Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Netherlands," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
New functions of rural sacral buildings in the Groningen province, The Netherlands
Nowe funkcje wiejskich budowli sakralnych w prowincji Groningen w Holandii
Autorzy:
Arno, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835695.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
adaptation
former church
religious heritage
Netherlands
adaptacja
dawny kościół
dziedzictwo religijne
Holandia
Opis:
Religious buildings are an important element of the European cultural heritage. The aim of the article was to show that due to secularization of Europe, adaptation of religious buildings to other functions becomes a necessity. Their owners (Church institutions), architects, conservators and historians are facing the dilemma: how to preserve the building or transform it so that it can have a different function.The article presents the issue of restoration and adaptation of historic sacral buildings to other purposes. Most Western European countries are struggling with the problem of a constantly growing number of unused churches, most of which are historic buildings of high historical and architectural value, but also of cultural and social value. This issue is particularly evident in the Netherlands, where, due to the lack of church-goers and the excessive maintenance cost, churches are purchased by private persons or institutions and transformed into cultural, residential or service facilities. The author presented and discussed the cooperation of the Stichting Oude Groninger Kerken foundation, which, together with architectural studios, provides for abandoned religious buildings in the Groningen province. This cooperation resulted in the creation of many attractive projects for adaptation of old churches. Abandoned and rundown buildings have gained a new life. Three adaptation projects seem particularly interesting: in Garmewolde, Klein Wetsinge and Leegkerk. They were transformed into cultural, tourist, meeting and integration facilities. With their new function, the former churches contribute to the promotion of the province of Groningen, which significantly increases the attractiveness of the region to tourists. In conclusion, it should be emphasized that the adaptation of abandoned sacred buildings is one of the possibilities to preserve the religious heritage for future generations. The optimal solution is to combine the new function with the identity of a given place, its historical, cultural and sacred value.
Obiekty sakralne to ważny element dziedzictwa kulturalnego Europy. Celem artykułu było pokazanie, że z powodu laicyzacji Europy adaptacja obiektów sakralnych na inne funkcje staje się koniecznością. Ich właściciele (instytucje kościelne), architekci, konserwatorzy oraz historycy stają przed problemem, jak zachować obiekt bądź przekształcić go na inną funkcję. W artykule poruszono problem rewaloryzacji i adaptacji zabytkowych obiektów sakralnych do innych celów. Większość krajów Europy Zachodniej boryka się z problemem stale rosnącej liczby nieużytkowanych świątyń, z których większość jest obiektami zabytkowymi o wysokiej wartości nie tylko historycznej i architektonicznej, ale również kulturowej i społecznej. Szczególnie jaskrawo problem ten widać w Holandii, gdzie wskutek braku wiernych i zbyt dużych kosztów utrzymania kościoły nabywają osoby prywatne lub instytucje, by przekształcić je w obiekty kulturowe, mieszkaniowe lub usługowe. Autorka przedstawiła i omówiła współpracę fundacji Stichting Oude Groninger Kerken – opiekującej się opuszczonymi obiektami sakralnymi w prowincji Groningen – z pracowniami architektonicznymi. Współpraca ta zaowocowała powstaniem wielu atrakcyjnych projektów adaptacji dawnych świątyń. Opuszczone i popadające w ruinę kościoły zyskały nowe życie. Szczególnie interesujące wydają się trzy projekty adaptacji: w Garmewolde, Klein Wetsinge oraz Leegkerk. Przekształcono je na obiekty pełniące funkcje kulturalne, turystyczne, miejsca spotkań i integracji mieszkańców. Kościoły w swojej nowej funkcji przyczyniają się do promocji prowincji Groningen, znacznie zwiększając atrakcyjność regionu dla turystów.Podsumowując, należy podkreślić, że adaptacja opuszczonych budynków sakralnych jest jedną z możliwości zachowania dziedzictwa dla przyszłych pokoleń. Optymalnym rozwiązaniem jest połączenie nowej funkcji z tożsamością danego miejsca, jego wartością historyczną, kulturową i sakralną.
Źródło:
Architectus; 2021, Nr 1 (65); 31-38
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concrete heritage in the Netherlands. Valuation and conservation of concrete and reinforced concrete structures
Betonowe dziedzictwo Holandii. Rodzaje konstrukcji betonowych i żelbetowych oraz proces ich konserwacji
Autorzy:
de Jonge, Wessel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835693.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
concrete
reinforced concrete
Netherlands
conservation
interwar period
beton
żelbet
Holandia
konserwacja
okres międzywojenny
Opis:
The article deals with reinforced concrete structures in the Netherlands in the interwar period. The aim of the article was to present the changes in the use of reinforced concrete and the introduction of various light concrete products for the construction of light façades structures such as curtain walls. Reinforced concrete, which appeared in Dutch architecture around 1900, causes conservation problems today, which are discussed in the article on the example of the Sint Jobsveem (Jan J. Kanters), the Zonnestraal Sanatorium in Hilversum (Jan Duiker, Bernard Bijvoet and Jan Gerko Wiebenga) and the Van Nelle Factory in Rotterdam (Johannes Brikman, Leendert van der Vlugt and Jan Gerko Wiebenga), involving the author’s own experiences related to renovation works on these buildings. The most serious problem today is the porosity of concrete and the process of its carbonation due to the high level of CO2 caused by air pollution. In the past, the influence of cement alkalinity and its role in protecting reinforcement against corrosion was not well understood. The damaging effects of curing agents such as calcium chlorides were unknown. The focus was mainly on the relationship between the water-cement ratio and the compressive strength. Today, concrete repair methods are usually selected individually, depending on whether we are dealing with exposed or plastered concrete work, and on the size and scale of the damage. The most effective way to protect concrete against carbonation is to use a special waterproof protective coating – offering the highest possible diffusion resistance to carbon, sulfur and chloride ions and the lowest possible diffusion resistance to water vapor. Such a coating protects concrete against the penetration of CO2 and acid ions, and at the same time allows free evaporation of moisture from the concrete to the environment. The described experiences show that even heavily damaged concrete can be restored. It is a matter of cost and the challenge of keeping its original appearance.
Artykuł dotyczy konstrukcji żelbetowych stosowanych w Holandii w okresie międzywojennym. Jego celem było przedstawienie zmian w użyciu żelbetu oraz różnych wyrobów z betonu lekkiego wykorzystywanych do budowy ścian osłonowych. Żelbet, który pojawił się w architekturze holenderskiej około 1900 r., powoduje dziś problemy konserwatorskie, które omówiono w artykule w oparciu o własne doświadczenia autora związane z renowacją następujących budynków: Sint Jobsveem (Jan J. Kanters), Sanatorium Zonnestraal w Hilversum (Jan Duiker, Bernard Bijvoet i Jan Gerko Wiebenga) oraz Fabryki Van Nelle w Rotterdamie (Johannes Brikman, Leendert van der Vlugt i Jan Gerko Wiebenga). Najpoważniejszym problemem jest dziś porowatość betonu i proces jego karbonatyzacji ze względu na wysoki poziom CO2 spowodowany zanieczyszczeniem powietrza. W przeszłości wpływ zasadowości cementu na ochronę zbrojenia przed korozją nie był dobrze rozumiany. Szkodliwe działanie środków utwardzających, takich jak chlorki wapnia, nie było znane. Skupiono się głównie na relacji między stosunkiem wodno-cementowym a wytrzymałością na ściskanie. Dziś metody naprawy betonu dobierane są zazwyczaj indywidualnie, w zależności od tego, czy mamy do czynienia z betonem odsłoniętym czy pokrytym tynkiem, a także od wielkości i skali uszkodzeń. Najskuteczniejszym sposobem ochrony betonu przed karbonatyzacją jest zastosowanie specjalnej wodoodpornej powłoki ochronnej – umożliwiającej najwyższą możliwą odporność na wnikanie jonów węgla, siarki i chlorków oraz przepuszczającej parę wodną na zewnątrz. Taka powłoka zabezpiecza beton przed wnikaniem jonów CO2 i kwasów, a jednocześnie umożliwia swobodne odparowanie wilgoci z betonu do otoczenia. Opisane doświadczenia pokazują, że nawet bardzo zniszczony beton można odtworzyć. To kwestia kosztów i umiejętności zachowania oryginalnego wyglądu.
Źródło:
Architectus; 2021, Nr 2 (66); 39-49
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies