Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "hans kelsen" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Kelsen jako odmieniec. Obrona radykalnej teorii norm
    Hans Kelsen as Outliner: The Defence of a Radical Norm Theory
    Autorzy:
    Paulson, Stanley L.
    Gizbert-Studnicki, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1844484.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    Julius Binder
    Karl Binding
    Hans Kelsen
    Adolf Julius Merkl
    upoważnienie
    imperatyw
    teoria norm prawnych
    obowiązek
    teoria sankcji
    Stufenbau
    empowerment
    imperative
    legal norm theory
    obligation
    sanction theory
    Opis:
    W swoim pierwszym traktacie z zakresu teorii prawa, Hauptprobleme der Staatsrechtslehre (1911), Hans Kelsen stara się przekształcić teorię norm prawnych w taki sposób, aby wyeliminować z niej imperatyw, wraz z tym, co Kelsen postrzega jako jego moralne konotacje. Rezultat, teoria sankcji Kelsena, nie jest w pełni udany. Pozostawia on imperatyw w stosunku do urzędników prawnych wraz z obowiązkiem stosowania sankcji nałożonym na urzędników. W latach trzydziestych Kelsen powraca do tej kwestii, radykalnie przekształcając teorię norm prawnych, wprowadzając upoważnienie jako podstawową modalność, a obowiązek jedynie jako pochodną. Pogląd ten dominuje w drugim wydaniu Reine Rechtslehre (1960).
    In his first treatise on legal theory, Hauptprobleme der Staatsrechtslehre (1911), Hans Kelsen seeks to recast legal norm theory in a way that would eliminate from the theory the imperative, with what Kelsen sees as its moral connotations. The result, Kelsen’s sanction theory, is not entirely successful. It leaves in place the imperative vis-à-vis legal officials, with obligations imposed on officials to implement sanctions. In the 1930s, Kelsen returns to the issue, radically recasting legal norm theory by introducing empowerment as the fundamental modality and obligation as merely derivative, a view that prevails in the second edition of the Reine Rechtslehre (1960).
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2021, 4(29); 5-17
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historia pewnego przypisu. Próba rekonstrukcji dyskusji Hansa Kelsena z Jerzym Wróblewskim
    Story of a footnote. Attempt to reconstruct the discussion of Hans Kelsen and Jerzy Wróblewski
    Autorzy:
    Zalewska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/531756.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    Hans Kelsen
    wykladnia prawa
    normatywizm
    Jerzy Wróblewski
    Opis:
    Artykuł jest próbą rekonstrukcji dyskusji Hansa Kelsena z Jerzym Wróblewskim. Bazą dla artykułu są trzy przypisy z Ogólnej teorii norm Hansa Kelsena, w których autor ten rozważa takie kwestie jak znaczenie normy prawnej oraz interpretację prawa. Rekonstrukcja prowadzi do wniosku, że jeśli traktować argumentację Kelsena jako krytykę teorii Jerzego Wróblewskiego, to nie ma ona uzasadnionych podstaw, albowiem jej sednem nie jest wskazanie niespójności i słabości tejże teorii, ale jest ona prowadzona z punktu widzenia czystej teorii prawa, która sama cierpi niekiedy na brak spójności. Co za tym idzie proponuje się odmienne podejście do interpretacji tych przypisów, tj. traktowanie ich jak pewnego rodzaju naukowego świadectwa i jako narzędzia, które ma na celu udoskonalenie czystej teorii prawa. Co więcej, zauważyć należy, że Hans Kelsen interesował się nie tyle wątkami marksistowskimi obecnymi w teorii Jerzego Wróblewskiego, ale tymi jej elementami, które ze względu na ich wagę są po dziś dzień dyskutowane.
    Article is an attempt to provide reconstruction of the discourse between Hans Kelsen and Jerzy Wróblewski. The main motive of the article are three footnotes from Hans Kelsen’s General Theory of Norms where he considers such issues as the meaning of the legal norm, and legal interpretation. Reconstruction leads to conclusion that if one treats H. Kelsen’s argumentation as a critique of Jerzy Wróblewski’s theory, this critique doesn’t have sound basis, because it’s essence is not to point contradictions and weakness of the theory, but it is led from the point of view of pure theory of law which itself at some points suffers from the lack of coherency. Thus the other approach of the interpretation of footnotes is offered, to treat them as an some kind of scientific testimony, and as a tool which has on scope to make improvement in pure theory of law. Additionally it has been pointed out, that Hans Kelsen didn’t put the main interest on Marxist issues which occurred in Jerzy Wróblewski’s theory, but on those elements which have it’s importance and are discussed till present day.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2011, 1(2); 75-85
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sedno idei pozytywizmu prawniczego
    The Very Idea of Legal Positivism
    Autorzy:
    Paulson, Stanley J.
    Romanowicz, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/927364.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    pozytywizm prawniczy
    Hans Kelsen
    teza o rozdziale
    naturalizm
    normatywizm
    legal positivism
    The Separation Thesis
    naturalism
    normativism
    Opis:
    Much in recent discussions on legal positivism suggests that the controversy surrounding the notion turns on the distinction between inclusive and exclusive legal positivism. As a point of departure in distinguishing them, the separation principle is helpful. The separation principle counts as the contradictory of the morality principle, according to which there is “necessary overlap” between the law and morality. What the legal positivist’s denial of the morality principle comes to can be refined, we are told, by appealing to the distinction between inclusive and exclusive legal positivism. One can acquire a broader perspective by opening up the field in order to cover not only inclusive and exclusive legal positivism but also non-positivism, represented by the defence of the morality principle, that is the view that there is necessary overlap between the law and morality. Say what you will about inclusive versus exclusive legal positivism – some defend the distinction, others dismiss inclusive legal positivism as a non-starter. In any case, I want to argue that a far more fundamental distinction within the positivist camp lies elsewhere. The distinction I have in mind is that between legal positivism qua naturalism (J. Austin) and legal positivism without naturalism (H. Kelsen). For reasons institutional in nature, legal positivism has largely been discussed in a vacuum, there is a standing presumption to the effect that there are ties between legal positivism and ‘positivism writ large’ in the greater philosophical tradition – or, as it would be put in present-day philosophical circles, ties between legal positivism and naturalism.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2012, 2(5); 20-35
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reguła uznania – remedium na zewnętrzną niepewność prawa?
    The Rule of Recognition – a Remedy for the External Uncertainty of Law?
    Autorzy:
    Kosielińska-Grabowska, Urszula Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/531744.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    Herbert L. A. Hart
    Hans Kelsen
    norma podstawowa
    reguła uznania
    zewnętrzna niepewność prawa
    Grundnorm
    rule of recognition
    External Uncertainty of Law
    Opis:
    Jak wskazywał H.L.A. Hart, reguła uznania jest jedną z reguł wtórnych, która powinna stanowić remedium na niepewność reguł pierwotnych. W tekście zawarta została próba odpowiedzi na pytanie: w jakim stopniu reguła ta może gwarantować pewność prawa? Po omówieniu ważnych różnic między pojęciem reguły uznania a H. Kelsena koncepcją normy podstawowej (Grundnorm), zbadana zostaje rola reguły uznania w kontekście problemu zewnętrznej pewności prawa. Analizując jego treść, znaczenie i skutki zastosowania kryteriów walidacyjnych zawartych w regule uznania, odkryć można trzy typy niepewności powiązane z regułą uznania: substancjalną, interpretacyjną i aplikacyjną. Rozważania prowadzą zaś do wniosku, że reguła uznania, mająca na celu eliminowanie niepewności prawnej, jest sama w sobie jednym z jej źródeł. Trudno więc uznać ją za rzeczywiste i skuteczne rozwiązanie dla zewnętrznej niepewności prawa. Konstrukcja reguły uznania wskazuje, że stopień pewności uzyskany w wyniku jej zastosowania wydaje się większy niż w przypadku zwykłych reguł pierwotnych w ramach systemu, przy czym nigdy nie uzyskamy całkowitej zewnętrznej pewności prawa, jeżeli nie zastosujemy kolejnej konstrukcji teoretycznej.
    According to H.L.A. Hart, the rule of recognition is one of secondary rules that is supposed to be a remedy for the uncertainty of primary rules. In this paper we will try to answer the question: To what extent may this rule guarantee legal certainty? After discussing important differences between the concept of the rule of recognition and Kelsenian concept of the basic norm (Grundnorm), we will examine the role of the rule of recognition in the context of the problem of the external certainty of law. When analyzing its content, meaning and effects of using the criteria of validity contained in the rule of recognition, we discovered three types of uncertainty related to the rule of recognition: the substantive, interpretive and applicative one. Our considerations have led us to the conclusion that the rule of recognition, having as its aim the function of removing the uncertainties of law, is itself one of the sources of these uncertainties. It is difficult to consider it as a genuine effective remedy to the external uncertainty of law. The construction of the rule of recognition means that the degree of certainty which we obtain as a result of its application appears to be greater than in the case of “ordinary” primary rules within the system, yet we will never obtain a total external certainty of law unless we apply another theoretical construction.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2012, 1(4); 23-33
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies