Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bak, K." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Environmental changes during the Cenomanian-Turonian Boundary Event in the Outer Carpathian basins: a synthesis of data from various tectonic-facies units
    Zmiany w środowisku basenów Karpat zewnętrznych w czasie globalnego zdarzenia oceanicznego na granicy cenomanu i turonu; synteza wyników badań z różnych jednostek tektoniczno-facjalnych
    Autorzy:
    Bąk, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191660.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    Cenomanian-Turonian boundary event
    stratigraphy
    palaeoenvironment
    Late Cretaceous
    Outer Carpathians
    Polska
    Opis:
    The paper summarizes the results of author’s studies on the environmental changes around the Cenomanian-Turonian Boundary Event (CTBE) in the Outer Carpathian basins located close to the northern margin of the Western Tethys, whose sea floor was situated below the calcite compensation depth. The sedimen- tary, biotic and chemical records allowed to recognize the successions related to the oceanic anoxic event (OAE-2) and trace changes around this event sediments within the frame of the stable carbon isotope excursion and biostratigraphic datum events. The changes so traced included changes in: type of deep-water sedimentation, accumulation rate, productivity, oxygenation of bottom water and benthic foraminiferal assemblages. Correlation of the palaeoenvironmental changes with the carbon isotope curve and biostratigraphic datum events allowed the comparisons between the various sedimentary areas in the Outer Carpathians, and with other areas of the Western Tethys. Most of the interpreted events around the CTBE were synchronous in the northern branch of the Western Tethys that extended to the Umbria-Marche and Sicily carbonate platforms. These events included: (1) an increase in productivity before the interval with the highest shift in d13C values, (2) the main interval of organic-rich sedimentation (Bonarelli level), (3) a rapid change to oxygenated sediments near the Cenomanian-Turonian (C-T) boundary and continued during the Early Turonian, (4) fluctuations in oxygen content in bottom waters with short intervals of anoxia during the earliest Turonian, (5) deposition of a thick bentonite layer, near the start of the d13C excursion, roughly synchronous with the phase of a positive shift in Pb isotopic compositions in the silicate sediment fraction in one of the Umbria-Marche sections, (6) an interval of extremely low hemipelagic sedimentation with hiatuses near the base of the C-T boundary and during the earliest Turonian, correlated with the maximum rise of the sea level. The presented data from the Outer Carpathians suggest that the OAE-2 could be triggered by enhanced productivity; however, subaerial volcanic eruptions, accompanied by hydrothermal activity and formation of large igneous provinces could also be a factor which enriched the ocean-atmosphere system in CO2. Sluggish deep- water circulation, probably deteriorating through the Late Cenomanian, favoured preservation of organic matter during the latest Cenomanian. The mechanism of rapid oxygenation of bottom waters near the C-T boundary was related to recurrent inflows of (?)saline warm and oxygenated waters.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2007, 77, No 2; 171-191
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Environmental changes around the Cenomanian-Turonian boundary in a marginal part of the Outer Carpathian Basin expressed by microfacies, microfossils and chemical records in the Skole Nappe (Poland)
    Zmiany w głębokowodnym środowisku brzeżnej części basenu Karpat Zewnętrznych wokół granicy Cenomanu i Turonu wyrażone w zapisie mikrofacji, zespołach mikroskamieniałości i chemizmie utworów w Płaszczowinie Skolskiej
    Autorzy:
    Bąk, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191678.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    Cenomanian-Turonian boundary event
    microfacies
    benthic foraminifers
    bulk geochemistry
    Outer Carpathians
    Polska
    Opis:
    Lithology, microfacies, benthic foraminiferal and bulk chemical analyses of the Spława section in the Skole Nappe, Outer Carpathians (Poland) reflect environmental changes across the Cenomanian-Turonian transi- tion. Biogenic-rich-turbidite sedimentation preceded the organic-rich sedimentation in the Skole Basin, termina- ting in the latest Cenomanian in response to progressive eustatic sea-level rise and to expansion of an oxygen minimum zone. The uppermost Cenomanian black, laminated, organic-rich shale series records the oceanic anoxic event (OAE-2). The benthos-free black non-calcareous shales exhibiting positive excursions of chemical redox indexes are indicative of bottom-water anoxia, interrupted by periods of suboxic conditions with sedimentation of hemipelagic green shales with poor agglutinated foraminiferal assemblages. An extremely low sedimentation rate or even a hiatus and an increase in deep-water circulation causing basin oxygenation resulted in precipitation of a ferromanganese layers and siliceous-manganiferrous variegated shales, as documented by low values of chemical redox indices. However, the lack of benthos and bioturbation, and low values of the Ce/La ratio in the subsequent succession of variegated shales (dominated by green shales) indicate a return to stressed conditions at basin floor with sluggish bottom water circulation, which occasionally resulted in sea floor anoxia with deposition of organic-rich shales. The long-termed well-oxygenated conditions at the basin floor appeared in the Early Turo- nian, as documented by diversified benthic foraminiferal assemblages. The frequency of radiolarian-rich layers and Ba/Al and Ba/Sc ratios increase up-section, reflecting an increase in primary productivity, induced by upwelling circulation.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2007, 77, No 1; 39-67
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Forainiferal biostratigraphy of the Egerian flysch sediments in the Silesian Nappe, Outer Carpathians, Polish part of the Bieszczady Mountains
    Biostratygrafia otwornicowa utworów egeru płaszczowiny śląskiej Karpat zewnętrznych w polskiej części Bieszczadów
    Autorzy:
    Bąk, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191850.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    foraminifera
    biostratigraphy
    Egerian
    Outer Carpathians
    Central Paratethys
    Bieszczady Mountains
    Opis:
    Planktonic and benthic Foraminifera have been studied from the youngest deposits of the Krosno beds in the inner part of the Silesian Nappe (Outer Carpathians) in the Bieszczady Mountains. The studied part of the Krosno beds consists of Egerian (upper Oligocene–lower Miocene) flysch sediments, deposited within the Outer Carpathian Basin, a part of the Central Paratethys. Two interval zones: Tenuitella munda Zone and Globigeri- nelloides primordius Zone have been distinguished basing on the succession of planktonic Foraminifera. Additionally, Paragloborotalia inaequiconica Interval Subzone has been defined within the first one. Occurrence of calcareous nannoplankton, dinocyst assemblages and isochronous horizons of coccolith limestones (the Jasło Limestone and Zagórz Limestone) enabled correlation of the planktonic foraminiferal zones with chronostrati- graphy. The boundary between the two distinguished zones corresponds to the base of NN1 nannoplankton Zone (defined by the occurrence of Helicosphaera scissura) equivalent to the Oligocene/Miocene boundary. The base of the P. inaequiconica Subzone corresponds to the position of the Zagórz Limestone, refferred to NP 24 Zone (early Egerian). The benthic foraminiferal assemblages are dominated by bathyal, calcareous, hyaline, smooth-walled taxa, indicative of anoxic environment. The benthic assemblages remained relatively stable throughout the late Oligocene and were more diversified during the earliest Miocene, most probably in response to the oxygenation of bottom waters, due to the opening of new connections between the Central Paratethys and the Mediterranean region.
    W pracy przedstawiono zespoły otwornic egeru z najmłodszych utworów jednostki śląskiej w bieszczadzkiej części Karpat Zewnętrznych. Otwornice planktoniczne były podstawą do wydzielenia poziomów biostratygraficznych, których granice zostały porównane z danymi opartymi o wapienny nanoplankton (Garecka; w: Haczewski et al., A, B, oddane do druku) i dinocysty (Gedl; w: Haczewski et al., A, oddane do druku), a także odniesieniu ich do pozycji stratygraficznej dwóch chrohoryzontów - wapienia jasielskiego i wapienia z Zagórza. Praca niniejsza jest kontynuacją badań na tym obszarze (Bąk, 1999) i stanowi ich podsumowanie. Płaszczowina śląska jest na obszarze Bieszczadów zbudowana wyłącznie z warstw krośnieńskich (Fig. 1, 2) o miąższości ok. 3,5 km, w tym z ponad 1,3 km miąższości serią zawierającą gruboławicowe, grzbietotwórcze piaskowce otryckie. Ich obecność w warstwach krośnieńskich była podstawą do wyróżnienia w tej części jednostki śląskiej tzw. strefy bieszczadzkiej (lub strefy Otryt - Bitla), której długość wynosi ok. 150 km, a szerokość 15-20 km. W przekroju Bieszczadów strefa ta zbudowana jest z kilku łusek i fałdów, wśród których synklina Dźwiniacza Górnego zawiera bardzo miąższe i najmłodsze serie utworów fliszowych. Dotychczasowe prace stratygraficzne na tym obszarze (Haczewski et al., A, B oddane do druku) wskazywały na oligoceński wiek całej serii warstw krośnieńskich, w tym również warstw najmłodszych. W niniejszej pracy przedstawiono rezultaty opróbowania najmłodszej serii warstw krośnieńskich, tzw. warstw nadotryckich (oddział górny warstw krośnieńskich), które występują powyżej serii z piaskowcami otryckimi. Warstwy nadotryckie (maks. miąższość ok. 1050 m) tworzy seria silnie wapnistych, szarych i ciemnoszarych łupków marglistych, o charakterystycznej grubej (“mydlastej”) oddzielności, przeławicających się z wapnistymi, cienkoławicowymi, laminowanymi mułowcami i piaskowcami. Lokalnie wśród tej serii występują grube ławice piaskowców średnioziarnistych, bezstrukturalnych oraz pojedyncze, czarne serie z wirowcami (o miąższości 1-2 m). W najwyższej części warstw nadotryckich występuje jeden lub kilka soczewkowatych pakietów piaskowców średnioziarnistych, gruboławicowych, z laminacją równoległą, przekątną i konwolutną, o sumarycznej miąższości ok. 30 m. W niższej części warstw nadotryckich wykartowano ponadto 2 ważne dla stratygrafii horyzonty wapieni kokolitowych, tzw. wapień jasielski i wapień z Zagórza. W obrębie badanych utworów zostały one znalezione w obu skrzydłach synkliny Dźwiniacza Górnego. Wapienie te, znane z wielu miejsc w Karpatach Zewnętrznych są poziomami korelacyjnymi (Jucha, 1958; 1969, Koszarski & Żytko, 1959, 1961; Jucha & Kotlarczyk, 1961; Haczewski, 1984, 1989), a w niniejszej pracy są one ważnym elementem stratygrafii. Analizy mikropaleontologiczne wykorzystano na próbach pobranych z kilku profili w obrębie wspomnianej synkliny, tj.: w profilu Dźwiniacza Górnego (Fig. 3A, 4), w 2 profilach wokół Kiczery Dydiowskiej (Fig. 3B, 5) i w profilu Czereszni (Fig. 3C i 6). Ponadto wykorzystano dane z profilu Sanu w rejonie Dźwiniacza Górnego, będące wcześniej przedmiotem osobnej publikacji (Bąk, 1999). Zespoły otwornic opisano z kilku serii warstw nadotryckich, których granice stanowią horyzonty wapieni kokolitowych oraz wydzielono dodatkowo najwyższą część warstw nadotryckich, którą charakteryzuje odmienny zespół taksonów.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, 1; 71-93
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Barnasiówka Radiolarian Shale Formation - a new lithostratigraphic unit in the Upper Cenomanian-lowermost Turonian of the Polish Outer Carpathians (Silesian Series)
    Formacja Łupków Radiolariowych z Barnasiówki - nowa jednostka litostratygraficzna w górnym cenomanie i najniższym turonie w Polskich Karpatach Zewnętrznych (Seria Śląska)
    Autorzy:
    Bąk, K.
    Bąk, M.
    Paul, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191433.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    lithostratigraphy
    biostratigraphy
    Cenomanian
    Turonian
    Silesian Nappe
    Outer Carpathians
    Opis:
    A new lithostratigraphic unit - the Barnasiówka Radiolarian Shale Formation - is herein defined. It belongs to the Silesian Series of the Outer Carpathians. The formation consists of biosiliceous deposits rich in organic matter, laid down around the Cenomanian-Turonian boundary. The formation includes, from bottom to top: (1) a series of green to black, calcareous and siliceous shales, alternating with layers of chert, siliceous siltstone and sandstone (up to 10 m thick); (2) a series of green to black, argillaceous to siliceous shales, intercalated with tuffites, bentonites, and a ferromanganese layer (up to 9 cm thick) in its middle part (up to 3.2 m thick); (3) a series of green and red, siliceous siltstones and cherts with intercalations of non-calcareous green shales and benthonites (up to 2 m thick). The total thickness of the formation ranges from 0.5 m in the eastern part (reduced tectonically?) up to about 14-15 m in the middle and the western parts of the Silesian Nappe, due to the increase in the number and thickness of turbidite intercalations. The formation represents the Holocryptocanium barbui - Holocryptocanium tuberculatum through the Alie-vium superbum radiolarian zones and the Uvigerinammina praejankoi-Uvigerinammina jankoi foraminiferal zones, which correspond to the Upper Cenomanian through the lowermost Turonian. Microfacies and geochemical characteristics of the distinguished lithological types are presented in this paper, based on recent studies and published data. The described formation has been compared and correlated with deposits of similar age from other tectonic- facies units of the Outer Carpathians in Poland and Ukraine.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2001, 71, No 2; 75-103
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evidence of bacteriogenic iron and manganese oxyhydroxides in Albian-Cenomanian marine sediments of the Carpathian realm (Poland)
    Autorzy:
    Bąk, M.
    Bąk, K.
    Górny, Z.
    Stożek, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191443.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    iron
    manganese
    iron-related bacteria
    Albian–Cenomanian
    Silesian Nappe
    Tatra Mts.
    Carpathians
    Opis:
    The Albian and Cenomanian marine sediments of the Silesian and Tatric basins in the Carpathian realm of the Western Tethys contain ferric and ferromanganese oxyhydroxides, visible macroscopically as brown stainings. They coat calcareous bioclasts and mineral clasts, fill pore spaces, or locally form continuous, parallel microlayers, tens of micrometers thick. Light-microscope (LM) and scanning-electron-microscope (SEM) obser- vations show that the coatings contain elongated capsules, approximately 3–5 µm across and enriched in iron and manganese, which may be remnants of the original sheaths of iron-related bacteria (IRB). Moreover, the ferric and ferromanganese staining observed under LM is similar to bacterial structures, resembling the sheaths, filaments and rods formed by present-day bacteria of the Sphaerotilus–Leptothrix group. All of the possible bacteria-like structures are well preserved owing to processes of early diagenetic cementation. If the observed structures are fossil IRB, these organisms could have played an important role in iron and manganese accumulation on the sea floor during Albian–Cenomanian time. The most plausible source of metals for bacterial concentration in the Silesian Basin might have been submarine low-temperature hydrothermal vents, as previously was hypothesized for Cenomanian–Turonian deposits on the basis of geochemical indices.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2015, 85, 2; 371-385
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Foraminiferal stratigraphy of Palaeogene deep-water red facies in the Gorce Mountains (Magura Nappe, Polish Outer Carpathians)
    Autorzy:
    Bąk, K.
    Bąk, M.
    Cieśla, M.
    Paul, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191980.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    agglutinated Foraminifera
    red claystones and mudstones
    Palaeocene
    Eocene
    Magura Nappe
    Polish Outer Carpathians
    Gorce Mountains
    Opis:
    The deposition of red and variegated mudstones and claystones characterized the ancient Tethys Ocean during Cretaceous and Palaeogene times, including in its north-western part, the Alpine–Carpathian deep-water basins. Palaeogene variegated sediments, containing red mudstone and claystone layers, crop out in the Gorce Mountains (Rosocha creek, near Lubomierz) in the Magura Nappe (Bystrica Subunit) of the Polish Outer Carpathians. These sediments occur as layers 1–10 cm thick and as packages of layers 2–3 m thick that are associated with very thin-bedded turbidites. The entire succession is tectonically disturbed and parts of it belong to the Ropianka, Łabowa Shale and Beloveža Formations. The sediments studied contain 27 genera and 59 species that belong to deep-water agglutinated foraminiferal (DWAF) assemblages. Tubular taxa, which are frequent in various Mesozoic–Cenozoic flysch sediments are relatively rare in the section studied. The assemblages are moderately diverse (3–20 taxa per sample). Excluding tubular forms, the most common taxa belong to Trochamminoides – Paratrochamminoides spp., Saccammina placenta, glomospirids, Recurvoides – Recurvoidella spp. and karrerulinids. The oldest part of the red sediments, referable to the Ropianka Formation, represents the upper part of the Rzehakina fissistomata Zone (probably the Upper Palaeocene). The youngest red sediments, forming thin intercalations in the Beloveža Formation, represent the acme of Reticulophragmium amplectens (middle Lutetian). Owing to tectonic disturbances, most of the Lower Eocene part of the variegated facies of the Łabowa Shale Formation is not preserved in the section studied. The upper part of it, a package 2 m thick, represents the lower part of the Reticulophragmium amplectens Zone. The small thickness (10–15 m) of the Łabowa Shale Formation in the section studied is similar to other sections in the southern part of the Bystrica Subunit. It is probably of a sedimentary nature, reflecting a decreasing number of mud-rich, gravitational flows in the southern part of the Magura Basin during the Early Eocene. Nevertheless, the strong tectonic disturbances that took place in this area during the Oligocene–Miocene folding and overthrusting influenced the reduction in thickness of these sediments.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2013, 83, 3; 201-212
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Successive stages of calcitization and silicification of Cenomanian spicule-bearing turbidites based on microfacies analysis, Polish Outer Carpathians
    Autorzy:
    Bąk, B.
    Górny, Z.
    Bąk, K.
    Wolska, A.
    Stożek, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191355.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    calcitization
    silicification
    sponge spicules
    spicule-bearing turbidites
    cherts
    Cenomanian
    Outer Carpathians
    Opis:
    Mid-Cretaceous turbidites with large proportions of sponge spicules are widely distributed in the Silesian Nappe of the Outer Carpathians, giving rise to diversified types of sediments, from spiculites to spicule-bearing siliciclastics and calcarenites. Part of this succession, Middle–Late Cenomanian in age, was transformed into cherts. A microfacies study showed that these turbidite sediments underwent several stages of calcitization and silicification, which took place during Mid-Cretaceous times in different sedimentary environments, i.e., on a northern shelf bordering the Silesian Basin and on a deep sea floor. The first diagenetic changes were related to changes to the biotic components of the turbidite layers, dominated by siliceous sponge spicules. This process, which took place in the spiculitic carbonate mud on the shelves, was related to the calcitization of sponge spicules. Calcareous clasts and calcified skeletal elements also were corroded by bacteria. After transportation down the slope, the biogenic and siliciclastic particles were deposited below the carbonate compensation depth. Taphonomic processes on the basin floor and alternating phases of carbonate and silica cementations, recrystallization and dissolution occurred in these sediments and were related to the diversification in composition of successive turbidite layers. Silicification was related to the formation of quartz precipitates as fibrous chalcedony or microcrystalline quartz, which were derived from the earlier dissolution of amorphous silica, originating mostly from siliceous sponge spicules and radiolarian skeletons. However, a source of silica from hydrothermal vents was also possible. The initial silica precipitation could have taken place in a slightly acidic environment, where calcite was simultaneously dissolved. A number of silicification stages, visible as different forms of silica precipitate inside moulds after bioclasts, occur in the particular turbidite layers. They were related to changes in various elements of the pore-water profile after descending turbidity-current flows. A very low sedimentation rate during the Middle–Late Cenomanian in the Silesian Basin may have favoured the sequence of initial calcitization and silicification stages of the turbidite sediments.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2015, 85, 1; 187-203
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lithostratigraphy and biostratigraphy of the Upper Albian-Lower/Middle Eocene flysch deposits in the Bystrica and Rača subunits of the Magura Nappe (Beskid Wyspowy and Gorce Ranges; Poland)
    Lito- i biostratygrafia utworów fliszowych górnego albu-dolnego/środkowego eocenu w jednostce bystrzyckiej i raczańskiej płaszczowiny magurskiej w Beskidzie Wyspowym i Gorcach (Zachodnie Karpaty fliszowe)
    Autorzy:
    Oszczypko, N.
    Malata, E.
    Bąk, K.
    Kędzierski, M.
    Oszczypko-Clowes, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191454.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    lithostratigraphy
    biostratigraphy
    deep-water agglutinated foraminifera
    calcareous nannoplankton
    Early Cretaceous–Palaeogene
    Magura Nappe
    Western Flysch Carpathians
    Opis:
    LithostratigraphyandbiostratigraphyoftheBystricaandRaèasubunitsoftheMaguraNappehavebeen studied in the southern part of the Beskid Wyspowy Range and on the northern slopes of the Gorce Range (Polish part of the Western Flysch Carpathians). Six new lithostratigraphic units (Jasień Formation, Białe Formation, Jaworzynka Formation, Szczawina Sandstone Formation, Krzysztonów Member, and Ropianka Formation) of the UpperAlbian–Palaeocene age have been established, and five other units (Malinowa Shale Formation, Hałuszowa Formation, Łabowa Shale Formation, Beloveza Formation, Bystrica Formation) have been additionally described. The newly created formations as well as the Malinowa Shale Formation and the Hałuszowa Formation have been included to a new Mogielica Group of units (Upper Albian–Palaeocene). This group of units passes upwards into the Beskid Group (Eocene–Oligocene).The Mogielica Group, spanning over 40 myrs, represents the turbidite depositional system, separated by highstand variegated clays which can be correlated with minor sequences in terms of sequence stratigraphy. The following biostratigraphic zones have been recognised in the Cretaceous–Lower/Middle Eocene deposits: Plectorecurvoides alternans, Bulbobaculites problematicus, Uvigerinammina jankoi, U. jankoi-C. gigantea, Caudammina gigantea, Remesella varians, Rzehakina fisistomata, Glomospira div. sp., and Saccamminoides carpathicus. A few lithostratigraphic units consisting of calcareous sediments have been correlated with the standard calcareous nannoplankton zonation and the chronostratigraphy.
    Płaszczowina magurska, największa jednostka tektoniczna zewnętrznych Karpat Zachodnich (Fig. 1), jest całkowicie odkorzeniona od swego podłoża. Utwory serii magurskiej starsze od turonu znane są jedynie z jednostki Grajcarka (sukcesja magurska pienińskiego pasa skałkowego), wiercenia Obidowa IG-1 oraz z kilku niewielkich odsłonięć przy południowym obrzeżeniu okna tektonicznego Mszany Dolnej (Fig. 2, por. Birkenmajer & Oszczypko, 1989). W jednostce Grajcarka, ponad głębokowodnymi utworami jury górnej i neokomu, występuje “czarny flisz” formacji wronińskiej (alb-cenoman) oraz zielone łupki radiolariowe cenomanu (formacja hulińska) (Birkenmajer, 1977, por. Oszczypko et al., 2004). Szaro-zielone łupki plamiste albu-cenomanu, znane z południowego obrzeżenia okna tektonicznego Mszany Dolnej, zdefiniowane zostały w pracy jako formacja łupków z Jasienia. Formacja ta, o miąższości niemniejszej od kilkunastu metrów, zazębia się w stropie z łupkami czerwonymi formacji z Malinowej. W Beskidzie Wyspowym i Gorcach ponad łupkami pstrymi formacji z Malinowej (turon-santon/kampan) oraz poniżej łupków pstrych formacji z Łabowej (eocen dolny i środkowy) występują zróżnicowane facjalnie osady fliszowe, zaliczane dotychczas do różnych nieformalnych jednostek litostratygraficznych, takich jak: warstwy z Kaniny, piaskowce ze Szczawiny (strefa bystrzyck i raczańska) oraz warstwy z Jaworzynki (strefa raczańka i strefa Siar). Najwyższą pozycję stratygraficzną zajmują utwory tradycyjnie nazywane “warstwami inoceramowymi” lub ropianieckimi. Na podstawie szczegółowych badań lito- i biostratygraficznych wyżej wymienionych utworów kredy górnej i paleocenu, zaproponowano cztery nowe formalne jednostki litostratygraficzne w randze formacji: formację z Białego (dotychczasowe warstwy z Kaniny), formację piaskowców ze Szczawiny (dotychczasowe piaskowce ze Szczawiny), formację z Jaworzynki (dotychczasowe warstwy z Jaworzynki) oraz formację ropianiecką (dotychczasowe warstwy ropianieckie). Ponadto badano pięć innych górnokredowo-eoceńskich formacji: łupków z Malinowej, z Hałuszowej, łupków z Łabowej, beloweskiej i bystrzyckiej, które dodatkowo opisano. Wszystkie nowo zdefiniowane formacje oraz formacje: łupków z Malinowej oraz z Hałuszowej, włączono do nowo wydzielonej grupy Mogielicy (górny alb-paleocen). Grupa ta przechodzi w stropie w grupę beskidzką (eocen-oligocen) opisaną przez Bir- kenmajera & Oszczypkę (1989). Grupa Mogielicy, obejmująca okres czasowy liczący ponad 40 mln lat, reprezentowana jest przez turbidytowy system depozycyjny, ograniczony w stropie i spągu przez osady łupków pstrych, związanych z okresem wysokiego względnego poziomu morza. Wśród zespołów mikrofauny otwornicowej albu - dolnego/ środkowego eocenu, znalezionych w badanych utworach płaszczowiny magurskiej, rozpoznano większość poziomów biostratygraficznych opracowanych dla polskich Karpat zewnętrznych przez Gerocha & Nowaka (1984) oraz przez Olszewską (1997). Do tego schematu włączono również poziomy charakterystyczne dla utworów płaszczowiny magurskiej. Poziom Plectorecurvoides alternans (poziom interwałowy IZ) Definicja: dolna granica - pojawienie się gatunku Plectorecurvoides alternans Noth (w badanym materiale dolna granica nie jest uchwycona, odpowiada początkowi profilu sukcesji magurskiej), górna granica - pojawienie się Bulbobaculites problematicus (Neagu);
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, 1; 27-69
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies