Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wyjątkowy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Karol Dobrzeniecki, „Prawo wobec sytuacji nadzwyczajnej. Między legalizmem a koniecznością”. Recenzja
Karol Dobrzeniecki, “Law on Emergency Situations. Between Legalism and Necessity”. A Review
Autorzy:
Barut, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531499.pdf
Data publikacji:
2020-01-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
sytuacja nadzwyczajna
stan wyjątkowy
emergency situation
state of emergency
Opis:
Przedmiotem recenzji jest monografia Karola Dobrzenieckiego p. t. Prawo wobec sytuacji nadzwyczajnej. Między legalizmem a koniecznością (Toruń 2018). Zdaniem recenzenta, charakter pracy wyznacza rozróżnienie na sytuację wyjątkową, to jest stan faktyczny wymagający podjęcia działań nieprzewidzianych przez prawo oraz stan wyjątkowy, tj. instytucję prawną. Podstawowym celem pracy jest analiza relacji między ujmowaniem sytuacji wyjątkowej wyłącznie w kategoriach pozytywno-prawnych, a jej ujęciem jako zagadnienia politycznego i moralnego. Praca ma charakter interdyscyplinarny. Karol Dobrzeniecki, analizując literaturę filozoficzno-prawną, filozoficzno-polityczną, doktrynę prawa konstytucyjnego, a także uregulowania prawne o charakterze konstytucyjnym, międzynarodowym i ponadnarodowym, wskazuje na niebezpieczeństwo prawnej „normalizacji” stanu wyjątkowego, to jest przeniknięcia jego specyficznych rozwiązań do prawa przeznaczonego dla sytuacji zwyczajnych, a przez to zanik rozróżnienia na sytuację zwyczajną i wyjątkową. Autor recenzowanej monografii uważa, że sytuację wyjątkową należy oceniać przede wszystkim w kategoriach moralnych i politycznych, mając świadomość tragicznego charakteru dokonywanych wówczas wyborów.
The subject of the review is a monograph by Karol Dobrzeniecki “Law on emergency situations. Between legalism and necessity” (Toruń 2018). According to the reviewer, the nature of the work determines the distinction between an emergency situation, that is, a factual state requiring action not provided for by law and a state of emergency, i.e. a legal institution. The main purpose of the work is to analyze the relationship between the recognition of an exceptional situation only in legal terms, and its approach as a political and moral issue. The work has interdisciplinary character. Karol Dobrzeniecki, analyzing jurisprudence, political philosophical, doctrine of constitutional law, as well as constitutional, international and supranational legal regulations, points out the danger of legal “normalization” of a state of emergency, that is, the penetration of its specific solutions into the law intended for the ordinary situation, and hence blurring of the distinction between ordinary and exceptional situations. The author of the reviewed monograph believes that the exceptional situation should be assessed primarily in moral and political categories, being aware of the tragic nature of the choices made at the time.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2020, 1(22); 121-125
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosowanie przepisów o służebności przesyłu jako przykład prawa „stanu wyjątkowego”
Application of the Transmission Easement Regulations as an Example of the ‘State of Exception’ Law
Autorzy:
Barut, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531601.pdf
Data publikacji:
2019-01-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
stan wyjątkowy
Agamben
Butler
służebność przesyłu
state of exception
transmission easement
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza orzecznictwa sądów cywilnych w kategoriach sformułowanych przez Giorgio Agambena i Judith Butler, to jest kategoriach prawa jako „stanu wyjątkowego,” praktyki czysto arbitralnej stanowiącej parodię prawa. Autor wskazuje aspekty takiego „prawa”: zatarcie granic między prawem a czynnościami czysto faktycznymi (w terminologii Agambena: „życiem”), co może przybrać postać przemocy nie dbającej już o swą legitymizację lub redukcji prawa do „czystej formy”, to jest tworzenia i stosowania reguł przy całkowitym abstrahowaniu od oceny etycznej i skutków społecznych. W terminologii Foucaulta oba te procesy można przedstawić jako odrodzenie się suwerenności w polu rządomyślności, parodiowanie prawa uzasadniane jest bowiem potrzebami zarządzania ludnością, w rzeczywistości stanowi jednak wynik dążenia władzy do samo-zachowania. Pojawiają się, jak to określa Butler, drobni suwerenowie, mający rzekomo jedynie w sposób quasi-techniczny stosować prawo wyartykułowane w pełni w ustawie, a w gruncie rzeczy działający w pełni arbitralnie. Jedną z ich metod jest pozorowanie tworzenia lub stosowania prawa poprzez odebranie określonego znaczenia słowom, w szczególności pojęciom prawnym. Rezultatem jest odejście od idei trójpodziału władzy oraz postulatu upodmiotowienia adresata norm prawnych, niekiedy przy zachowania fikcji jego podmiotowości jako rodzaju Agambenowskiej „czystej formy prawnej.” Autor stwierdza, że przykładem takiego procesu jest orzecznictwo polskiego Sądu Najwyższego i sądów powszechnych dotyczące możliwości zasiedzenia służebności przesyłu przez przedsiębiorstwa przesyłowe. Wskazuje, że zwyciężyło w nim stanowisko całkowicie odchodzące od treści ustawy oraz utrwalonego rozumienia pojęć cywilnoprawnych, rezultatem jest pozbawienie właścicieli nieruchomości ich praw podmiotowych.
The subject of the article is an analysis of civil courts’ case law in terms formulated by Giorgio Agamben and Judith Butler, that is, in terms of law as a ‘state of exception’, a purely arbitrary practice that appears to be a parody of law. The author indicates aspects of such ‘law’: the blurring of the boundaries between the law and purely factual activities (in Agamben’s terminology: ‘life’), which may take the form of violence that no longer cares for its legitimacy or which reduces the law to ‘pure form’, that is, the creation and application of rules completely in abstract from their ethical evaluation and social consequences. In Foucault’s terminology, both these processes can be represented as a rebirth of sovereignty in the field of governmentality, the parody of the law being justified by the needs of population management, but in reality it is the result of a power’s strive for self-preservation. There are, as Butler defines, petty sovereigns who allegedly only quasi-technically apply the law articulated in full in the statute, and in fact act fully arbitrarily. One of their methods is to simulate the creation or application of law by taking away a particular meaning from words, in particular from legal concepts. The result is a departure from the idea of separation of powers and the postulate of empowerment of the addressee of legal norms, sometimes preserving the fiction of the latter’s agency as a kind of Agamben’s ‘pure form of law’. The author states that an example of such a process is the case law of the Polish Supreme Court and general courts regarding the possibility of acquisitive prescription of transmission easement by transmission companies. He indicates that the position that won in this case law completely deviates from the contents of the statute and the well-established understanding of civil law concepts, with the result of depriving property owners of their legal rights.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2019, 1(19); 5-14
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan wyjątkowy w perspektywie filozofii prawa. Próba definicji
Autorzy:
Adamska, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1157970.pdf
Data publikacji:
2020-12-11
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
stan wyjątkowy
ustawodawstwo wyjątkowe
dyktatura konstytucyjna
kryzys polityczny
filozofia prawa
teoria polityki
Opis:
Celem pracy jest próba definicji stanu wyjątkowego na gruncie filozofii prawa. Natura tego terminu jest zarówno prawna, jak i polityczna, przez co stanowi on przedmiot zainteresowania różnych nauk społecznych. Hybrydalny charakter stanu wyjątkowego pociąga za sobą trudności definicyjne, prowadząc do sceptycyzmu definicyjnego. Tezą pracy jest, że wobec niemożności sformułowania kryterialnej definicji stanu wyjątkowego, należy zastąpić ją definicją paradygmatyczną która, korzystając z dorobku m.in. filozofii, historii czy nauk politycznych, może znaleźć zastosowanie na gruncie różnych ujęć metodologicznych. W tym celu przedstawiono przegląd różnych rodzin definicyjnych (stan wyjątkowy jako fakt normatywnie uregulowany, jako dyktatura konstytucyjna, jako fakt polityczny i jako pusta prawna). Następnie na podstawie elementów wspólnych w przeanalizowanych definicjach wyodrębniono elementy konstytuujące stan wyjątkowy: wystąpienie sytuacji kryzysowej, zawieszenie norm powszechnie obowiązujących i czasowość owego zawieszenia, które to elementy zostały w dalszej części pracy omówione. Przedstawiona definicja ma służyć pomocą w kwalifikacji określonych fenomenów jako stanu wyjątkowego w obliczu wzrostu zainteresowania ustawodawstwem wyjątkowym w kontekście zagrożenia terrorystycznego.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2020, 4(25); 5-16
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carl Schmitt Revisited by the United States and the Terrorist
Carl Schmitt na nowo odczytany przez Stany Zjednoczone i terroryzm
Autorzy:
Mendecka, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/927315.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
Carl Schmitt
war on terror
state of exception
wojna z terroryzmem
stan wyjątkowy
Opis:
In the article “Carl Schmitt Revisited by the United States and the Terrorist” it is shown that Carl Schmitt’s morals, standards and views can be noticed in the United States policy in the context of so-called “war on terror”. According to the article, Islamic terrorists are a mirror image of Schmittan revolutionary partisan. It is discussed how terrorists are, as a problem, treated by the USA, which in author’s opinion displays many Schmittan features. Schmitt is one of the few who claim that the sovereign state is above the legal order and can set boundaries. It is therefore shown that the USA seem to have rushed into Schmittan “state of exception”, where norms are suspended in order to achieve security, resembling the thinking of the G.W. Bush administration. It is illustrated how the USA seem to be following Schmitt’s ideology, especially by making exceptions to international rules, but also putting the terrorist outside of the scope of international regulations. Lastly, author tries to answer the question if it is justified to follow Schmitt and obey to the rule of law.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2015, 1(10); 69-78
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan wyjątkowy i stan bez nazwy w myśli Carla Schmitta. Propozycja rozdzielenia
State of Emergency and State without a Name in Carl Schmitt’s Thought. Suggestion of a Separation
Autorzy:
Engelking, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531383.pdf
Data publikacji:
2019-01-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
Carl Schmitt
stan wyjątkowy
stan bez nazwy
katechon
teologia polityczna
state of emergency
state without a name
political theology
Opis:
Koncepcja stanu wyjątkowego jest jednym z najczęściej przywoływanych elementów myśli niemieckiego filozofa prawa i teoretyka polityki Carla Schmitta. W jej omówieniach pokutuje jednak łączenie tej konceptualizacji owej instytucji, jaką Schmitt zaproponował w 1924 r. w swoim jurydycznym komentarzy do artykułu 48 konstytucji Republiki Weimarskiej, z teorią Ausnahmezustand z „Teologii politycznej” z 1922 roku. Łączenie takiego rodzaju jest zaś, jak sądzę, błędem, ponieważ Schmitt nie był ze względów politycznych myślicielem konsekwentnym i poszczególne jego teksty mogą samym sobie przeczyć – jak jest to w wypadku tych dwóch. Proponuję toteż, by poddać stan wyjątkowy i Ausnahmezustand – tłumaczony w tekście z niemieckiego literalnie, jako stan bez nazwy – radykalnemu rozdzieleniu i opisać jako osobne teorie. W ich osobności za najistotniejszy element uznaję różne rodzaje legitymizacji. O ile stan wyjątkowy z art. 48 konstytucji Republiki Weimarskiej znajduje swoją w tym właśnie dokumencie z 1919 r., odczytanym jednakowoż przez Schmitta w sposób, który nazwał on w swej „Nauce o konstytucji” z 1928 r. relatywizacją konstytucji, o tyle stan bez nazwy, jako niedający się wpisać w porządek prawny odpowiednik cudu w teologii politycznej, takiej legitymizacji jest już pozbawiony. By ją odnaleźć, należy się toteż odnieść do innych dzieł Schmitta, niż te stricte prawne. Sądzę, że stan bez nazwy może być prawomocny – jednym słowem: nie być zamachem stanu – jeżeli uznamy, że teologia polityczna Schmitta nie jest tylko metodologicznym projektem poddającym na zasadzie analogii tłumaczeniu pojęcia teologiczne na polityczne i prawne, lecz szerszą propozycją, która znajduje swoje zakorzenienie w wierze w Objawienie. Dlatego też tą figurą z dzieła niemieckiego myśliciela, w której stan wyjątkowy znajduje swoją legitymizacją, jest zaczerpnięta z Listów św. Pawła figura katechona: tego, który przychodzi i powstrzymuje rozpad świata. Użycie takiej legitymizacji uwypukla niechęć do nowoczesności, która była udziałem Schmitta, i prezentuje go jako myśliciela dziedziczącego średniowieczny sposób myślenia – zupełnie niekompatybilny ze stricte nowoczesną koncepcją stanu wyjątkowego.
The concept of a state of emergency is one of the most frequently cited elements of the thought of the German philosopher of the law and political theorist Carl Schmitt. In its discussions, however, the conceptualization of the state of emergency, which Schmitt proposed in 1924 in his juridical comments on Article 48 of the Weimar Republic’s constitution, is often linked with the theory of Ausnahmezustand from Political Theology (1922). Such a juxtaposition is a mistake, because Schmitt was not a consistent thinker and his texts can be mutually contradictory. I propose, therefore, to separate the state of emergency from Ausnahmezustand – translated from German literally as a state without a name. The main difference between them consists in the different types of legitimacy. The state of emergency from the Constitution of the Weimar Republic finds its legitimacy in this document from 1919, however, read by Schmitt in a way that in his Constitutional Theory (1928) he referred to as relativization of the constitution. For the state without a name, as not being included in the legal order and the equivalent of a miracle in theology, such legitimacy is impossible. In order to find it, one must refer to other Schmitt’s works than the strictly judicial ones. I believe that the state without a name may be legally valid – in a word: not a coup d’état – if we acknowledge that Schmitt’s political theology is not just a methodological project that translates theological notions into political and legal ones, but a wider proposal rooted in the faith in Revelation. Therefore, this figure from the work of the German thinker in which the state of emergency finds its legitimacy is taken from St. Paul’s letters; it is the figure of a katechon: the one who comes and stops the world from disintegration. The use of such legitimacy emphasizes the reluctance to accept modernity, which Schmitt did exhibit, and presents him as a thinker who continued the medieval way of thinking, which is completely incompatible with the strictly modern concept of a state of emergency.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2019, 1(19); 15-26
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Threshold of Justification of Emergency Regulations: On Coherentism Requirement for the Justification of Measures Adopted in the Czech Republic during the COVID-19 Pandemic
Próg uzasadnienia regulacji nadzwyczajnych. O wymogu koherentności dla uzasadnienia środków podjętych w Republice Czeskiej w czasie pandemii COVID-19
Autorzy:
Ondřejek, Pavel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202288.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
public justification
public reason
coherentism
theory of rational law-making
state of exception
proportionality
reasonableness of the law
uzasadnienie publiczne
racja publiczny
koherentyzm
teoria racjonalnego stanowienia prawa
stan wyjątkowy
proporcjonalność
racjonalność prawa
Opis:
The article deals with justification of generally binding legal acts as part of a state governed by the rule of law. The “state of exception” caused by the COVID-19 pandemic adds a new dimension to the issue of justification. The practice prevailing in the Czech Republic in 2020 did not reflect even the minimum requirements for justifying emergency measures, which brought on problems both in the practical application of the adopted measures and in their subsequent judicial review. The article attempts to find an appropriate level of justification, referred to as the threshold of justification and based on the coherentist theory of epistemic justification. The basis of such justification lies in the idea that individual grounds for justification can be found in the explanatory reports of the legislation, on the one hand, and in various pieces of relevant information available to the addressees, on the other hand. All these reasons should form a coherent whole and they should ultimately legitimize restrictions on the freedom of individuals. The final part of the article describes the importance of the threshold of justification for the review of proportionality and even reasonableness of the law.
Artykuł dotyczy uzasadniania powszechnie obowiązujących aktów prawnych w państwie prawa. „Stan wyjątkowy” spowodowany pandemią COVID-19 nadaje nowy wymiar kwestii uzasadnienia. Praktyka przyjęta w Republice Czeskiej w 2020 r. nie odzwierciedlała nawet minimalnych wymogów dotyczących uzasadnienia środków nadzwyczajnych, co spowodowało problemy zarówno w praktyce stosowania przyjętych środków, jak i w późniejszej kontroli sądowej. W artykule podjęto próbę wskazania odpowiedniego poziomu uzasadnienia, określanego mianem progu uzasadnienia i opartego na koherencyjnej teorii uzasadnienia epistemicznego. U podstaw takiego uzasadnienia leży założenie, że poszczególne przesłanki uzasadnienia można znaleźć z jednej strony w uzasadnieniach aktów prawnych, a z drugiej zaś w różnych relewantnych informacjach dostępnych dla adresatów. Wszystkie te przesłanki powinny tworzyć spójną całość i to one powinny ostatecznie legitymizować ograniczenia wolności jednostek. W końcowej części artykułu omówiono znaczenie progu uzasadnienia dla kontroli proporcjonalności, a nawet racjonalności prawa.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2021, 2(27); 41-53
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies