Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Prostate cancer" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
PSA ciągle najlepszy marker nowotworowy, modyfikacje testu i nowe markery raka stercza
PSA still the best cancer marker, PSA test modifications and new prostate cancer markers
Autorzy:
Braczkowski, Michał
Białożyt, Michał
Braczkowski, Ryszard
Kondera-Anasz, Zdzisława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034707.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
markery nowotworowe
rak stercza
łagodny przerost stercza
psa
nowe
markery raka stercza
biologia molekularna
cancer markers
prostate cancer
benign prostatic hyperplasia
new prostate cancer markers
molecular biology
Opis:
The prostate-specific antigen is considered to be the most eff ective, though far from ideal, tumor marker. The basic aim of its application is to diagnose and diff erentiate between cancer and benign prostatic hyperplasia. The value of markers in case of prostate cancer is of particular importance, because of the long-term asymptomatic development. And recently, these values have become even more signifi cant, since there has been an increasing tendency to suff er from the disease. Our study presents advantages and imperfections of the PSA test, its modifi cations (e.g. dynamic tests) introduced in order to increase the specificity and sensitivity of the test, and thus its reliability. Subsequently proenzymes and PSA precursor forms as well as the opportunities for their use in the diagnostics are described. The rest of the article is devoted to the description of new potential prostate cancer markers, the implementation of which is closely associated with the development of molecular biology techniques. Among them the most important are: new kallikreins (PSA is also the member of kallikreins family), EPCA-2, PCA3, AMACR, products of gene fusion and rearrangements, GSTP1 hypermethlation, free non-cellular DNA and some antibodies.
Od wielu lat specyficzny antygen sterczowy (PSA) uważany jest za najlepszy, choć daleki od ideału marker nowotworowy. Podstawowy cel jego zastosowania to pomoc w rozpoznawaniu i różnicowaniu raka i łagodnego przerostu gruczołu krokowego. Wartość markerów nowotworowych w przypadku raka stercza jest szczególnie ważna wobec faktu wieloletniego bezobjawowego rozwoju tego nowotworu, a szczególnego znaczenia nabiera ona w ostatnich latach, gdy obserwujemy stale wzrastającą tendencję do zachorowań. W pracy przedstawiono zalety i wady testu PSA, jego modyfikacje (np. testy dynamiczne) wprowadzone w celu zwiększenia czułości i specyficzności oraz – co za tym idzie – wiarygodności testu. W dalszej kolejności opisano proenzymy oraz formy prekursorowe PSA i możliwości wykorzystania ich w diagnostyce. W drugiej części pracy opisano nowe, potencjalne markery raka stercza, których próby wprowadzenia wiążą się z rozwojem technik biologii molekularnej. Należy tu wymienić kolejne kalikreiny (PSA jest także przedstawicielem tej rodziny), EPCA-2, PCA3, AMACR, produkty rearanżacji i fuzji genów, hipermetylacja GSTP1, wolne DNA w surowicy krwi, przeciwciała i szereg innych o nieco mniejszym znaczeniu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 1-2; 89-98
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wybranych cytokin prozapalnych oraz stresu oksydacyjnego na kancerogenezę i progresję gruczolakoraków jelita i prostaty
Impact of selected pro-inflammatory cytokines and oxidative stress on carcinogenesis and progression of prostate and colorectal adenocarcinomas
Autorzy:
Fryczkowski, Michał
Hejmo, Tomasz
Bułdak, Magdalena
Stachowska, Marta
Rokicka, Joanna
Żwirska-Korczala, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035316.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
cytokiny
interleukiny
gruczolakorak
rak jelita grubego
rak prostaty
stres oksydacyjny
stan zapalny
cytokines
interleukins
adenocarcinoma
colorectal cancer
prostate cancer
oxidative stress
inflammation
Opis:
Colorectal and prostate cancers have one of highest occurrence rate in Poland and the incidence is constantly increasing. Chronic inflammation and oxidative stress are known factors that promotes the development of cancer. Pro-inflammatory cytokines such as IL-1β, IL-6, IL-8, and TNF-α are produced in normal cells and are responsible for controlling key processes. However overproduction associated with chronic inflammation may induce tumor transformation and support tumor growth by expression of cytokines by tumor microenvironment cells. The concentration of pro-inflammatory cytokines in the serum and expression in tumor tissue may be a diagnostic and prognostic factor for patients with colorectal or prostate cancer, and anti-cytokine therapy may increase patients survival.
Nowotwory jelita grubego i prostaty są jednymi z najczęściej występujących nowotworów w Polsce, a zapadalność na nie stale rośnie. Przewlekły stan zapalny i stres oksydacyjny są znanymi czynnikami promującymi rozwój nowotworów. Cytokiny prozapalne, takie jak IL-1β, IL-6, IL-8 oraz TNF-α, są wytwarzane w prawidłowych komórkach i odpowiadają za kontrolę kluczowych procesów. Związana z występowaniem przewlekłego stanu zapalnego nadprodukcja może jednak indukować transformację nowotworową, a następnie wspomagać rozwój nowotworu przez ekspresję cytokin przez komórki mikrośrodowiska guza. Stężenie cytokin prozapalnych w surowicy krwi oraz ekspresja w tkance guza mogą być czynnikami diagnostycznymi i prognostycznymi u pacjentów chorych na raka jelita grubego lub prostaty, a terapia antycytokinowa może wydłużyć czas ich przeżycia.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 182-193
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osteoporoza po stosowaniu hormonalnej terapii antyandrogenowej raka gruczołu krokowego
Osteoporosis after using the hormonal antiandrogen therapy of prostate cancer
Autorzy:
Cegieła, Urszula
Korzeniowska, Hanna
Wilk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038630.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
rak gruczołu krokowego
antyandrogeny
analogi i antagoniści gonadoliberyny
osteoporoza
testosteron
receptor androgenowy
prostate cancer
antiandrogens
analogs and antagonists of gonadotropin-releasing hormone
osteoporosis
testosterone
androgen receptor
Opis:
Prostate cancer is a malicious tumor. Its development is determined by the lack of androgen equilibrium by the prostate. In pathogenesis of this disease, the androgen receptors also play an essential role. Androgen receptors activation in neoplastic cells leads to their diff erentiation and tumorous progression. Hormonal antiandrogenic therapy is the basic method of prostate cancer treatment, which induces decreased testosterone levels and/or inhibits the eff ect of androgen on androgen receptors. Orchidectomy or the administration of analogs or antagonists of gonadotropin- releasing hormone are used in order to decrease testosterone levels, whereas antiandrogens are administered in order to block androgen receptors. The decreased level of testosterone and the disorder in the function of androgen receptors lead to the impairment of bone cell function i.e. (osteoclasts, osteoblasts, osteocytes) and the development of osteoporosis in men. Androgens stimulate the proliferation, diff erentiation and activity of osteoblast. They stimulate the synthesis of bone matrix proteins and bone mineralization. They have proapoptotic eff ect on osteoclasts and antiapoptopic eff ect on osteoblasts and osteocytes. Androgens inhibit recruitment of osteoclasts and reduce bone resorption.
Rak gruczołu krokowego jest nowotworem złośliwym. Jego rozwój jest determinowany brakiem równowagi androgenowej prostaty. W patogenezie choroby istotną rolę odgrywają także receptory androgenowe, których aktywacja w komórkach nowotworowych prowadzi do wzrostu ich różnicowania i progresji nowotworu. Podstawową metodą jego leczenia jest hormonalna terapia antyandrogenowa, polegająca na obniżeniu poziomu testosteronu lub zahamowaniu oddziaływania androgenów na receptory androgenowe. W celu obniżenia poziomu testosteronu stosuje się orchidektomię oraz terapię analogami lub antagonistami gonadoliberyny, natomiast w celu hamowania oddziaływania androgenów na receptory androgenowe stosuje się antyandrogeny. Zmniejszenie poziomu testosteronu i zaburzenia w funkcjonowaniu receptorów androgenowych prowadzą do upośledzenia funkcji komórek kostnych (osteoklastów, osteoblastów, osteocytów) i rozwoju osteoporozy u mężczyzn. Androgeny stymulują proliferację, różnicowanie i funkcje osteoblastów. Pobudzają syntezę białek macierzy kostnej i stymulują mineralizację. Wykazują efekt proapoptyczny na osteoklasty i antyapoptyczny na osteoblasty i osteocyty. Hamują rekrutację osteoklastów i zmniejszają resorpcję kości.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 2; 49-54
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies