Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Eifelian" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Middle Devonian brachiopods from northern Maïder (eastern Anti-Atlas, Morocco)
    Autorzy:
    Halamski, Adam T.
    Baliński, Andrzej
    Koppka, Jens
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2133938.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    systematics
    Brachiopoda
    Morocco
    Devonian
    Eifelian
    Givetian
    Opis:
    Sixty brachiopod species are reported from the Taboumakhlouf Formation (upper Eifelian) and the Bou Dib Formation (upper Eifelian to Givetian) of Jbel Issoumour, northern Maïder, Anti-Atlas, Morocco, on the basis of collections made by Volker Ebbighausen. The stratigraphy is based on reports of co-occurring trilobite assemblages. The relatively diversified fauna pre-dates the Taghanic event and is dominated in terms of diversity by atrypides and rhynchonellides (11 species each); other frequent species include Poloniproductus varians, Aulacella prisca, Tyersella tetragona, Schizophoria schnuri, Athyris ex gr. concentrica, Yeothyris? sinuata, and Thomasaria simplex. Spinatrypa ennigaldinannae Halamski and Baliński sp. nov. from the upper Eifelian is characterised by a transverse shell, typically 16–18 mm wide with 19–22 ribs. Prodavidsonia ebbigahuseni Halamski and Baliński sp. nov. differs from other representatives of the genus in having nearly flat shells. Eressella coronata Halamski and Baliński, nom. nov. is proposed as a replacement name for the permanently invalid Rhynchonella coronata Kayser, 1871 (non R. coronata Moore, 1861). Thomasaria simplex is documented as being a particularly variable species (costation, tongue, interarea position), so its broad taxonomic treatment is favoured. The brachiopod fauna shows distinct Rhenish affinities (numerous species in common with the Eifel and the Holy Cross Mountains) like the coeval fauna from southern Maïder, described previously. The Middle Devonian brachiopod fauna from the whole Maïder (north, described here and south, described previously) totals 87 species.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2022, 92, 1; s. 1--86
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Middle Devonian brachiopods from the southern Maїder (eastern Anti-Atlas, Morocco)
    Autorzy:
    Halamski, A. T.
    Baliński, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191427.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    systematics
    Brachiopoda
    Morocco
    Devonian
    Eifelian
    Givetian
    Variscan Sea
    palaeobiogeography
    Opis:
    Sixty-two Middle Devonian brachiopod species are described on the basis of >1300 specimens from the Taboumakhlof Formation (and subordinately probably also from the top of the El Otfal Formation) at Madne el Mrakib (middle to late Eifelian or early Givetian?), Aferdou el Mrakib (late Eifelian to middle Givetian), and Guelb el Maharch (early Givetian) on the southern edge of the MaÎder Syncline (eastern Anti-Atlas, Mo- rocco). Representatives of Craniida (2 taxa), Strophomenida (5), Productida (2), Orthotetida (2), Orthida (5), Pentamerida (5), Rhynchonellida (9), Atrypida (14), Athyridida (7), Spiriferida (9), and Spiriferinida (2) are present. The fauna is dominated quantitatively by the Atrypida (24% of taxa, about the half of specimens, and the commonest species Atryparia dispersa making up about 13% of the material); the Rhynchonellida (16% of taxa, about one-sixth of specimens) are the second largest order. A new genus of the family Pugnacidae (order Rhynchonellida), Paulinaerhynchia, is proposed with the type species P. paulinae gen. et sp. nov. from Maharch; it is closest to Pugnax, from which it differs in distinct costation, lack of a dorsal septum and septalium, and rudimentary dental plates. Desquamatia (D.) deserti sp. nov., a large and finely costate representative of the genus, is described also from Maharch. Antirhynchonella and Glosshypothyridina are reported for the first time or con- firmed to be present in the Givetian. Forty (possibly up to 46) species (71 or possibly up to 82% of the taxa identified at the species level) are present also in either Eifel (Germany) or the Holy Cross Mountains (Poland). Such a high ratio of species in common attests to unconstrained faunal exchanges among benthic faunas between the northern and southern shores of the Variscan Sea during the Middle Devonian. This favours the palaeogeo- graphic hypothesis of a narrow Variscan Sea.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2013, 83, 4; 243-307
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spore stratigraphy of Lower Devonian and Eifelian (?), alluvial and marginal marine deposits of the Radom-Lublin area (central Poland)
    Stratygrafia sporowa aluwialnych i przybrzeżnomorskich utworów dolnego dewonu i eiflu (?) obszaru radomsko-lubelskiego
    Autorzy:
    Turnau, E.
    Miłaczewski, L.
    Wood, G. D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191950.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    spore stratigraphy
    Oppel zones
    Lower Devonian
    Eifelian
    Radom-Lublin area
    Polska
    Opis:
    The Czarnolas and Zwoleń Formations of the Terebin IG 5 borehole, and the Terrigenous suite of the Giełczew PIG 5 borehole were analyzed for their spores. Palynological slides from a previous study of the Czarnolas Formation from the Pionki 4 borehole were re-examined and re-interpreted based on new observations and recent spore zonation publications. Two new cryptospores (Cymbohilates pusillus n. sp., Cymbohilates baculatus n. sp.) and two new trilete spores (Retusotriletes niger n. sp., Retusotriletes tuberiferus n. sp.) are described and illustrated. The Lower Devonian and probable Eifelian spore assemblages are assigned to Streelispora newportensis- Emphanisporites micrornatus (NM), Verrucosisporites polygonalis-Dibolisporites wetteldorfensis (PoW), Emphanisporites foveolatus-Verruciretusispora dubia (FD), and Acinosporites apiculatus-Calyptosporites proteus (AP) Oppel zones. These zones have been recognized in the Ardenne-Rhine regions. These data can also be compared to worldwide eustatic signatures. The spore data indicate that in the Radom-Lublin area marine sedimentation ended in either late early or early late Lochkovian, and the successive flooding commenced in late Emsian, probably the serotinus chron.
    Utwory dewońskie obszaru radomsko-lubelskiego występują w obrębie brzeżnej części platformy wschodnioeuropejskiej. Można tu wyróżnić wyraźne, ograniczone uskokami jednostki strukturalne, a to: wyniesiona część platformy (EPEEP), rów mazowiecko-lubelski (MLT) i wyniesienie radomsko-kraśnickie (RKU). Na ościennym terytorium Ukrainy przedłużenie wyniesionej części platformy zwane jest wyniesieniem północno-wołyńskim (NVU) i depresją południowo-wołyńską (SVD), a kontynucja rowu mazowiecko-lubelskiego nosi nazwę rowu lwowskiego (LT) (Fig. 1). Womawianym rejonie obecne są wszystkie trzy oddziały systemu dewońskiego leżące zgodnie na górnym sylurze. Ich podział biostratygraficzny jest wciąż niepełny, szczególnie jeśli chodzi o przybrzeżnomorskie i aluwialne osady nie zawierające diagnostycznej fauny. Celem niniejszej pracy jest przynajmniej częoeciowe wypełnienie tej luki. Przeprowadzone badanie palinologiczne dotyczyły formacji czarnoleskiej i zwoleńskiej z otworu Terebin IG 5 oraz serii terygenicznej z otworu Giełczew PIG 5 (Tabele 1, 2). Formacja czarnoleska i seria terygeniczna reprezentują osady przybrzeżnomorskie, zaś formacja zwoleńska osady aluwialne. Ponownie zbadano zespoły spor z formacji czarnoleskiej z otworu Pionki 4. Uzyskane przed 20 laty wyniki zostały w tej pracy reinterpretowane w oparciu o najnowsze obserwacje i nowsze publikacje dotyczące zonacji sporowej (Fig. 2). Zbadane zespoły były na ogół urozmaicone. Zawierały one zarówno kryptospory, jak i spory ze znakiem zrostowym (por. Figury 3–6). W interpretowaniu uzyskanych wyników badań posłużono się zonacją sporową stworzoną dla dewonu obszaru ardeńsko-reńskiego. Wyróżniono szereg zon Oppla oraz zon filogenetycznych lub interwałowych (Fig. 2). Górną część formacji czarnoleskiej (Terebin IG 5 i Pionki 4) zaliczono do zony Oppla Streelispora newportensis-Emphanisporites micrornatus (NM), zony filogenetycznej M (górna część dolnego lochkowu lub dolna część górnego lochkowu). Dolną część formacji zwoleńskiej (Terebin IG 5) zaliczono również do zony Oppla NM, zony ewolucyjnej Si (dolna częoeć górnego lochkowu). Górna częoeć formacji zwoleńskiej (Terebin IG 5) należy do zony Oppla Verrucosisporites polygonalis-Dibolisporites wetteldorfensis (PoW), zon interwałowych W i Su (prag, być może także najniższy ems). Seria terygeniczna (Giełczew PIG 5) należy do zon Oppla Emphanisporites foveolatus-Verruciretusispora dubia (FD) górnego emsu i Acinosporites apiculatus-Calyptosporites proteus (AP), obejmującej pogranicze ems/eifel. Uzyskane wyniki pozwalają na wysunięcie następujących stwierdzeń: 1. Górna część formacji czarnoleskiej (Pionki 4 i Terebin IG 5) reprezentuje ostatni etap sedymentacji morskiej, zakończonej w późnym wczesnym lochkowie (lub wczesnym późnym lochkowie). 2. Formacja zwoleńska (Terebin IG 5) zawiera utwory górnego lochkowu po prag lub najniższy ems. W tym rejonie brakuje znacznej części osadów emsu obecnych w rejonie Radomia (Pionki 1, 4, Ciepielów IG 1) 3. Seria terygeniczna (Giełczew PIG 5) należy do górnego emsu i (prawdopodobnie) dolnego eiflu. Początek sedymentacji morskiej w tym rejonie można datować pośrednio jako poziom konodontowy serotinus. Dolna granica tej serii odpowiada więc dolnej granicy formacji grzegorzowickiej i jej odpowiedników w Górach Świętokrzyskich. Zatem cykl transgresywnoregresywny II Narkiewicza et al. (1998) odpowiada cyklowi Ic Johnsona et al. (1985).
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, No 2; 121-137
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cyclic ecological replacement of brachiopod assemblages in the top-Eifelian Dobruchna Brachiopod Shale Member (Skały Formation) of the Holy Cross Mountains (Poland)
    Autorzy:
    Woźniak, Paweł
    Halamski, Adam T.
    Racki, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2182172.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    Brachiopods
    palaeoecology
    Eifelian
    Kačák Event
    Skały Formation
    Devonian
    Holy Cross Mts
    Opis:
    The palaeoecology of fossiliferous shales, belonging to the upper part of the Dobruchna Brachiopod Shale Member (= set XIV) of the Skały Formation (northern Holy Cross Mountains), was studied quantitatively in a succession in the transient (1989) trench A, 5.6 m thick, near the village of Skały. The top-Eifelian strata, recording the carbonate crisis during the global Kačák Bioevent, are well known for having a particularly diverse brachiopod fauna. The four brachiopod assemblages, recognised herein, were mainly controlled by the evolving bottom-sediment properties of the outer carbonate ramp basin. Soft, unstable substrates were inhabited by the poorly-diversified Poloniproductus assemblage, associated with a distinctive, ‘incumbent’ set of largely semi-infaunal, generalist species. The pioneer community, as a result of progressive consolidation of bioclast-enriched sediment, evolved toward a more diverse biota. This consequent stabilisation of the substrate resulted in the progressive growth of crinoid thickets or bryozoan-dominated biostromes and patches, associated with rich, subordinate, sessile and vagile benthos. In this stage, diverse brachiopod assemblages were dominated by the pedunculate, eurytopic, ribbed spiriferide Eleutherokomma or specialized orthides (Aulacella, Costisorthis) in the Dobruchna Mbr, and by the expansive, large, free-lying orthotetide Xystostrophia in the overlying set XV of the Skały Fm The cyclic ecological replacement, with the characters of ecological succession in the final phase, was evidently stimulated by an irregular transition from soupy muds to a mosaic of bioclast-rich and firmer, biogenic sediments, within the cyclic pattern of distal tempestite sedimentation. The three episodes of variously reduced deposition rate, recorded in the more diverse benthos, culminated in the pioneer bryozoan/coral reef growth and abundance of epibionts, alternating with times of destructive storm activity and deposition from suspension clouds in the muddy habitats.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2022, 92, 4; 445--463
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies