Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Michal, J." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Ocena wyników leczenia oraz wybranych czynników prognostycznych u chorych leczonych na oddziale intensywnej terapii w 2015 roku po incydencie nagłego zatrzymania krążenia z powrotem spontanicznej akcji serca – doniesienie wstępne
Comparative study of results of treatment and selected prognostic factors of patients hospitalized in intensive care unit in year 2015 after incident of cardiac arrest with recovery of spontaneous circulation – preliminary report
Autorzy:
Głowacki, Łukasz
Stasiowski, Michał J.
Możdżyński, Bartłomiej
Szumera, Izabela
Missir, Anna
Król, Seweryn
Pięta, Małgorzata
Niewiadomska, Ewa
Kazanowski, Rafał
Krawczyk, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035402.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
oddział intensywnej terapii
resuscytacja krążeniowo-oddechowa
nagłe zatrzymanie krążenia
powrót spontanicznego
krążenia
glasgow outcome scale
mleczany
katecholaminy
intensive care unit
cardiopulmonary resuscitation
cardiac arrest
catecholamines
lactates
recovery of spontaneous
circulation
Opis:
Introduction: Cardiac arrest (CA) upon admission to an intensive care unit (ICU) influences the prognosis. The Glasgow Outcome Scale (GOS) is utilized to assess life quality after CA with recovery of spontaneous circulation (ROSC). Material and methods: Sixty patients after out-of-hospital (OHCA) or intra-hospital (IHCA) CA with ROSC upon admission to the ICU of Regional Hospital No. 5 in Sosnowiec in the year 2015 were analysed in terms of their general health condition after discharge from the ICU and from a hospital utilizing the GOS. Results: The overall survival rate at discharge from the ICU was 43.3% (N = 26/60), and at discharge from hospital – 36.7% (N = 22/60). No statistical significant difference between the groups in terms of the survival rate at discharge from the ICU and hospital was found. No statistical significant difference between OHCA and IHCA or cardiac and non-cardiac patients in terms of the general health condition assessed utilizing GOS was found. The necessity of administering catecholamines and lactates (LAC) > 8 mmol/l increased the rate of mortality (GOS 1). A high concentration of LAC, severe neurological impairment (GOS 2–3) prolonged the duration of ICU treatment compared to patients with a satisfactory health condition (GOS 4–5). Conclusion: One third of patients hospitalized in the ICU after CA with ROSC survived until discharge from hospital, about 20% left the hospital in a satisfactory health condition enabling living on their own, whereas the remaining 20% require constant assistance. The necessity of administering catecholamines and a high concentration of LAC markedly deteriorated the prognosis. Further studies will be carried out to improve the treatment outcomes, to enable a return to normal life.
WSTĘP: Nagłe zatrzymanie krążenia (NZK) przed przyjęciem na oddział intensywnej terapii (OIT) występuje bardzo często i istotnie obciąża rokowanie. Do oceny jakości stanu zdrowia chorych po incydencie NZK z następczym powrotem spontanicznej akcji serca (recovery of spontaneous circulation – ROSC) aktualnie używa się Glasgow Outcome Scale (GOS). MATERIAŁ I METODY: Analizowano wyniki 60 pacjentów po pozaszpitalnym (out-of-hospital cardiac arrest – OHCA) lub wewnątrzszpitalnym (intra-hospital cardiac arrest – IHCA) incydencie NZK i ROSC przed przyjęciem na OIT Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego nr 5 w Sosnowcu w 2015 r. Stan zdrowia pacjentów w momencie wypisu z OIT i ze szpitala oceniano za pomocą skali GOS. WYNIKI: Przeżywalność chorych po NZK z ROSC do wypisu z OIT wynosiła 43,3% (n = 26), do wypisu ze szpitala – 36,7% (n = 22). Nie odnotowano istotnej statystycznie różnicy między finalnym stanem zdrowia ocenianym za pomocą skali GOS a mechanizmem czy miejscem wystąpienia NZK. Konieczność zastosowania katecholamin oraz stężenie mleczanów (LAC) > 8 mmol/l współistniały ze wzrostem śmiertelności (GOS 1). Wysokie stężenie LAC i ciężki stan neurologiczny (GOS 2–3) wydłużały czas leczenia na OIT w porównaniu z chorymi w zadowalającym stanie zdrowia (GOS 4–5). WNIOSKI: Do wypisu ze szpitala przeżywa około 1/3 chorych hospitalizowanych na OIT po incydencie IHCA czy OHCA z ROSC, około 20% opuszcza szpital w stanie zdrowia pozwalającym na w miarę samodzielne życie, kolejne 20% w ciężkim stanie neurologicznym wymaga stałej opieki osób trzecich. Konieczność zastosowania katecholamin i wysoki poziom LAC przy przyjęciu na OIT koreluje ze złym rokowaniem. Dalsze badania należy prowadzić w celu poprawy wyników leczenia pacjentów, ukierunkowanym na powrót chorych do życia społecznego.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 8-18
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Użyteczność punktacji Apfel w przewidywaniu pooperacyjnych nudności i wymiotów – doświadczenia jednego ośrodka
Usefulness of Apfel score to predict postoperative nausea and vomiting – single-center experiences
Autorzy:
Pluta, Michał P.
Krzych, Łukasz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035781.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
skala apfel
ponv
profilaktyka ponv
apfel score
postoperative nausea and vomiting prophylaxis
Opis:
INTRODUCTION: Postoperative nausea and vomiting (PONV) are uncomfortable for patients, can prolong hospita-lization and can lead to more serious complications, including inadequate pain control or respiratory failure. Accura-tely predicting which patients are at risk of PONV can help physicians decide when to recommend prophylactic anti-emetics. The aim of the study was verify whether the Apfel score is useful in predicting postoperative nausea and vo-miting. MATERIAL AND METHODS: A prospective observation was performed in a group of 101 patients (54F; median age 64y; 51 ASA3+) who underwent surgery between 01.2017 and 03.2017 in a high-volume university hospital. Demographic and clinical data was recorded and the Apfel score was calculated. For the final result, the occurrence of PONV on the first day after surgery was accepted. RESULTS: The mean time of anesthesia was 216 ± 121 min. Most patients (n = 86) underwent gastro-intestinal surgery. Antiemetic prophylaxis was given to 68 persons. The median Apfel score was 2 (IQR 2–3). An Apfel score of 4 pts was found in 14 subjects. Postoperative nausea and vomiting occurred in 9 patients. Although none of the individual components of the Apfel scale predicted PONV in bivariate comparisons, the total score was useful in predicting PONV (AUC = 0.734; 95% CI 0.636–0.817; p < 0.01). Antiemetic treatment resulted in a 65% reduction in the occurrence of PONV (OR = 0.35; 95% CI 0.08–1.4; p = 0.1). CONCLUSIONS: Although the Apfel score helps recognize patients at risk of PONV, identifying patients who should receive prophylactic antiemetics needs further investigation.
WSTĘP: Pooperacyjne nudności i wymioty (postoperative nausea and vomiting – PONV) wpływają na pogorszenie komfortu pacjenta, przedłużają hospitalizację i mogą prowadzić do poważnych powikłań. Przewidywanie, u którego pacjenta ryzyko wystąpienia PONV jest duże, może pomóc lekarzowi w podjęciu decyzji o zastosowaniu profilaktyki przeciwwymiotnej. MATERIAŁ I METODY: Przeprowadzono prospektywną obserwację w grupie 101 pacjentów (w tym 54 kobiet; mediana wieku 64 lata; 51 ASA3+), poddanych zabiegom operacyjnym w okresie od 01.2017 r. do 03.2017 r. w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym. Zebrano niezbędne dane demograficzne i kliniczne, oszacowano ryzyko w skali Apfel. Za ostateczny wynik przyjęto wystąpienie PONV w pierwszej dobie po zabiegu. WYNIKI: Średni czas znieczulenia wynosił 216 ± 121 min. Większość pacjentów (n = 86) była hospitalizowana na oddziale chirurgii przewodu pokarmowego. Profilaktykę antyemetyczną zastosowano u 68 osób. Mediana skali Apfel wynosiła 2 pkt (IQR 2–3). Wynik maksymalny w skali Apfel uzyskało 14 pacjentów, natomiast PONV wystąpiły u 9. Chociaż żaden z pojedynczych czynników ryzyka nie był w stanie przewidzieć z dobrą skutecznością wystąpienia PONV, to całkowity wynik skali Apfel był przydatny w ¾ przypadków (AUC = 0,734; 95% CI 0,636–0,817; p < 0,01). Zastosowanie leków przeciwwymiotnych spowodowało 65% redukcję występowania PONV (OR = 0,35; 95% CI 0,08–1,4; p = 0,1). WNIOSKI: Skala Apfel z dość dobrą skutecznością pozwoliła przewidzieć, u kogo wystąpią PONV, jednak potrzebne są dalsze badania nad identyfikacją pacjentów, u których powinno się zastosować profilaktykę przeciwwymiotną.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 224-229
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of nail polish on pulse oximetry measurements – a pilot study in female volunteers
Wpływ lakierów do paznokci na wyniki saturacji – badanie pilotażowe z udziałem kobiet
Autorzy:
Cyganek, Tomasz
Widuch, Michał
Mizera, Szymon
Sychta, Szymon
Krzych, Łukasz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098395.pdf
Data publikacji:
2022-08-25
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
saturation
polish nails
puls oximetry
saturacja
polakierowane paznokcie
pulsoksymetria
Opis:
INTRODUCTION: It is recommended to remove all nail polish before hospital admission to prevent erroneous oximeter readings. Although studies on the effect of color and type of nail polish on pulse oximetry are scarce, some differences were observed depending on the color of nail varnish. In this study we sought to evaluate the impact of the type and color of nail polish on saturation (SpO2) values in healthy female volunteers. MATERIAL AND METHODS: 169 females with nail polish applied to nails had their SpO2 measured with a pulse oximeter. After five minutes of rest, SpO2 was assessed from a finger and, as control, from an earlobe. The differences were subjected to statistical analysis. RESULTS: 169 paired measurements were obtained. Statistically significant differences were observed for enameled (p < 0.01) and hybrid (p < 0.01), but not for gel (p = 0.25) nails. As far as the colors are concerned, beige (p < 0.01), red (p < 0.01) and violet (p = 0.047) cover had a significant impact on the SpO2 readings. The differences in the measurements were 1%. CONCLUSIONS: Classic nail polish, hybrid polish, and the colours beige, red and violet may affect SpO2 readings but this effect is low and of no clinical significance.
WSTĘP: Przed przyjęciem do szpitala zaleca się usunięcie lakieru z płytki paznokciowej, aby zapobiec nieprawidłowym wynikom saturacji. Mimo iż badania dotyczące wpływu koloru i rodzaju lakieru na pulsoksymetrię są nieliczne, zaobserwowano w nich pewne różnice uzależnione od koloru lakieru do paznokci. W niniejszym badaniu podjęto próbę oceny wpływu rodzaju i koloru lakieru do paznokci na wyniki saturacji (SpO2) u zdrowych ochotniczek. MATERIAŁ I METODY: U 169 ochotniczek z nałożonym na paznokcie lakierem dokonano pomiaru SpO2 za pomocą pulsoksymetru. Pomiaru dokonano po 5-minutowym odpoczynku, na palcu oraz na płatku ucha. Wyniki poddano analizie statystycznej. WYNIKI: Uzyskano 169 sparowanych wyników. Statystycznie istotne różnice zaobserwowano w przypadku lakierów klasycznych (p < 0,01) oraz hybrydowych (p < 0,01), nie wykazano ich natomiast w przypadku lakierów żelowych (p = 0,25). Istotny statystycznie wpływ na pomiar SpO2 miał kolor beżowy (p < 0,01), czerwony (p < 0,01) i fioletowy (p = 0,047). Różnice wynosiły 1%. WNIOSKI: Klasyczny lakier do paznokci, lakier hybrydowy oraz kolory beżowy, czerwony i fioletowy mogą wpływać na wyniki SpO2. Jednak efekt ten jest niewielki i nieistotny klinicznie.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2022, 76; 91-95
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of bone metabolism and fracture risk in obese men
Ocena metabolizmu kostnego i ryzyka złamań u otyłych mężczyzn
Autorzy:
Grabarczyk, Małgorzata N.
Gorczyca, Marta J.
Kosińska, Paulina
Klimek, Katarzyna
Cieślik, Paweł
Holecki, Michał T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964113.pdf
Data publikacji:
2022-02-18
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
metabolic syndrome
obesity
OPG
osteoporosis
FRAX
bone fractures
FGF-23
male
zespół metaboliczny
otyłość
osteoporoza
złamania
mężczyźni
Opis:
INTRODUCTION: Obesity and metabolic syndrome are increasingly common in the adult population. There is a well- -known relationship between those two conditions and cardiovascular diseases; nonetheless, not much is known about how obesity and metabolic syndrome affect bone metabolism and fracture risk. The study aimed to assess the parameters of bone metabolism, as well as assess their relationship with the risk of fractures in obese men with central obesity and metabolic syndrome, and to compare the obtained results with those of healthy controls. MATERIAL AND METHODS: The study involved 36 obese men (body mass index – BMI ≥ 30) with central obesity (waist circumference – WC ≥ 94) and 10 healthy men as controls, aged 54–77. The FRAX (Fracture Risk Assessment Tool) calculator was used to measure the 10-year fracture risk. The levels of bone metabolism markers osteoprotegerin (OPG), C-terminal telopeptide (CTX1), and fibroblast growth factor 23 (FGF-23) were determined in the patients. RESULTS: The FRAX parameter was significantly lower (p < 0.001) in the obese men when compared to the controls. A significant negative correlation between FRAX and BMI (p < 0.001) was observed in the obese men, but not in the healthy subjects. There was also a negative correlation between FRAX and WC (p < 0.001), again only among the obese subjects. A positive correlation (p < 0.01) between FGF-23 and FRAX was found in the non-obese group. CONCLUSIONS: Obese men have a lower 10-years fracture risk compared to the healthy controls. Additionally, the increased BMI and waist circumference in the obese men were found to be associated with a reduced bone fracture risk, whereas no similar relationship in controls was observed. Moreover, higher FGF-23 levels in the healthy males was correlated with an increased 10-year fracture risk.
WSTĘP: Otyłość oraz zespół metaboliczny coraz częściej występują w populacji osób dorosłych. Powszechnie znany jest związek wymienionych zaburzeń ze zwiększonym prawdopodobieństwem wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego, jednakże mniej oczywisty jest ich wpływ na metabolizm kostny oraz ryzyko złamań. Celem badania była ocena parametrów metabolizmu kostnego, ich związku z ryzykiem złamań u otyłych mężczyzn z otyłością brzuszną oraz zespołem metabolicznym, a także porównanie uzyskanych wyników z wynikami osób zdrowych. MATERIAŁ I METODY: W badaniu wzięło udział 36 otyłych mężczyzn (body mass index – BMI ≥ 30) ze współistniejącą otyłością trzewną (obwód talii – waist circumference – WC ≥ 94) oraz 10 zdrowych mężczyzn z grupy kontrolnej, w wieku 54–77 lat. Do oceny ryzyka złamań zastosowano kalkulator FRAX (Fracture Risk Assessment Tool). U pacjentów oznaczono stężenia markerów metabolizmu kostnego: osteoprotegeryny (OPG), C-końcowego usieciowanego telopeptydu łańcucha kolagenu typu I (CTX1) oraz czynnika wzrostu fibroblastów 23 (fibroblast growth factor 23 – FGF-23). WYNIKI: U osób otyłych FRAX był istotnie niższy (p < 0,001) niż w grupie kontrolnej. Zaobserwowano ujemną korelację między FRAX i BMI (p < 0,001) u otyłych mężczyzn. U zdrowych osób taka korelacja nie wystąpiła. Jedynie u osób otyłych stwierdzono również ujemną korelację między FRAX i WC (p < 0,001). Obecnej w grupie osób zdrowych pozytywnej korelacji (p < 0,01) między FGF-23 i FRAX nie obserwowano u otyłych mężczyzn. WNIOSKI: U otyłych mężczyzn stwierdzono mniejsze 10-letnie ryzyko złamań w porównaniu z osobami zdrowymi. Dodatkowo wykazano, że w grupie pacjentów otyłych większe BMI oraz obwód talii wiązały się z mniejszym ryzykiem złamań kości, natomiast u osób bez otyłości taka zależność nie występowała. Ponadto u zdrowych mężczyzn większe stężenie FGF-23 było skorelowane ze zwiększonym 10-letnim ryzykiem złamań.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2022, 76; 5-13
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ karboplatyny na aktywność peroksydazy glutationu (GSH-Px), reduktazy glutationu (GR) oraz stężenie dialdehydu malonowego (MDA) w mediach hodowlanych ludzkich komórek czerniaka złośliwego linii Me45 in vitro
In vitro study of the infl uence of carboplatin on glutathione peroxidase (GSH-Px), glutathione reductase (GR) activities and malondialdehyde (MDA) concentration in human malignant melanoma Me45 media cells
Autorzy:
Bułdak, Rafał J.
Polaniak, Renata
Kukla, Michał
Kubina, Robert
Skonieczna, Magdalena
Bułdak, Magdalena
Stygar, Dominika
Sawczyn, Tomasz
Gowarzewski, Marcin
Żwirska-Korczala, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038289.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
karboplatyna
enzymy antyoksydacyjne
dialdehyd malonowy
peroksydacja lipidów
carboplatin
antioxidant enzyme activities
malondialdehyde
lipid peroxidation
Opis:
INTRODUCTION Reactive oxygen species (ROS) production in cancer cells usually occurs following anticancer drug exposure such as: etoposide, carboplatin compounds, doxorubicin and holoxan treatment. Normal and malignant cells contain a variety of free radical scavenging systems such as antioxidant enzymes that protect them from the eff ects of drugs that generate oxidative stress inside the cells. MATERIALS AND METHODS The culture of human malignant melanoma Me45 cell line was performed in standard conditions. The colonies were treated with two concentrations of carboplatin: (C1) 10 μg/ml and (C2) 100 μg/ml of the culture medium. The control group were colonies without a cytostatic drug in the culture medium. The medium was collected at 24 hours from addition of the carboplatin preparation and used for determination of activity of the following antioxidative enzymes: glutathione peroxidase (GSH-Px), glutathione reductase (GR), as well as the concentration of the malondialdehyde (MDA). RESULTS After 24 hours in the carboplatin treated group (C1-C2) glutathione peroxidase (GSH-Px) media activity was signifi cantly increased in concentration dependent manner in comparison to the control group (K); (125.2 ± 12.1 IU/l, 99.1 ± 13.3 IU/l vs 91.6 ± 12.1 IU/l, respectively, p < 0.001; p < 0.05). Gluthatione reductase (GR) activity was decreased in carboplatin treated groups (C1) with respect to control group (K); (8.49 ± 0.31 IU/l vs 9.49 ± 0.49 IU/l; p < 0.05). MDA media cells level was almost a 2-fold lower in carboplatin (C1) treated group compared with untreated control group (K); (0.71 ± 0.7 μmol/ml, 1.79 ± 0.15 μmol/ml vs 1.49 ± 0.11 μmol/ml, p < 0.05). CONCLUSION Carboplatin at the concentration of 10 μg/ml leads to an increase antioxidative enzyme activity (GSH-Px) and prevent to lipid peroxidation in malignant melanoma Me45 media cells.
WSTĘP Wytwarzanie reaktywnych form tlenu (RFT) w komórkach nowotworowych zwykle następuje podczas ekspozycji na leki cytostatyczne, takie jak: karboplatyna, etopozyd, doksorubicyna oraz holoksan. Prawidłowe i nowotworowe komórki mają różne systemy zmiataczy wolnych rodników, w tym: enzymy antyoksydacyjne, które chronią je przed generowanym przez cytostatyki stresem oksydacyjnym we wnętrzu komórek. MATERIAŁ I METODY Hodowla ludzkich komórek czerniaka złośliwego linii Me45 była prowadzona w standardowych warunkach. Kolonie komórek były traktowane karboplatyną w dwóch różnych stężeniach (C1) 10 μg/ml medium oraz (C2) 100 μg/ml medium. Grupę kontrolną stanowiły komórki niezawierające w medium hodowlanym leku cytostatycznego. Medium zbierano po 24 godzinach od podania preparatu, wirowano i w supernatantach oznaczano aktywności badanych enzymów antyoksydacyjnych: peroksydazy glutationu (GSH-Px) i reduktazy glutationu (GR), oraz stężenie dialdehydu malonowego (MDA). WYNIKI Po 24 godzinach w grupie komórek traktowanych karboplatyną (C1 oraz C2) aktywność peroksydazy glutationu (GSH-Px) w medium hodowlanym znacząco wzrosła zależnie od stężenia w porównaniu z grupą kontrolną (K); (12512 ± 12,1 IU/l, 99,1 ± 13,3 IU/l vs 91,6 ± 12,1 IU/l, odpowiednio, p < 0,001; p < 0,05). Aktywność reduktazy glutationu (GR) była obniżona w grupie komórek traktowanych karboplatyną (C1) w odniesieniu do grupy kontrolnej (K); (8,49 ± 0,31 IU/l vs 9,49 ± 0,49 IU/l; p < 0,001). Poziom MDA w medium komórkowym był niemal 2-krotnie niższy w grupie komórek traktowanych karboplatyną w stężeniu 10 μg/ml niż w komórkach grupy kontrolnej (K); 0,71 ± 0,7 μmol/ml vs 1,49 ± 0, 11 μmol/ml, p < 0,05). WNIOSKI Karboplatyna w stężeniu 10 μg/ml zwiększa aktywność enzymu GSH-Px i zapobiega procesowi peroksydacji lipidów w mediach komórek czerniaka złośliwego linii Me45 in vitro.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 3; 7-15
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies