polska
historia
okulistyki
historia medycyny
Warsaw medicine
Jewish ophthalmology
Polish ophthalmology
history
of ophthalmology
history of medicine
Opis:
Artykuł przedstawia drogę życiową, w tym dokonania zawodowe, lekarza i fi lozofa medycyny pochodzenia żydowskiego Zygmunta Kramsztyka na tle stosunków polsko-żydowskich na ziemiach polskich w XIX wieku. W pracy omówiono sytuację społeczno-polityczną ludności żydowskiej w dziewiętnastowiecznej Warszawie. Przedstawienie życiorysu Kramsztyka zostało pogłębione o prezentację Jego przodków i osób z bliskiej rodziny. Zygmunt Kramsztyk angażował się w niesienie pomocy medycznej ubogiej ludności Warszawy. Był dobrym organizatorem: sprawował funkcje naczelnego lekarza i ordynatora oddziału ocznego Szpitala Starozakonnych w Warszawie. Jako lekarz-okulista rozwijał również pasje humanistyczne. Dotyczyły one przede wszystkim badań nad kulturą i językiem polskim oraz refl eksji fi lozofi cznej nad medycyną. Stworzył „Krytykę Lekarską“ – czasopismo naukowe na łamach którego toczono spory w zakresie rozważań fi lozofi czno-medycznych. Jednym z najbardziej istotnych zagadnień w tym zakresie którymi fascynował się Kramsztyk była kwestia statusu metodologicznego medycyny – jej relacji do nauki i sztuki.
Th e article presents the life and professional achievements of a Jewish physician and philosopher of medicine - Zygmunt Kramsztyk. Th e article is set against the background of Polish-Jewish relations on the Polish territories of the XIX century and discusses the sociopolitical situation of the Jews in nineteenth-century Warsaw. Presented biography of Kramsztyk was deepened by the presentation of his ancestors and his closest relatives. Zygmunt Kramsztyk was involved in providing medical aid to the poor of Warsaw. He was a good organizer; he held the function of head consultant and the Head of the Opthtalmological Department of the Jewish Hospital in Warsaw. As a physician - ophthalmologist he also developed a passion for humanities. Th ese passions focused mainly on the culture and Polish language and philosophical refl ection on medicine. He created the „Krytyka Lekarska“ – a scientifi c journal where disputes of philosophical and medical considerations were published. One of the most important matters that fascinated Kramsztyk was the methodological status of medicine – its relations to science and art.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2015, 78; 96-108
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bronisław Ziemiński (1860-1915) ‒ współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Okulistycznego
Bronisław Ziemiński (1860-1915) – co-founder of the Polish Ophthalmological Society
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Pactwa, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085495.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Bronisław Ziemiński, polska okulistyka,
historia okulistyki, historia medycyny, Polskie
Towarzystwo Okulistyczne, Instytut Oftalmiczny
w Warszawie
Bronisław Ziemiński, Polish ophthalmology,
history of ophthalmology, history of medicine,
Polish Medical Society, Warsaw Ophthalmic Institute
Opis:
Artykuł przedstawia biografię oraz dorobek naukowy polskiego okulisty Bronisława Ziemińskiego (1860- 1915), współzałożyciela Polskiego Towarzystwa Okulistycznego. Studiował na Uniwersytecie w Dorpacie. W latach 1884 i 1885 pracował w klinice prof. Raehlmanna. W 1884 roku uzyskał stopień doktora. W 1892 roku został ordynatorem etatowym Instytutu Oftalmicznego w Warszawie. W 1908 roku został prezesem i współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Okulistycznego dla Królestwa Polskiego. W 1909 roku wydał podręcznik pt. Zarys okulistyki.
The article presents the biography and scientific achievements of the Polish ophthalmologist Bronisław Ziemiński (1860-1915). He studied at the University of Dorpat. He became the head of the Ophthalmic Institute in Warsaw in 1892. He became the president and co-founder of the Polish Ophthalmological Society for the Kingdom of Poland in 1908. He published a textbook Zarys okulistyki in 1909.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 47-60
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bolesław Gepner (1835-1913) ‒ uczeń Albrechta von Graefego oraz ordynator Instytutu Oftalmicznego w Warszawie
Bolesław Gepner (1835-1913) – pupil of Albrecht von Graefe and head of the Ophthalmic Institute in Warsaw
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Pactwa, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085484.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Bolesław Gepner, polska okulistyka,
historia okulistyki, historia medycyny, Towarzystwo
Lekarskie Warszawskie, Instytut Oftalmiczny
w Warszawie
Bolesław Gepner, Polish ophthalmology,
history of ophthalmology, history of medicine, Warsaw
Medical Society, Warsaw Ophthalmic Institute
Opis:
Artykuł przedstawia biografię oraz dorobek naukowy polskiego okulisty Bolesława Gepnera (1835-1913). W 1858 roku ukończył Akademię Medyko-Chirurgiczną w Petersburgu. W latach 1865-1867 pracował w Berlinie w klinice okulistycznej Albrechta von Graefego. W latach 1891-1913 był lekarzem naczelnym Instytutu Oftalmicznego w Warszawie. Był prezesem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego w latach 1885-1888 i 1897-1899. Od 1883 roku był współwłaścicielem „Gazety Lekarskiej”. Opublikował razem z Witoldem Jodko- Narkiewiczem tłumaczenie i streszczenie podręcznika okulistyki Louisa de Weckera. Był również ojcem wybitnego polskiego okulisty Bolesława Ryszarda Gepnera (1863-1923).
The article presents the biography and scientific achievements of the Polish ophthalmologist Bolesław Gepner (1835-1913). In 1858 he graduated from the Medical-Surgical Academy in St. Petersburg. In the years 1865-1867 he worked in Berlin at the Albrecht von Graefe ophthalmology clinic. He was the chief doctor of the Ophthalmic Institute in Warsaw between 1891 and 1913. He was the president of the Warsaw Medical Society in 1885-1888 and 1897-1899. From 1883 he was a co-owner of "Gazeta Lekarska". Bolesław Gepner and Witold Jodko-Narkiewicz published a translation and summary of Louis de Wecker's ophthalmology textbook. He was also the father of the outstanding Polish ophthalmologist Bolesław Ryszard Gepner (1863-1923).
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 32-38
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poznańscy lekarze wojskowi w dwudziestoleciu międzywojennym
Poznań Military Doctors in the Interwar
Autorzy:
Janicki, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530404.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
historia medycyny wojskowej
polska medycyna wojskowa
medycyna wojskowa w Poznaniu
history of military medicine
Polish military medicine
Poznan military medicine
Opis:
Niniejsza analiza krytyczna prezentuje struktury organizacyjne wojskowej służby zdrowia, która działała w okresie od Powstania Wielkopolskiego do roku 1939, poczynając od tworzonych spontanicznie w 1918 roku jednostek medycznych zwanych „pospolitym ruszeniem” (personel medyczny rekrutowany spośród wolontariuszy), przez — często modyfikowane i tworzone ponownie — organizacje medyczne, takie jak oddziały sanitarne, punkty pomocy medycznej, szpitale oraz inne struktury medyczne. Celem prezentacji jest ocalenie od zapomnienia wiciu zaangażowanych lekarzy wojskowych oraz cywilnych. Omówione zostały takie zagadnienia, jak dotkliwe braki personelu medycznego związane z wielką demobilizacją w latach 20. XX wieku, często zmieniające się modele ochrony medycznej w armii, brak jednolitej doktryny medycznej wojska jasno określającej pozycję lekarzy wojskowych w medycznym krajobrazie stolicy Wielkopolski. Porównanie dwóch modeli wykształcenia podyplomowego, lekarzy cywilnych oraz lekarzy wojskowych, ujawniło istnienie usystematyzowanego i scentralizowanego systemu edukacji skoncentrowanego na kształceniu specjalistów mających działać na potrzeby wojskowej służby zdrowia. Jeśli chodzi o rzeczywistość w Polsce w dwudziestoleciu po odzyskaniu niepodległości i zasady służby medycznej w armii, zaprezentowano działania z dziedziny opieki zdrowotnej, a także ze sfery społecznej i naukowej, jak również postacie wybitnych lekarzy w szeregach armii, spośród których wymienić można dowódcę Wielkopolskiego Szpitala Rejonowego, pułkownika Teofila Kucharskiego oraz dowódcę Rezerw Personelu Medycznego, pułkownika Leona Strehla. Ze względu na objętość publikacji oraz na fakt, że lekarze wojskowi służący w oddziałach liniowych stanowią główny przedmiot zainteresowania innej krytycznej analizy, ta grupa zawodowa nie została omówiona w przedstawianej pracy.
This critical analysis presents the organizational structures of the military health service that had existed since Great Poland Uprising until 1939, starting from spontaneously formed medical units recruited from volunteers in the year 1918 Lhrough — often changed and reformed — medical establishments including sanitary departments, treatment areas, hospitals and other medical units. The purpose of such presentation is to save numerous dedicated army physicians, civilian physicians from being irreversibly forgotten. Such issues have been discussed as the 1920s great demobilization period deficiency in medical personnel, often changing models of the military health service, the lack of a homogeneous army medical doctrine, including the location of army physicians in the medical landscape of the capital of Great Poland. The comparison of the two models of post-graduate education for civilian and army physicians has revealed the existence of a syslemized and centralized education aimed at specialists’ Iraining to fulfill the army health care needs. In terms of Poland’s twenty years of independence reality and the army medical service rules, activities have been presented concerning health treatment and service, the social and scientific sphere as well as the distinguished corps physicians, among whom we can mention the commander of the Great Poland Regional Hospital — Colonel Teofil Kucharski and the commander of the Reserve Medical Personnel — Colonel Leon Strehl. With regard to the volume of the publication and the fact that army physicians serving in line troops are the focus of interest of another critical analysis, this particular professional group has not been mentioned in the analysis discussed.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2010, 73; 30-45
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bolesław Ryszard Gepner (1863-1923) – okulista i współzałożyciel Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi
Bolesław Ryszard Gepner (1863-1923) – ophthalmologist and co-founder of the Society for the Care of the Blind in Warsaw
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Pactwa, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085492.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Bolesław Ryszard Gepner, polska
okulistyka, historia okulistyki, historia medycyny, Towarzystwo
Opieki nad Ociemniałymi, Towarzystwo
Lekarskie Warszawskie
Bolesław Ryszard Gepner, Polish ophthalmology,
history of ophthalmology, history of medicine,
Polish Society for Blind, Warsaw Medical Society
Opis:
Poniższa praca przedstawia postać polskiego okulisty Bolesława Ryszarda Gepnera (1863-1923) wraz z jego dorobkiem naukowym. W 1888 roku ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W 1889 wyjechał zagranicę i pracował jako okulista w Heidelbergu, Frankfurcie nad Menem i Berlinie. Od 1891 roku pracował w Instytucie Oftalmicznym w Warszawie, a w 1900 roku został tam ordynatorem nadetatowym. W 1908 roku powstało w Warszawie Towarzystwo Okulistyczne, a Gepner został jego wiceprzewodniczącym. W latach 1921-1923 pełnił funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Okulistycznego. W 1911 roku został współzałożycielem Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Warszawie. Był synem Bolesława Gepnera (1835-1913) wybitnego polskiego okulisty, prezesa i członka honorowego Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego.
The following work presents the biography and scientific achievements of the Polish ophthalmologist Bolesław Ryszard Gepner (1863-1923). In 1888 he graduated the Faculty of Medicine at the University of Warsaw. In 1889 he went abroad and worked as an ophthalmologist in Heidelberg, Frankfurt am Main and Berlin. From 1891 he worked at the Ophthalmic Institute in Warsaw, and in 1900 he became chief physician there. In 1908, the Ophthalmology Society was established in Warsaw, and Gepner became its vice-president. He was the president of the Polish Ophthalmology Society between 1921 and 1923. He co-founded the Society for the Care of the Blind in Warsaw in 1911. He was the son of Bolesław Gepner (1835-1913), the prominent Polish ophthalmologist, president and honorary member of the Warsaw Medical Society.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 39-46
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konrad Mikołaj Rumszewicz (1850-1927) – docent okulistyki z Kijowa
Konrad Mikołaj Rumszewicz (1850-1927) – associate professor of ophthalmology from Kiev
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Pactwa, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085528.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Konrad Mikołaj Rumszewicz, polska
okulistyka, historia okulistyki, historia medycyny, Warszawskie
Towarzystwo Lekarskie, Towarzystwo Oftalmologiczne
w Kijowie, Polskie Towarzystwo Lekarskie
w Kijowie
Konrad Mikołaj Rumszewicz, Polish ophthalmology,
history of ophthalmology, history of medicine,
Warsaw Medical Society, Kiev Ophthalmological
Society, Polish Medical Society in Kiev
Opis:
Artykuł opisuje biografię oraz dorobek naukowy polskiego okulisty Konrada Mikołaja Rumszewicza (1850‒1927). W 1874 roku ukończył studia na Uniwersytecie św. Włodzimierza w Kijowie. W latach 1877‒1879 był kierownikiem oddziału ocznego Szpitala Wojskowego w Kijowie. W 1880 roku uzyskał stopień doktora medycyny. W 1904 roku został wiceprezesem Towarzystwa Lekarskiego Oftalmologicznego w Kijowie. W 1907 roku został prezesem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego w Kijowie.
The article describes the biography and scientific achievements of the Polish ophthalmologist Konrad Mikołaj Rumszewicz (1850-1927). He graduated from the University of St. Vladimir in Kiev in 1874. He was the head of the ophthalmic department at the Military Hospital in Kiev between 1877 and 1879. He obtained the degree of Doctor of Medicine in 1880. He became vice-president of the Medical Society of Ophthalmology in Kiev in 1904, and became president of the Polish Medical Association in Kiev in 1907.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 61-68
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies