Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "jacques derrida" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Jacques Derrida, Gorączka archiwum. Impresja Freudowska, Instytut Badań Literackich PAN, Warszawa 2016, ss. 148
    Jacques Derrida, Archive Fever: A Freudian Impression, Institute of Literary Research, Polish Academy of Sciences, Warszawa 2016, pp. 148
    Autorzy:
    Nowożycki, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/51847509.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    archiwistyka
    teoria archiwalna
    filozofia
    postmodernizm
    Jacques Derrida
    archival science
    archival theory
    philosophy
    post-modernism
    Opis:
    In 2017, as part of the “New Humanities” series (vol. 23), the first ever Polish translation of Jacques Derrida’s Archive Fever: A Freudian Impression was published. Jacques Derrida was one of the few contemporary philosophers interested in the concept of the archive (while to a large extent ignoring archivists themselves). For Derrida, archivisation, which grants one the power to name and grant identity to all things (and also to share their meaning) gives rise to a number of ethical, intellectual and political issues. As a result, the concept of the archive constitutes an important part of his philosophy, raising archives to a rank which they hardly ever achieve outside of the field of archival studies. Regardless of one’s opinion on deconstructivism, whether one considers it to be an “intellectual fad” or a genuine method of research, the critical power of this approach enables us to look at various archive-related issues from an unorthodox point of view. The term archive is omnipresent in Derrida’s body of work, but it is only in Archive Fever that the author explicitly targets a group of topics which limit the issue of archives to the role of writing in society. Derrida treats “archivisation” and “writing” as metaphors communicating with each other, associated with the concepts of memory and the subconscious. 
    Źródło:
    Archeion; 2018, 119; 449-455
    0066-6041
    2658-1264
    Pojawia się w:
    Archeion
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O idei archiwum. Kilka uwag
    The idea of an archive. A few remarks
    Autorzy:
    Stobiecki, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/51470864.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Aleida Assmann
    Jacques Derrida
    Michel Foucaul
    Paul Ricoeur
    Opis:
    Artykuł jest refleksją poświęconą tzw. zwrotowi archiwalnemu – nurtowi w naukach humanistycznych, który pojawił się w latach dziewięćdziesiątych XX w. Autor rozważa trzy charakterystyczne dla tego nurtu idee archiwum: francuskich filozofów Paula Ricoeura, który ideę archiwum łączy z epistemologią historyczną, pokazując przede wszystkim naukową jego funkcję, i Michela Foucaulta, z jego opresyjną, związaną z władzą rolą archiwum, oraz niemieckiej antropolożki Aleidy Assmann, która wpisuje archiwum w dialektyczną relację między pamięcią a zapomnieniem, postrzegając je jako rodzaj mentalnej kotwicy, która zakorzenia nas w przeszłości. Autor stwierdza, iż tych troje współczesnych myślicieli dokonuje czegoś, co można by nazwać desakralizacją archiwum. Zamiast „świętego miejsca”, w którym zachowały się ślady przeszłości, dostępnego tylko dla wtajemniczonych, rysują one koncepcje o wymowie bardziej pragmatycznej, odsłaniając niekiedy także często skrywane funkcje archiwum, związane z jego miejscem w życiu społecznym. Inspirują jednocześnie do odpowiedzi na pytanie po co nam archiwa? nie są już one bowiem wyłącznie miejscem przechowywania dokumentów i ich konserwacji. Archiwiści i historycy przestali być jedynymi aktorami odpowiedzialnymi za przechowywanie i interpretację dokumentów. Autor podkreśla, iż zaprezentowane w tekście idee mogą być motywacją do wyjścia poza metafory archiwum jako: śladu, pamiątki, artefaktu czy dokumentu na rzecz opisu materialności i rzeczy. W jakimś stopniu odnoszą się także pośrednio do konstruowania praktyk archiwalnych, często o wymiarze etycznym. Inspirują do zadania pytań: co podlega archiwizowaniu, a co nie? w jaki sposób materiał jest selekcjonowany? na czym polega odpowiedzialność archiwisty za konstruowanie określonej narracji wokół zbiorów? Rozważania zamyka konstatacja, iż czas pokaże, czy z wielorakich działań zmierzających do upamiętnienia przeszłości wyłoni się nowy model archiwum, który będzie inaczej bądź lepiej odpowiadał na wyzwania współczesności.
    The article is a reflection on the so-called “archival turn” – a movement in the humanities that emerged in the 1990s. The author contemplates three ideas of an archive, characteristic for this movement: those presented by the French philosophers – Paul Ricoeur, who links the idea of an archive with historical epistemology, demonstrating its primarily scientific function, and Michel Foucault with his oppressive, power-related role of the archive, as well as that of the German anthropologist Aleida Assmann, who situates the archive in the dialectical relationship between memory and oblivion, seeing it as a kind of a mental anchor that roots us in the past. The author concludes that these three contemporary thinkers effected what could be called a desacralization of the archive. Instead of a “sacred place” where traces of the past are preserved, accessible only to the initiated, they outline concepts with a more pragmatic dimension, occasionally revealing the oft-hidden functions of the archive, related to its place in public life. At the same time, they inspire answers to the question of why do we need archives? After all, they are no longer just a place to store documents and preserve them. Archivists and historians are no longer the only actors responsible for storing and interpreting documents. The author emphasizes that the ideas presented in the text may provide a motivation to depart from the metaphors of the archive as a trace, memento, artifact or document, in favour of a description of materiality and objects. To some extent, they also indirectly address the process of structuring archival practices, often involving an ethical dimension. They inspire the question: what is subject to archiving and what is not, how is the material selected, what is the responsibility of the archivist with regard to building a specific narrative around the fonds? The study is concluded with an observation that time will tell whether all the numerous activities designed to commemorate the past would give rise to a new model of archives that would respond differently, or maybe better, to the challenges of the present.
    Źródło:
    Archeion; 2022, 123; 111-124
    0066-6041
    2658-1264
    Pojawia się w:
    Archeion
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies