Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "protest" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
The Migration Waves and the Public Opinion in Bulgaria
Autorzy:
Pachkova, Petya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647565.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
protest
immigrant
public opinion
Opis:
The article analyzes the attitude of the Bulgarian population against immigrants, which is expressed in its protest activities, in the media, scientific and other public appearances of celebrities. Furthermore, analyzes attitudes towards the problems with immigrants of the main Bulgarian political parties
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2016, 23, 1
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Irańska ropa naftowa. Znaczenie strategiczne i symboliczne
Autorzy:
Abassy, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647796.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Iran, oil, sanctions, culture, protest
Iran, ropa naftowa, sankcje, kultura, protest
Opis:
Abstract: The analysis of strategic significance of the Iranian oil needs to be supplemented with the profound research in the area of its symbolic meaning. Combining those two approaches is necessary regarding the fact that economy is interrelated with the condition of the political system. If the Islamic Republic of Iran is viewed as a set of three interdependent systems: a political, a social and an economic one with specific function for each of them, then the symbolic area turns out to be most active in the field of social bounds and contacts. The political system imposes pressure on the society by an application of symbols. In such a case the Iranian oil becomes not fuel, which can be sold or bought, but a symbol of struggle for political and cultural independence.
Analiza strategicznego znaczenia ropy naftowej jako jednego z podstawowych surowców irańskiej gospodarki i czynnika regulującego w dużym stopniu stosunki międzynarodowe musi zostać dopełniona o dogłębną analizę ropy naftowej jako symbolu niezależności Iranu i jego walki o niezawisłość i ochronę dobra narodowego. Jeśli ujmiemy Islamską Republikę Iranu jako zbiór trzech wzajemnie powiązanych ze sobą i współzależnych systemów: politycznego, społecznego i ekonomicznego, z których każdy pełni określone funkcje, to sfera symboliczna okaże się być najbardziej aktywna właśnie w obszarze kontaktów i więzi społecznych. System polityczny oddziałuje na społeczeństwo za pomocą symboli, które mogą zostać odkodowane nieświadomie, lecz zgodnie z założeniami decydentów politycznych. W tym wypadku ropa naftowa stanie się nie surowcem energetycznym, który można sprzedać lub kupić, lecz symbolem walki o niezawisłość Iranu.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2017, 24, 2
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Social movements and political outcomes: why both ends fail to meet
Autorzy:
Zimmermann, Ekkart
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647699.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
political protest
theories of social mobilization
social movement strategies
political opportunity structure
response hierarchy
cycles of protest
Opis:
The relationships between social movement challenges and political outcomes remain strongly underresearched in the field of social movements. Here, we use the labels “social” and “political” in a broad sense to comprise many types of challenges and many types of outcomes, such as economic and social outcomes for specific movements as well as general policy outcomes. Four theories are crucial for understanding successful mobilization of social movements: relative deprivation, resource mobilization, framing, and the theoretical figure of the opening political opportunity structure. Political outcomes, at least in democratic political systems, are usually the result of a parallelogram of different claims and means of influencing outcomes, in short, of compromises. Here, we list various forms of outcomes, from successful acceptance of movement demands to part-time successes or entire failures, and also the various strategies incumbents have in dealing with social movement challenges. Researchers usually have focused on the individual and structural conditions of the emergence of social movements but less so on the conditions of processing social movement demands and the outcomes for movements themselves, for the electorate and for policy changes. Consequently, there is little research available that would meet the requirements of an adequate research design in view of the numerous factors spelled out here as a theoretical control list. The idea of a response hierarchy of incumbents is suggested as a sort of a dispositional concept for further, more consolidated, research in this area. Also the notion of cycles of various sorts has to be kept in mind in order to avoid misjudging of both, the persistence of social movements over time, and their eventual successes and failures.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2015, 22, 1
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PEGIDA – polityczny ruch protestu
Autorzy:
Macała, Jarosław Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647802.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
new social movements, protest movements, political protest movements, anti-Islam movements, PEGIDA
nowe ruchy społeczne, ruchy protestu, polityczne ruchy protestu, ruchy antyislamskie, PEGIDA
Opis:
Abstract: The protest movements associated with the far right have functioned in Germany for many years. However, none of them has gained such publicity and support as anti-Islam PEGIDA . This protest movement, by its unconventional, but usually peaceful and legal protests concerning migration policy, integrated and mobilized thousands of dissatisfied Germans. It forced the political elites to react but also mobilized the PEGIDA opponents among German society. It revealed the large frustration and dissatisfaction of some of the citizens. It seems that deliberately exaggerated threat of Islamization of Germany and Europe is the pretext for the followers of PEGIDA to show, in a way typical for many political pro test movement, their anti-establishment views, their dissatisfaction with traditional ways of the German policy, with alienation of political elites, with arrogance of the authorities. In the programme and activity of PEGIDA , there is strongly present the populist distinction between “us”, that is the normal people and “them”, i.e. the representatives of elites who are detached from reality. The goal is to change the model of German democracy towards direct democracy in order to make the citizens’ voice more important than that of the elites.
Ruchy protestu związane ze skrajną prawicą działają w Niemczech na przestrzeni wielu lat. Jednak żaden nie zyskał takiego rozgłosu i poparcia jak antyislamska PEGIDA. Ten ruch protestu przez swoje niekonwencjonalne, lecz z reguły pokojowe i legalne protesty dotyczące polityki migracyjnej zintegrował i zmobilizował wiele tysięcy niezadowolonych Niemców. Zmusił też do reakcji elity polityczne oraz zmobilizował przeciwników PEGIDY wśród społeczeństwa niemieckiego. Pokazał dużą frustrację i niezadowolenie części obywateli. Wydaje się, iż celowo przesadzona groźba islamizacji Niemiec i Europy to pretekst dla zwolenników PEGIDY, żeby w sposób typowy dla wielu politycznych ruchów protestu pokazać swoją antyestablishmentowość, niezadowolenie z tradycyjnego sposobu uprawiania niemieckiej polityki, z alienacji elit politycznych, z arogancji władzy. W programie i działalności PEGIDY silne jest populistyczne rozróżnienie między „nami”, czyli normalnymi ludźmi, a „nimi”, czyli oderwanymi od rzeczywistości przedstawicielami elit. Celem jest zmiana modelu niemieckiej demokracji w kierunku demokracji bezpośredniej, żeby głos obywateli liczył się bardziej niż elit.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2017, 24, 2
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opozycja parlamentarna wobec Euromajdanu na Ukrainie
The Parliamentary Opposition in Relation to the Euromaidan in Ukraine
Autorzy:
Hurska-Kowalczyk, Liana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056240.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukraine
Euromaidan
parliamentary opposition
protest
protesters
Ukraina
Euromajdan
opozycja parlamentarna
protestujący
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ustalenie głównych czynników, które sprawiły, że liderzy opozycji parlamentarnej nie stali się przywódcami Euromajdanu. Dla osiągnięcia tego celu zastosowano następujące metody: historyczną, analizę danych zastanych, case study. W wyniku przeprowadzonego badania ustalono następujące czynniki powodujące, że ani Arsenij Jaceniuk, ani Witalij Kliczko czy Ołeh Tiahnybok nie zostali liderami Euromajdanu: 1) partie opozycyjne nie były inicjatorami Euromajdanu, a więc nie były do niego przygotowane; 2) liderzy opozycyjnych partii parlamentarnych skupili się głównie na przyszłych wyborach prezydenckich; 3) liderzy opozycji nie zrealizowali żądań protestujących: a) wyłonienia ze swojego grona jednego kandydata w przyszłych wyborach prezydenckich; b) samodzielnego wytypowania jednego przywódcy Euromajdanu ze swojego grona.
The purpose of this article was to identify the main factors that prevented the leaders of the parliamentary opposition from becoming leaders of the Euromaidan. To achieve this goal, the following methods were used: historical, data analysis, case study. As a result of the research, the following reasons have been identified that neither Arseniy Yatsenyuk, Vitaly Klitschko or Oleh Tyahnybok became the leaders of Euromaidan: 1) opposition parties were not the initiators of Euromaidan, and, therefore, were not prepared for it; 2) leaders of parliamentary opposition parties were focused mainly on future presidential elections; 3) opposition leaders failed to meet protesters’ demands, i.e. to select one candidate from among themselves in the future presidential elections; and to independently select one leader of the Euromaidan from among its members.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2021, 28, 1; 125-137
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies