Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "forest digital map" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Weryfikacja sieci komunikacyjnej Puszczy Niepołomickiej
Verifying the transportation network of the Niepołomice Forest
Autorzy:
Szostak, M.
Kmiecik, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/130296.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:
sieć komunikacyjna
leśna mapa numeryczna
geodane
Puszcza Niepołomicka
transportation network
digital forest map
geodata
Niepołomice Forest
Opis:
Badania zostały oparte na warstwach wektorowych Leśnej Mapy Numerycznej (LMN) takich jak: komunikacja, leśnictwa, oddziały, wydzielenia oraz elementach sieci komunikacyjnej Puszczy Niepołomickiej, pozyskanych na podstawie materiałów geodezyjnych. Na podstawie danych PZGiK na obszarze Puszczy Niepołomickiej pozyskano 356.6 km linii komunikacyjnych, w tym największym udziałem charakteryzowały się drogi gruntowe polne lub leśne (48.8%). Blisko o połowę niższy udział procentowy posiadały drogi o nawierzchni utwardzanej i szerokości poniżej 3 m (24.6%), natomiast około 13.8% oraz 11.6% stanowiły odpowiednio drogi gruntowe wiejskie oraz ścieżki. Najniższy procent to drogi o nawierzchni twardej i szerokości od 3 do 7 m – nieco ponad 1.1%. Dla porównania ogólna długość linii komunikacyjnych dostępnych w LMN wynosiła 419.7 km. Dla wyselekcjonowania różnic pomiędzy liniami komunikacyjnymi dostępnymi w LMN a występującymi w materiałach PZGiK wykonano analizy przestrzenne GIS. W ich wyniku ustalono, iż linie komunikacyjne pozyskane w oparciu o geodane a nieposiadające swych odpowiedników w LMN charakteryzowały się całkowitą długością równą 61.7 km. Natomiast długość szlaków komunikacyjnych LMN, dla których obserwowano brak odpowiedników w materiałach PZGiK wynosiła 125.8 km. W obu przypadkach główny udział różnicy (około 70%) stanowiły drogi gruntowe polne i leśne, a następnie ścieżki o udziale około 28%. Zgodność linii komunikacyjnych dla obu analizowanych źródeł występowała łącznie w około 294 km obiektów. Zaobserwowano także przesunięcie obiektów LMN względem szlaków komunikacyjnych przedstawionych na mapach topograficznych. W większości przypadków rozbieżność lokalizacji kształtowała się w przedziale od 0–5 m. Efektem prac było opracowanie mapy sieci komunikacyjnej Puszczy Niepołomickiej, której treść stanowiły drogi i ścieżki LMN uzupełnione o linie komunikacyjne pozyskane na bazie geodanych.
The research is based on the vector layers of a Digital Forest Map (LMN), such as: transportation, forest districts, departments, allotments, as well as vectorized elements of the transportation network of the Niepołomice Forest obtained from geodetic materials, mainly from topographic maps. Transportation lines (356.6 km) were vectorized on the basis of the data contained in the State Geodetic and Cartographic Resource (PZGiK), the majority of which were field and forest dirt roads (48.8%). The percentage of paved roads no more than 3 m wide was smaller by nearly a half (24.6%), while contribution of farm dirt roads and paths was similar and added up to about 13.8% and 11.6% respectively. Paved roads 3–7 m wide constituted the smallest percentage of the transportation lines – slightly more than 1.1%. In comparison, the total length of transportation lines included in the LMN maps 419.7 km. GIS spatial analyses were carried out for the selected discrepancies between the transportation lines included in the LMN and the ones vectorized on the basis of PZGiK data. As a result, it was discovered that the total length of the transportation lines vectorized from the geodata and not found in the LMN equaled 61.7 km. On the other hand, the length of communication routes included in the LMN, yet missing from the PZGiK data, amounted to 125.8 km. In both instances, it was mainly field and forest dirt roads (approximately 70%) that contributed to the discrepancies, followed by paths (28%). The transportation lines in case of both sources were congruent for 294 km of objects. Additionally, it was observed that the objects within the LMN were misaligned with respect to the transportation routes presented in topographic maps. In most situations, however, the divergence ranged from 0 to 5 m. As a result of the research, a map of the transportation network within the Niepołomice Forest was devised, which included the roads and paths of the LMN, supplemented by the communication routes vectorized from geodata.
Źródło:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2012, 23; 419-427
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie zdjęć lotniczych oraz ortofotomap cyfrowych w procesie weryfikacji i aktualizacji leśnej mapy numerycznej
Autorzy:
Wężyk, P.
Przybyłek, Ł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/129791.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:
ortofotomapa cyfrowa
zdjęcie lotnicze
mapa numeryczna
las
LMN
Puszcza Niepołomicka
digital orthophotomap
aerial image
numerical map
forest
Niepołomice Forest
Opis:
W Lasach Państwowych wymaganymi załącznikami do tzw. Planu Urządzania są leśne mapy numeryczne (LNM) wdrażane obecnie na szeroką skalę w jednolitym standardzie (SLMN). Część opisową systemu SIP w LP stanowią tabele modułu LAS bazy danych SILP. Zarządzenia Dyrektora Generalnego LP wymieniają zdjęcia lotnicze oraz wysokorozdzielcze zobrazowania satelitarne jako jedne z ważnych źródeł informacji w procesie tworzenia leśnej mapy numerycznej i jej aktualizacji. Celem badań było wykazanie przydatności w/w źródeł danych do weryfikacji i aktualizacji LMN. Dla obszaru Puszczy Niepołomickiej wykorzystano barwne zdjęcia lotnicze w skali 1:26.000 (Phare 1997) oraz wygenerowane na ich podstawie ortofotografie cyfrowe. Analizy dotyczyły określenia stopnia poprawności LMN w porównaniu do przebiegu linii wydzieleń drzewostanowych oraz granic oddziałów pozyskanych na drodze opracowania fotogrametrycznego (VSD-AGH) zdjęć lotniczych oraz digitalizacji ekranowej ortofotomapy cyfrowej. Dla poszczególnych leśnictw zestawiono bilans powierzchni wydzieleń opracowywanych trzema różnymi metodami. Jedną z przyczyn rozbieżności pomiędzy stereodigitalizacją oraz wektoryzacją ortofotografii jest rodzaj zastosowanego do jej generowania numerycznego modelu terenu w wyniku czego kartowanie wydzieleń wzdłuż wierzchołków wysokich drzew może być obarczone błędami. Praca wykazała wysoką przydatność zdjęć lotniczych i ortofotografii w określaniu przebiegu granic wydzieleń i oddziałów leśnych a także inwentaryzacji innych obiektów o charakterze liniowym, punktowym i poligonowym.
Źródło:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2004, 14; 1-12
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies