Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gajewska, K." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Micromechanical model of polycrystalline materials with lamellar substructure
Mikromechaniczny model materiałów polikrystalicznych o substrukturze lamelarnej
Autorzy:
Kowalczyk-Gajewska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/351302.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
mikromechanika
homogenizacja
substruktura lamelarna
anizotropia
micromechanics
homogenization
lamellar substructure
anisotropic material
anisotropy degree
Opis:
Micromechanical model of polycrystalline materials with lamellar substructure is presented. The lamellar microstructure of grains is accounted for using the well-established framework developed for layered composites. Within the approach different scale transition rules between the level of lamellar grain and the polycrystalline sample can be employed. The model capabilities are tested using the example of α2 + γ-TiAl intermetallic. Elastic properties and the initial yield surface for the lamellar grain (PST crystal) and for the untextured polycrystal are estimated. Elastic and plastic anisotropy degree is analyzed.
Zaprezentowano model mikromechaniczny materiałów polikrystalicznych o substrukturze lamelarnej. Substruktura laminatu obserwowana dla pojedynczego ziarna została uwzględniona przy wykorzystaniu tradycyjnego podejścia przyjmowanego w przypadku kompozytów warstwowych. W ramach proponowanego podejścia stosowane być mogą różne schematy przejścia mikro-makro z poziomu ziarna o substrukturze laminatu do poziomu polikryształu. Możliwości modelu zostały przetestowane na przykładzie intermetaliku α2 + γ-TiAl. Wyznaczono własności sprężyste i początkową powierzchnię płynięcia pojedynczego kryształu o substrukturze lamelarnej i polikryształu bez tekstury. Przeanalizowano stopień anizotropii własności sprężystych i plastycznych.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2011, 56, 2; 509-522
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modelling of texture evolution in KOBO extrusion process
Modelowanie rozwoju tekstury w procesie wyciskania metodą KOBO
Autorzy:
Kowalczyk-Gajewska, K.
Stupkiewicz, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/350890.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
plastyczność
mikrostruktura
tekstura krystaliczna
wyciskanie metodą KOBO
plasticity
microstructure
crystallographic texture
KOBO extrusion
Opis:
The paper is aimed at modelling of evolution of crystallographic texture in KOBO extrusion which is an unconventional process of extrusion assisted by cyclic torsion. The analysis comprises two steps. In the first step, the kinematics of the KOBO extrusion process is determined using the finite element method. A simplifying assumption is adopted that the material flow is not significantly affected by plastic hardening, and thus a rigid-viscoplastic material model with no hardening is used. In the second step, evolution of crystallographic texture is modelled along the trajectories obtained in the first step. A micromechanical model of texture evolution is used that combines the crystal plasticity model with a self-consistent grain-to-polycrystal scale transition scheme, and the VPSC code is used for that purpose. Since each trajectory corresponds to a different deformation path, the resulting pole figures depend on the position along the radius of the extruded rod.
Praca jest poświęcona modelowaniu rozwoju tekstury krystalograficznej w procesie wyciskania metodą KOBO - niekonwencjonalnym procesie wyciskania przy udziale cyklicznego skręcania. Analiza jest prowadzona w dwóch krokach. W pierwszym kroku, przy pomocy metody elementów skończonych, wyznaczane jest pole deformacji w procesie KOBO przy upraszczającym założeniu, że nie zależy ono w sposób istotny od umocnienia materiału. W pracy zastosowano model sztywno-lepkoplastyczny bez umocnienia. W drugim kroku, modelowany jest rozwój tekstury krystalograficznej wzdłuż trajektorii wyznaczonych w pierwszym kroku. W tym celu wykorzystano mikromechaniczny model łączacy model plastyczności kryształów i samozgodny schemat przejścia mikro-makro zaimplementowany w programie VPSC. Poniewaz ścieżka deformacji jest inna dla każdej trajektorii, wynikowe figury biegunowe wykazują zależność od położenia wzdłuż promienia wyciskanego pręta.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2013, 58, 1; 113-118
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hydrogen Sensor Of TiO2-Based Nanomaterials
Sensor wodoru na bazie nanomateriałów TiO2
Autorzy:
Łysoń-Sypień, B.
Zakrzewska, K.
Gajewska, M.
Radecka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/354826.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
TiO2 nanomaterials
Cr dopant
hydrogen sensor
nanomateriały TiO2
domieszka chromu
sensor wodoru
Opis:
The aim of this research was to examine gas sensing properties of TiO2 based nanomaterials. Nanopowders of Cr doped TiO2 with constant Specific Surface Area, SSA, were obtained using Flame Spray Synthesis technique, FSS. Nanomaterials were characterized by Brunauer – Emmett – Teller adsorption isotherms, BET, X – ray diffraction, XRD, Transmission Electron Microscopy, TEM, optical spectrometry UV – vis with the use of an integrating sphere as well as impedance spectroscopy. Detection of hydrogen was carried out over the concentration range of 50 - 3000 ppm at the temperatures extending from 200 to 400°C and synthetic air working as a reference atmosphere. As a result of experiments it appeared that incorporation of 5 at.% of Cr into TiO2 improved hydrogen sensing features due to small crystallite size and predominance of rutile polymorphic phase.
Przedmiotem pracy są nanomateriały na bazie TiO2 do zastosowań sensorowych. Nanoproszki TiO2 domieszkowane chromem o stałej powierzchni właściwej SSA (ang. Specific Surface Area) otrzymano przy pomocy techniki syntezy w płomieniu FSS (ang. Flame Spray Synthesis). Materiały poddano charakteryzacji z wykorzystaniem: izoterm adsorpcyjnych Brunauer – Emmett – Teller, BET, dyfraktometrii rentgenowskiej, XRD, transmisyjnej mikroskopii elektronowej, TEM, spektroskopii optycznej UV – vis oraz spektroskopii impedancyjnej. Pomiar własności sensorowych został przeprowadzony dla koncentracji H2 w zakresie 50-3000 ppm w przedziale temperatur 200-400°C. Wykazano, że najlepiej na wodór odpowiada próbka TiO2: 5 at.% Cr charakteryzująca się małym rozmiarem krystalitów oraz przewagą fazy rutylu.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 2A; 935-940
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of Experimental Conditions on Deposition of Silver Nanoparticles Onto Surface of Graphene Oxide
Wpływ warunków eksperymentalnych na proces osadzania nanocząstek srebra na powierzchni tlenku grafenu
Autorzy:
Wojnicki, M.
Mania, I.
Marzec, M.
Gajewska, M.
Mech, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/352579.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
silver nanoparticles
deposition
graphene oxide
nanocząstki srebra
osadzanie
tlenek grafenu
Opis:
Present work describes the influence of silver nanoparticles precursor form as well as the impact of graphene oxide initial concentration on deposition of the silver nanoparticles onto graphene oxide. Borane dimethylamine complex (DMAB) was used as the reducing agent. It was observed that application of silver ammonia complexes as the silver nanoparticles precursor as well as alkaline solution effect in higher quantity of deposited AgNPs in comparison to deposition process with the use of silver(I) nitrate in acidic solution.
Praca przedstawia wyniki badań nad wpływem wybranych parametrów na proces syntezy i osadzania nanocząstek srebra na powierzchni tlenku grafenu. W badaniach uwzględniono wpływ następujących czynników: stężenie początkowe tlenku grafenu, stężenie początkowe prekursora oraz jego rodzaju. Jako reduktor jonów Ag(I) zastosowano dimetyloamino boran (DMAB). Stwierdzono, iż zastosowanie kompleksu amoniakalnego srebra jako prekursora, jak również zastosowanieśrodowiska alkaicznego skutkuje wyższą efektywnością procesu osadzania AgNPs na powierzchni tlenku grafenu w porównaniu do procesu prowadzonego z zastosowaniem azotanu(V) srebra(I) w środowisku kwaśnym.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 4; 2631-2636
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies