Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Knapik, Piotr" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Remifentanil and fentanyl during induction of anesthesia for coronary artery surgery – a comparative hemodynamic study
Autorzy:
Knapik, Małgorzata
Knapik, Piotr
Nadziakiewicz, Paweł
Saucha, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039325.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
anaesthetic induction
coronary artery surgery
remifentanil
Opis:
BACKGROUND Remifentanil is metabolized by non-specifi c esterases and is very shortacting. It is eliminated from all body compartments at the same time. AIM The aim of this study was to compare anesthetic induction with standard dose of etomidate and isofl urane combined either with fi xed rate remifentanil infusion or a single bolus dose of fentanyl. MATERIAL AND METHODS 54 patients (57.0±7.6 years) with stable CAD and EF > 40% scheduled for elective coronary revascularisation were recruited for this prospective, randomized trial. During induction, patients in group I received remifentanil infusion 0,5 mcg/kg/min., while group II received bolus dose 5 mcg/kg fentanyl. After initiation of remifentanil infusion or the injection of fentanyl, 0,2 mg/kg etomidate was given, followed by the injection of 0,1 mg/ kg pancuronium and the administration of 1% isofl urane. Haemodynamic parameters were measured before induction and after tracheal intubation. RESULTS Cardiac index decreased in both groups, heart rate and systemic blood pressure decreased only in remifentanil group, while systemic vascular resistance index increased only in fentanyl group. Heart rate, systemic blood pressure and systemic vascular resistance index after induction were significantly higher in fentanyl group. CONCLUSIONS Remifentanil is more potent than fentanyl in blunting a cardiovascular response to tracheal intubation in patients with coronary artery disease. Low dose of fentanyl, used for the anaesthetic induction, may result in a clinically important increase of systemic vascular resistance.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2010, 64, 3-4; 18-25
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of spinal anaesthesia with 0.75% ropivacaine and 0.5% bupivacaine for elective caesarean section
Porównanie znieczulenia podpajęczynówkowego z 0,75% ropiwakainą i 0,5% bupiwakainą do planowego cięcia cesarskiego
Autorzy:
Kasza, Tadeusz
Knapik, Piotr
Misiołek, Hanna
Knapik, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039997.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
bupivacaine
cesarean section
ropivacaine
spinal anaesthesia
bupiwakaina
ropiwakaina
cesarskie cięcie
znieczulenie podpajęczynówkowe
Opis:
BACKGROUND The aim of this study was to compare clinical efficacy and safety of hyperbaric ropivacaine and hyperbaric bupivacaine for spinal anaesthesia for elective cesarean section. METHODS A prospective, randomized study was performed in 75 patients with low preoperative risk, scheduled for elective caesarean section, randomly allocated in two groups (ropivacaine – 36 patients, bupivacaine – 39 patients). Spinal anaesthesia was performed in sedentary position, at the L3/L4 level and 2 mls of 0.75% hyperbaric ropivacaine or 0.5% hyperbaric bupivacaine was administered. The influence of the blockade on the function of the cardiovascular and respiratory system, the need for additional medications, side-effects, the quality of the blockade as well as spread and regression were assessed. The evaluation of anaesthesia was performed by both the patients and the surgeons. All data underwent statistical analysis. Statistical significance was noted if p value was below 0,05. RESULTS Haemodynamic parameters and respiratory function were similar in both groups. There were no differences between groups regarding side-effects, the need for additional medication and the quality of the blockade. Spread and regression of motor and sensory blockade and their duration was similar. The evaluation of the anaesthesia by the patients and the surgeons was similar. Both local anaesthetic agents provided sufficient, safe and satisfactory spinal anaesthesia for elective caesarean section. CONCLUSIONS Spinal administration of 2 ml of plain hyperbaric 0,75% ropivacaine and hyperbaric 0,5% bupivacaine provides safe anaesthesia for caesarean section, satisfactory analgesia and good surgical conditions. Ropivacaine offers no significant advantage over bupivacaine during spinal anaesthesia for elective caesarean section.
WSTĘP Celem badania było porównanie użyteczności klinicznej i bezpieczeństwa hiperbarycznej ropiwakainy i hiperbarycznej bupiwakainy podczas znieczulenia podpajęczynówkowego do planowego cięcia cesarskiego. MATERIAŁ I METODY Prospektywne, randomizowane badanie zostało przeprowadzone u 75 pacjentek niskiego ryzyka operacyjnego, zakwalifi kowanych do planowego cięcia cesarskiego, które zostały przydzielone losowo do dwóch grup (ropiwakaina, n=36, bupiwakaina, n=39). Znieczulenie podpajęczynówkowe zostało wykonane w pozycji siedzącej. Pacjentkom podano 2 ml hiperbarycznej ropiwakainy w stężeniu 0,75% lub 2 ml hiperbarycznej bupiwakainy w stężeniu 0,5% do przestrzeni podpajęczynówkowej na poziomie L3/L4. Oceniono wpływ blokady na funkcję układu krążenia i układu oddechowego, konieczność zastosowania dodatkowych leków, częstość objawów ubocznych związanych z blokadą, oraz jakość uzyskanej blokady. Znieczulenie zostało ocenione zarówno przez operatorów, jak i przez pacjentki. Dane poddano analizie statystycznej, a znamienność statystyczną przyjęto dla wartości współczynnika p<0,05. WYNIKI Parametry hemodynamiczne i funkcja układu oddechowego były zbliżone w obu badanych grupach. Nie stwierdzono żadnych istotnych różnic w zakresie częstości występowania objawów ubocznych, konieczności zastosowania dodatkowych leków, a także jakości i charakterystyki (rozprzestrzeniania się i regresji) uzyskanej blokady. Ocena znieczulenia z użyciem obu środków była zbliżona. Oba analgetyki miejscowe zapewniły wystarczającą i bezpieczną analgezję podpajęczynówkową do planowego cięcia cesarskiego. WNIOSKI Znieczulenie podpajęczynówkowe z użyciem 2 ml hiperbarycznej 0,75% ropiwakainy i hiperbarycznej 0,5% bupiwakainy zapewnia bezpieczne znieczulenie do cięcia cesarskiego, zadowalającą analgezję i dobre warunki operacyjne. Ropiwakaina nie wykazuje znaczącej przewagi nad bupiwakainą podczas planowego cięcia cesarskiego.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 6; 15-22
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebieg i wyniki leczenia pacjentów w wieku powyżej 79 lat hospitalizowanych na oddziale intensywnej terapii
The course and outcome of patients older than 79 years treated in intensive care unit
Autorzy:
Knapik, Małgorzata
Zbieralska, Ewa
Kłaczek, Bogumiła
Szczepańska, Anna
Cieśla, Daniel
Knapik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036648.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
oddział intensywnej terapii
śmiertelność
chorzy w podeszłym wieku
critical care
mortality
elderly patients
Opis:
INTRODUCTION: Patients over 79 years of age represent a growing proportion of patients admitted to intensive care units. The aim of the study was to evaluate the characteristics of patients over 79 years of age admitted to the ICU, the course and the results of their treatment as well as survival after discharge from the unit, and to compare these results to those obtained in the remaining population treated at this time in the ICU. MATERIAL AND METHODS: A retrospective analysis was performed of 870 consecutive patients admitted to the ICU in the Silesian Centre for Heart Diseases in the period of 8 consecutive years. We analysed only the first admissions – all repeat and subsequent hospitalizations were excluded from the analysis. Within this population, we identified 75 patients over 79 years of age (8.6%). For all the analyses, it was assumed that p < 0.05 is statistically significant. RESULTS: The reasons for admission in patients over 79 years of age and younger were similar – except for a significantly higher proportion of patients admitted due to complications of acute coronary syndromes (38.7% vs 26.7%, p = 0.03) and pneumonia (8.0% vs. 2.9%, p = 0.04). Overall, 44.0% of elderly and 41.4% of younger patients died in the ICU (p = 0.75). Mortality 30 days after discharge, however, was significantly higher in the elderly patients (45.2% vs 27.3%, p = 0.02). One year mortality according to Kaplan-Meier analysis was 82% in elderly patients and 48% of patients in the remaining population (p = 0.00003). CONCLUSIONS: Patients over 79 years of age represent a significant group requiring treatment in the ICU. Hospital mortality among the oldest patients is similar to the remaining population, but their long-term outcomes are very poor, which may result from the low quality of care after discharge from the ICU.
WSTĘP: Pacjenci powyżej 79 roku życia stanowią rosnący odsetek chorych przyjmowanych na oddziały anestezjologii i intensywnej terapii (OAiIT). Celem pracy była ocena charakterystyki pacjentów po 79 roku życia przyjmowanych na OAiIT, przebiegu i wyników ich leczenia oraz czasu przeżycia po wypisie z oddziału, a także zbadanie korelacji tych wyników z uzyskanymi w pozostałej populacji leczonej w tym czasie w OAiIT. MATERIAŁ I METODY: Retrospektywną analizę przeprowadzono u 870 kolejnych chorych przyjętych na OAiIT w Śląskim Centrum Chorób Serca w kolejnych 8 latach. Analizowano wyłącznie pierwsze przyjęcia – z analizy wykluczono wszystkie powtórne i kolejne hospitalizacje. Do badanej grupy włączono 75 chorych powyżej 79 roku życia (8,6%). Na potrzeby wszystkich obliczeń przyjęto, że istotność statystyczna występuje przy wartości współczynnika p < 0,05. WYNIKI: Przyczyny przyjęcia chorych powyżej 79 roku życia i młodszych były podobne, wyjątek stanowił istotnie wyższy odsetek chorych przyjmowanych z powodu powikłań ostrego zespołu wieńcowego (38,7% vs 26,7%; p = 0,03) i zapalenia płuc (8,0% vs 2,9%; p = 0,04). Na OAiIT zmarło 44,0% starszych chorych i 41,4% pozostałej populacji (p = 0,75). Śmiertelność do 30 dnia po wypisie była jednak znacznie wyższa w najstarszej grupie chorych (45,2% vs 27,3%; p = 0,02). Śmiertelność roczna, według analizy Kaplana-Meiera, wyniosła 82% w grupie chorych powyżej 79 roku życia i 48% chorych w pozostałej populacji (p = 0,00003). WNIOSKI: Pacjenci powyżej 79 roku życia stanowią znaczącą grupę chorych wymagających leczenia na OAiIT. Śmiertelność szpitalna wśród najstarszych chorych jest zbliżona do pozostałej populacji, jednak odległe wyniki leczenia są bardzo złe, co może wynikać z niskiej jakości opieki po wypisie z OAiIT.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2016, 70; 286-290
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies