Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "METROPOLIS" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Granice metropolii i diecezji polskich (966-1939): indeks osób, miejscowości i rzeczy
Autorzy:
Kumor, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047839.pdf
Data publikacji:
1972
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
metropolia
indeks
granice
diecezja
Polska
diecezje polskie
metropolis
lines
borders
diocese
Polska
polish diocese
index
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1972, 24; 361-404
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice metropolii i diecezji polskich (966-1939) : (c. d.)
Autorzy:
Kumor, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048132.pdf
Data publikacji:
1970
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
metropolia
granice
diecezja
diecezje polskie
kościół
Polska
metropolis
lines
border
polish diocese
diocese
church
Polska
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1970, 20; 253-374
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice metropolii i diecezji polskich (966-1939)
Autorzy:
Kumor, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048153.pdf
Data publikacji:
1970
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
metropolia
granice
diecezja
diecezje polskie
X-XX wiek
metropolis
lines
borders
diocese
polish diocese
10th-20th century
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1970, 21; 309-404
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice metropolii i diecezji polskich (966-1939) : (c. d.)
Autorzy:
Kumor, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048210.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
granice
metropolia
Polska
diecezja
diecezje polskie
X-XX wiek
line
border
metropolis
Polska
diocese
polish diocese
10th-20th century
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1969, 19; 271-351
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice metropolii i diecezji polskich (966-1939)
Autorzy:
Kumor, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048102.pdf
Data publikacji:
1971
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
metropolia
granice
diecezja
diecezje polskie
Polska
X-XX wiek
kościół
metropolis
lines
borders
diocese
polish diocese
Polska
10th-20th century
church
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1971, 22; 319-402
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niekanoniczna Diecezja Pińska (1795-1798). Powstanie, terytorium i wewnętrzny podział administracyjny
Autorzy:
Szczepaniak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33338834.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Diocese of Pinsk
Mogilev Metropolis
Catholic Church in Russia
Kasper Kazimierz Cieciszowski
Minsk Governorate
Volhynian Governorate
diecezja pińska
metropolia mohylewska
Kościół katolicki w Rosji
gubernia mińska
gubernia wołyńska
Opis:
Jeszcze przed podpisaniem traktatów ostatecznie likwidujących Rzeczpospolitą Obojga Narodów cesarzowa Katarzyna II dokonała 6/17 września 1795 roku nowego podziału administracyjnego Kościoła katolickiego w Rosji, traktując przejęte ziemie jako własność Rosji. Swoich decyzji nie konsultowała ze Stolicą Apostolską, tym samym lekceważąc powszechnie przyjmowaną zasadę, że tworzenie i znoszenie diecezji oraz mianowanie ordynariuszy należy do prerogatyw papieskich. Jedną z utworzonych przez nią diecezji była diecezja pińska, której ordynariuszem wyznaczyła dotychczasowego biskupa kijowskiego Kaspra Kazimierza Cieciszowskiego, rezydującego w Żytomierzu. Podporządkowała mu parafie i klasztory w guberniach mińskiej i wołyńskiej. Ów biskup sprawował władzę na tym obszarze zgodnie z prawem kościelnym, ponieważ uzyskał od rezydującego w Warszawie delegata papieskiego Wawrzyńca Litty uprawnienia administratora na obszarze włączonym do diecezji pińskiej, a przekraczającym granice formalnie istniejącej diecezji kijowskiej, której był legalnym ordynariuszem. Z trudnego do odgadnięcia powodu nie ustanowił stolicy diecezji w Pińsku, mimo wyraźnego życzenia Katarzyny II. Nie wyznaczył żadnego kościoła w Pińsku na katedrę, nie przeniósł tam kapituły i rezydencji biskupiej oraz nie otworzył w nim konsystorza. Wyjechał jednak z Żytomierza do Berdyczowa. Przemianował tylko konsystorz generalny diecezji kijowskiej na konsystorz generalny diecezji pińskiej. Po otrzymaniu kościelnych uprawnień do zarządu diecezją, najprawdopodobniej w czerwcu lub lipcu 1796 roku, podzielił diecezję na 4 oficjalaty okręgowe (Żytomierz, Łuck, Mińsk i Nieśwież) oraz 19 dekanatów. Po reformie terytorialno-administracyjnej Rosji ogłoszonej przez cesarza Pawła I w grudniu1797 roku oraz wdrożonej w styczniu i lutym 1798 roku dokonał powtórnego podziału diecezji pińskiej na dekanaty, dostosowując je w miarę możliwości do państwowego podziału administracyjnego. Diecezja pińska przestałą istnieć w wyniku umowy pomiędzy Stolicą Apostolską a dworem petersburskim o nowym podzielę administracyjnym Kościoła katolickiego w Rosji (ukaz Pawła I z 28 kwietnia / 9 maja 1798 roku; dekrety W. Litty z 7, 8 i 9 sierpnia 1798 roku).
Even before the signing of the treaties finally dissolving the Polish-Lithuanian Commonwealth, Empress Catherine II made a new administrative division of the Catholic Church in Russia on 6–17 September, 1795, treating the acquired lands as the property of Russia. She did not consult the Holy See on her decisions, thereby disregarding the generally accepted principle that the creation and abolition of dioceses and the appointment of ordinaries is a papal prerogative. One of the dioceses she created was the Diocese of Pinsk, whose Ordinary by her appointment was the former Bishop of Kyiv, Kasper Kazimierz Cieciszowski, residing in Zhytomyr. She subordinated parishes and monasteries in the Minsk and Volhynian governorates to him. The bishop exercised authority over the area in accordance with ecclesiastical law, as he had obtained from the Warsaw-based papal delegate WawrzyniecLitta the powers of administrator over the area incorporated into the diocese of Pinsk and exceeding the boundaries of the formally existing diocese of Kyiv, of which he was the legal ordinary. For a reason that is difficult to hypothesise, he did not establish the diocesan capital in Pinsk, despite the express wish of Catherine II. He did not designate any church in Pinsk as a cathedral, did not move the chapter and bishop’s residence there, and did not open a consistory there. He did, however, leave Zhytomyr for Berdychiv. He also renamed the consistory general of the Kyiv Diocese as the consistory general of the Pinsk Diocese. After receiving ecclesiastical authority to administer the diocese, most likely in June or July 1796, he divided the diocese into 4 district officialities (Zhytomyr, Lutsk, Minsk and Nyasvizh) and 19 deaneries. After the territorial and administrative reform of Russia announced by Emperor Paul I in December 1797 and implemented in January and February 1798, he re-divided the Pinsk diocese into deaneries, bringing them as close as possible to the state administrative division. The Diocese of Pinsk ceased to exist as a result of an agreement between the Holy See and the royal court in St Petersburg on a new administrative division of the Catholic Church in Russia (Paul I’s ukase of 28 April / 9 May 1798; W. Litta’s decrees of 7, 8 and 9 August 1798).
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 447-480
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślady działalności oficyn jezuickich w Wilnie i Braniewie na przełomie XVI i XVII wieku w zbiorach Biblioteki „Hosianum” w Olsztynie jako przykład procesów integracyjnych w Rzeczpospolitej Obojga Narodów
Traces of the activity of Jesuit Publishing Houses in Vilnius and Braniewo at the turn of the 16th and 17th centuries in the Collection of ‘Hosianum’ Library in Olsztyn as an example of integration processes in the Polish-Lithuanian Commonwealth
Autorzy:
Garwoliński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784086.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kolegium Jezuickie w Braniewie
oficyna braniewska
Kolegium Jezuickie w Wilnie
Akademia Wileńska
oficyna wileńska
Biblioteka WSD MW „Hosianum”
starodruki
Jesuit College in Braniewo
Braniewo publishing house
Jesuit College in Vilnius
Vilnius Academy
Vilnius publishing house
Library of the ‘Hosianum’ Higher Theological Seminary of the Warmia Metropolis
old prints
Opis:
The library of the ‘Hosianum’ Higher Theological Seminary of the Warmia Metropolis in Olsztyn is the ‘descendant’ of the library of the Jesuit College in Braniewo, founded in 1565 by Cardinal Stanisław Hozjusz. It is not surprising that a large number of its historical book collection was printed in Jesuit publishing houses in Vilnius and Braniewo. The article is an attempt to discuss the old prints from the turn of the 16th and 17th centuries, which were produced in those publishing houses and preserved in the collection of the seminary library, as a reflection of the Jesuits’ activity in the context of broader religious, social and cultural processes, considering the books as an element of cultural heritage, but also as a carrier of culture, knowledge and science. The author was prompted to do so by the 450th anniversary of the Lublin Union. Having abandoned his Calvinistic confession, Mikołaj Krzysztof Radziwiłł, nicknamed ‘the Orphan’, moved his printing workshop from Brest to Vilnius. The printing house was owned by M.K. Radziwiłł, but it operated under the care of the Jesuits and produced almost exclusively books of the Jesuit community. The duke probably handed over the publishing house to the Jesuit college in 1586. The Vilnius printing house is one of the oldest Jesuit workshops in Poland. The most famous authors of printed materials embossed there included: Piotr Skarga, Emanuel Vega, Stanisław Grodzicki and Marcin Śmiglecki. The dissertation of P. Skarga, Pro Sacratissima Eucharistia (1576), launched the operation of the Vilnius publishing house. One of the most interesting and valuable prints from the publishing house in Braniewo is Agenda Parva (1622). The work was intended for numerous Jesuit missions covering not only the Lithuanian province, but also Livonia. It is not only the sole surviving copy in Poland, but also in the world. An interesting and quite rare print from the Braniewo printing house is Hierosolymitana peregrinatio. It is the first Polish printed report from a journey to the Holy Land. It was written by M.K. Radziwill. An example of cooperation between the publishing houses in Braniewo and Vilnius is the so-called Braniewo binding, which was developed in the last quarter of the 16th century. The tools used to produce it were taken over by a bookbinder later operating in Vilnius and associated with the Vilnius academy, and were in use until 1650.
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Metropolii Warmińskiej „Hosianum” w Olsztynie jest spadkobierczynią biblioteki Kolegium Jezuickiego w Braniewie, założonego w 1565 roku przez kard. Stanisława Hozjusza. Nie dziwi więc fakt, że duża liczba jej zabytkowego księgozbioru została wydrukowana w oficynach jezuickich w Wilnie i w Braniewie. Artykuł jest próbą omówienia powstałych w nich, a zachowanych w zbiorach książnicy seminaryjnej starych druków z przełomu XVI i XVII wieku jako swoistego zwierciadła działalności jezuitów w kontekście szerszych procesów religijnych, społecznych i kulturowych, biorąc pod uwagę książki jako element dziedzictwa kulturowego, ale także jako nośnik kultury, wiedzy i nauki. Do takiego opracowania skłoniła autora 450. rocznica unii lubelskiej. Mikołaj Krzysztof Radziwiłł, zwany Sierotką, porzuciwszy wyznanie kalwińskie, przeniósł warsztat drukarski z Brześcia do Wilna. Drukarnia była własnością M.K. Radziwiłła, jednak pracowała pod opieką jezuitów i tłoczyła niemal wyłącznie książki środowiska jezuickiego. Książę prawdopodobnie w 1586 roku przekazał oficynę na własność kolegium jezuickiemu. Wileńska drukarnia należy do najstarszych jezuickich warsztatów na terenie Polski. Wśród najbardziej znanych autorów druków tam wytłoczonych należy wymienić: Piotra Skargę, Emanuela Vegę, Stanisława Grodzickiego czy Marcina Śmigleckiego. Rozprawa P. Skargi Pro Sacratissima Eucharistia (1576) zapoczątkowała działalność wileńskiej oficyny. Jednym z najciekawszych i najcenniejszych druków pochodzących z oficyny w Braniewie jest Agenda Parva (1622). Dziełko było przeznaczone dla licznych misji jezuickich obejmujących swoim zasięgiem nie tylko litewską prowincję, lecz także Inflanty. Jest nie tylko jedynym zachowanym egzemplarzem w Polsce, ale i na świecie. Ciekawym i dosyć rzadkim drukiem z braniewskiej drukarni jest Hierosolymitana peregrinatio. Jest to pierwsza polska drukowana relacja z podróży do Ziemi Świętej. Jej autorem jest M.K. Radziwiłł. Przykładem współpracy między oficynami w Braniewie i w Wilnie jest tzw. oprawa braniewska, która pojawiła się w ostatniej ćwierci XVI wieku. Narzędzia wykorzystywane do jej wykonania zostały przejęte przez introligatora działającego później w Wilnie i związanego z tamtejszą akademią, a stosowane były aż do 1650 roku.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 117-144
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies