Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "infarction" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Mechanical complications of acute myocardial infarction considering risk factors, treatment and survival of patients in 10-year clinical observation
Mechaniczne powikłania ostrego zawału serca z uwzględnieniem czynników ryzyka, leczenia i przeżywalności chorych w 10-letniej obserwacji klinicznej
Autorzy:
Dąbek, Józefa
Skorus, Paweł R.
Potyka, Katarzyna
Potyka, Marek
Stachoń, Krystian
Gąsior, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035255.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
mechanical complications
myocardial infarction
survival
treatment
Opis:
INTRODUCTION: Cardiovascular diseases, including coronary disease and its complications, are the most common cause of death. Myocardial infarction is usually caused by a blood clot cosing the lumen of a coronary artery at the site of an unstable atherosclerotic plaque. MATERIAL AND METHODS: All the analyzed patients with mechanical complications of acute myocardial infarction (AMI) were hospitalized at the 2nd Department of Cardiology and Department of Anaesthesiology and Intensive Care of the Upper-Silesian Medical Centre in Katowice in 2006–2016 and the database was based on the medical records of the patients. The study group comprised 52 (100%) patients. There were 23 (44.2%) women and 29 (55.8%) men, aged 54 to 84 years with a mean age of 69.8 years. RESULTS: Ventricular septal rupture (n = 36; 69.2%) was the most frequently observed complication but papillary muscle rupture (n = 4; 7.7%) and tendinous chord rupture (n = 4; 7.7%) were the least frequent. Hypertension and hypercholesterolemia were the most common risk factors for coronary heart disease in the study group. An increased mortality rate was observed in patients who received pharmacological treatment compared to surgically treated patients (87.5% vs. 61.4%). The majority of patients had one risk factor for coronary heart disease (28; 53.8%). CONCLUSIONS: 1. In the study group, ventricular septal rupture and the cardiac free wall rupture were the most frequently observed mechanical complications of AMI. 2. Patients with AMI had numerous risk factors for coronary heart disease, of which hypertension and hypercholesterolemia were the most common. 3. Patients with mechanical complications of AMI had both higher mortality rates than survival and they were higher in the pharmacologically treated group.
WSTĘP: Choroby układu krążenia, w tym choroba wieńcowa i jej powikłania, stanowią najczęstszą przyczynę zgonów. Zawał mięśnia sercowego spowodowany jest zwykle pęknięciem blaszki miażdżycowej i zamknięciem tętnicy wieńcowej skrzepliną. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto 52 chorych (100%) z mechanicznymi powikłaniami ostrego zawału serca, hospitalizowanych w II Oddziale Kardiologii oraz Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii Górnośląskiego Centrum Medycznego w Katowicach w latach 2006–2016, wtym 23 kobiety (44,2%) i 29 mężczyzn (55,8%) w wieku 54‒84 lat (średnia wieku 69,8 roku). WYNIKI: Najczęstszym powikłaniem było pęknięcie przegrody międzykomorowej (n = 36; 69,2%), natomiast do najrzadszych należały pęknięcie mięśnia brodawkowatego (n = 4; 7,7%) i pęknięcie ścięgien (n = 4; 7,7%). Nadciśnienie i hipercholesterolemia były najczęstszymi czynnikami ryzyka wystąpienia choroby niedokrwiennej serca w badanej grupie. Zwiększoną śmiertelność zaobserwowano u pacjentów leczonych farmakologicznie (87,5%), podczas gdy śmiertelność pacjentów leczonych operacyjnie wynosiła 61,4%. U większości pacjentów występował jeden czynnik ryzyka choroby wieńcowej (n = 28; 53,8%). WNIOSKI: 1. Najczęstszymi powikłaniami były pęknięcie przegrody międzykomorowej i pęknięcie ściany serca. 2. U pacjentów występowało wiele czynników ryzyka dla choroby niedokrwiennej serca, spośród których najczęstszymi były nadciśnienie i hipercholesterolemia. 3. Śmiertelność w badanej grupie chorych z mechanicznymi powikłaniami ostrego zawału serca znacznie przewyższała przeżywalność i była większa w grupie leczonych zachowawczo.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 119-129
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glucose abnormalities detected by oral glucose tolerance test in patients with acute myocardial infarction: clinical significance, epidemiology, natural course and therapeutic concerns
Zaburzenia metabolizmu glukozy wykryte w doustnym teście obciążenia glukozą u chorych z zawałem serca: znaczenie kliniczne, epidemiologia, przebieg naturalny i problemy terapeutyczne
Autorzy:
Francuz, Paweł
Podolecki, Tomasz
Szymała, Magdalena
Kozieł, Monika
Kalarus, Zbigniew
Kowalczyk, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035831.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
acute myocardial infarction
oral glucose tolerance test
glucometabolic disturbances
zawał serca
doustny test obciążenia glukozą
zaburzenia metabolizmu glukozy
Opis:
Two-hour post load glycemia (2h-PG) obtained during the oral glucose tolerance test (OGTT) is related to adverse cardiovascular outcomes more significantly than fasting glycemia, and the association of 2h-PG with cardiovascular morbidity is graded and independent. An abnormal value of 2h-PG is defined as glycemia ≥ 7.8 mmol/l (140 mg/dl) in most studies. Patients with acute myocardial infarction with abnormal 2h-PG compared to patients with normal 2h-PG have a significantly higher long-term mortality and more concomitant diseases, however, it has not been shown that those subjects have a higher risk of myocardial infarction, coronary revascularization or stroke. Studies have shown that in some patients the glucometabolic status changes after the acute phase of the disease, and that those changes have a prognostic importance. In this review article the authors presented the significance, epidemiology, natural course of glucometabolic disturbances and the therapeutic concerns of hypoglycemic treatment.
W porównaniu z glikemią na czczo, wartość glikemii po dwóch godzinach (2h-PG) uzyskana w doustnym teście obciążenia glukozą (OGTT) jest parametrem lepiej korelującym z przyszłymi niekorzystnymi zdarzeniami sercowo-naczyniowymi, a jej związek z zapadalnością na chorobę wieńcową oraz ze śmiertelnością jest stopniowy i niezależny. Nieprawidłowy wynik 2h-PG w większości publikowanych prac definiuje się jako ≥ 7,8 mmol/l (140 mg/dl). U chorych z zawałem serca, u których stwierdza się nieprawidłowy wynik 2h-PG, w porównaniu z chorymi z pra-widłowym 2h-PG, rokowanie jest gorsze. Charakteryzują się również częstszym występowaniem chorób towarzyszących. Są to pacjenci, których śmiertelność odległa jest znamiennie wyższa, jednak dotychczas nie wykazano jednoznacznie, aby byli to chorzy, u których częściej występuje ponowny zawał serca, rewaskularyzacja wieńcowa czy udar mózgu. Wskazuje się również na fakt, iż u części chorych stan glukometaboliczny zmienia się po ostrej fazie choroby, co ma wpływ na śmiertelność. W prezentowanej pracy przedstawiono znaczenie zaburzeń metabolizmu glukozy, ich epidemiologię, przebieg naturalny oraz poruszono problem leczenia hipoglikemizującego.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 33-44
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Left ventricular thrombus after acute myocardial infarction – case report and literature review
Skrzeplina w lewej komorze po ostrym zawale mięśnia sercowego – opis przypadku i przegląd literatury
Autorzy:
Razik, Michał
Basiaga, Bartosz
Bator, Piotr
Mizia-Stec, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27320981.pdf
Data publikacji:
2024-01-18
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
thrombus
left ventricle
magnetic resonance imaging
anticoagulants
echocardiography
acute myocardial infarction
skrzeplina
lewa komora
rezonans magnetyczny
antykoagulanty
echokardiografia
ostry zawał serca
Opis:
Left ventricular (LV) thrombus is a complication of acute myocardial infarction (AMI), especially in patients with anterior AMI and persistent LV systolic dysfunction. Regardless of the progress in invasive AMI therapy, there are literature data showing the frequency of LV thrombi ranging from 2.7% to 19.2% in patients with anterior ST elevation myocardial infarction (STEMI). LV thrombi formation is associated with endothelial injury, blood stasis, and hypercoagulability. Early diagnosis using transthoracic echocardiography (TTE) and cardiac magnetic resonance (CMR) imaging is crucial. Prevention strategies involve assessing the risk factors and considering anticoagulant therapy in exceptional cases. Treatment involves anticoagulation for up to 6 months in combination with antiplatelet therapy. The study presents the current state of knowledge on LV thrombi, provided with a relevant case report as a practical guideline.
Skrzeplina w lewej komorze (left ventricle – LV) jest jednym z powikłań ostrego zawału mięśnia sercowego (acute myocardial infarction – AMI), zwłaszcza u chorych z AMI ściany przedniej z wtórną do zawału utrzymującą się dysfunkcją skurczową LV. Badania wskazują, że pomimo postępów w interwencyjnym leczeniu AMI częstość występowania skrzeplin waha się od 2,7% do 19,2% u pacjentów z AMI z uniesieniem odcinka ST (ST elevation myocardial infarction – STEMI). Tworzenie się skrzeplin w LV wiąże się z uszkodzeniem śródbłonka, zastojem krwi i nadkrzepliwością. Kluczowe znaczenie ma wczesna diagnostyka za pomocą echokardiografii przezklatkowej (transthoracic echocardiography – TTE) i rezonansu magnetycznego serca (cardiac magnetic resonance – CMR). Strategie zapobiegawcze obejmują ocenę czynników ryzyka i rozważenie leczenia przeciwzakrzepowego w wyjątkowych przypadkach. Leczenie obejmuje terapię przeciwzakrzepową przez okres do 6 miesięcy w połączeniu z terapią przeciwpłytkową. W pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat pozawałowych skrzeplin w LV, z opisem przypadku jako praktyczną wskazówką.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 11-16
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In vivo comparison of small- and large-bore aspiration catheters in patients with ST elevation myocardial infarction
Porównanie in vivo cewników aspiracyjnych o różnej średnicy u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST
Autorzy:
Pigoń, Katarzyna
Pękała, Maciej
Tomecka, Natalia
Radzik, Edyta
Nowalany-Kozielska, Ewa
Tomasik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176721.pdf
Data publikacji:
2023-03-09
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
acute myocardial infarction
aspiration thrombectomy
percutaneous coronary intervention
STEMI
thrombectomy catheters
thrombus
ostry zespół wieńcowy
trombektomia aspiracyjna
przezskórna angioplastyka wieńcowa
cewniki aspiracyjne
skrzeplina
Opis:
INTRODUCTION: Aspiration thrombectomy is recommended only in selected patients with ST elevation myocardial infarction (STEMI). Optical coherence tomography analysis revealed limitations of some aspiration catheters in thrombus removal. Additionally, in vitro tests show significant differences in their effectiveness depending on the design of the distal tip and their internal diameter. The aim of this study is to compare the results of percutaneous coronary intervention (PCI) alone and adjunctive aspiration thrombectomy using catheters with small and large cross-sectional areas, compare the effectiveness of coronary angioplasty with and without aspiration thrombectomy, as well as check the effectiveness of different catheters depending on their internal diameter. MATERIAL AND METHODS: 773 patients with STEMI were enrolled in the study: 586 patients with PCI alone (Ctrl group), and 187 patients with PCI and aspiration thrombectomy. All the aspiration catheters were categorized as large-bore – 146 patients (LB group) and small-bore – 41 patients (SB group). Myocardial perfusion, left ventricular ejection fraction (LVEF) and the long-term all-cause mortality were compared. Statistical analysis was based on non-parametrical, ANOVA and Kaplan-Meier survival analysis. RESULTS: The groups were significantly biased with respect to demographics and the angiographic presentation of myocardial infarction. In comparison with the Ctrl group the LB and SB groups were younger and presented worse epicardial flow and thrombus burden according to the Thrombolysis in Myocardial Infarction (TIMI) classification. There is an insignificant trend towards inferior myocardial perfusion in the SB group in comparison with the Ctrl group. The LB group had a lower pre-discharge LVEF in comparison to the Ctrl group. The long-term all-cause mortality was comparable across the groups. CONCLUSIONS: There is not enough evidence to prove that SB catheters are less effective. A positive observation is the fact that the long-term all-cause mortality in the group of patients with adjunctive aspiration thrombectomy is comparable to the control group. However, this observation requires confirmation in future studies.
WSTĘP: Trombektomia aspiracyjna jest zalecana jedynie u wybranych pacjentów z zawałem mięśnia sercowe-go z uniesieniem odcinka ST (ST elevation myocardial infarction – STEMI). Analiza z wykorzystaniem op-tycznej tomografii koherencyjnej wykazała ograniczenia niektórych cewników aspiracyjnych w usuwaniu skrzepliny. Ponadto testy in vitro wskazują na istotne różnice w ich skuteczności zależnie od konstrukcji końcówki dystalnej oraz wewnętrznej średnicy. Celem pracy jest porównanie skuteczności przezskórnej interwencji wieńcowej (percutaneous coronary intervention – PCI) z zastosowaniem trombektomii aspiracyjnej oraz bez jej użycia, a także sprawdzenie skuteczności różnych cewników w zależności od ich wewnętrznej średnicy. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto 773 chorych ze STEMI: 586 chorych tylko po PCI (grupa Ctrl) oraz 187 chorych po PCI i trombektomii. Cewniki podzielono na te o dużym otworze (large-bore – LB), zastosowane u 146 pacjentów (grupa LB), oraz te o wąskim otworze (small-bore – SB) – u 41 pacjentów (grupa SB). Porównano perfuzję mięśnia sercowego, frakcję wyrzutową lewej komory (left ventricular ejection fraction – LVEF) i długoterminową śmiertelność z jakiejkolwiek przyczyny. Analizę statystyczną oparto na nieparametrycznej analizie przeżycia ANOVA oraz Kaplana i Meiera. WYNIKI: Grupy charakteryzowała stronniczość wyboru w odniesieniu do danych demograficznych oraz prezentacji angiograficznej zawału mięśnia sercowego. W porównaniu z grupą Ctrl grupy LB i SB były młodsze, prezentowały wolniejszy przepływ nasierdziowy i większy materiał zakrzepowy w klasyfikacji TIMI (Thrombolysis in Myocardial Infarction). W grupie SB, w porównaniu z grupą Ctrl, obserwowano nieistotny trend w kierunku gorszej perfuzji mięśnia sercowego. Grupa LB miała niższą LVEF przed wypisem w porównaniu z grupą Ctrl. Długoterminowa umieralność z przyczyn ogólnych była porównywalna we wszystkich grupach. WNIOSKI: Nie mamy wystarczających dowodów na to, że cewniki SB są mniej skuteczne. Pozytywną obserwacją jest fakt, że długoterminowa śmiertelność z jakiejkolwiek przyczyny w grupie pacjentów po trombektomii aspiracyjnej jest porównywalna z tą w grupie kontrolnej, wymaga ona jednak potwierdzenia w przyszłych badaniach.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 37-42
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies