Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "czynność" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Porównanie wpływu płynnego obciążenia bezkalorycznego i płynnego posiłku kalorycznego na mioelektryczną czynność żołądka ocenianą techniką elektrogastrografii
Comparison of the effect of an acaloric liquid load and a caloric liquid meal on the gastric myoelectrical activity evaluated with the use of multichannel electrogastrography
Autorzy:
Krusiec-Świdergoł, Beata
Banasik, Agnieszka
Kasicka-Jonderko, Anna
Jonderko, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039409.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
elektrogastrografi a wielokanałowa
mioelektryczna czynność żołądka
obciążenie bezkaloryczne
posiłek płynny kaloryczny
żołądkowe fale wolne
acaloric load
gastric myoelectrical activity
gastric slow waves
liquid caloric meal
multichannel
electrogastrography
Opis:
AIM The study aimed at a comparison of multichannel electrogastrograms obtained after intake of comparable volumes of a liquid acaloric load (LAL) and a liquid caloric test meal (LCTM). MATERIAL AND METHODS On two separate days eighteen healthy, Helicobacter pylori negative volunteers (9F, 9M, aged 24.4±0.9 years) drank in random order 400 ml of water (=LAL) or ingested 400 g of yoghurt (=LCTM, 378 kcal). The gastric myoelectrical activity (GMA) was registered for 30 min during the interdigestive state and for 90 min of the fed period by means of a four-channel electrogastrographic system. RESULTS 400 ml water at room temperature evoked a significant decrease in normogastria – from 81.3% during the fasted state to 75.5% (p=0.044), 74.2% (p=0.0091) and 71.2% (p=0.00027) within the consecutive sub-periods: 1–30 min, 31–60 min and 61–90 min, whereas the LCTM did not elicit such an effect. The LAL did not affect the dominant frequency (DF) or the dominant power (DP) of the GMA. An insignificant trend towards a rise of those parameters in response to yoghurt was observed. Intake of the LAL brought about a statistically significant decrease in the average percentage of slow wave coupling (APSWC) from 80.7% during the interdigestive state to 74.6% (p=0.042), 74.7% (p=0.049) and 70.3% (p=0.00032) within the consecutive sub-periods: 1–30 min, 31–60 min and 61–90 min. A similar but statistically not significant effect on the APSWC was observed after ingestion of the LCTM. CONCLUSION Intake of a liquid acaloric load exerts a disorganizing effect on the gastric myoelectrical activity reflected by a multichannel electrogastrographic recording. Such a phenomenon does not occur after ingestion of a liquid caloric test meal.
CEL Celem pracy było porównanie parametrów elektrogastrogramu wielokanałowego po spożyciu płynnych posiłków próbnych o różnej wartości energetycznej. MATERIAŁ I METODY Badania wykonano u 18 zdrowych, niezakażonych Helicobacter pylori ochotników (9 kobiet i 9 mężczyzn w wieku 24,4±4,0 [SD] roku). W dwóch odrębnych dniach badani przyjmowali w zrandomizowanej kolejności 400 ml niegazowanej wody mineralnej lub 400 g jogurtu owocowego o wartości energetycznej 378 kcal. Mioelektryczną czynność żołądka rejestrowano przez 30 min w okresie międzytrawiennym i przez 90 min okresu poposiłkowego przy pomocy czterokanałowego systemu elektrogastrograficznego. WYNIKI Wypicie 400 ml wody powodowało statystycznie istotne zmniejszenie udziału normogastrii – z 81,3% na czczo do 75,5% (p=0,044), 74,2% (p=0,0091) i 71,2% (p=0,00027) w kolejnych podokresach: 1–30 min, 31– 60 min i 61–90 min. Spożycie płynnego kalorycznego posiłku próbnego nie miało znamiennego wpływu na udział czasowy normogastrii w elektrogastrogramie poposiłkowym. Płynne obciążenie bezkaloryczne nie modyfikowało znamiennie częstotliwości (DF) ani mocy dominującej (DP) mioelektrycznej czynności żołądka. Nieznamienny statystycznie wzrost DF i DP odnotowano natomiast po spożyciu płynnego posiłku kalorycznego. Przyjęcie 400 ml obciążenia bezkalorycznego spowodowało statystycznie znamienne zmniejszenie średniego stopnia sprzężenia fal wolnych w każdym z trzech półgodzinnych okresów obserwacji poposiłkowej – z 80,7% na czczo do 74,6% (p=0,042), 74,7% (p=0,049) i 70,3% (p=0,00032) w kolejnych podokresach: 1–30 min, 31–60 min i 61–90 min. Podobny trend, ale słabiej wyrażony i nieznamienny statystycznie wystąpił także po spożyciu płynnego posiłku kalorycznego. WNIOSKI Przyjęcie obciążenia bezkalorycznego wywiera dezorganizujący wpływ na mioelektryczną czynność żołądka, ocenianą wielokanałowym zapisem elektrogastrograficznym. Efekt ten nie występuje po spożyciu płynnego kalorycznego posiłku próbnego.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2010, 64, 5-6; 15-22
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The aging process and function of endocrine glands
Proces starzenia a czynność gruczołów wydzielania wewnętrznego
Autorzy:
Kazimierczak, Aleksandra E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036028.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
aging
somatopause
thyroid hormones
parathyroid glands hormones
adrenal gland hormones
starzenie
somatopauza
hormony tarczycy
hormony przytarczyc
hormony nadnerczy
Opis:
Population aging is becoming the biggest medical challenge of the 21st century. The body of elderly people shows a decreased ability to adapt to changing environmental and intracorporeal conditions. Aging is a process that is complex and stretches over a considerable length of time. As we get older our bodies progressively change, including the endocrine system. The changes are not unidirectional and do not affect all the endocrine glands to the same degree. The secretion of some hormones becomes impaired, while the secretion of other ones increases. There are also some hormones whose secretion does not change. The frequent concomitance of chronic diseases and taking many medications makes it difficult to interpret the results of studies on changes in hormone secretion in elderly people. This paper focuses on aging-related changes in the secretion of growth hormone, thyroid hormones, parathyroid and adrenal hormones.
Starzenie społeczeństw staje się największym wyzwaniem medycznym XXI w. Organizm osób w podeszłym wieku wykazuje obniżoną umiejętność przystosowywania się do zmiennych warunków środowiska zewnętrznego i wewnętrznego. Starzenie to proces złożony i znacznie rozciągnięty w czasie. Wraz z wiekiem dochodzi do postępujących zmian w ustroju, w tym do zmian w układzie endokrynnym. Zmiany te nie są jednokierunkowe i nie dotyczą w równym stopniu wszystkich gruczołów dokrewnych. Wydzielanie części hormonów ulega upośledzeniu, innych zwiększa się, są również takie, których wydzielanie nie ulega zmianie. Ze względu na częste współistnienie chorób przewlekłych i przyjmowanie wielu leków interpretacja wyników badań dotyczących zmian hormonalnych u osób w wieku podeszłym jest trudna. W niniejszym opracowaniu uwagę skupiono na zmianach związanych z wiekiem w wydzielaniu hormonu wzrostu, hormonów tarczycy, przytarczyc i nadnerczy.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 282-296
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstrząs krwotoczny a czynność serca
Haemorrhagic shock and heart function
Autorzy:
Grudzińska, Ewa
Lewandowska, Hanna
Saran, Anna
Jochem, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039806.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
wstrząs krwotoczny
serce
interleukina 6
czynnik martwicy guza α
haemorrhagic shock
heart
interleukin 6
tumor necrosis factor α
Opis:
During haemorrhagic shock and resuscitation heart function is infl uenced by nervous, humoral and local factors. Nervous regulation includes threephasic changes of the sympathetic and parasympathetic system activities. In the fi rst phase, tachycardia is observed as a response to a fall in blood pressure and baroreceptor-mediated increase of the sympathetic activity. The second phase, characterized by bradycardia, is associated with a Bezold-Jarisch refl ex and increased parasympathetic activity; in the third hipophase, heart rate increases again, probably due to sympathetic stimulation. In this review, we present also humoral (testosterone, estrogens, prolactin, interleukin 6 [IL-6], hydrogen sulphide) and the local factors (tumor necrosis factor α [TNF-α]) aff ecting heart function in hemorrhagic shock.
W stanie wstrząsu krwotocznego oraz resuscytacji wpływ na czynność serca mają czynniki nerwowe, humoralne i produkowane miejscowo. W regulacji nerwowej wyróżnia się trójfazowe zmiany aktywności układu współczulnego i przywspółczulnego, a co za tym idzie, zmiany czynności serca. W pierwszej fazie dochodzi do tachykardii na skutek odbarczenia baroreceptorów tętniczych i odruchowego pobudzenia układu współczulnego, w fazie drugiej występuje bradykardia, jako następstwo odruchu Bezolda i Jarischa oraz zwiększenia aktywności układu przywspółczulnego i hamowania układu współczulnego. Trzecia faza regulacji charakteryzuje się ponownym wzrostem częstości rytmu serca, prawdopodobnie wskutek pobudzenia układu współczulnego. W pracy omówiono także wpływ na czynność serca czynników humoralnych (testosteron, estrogeny, prolaktyna, interleukina 6 [IL-6], siarkowodór) oraz produkowanych lokalnie (czynnik martwicy guza α [TNF-α]).
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 2; 73-77
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of effect of computer tomography with intravenous contrast administration on renal excretory function
Ocena wpływu badania tomograficznego z dożylnym podaniem kontrastu na czynność wydalniczą nerek
Autorzy:
Pietrzak, Mikołaj
Cieślar, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036521.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
computer tomography
radio-contrast
renal excretory function
contrast-induced nephropathy
tomografia komputerowa
kontrast radiologiczny
markery czynności wydalniczej nerek
nefropatia pokontrastowa
Opis:
INTRODUCTION: Despite the described risk of contrast-induced nephropathy, defined as sudden (up-to 48–72 h) deterioration of renal function after the administration of contrast, guidelines for border level renal excretory function markers securing safe contrast CT have not been established. The aim of study was to assess the effect of CT with intravenous contrast on changes of renal excretory function markers. MATERIALS AND METHODS: In a prospective study, 60 patients who had CT with intravenous contrast were analyzed. Before CT and after 48 hours, the level of markers of renal function: creatinine, urea and potassium were marked in the patients’ serum and the eGFR value was calculated. The patients were divided into 2 groups, depending on the output value of creatinine and eGFR: group 1 – normal values and group 2 – slightly elevated ones by 20%. RESULTS: The average concentration of creatinine before CT did not differ significantly from the values after contrast application (1.05 ± 0.23 vs. 1.03 ± 0.26 mg/dl). The average value of eGFR before contrast CT did not differ significantly from the value after contrast application (71.53 ± 18.86 vs. 74.25 ± 22.50 ml/min./1.73 m2). No significant changes in urea and potassium concentrations after radio-contrast application were observed. The values of the analyzed markers did not differ significantly compared to the baseline values in any group, nor did sex or type of CT have an effect on the marker levels. CONCLUSIONS: The intravenous administration of contrast during CT does not cause significant changes in renal excretory function markers, either in patients with normal renal function or in patients with baseline values elevated by 20%, irrespective of sex or type of CT.
WSTĘP: Pomimo opisywanego ryzyka wystąpienia nefropatii kontrastowej definiowanej jako nagłe (do 48–72 h) pogorszenie funkcji nerek po podaniu kontrastu dotychczas nie ustalono wytycznych odnośnie do granicznego poziomu markerów czynności wydalniczej nerek, dla których dopuszczalne jest wykonanie kontrastowego badania TK. Celem pracy była ocena wpływu dożylnego podania kontrastu podczas badań TK różnego typu na zmiany wartości markerów czynności wydalniczej nerek. MATERIAŁ I METODY: W prospektywnym badaniu analizowano 60 kolejnych pacjentów (25 kobiet i 35 mężczyzn), którym wykonano badanie TK z dożylnym podaniem kontrastu. W dniu badania oraz po 48 godzinach w surowicy pacjentów oznaczano stężenie markerów czynności nerek: kreatyniny, mocznika i potasu oraz obliczano współczynnik filtracji kłębuszkowej (eGFR). Pacjentów podzielono na 2 grupy zależnie od wyjściowych wartości badanych markerów: grupa 1 – wartości prawidłowe, grupa 2 – wartości przekraczające normę średnio o ok. 20%. WYNIKI: Średnie stężenie kreatyniny przed badaniem nie różniło się znamiennie od stężenia po badaniu (1,05 ± 0,23 vs. 1,03 ± 0,26 mg/dl). Średnia wartość eGFR przed badaniem nie różniła się znamiennie od wartości po badaniu (71,53 ± 18,86 vs. 74,25 ± 22,50 ml/min./1,73 m2). Nie stwierdzono również istotnych zmian stężenia mocznika i potasu po wykonaniu badania. Wartości badanych parametrów po wykonaniu badania TK nie różniły się znamiennie w stosunku do wartości wyjściowych w żadnej grupie chorych, nie były również zależne od płci i rodzaju badania TK. WNIOSKI: Dożylne podanie kontrastu w trakcie badania TK nie powoduje znamiennych zmian wartości markerów czynności wydalniczej nerek u pacjentów z prawidłową czynnością nerek oraz u pacjentów z wyjściowymi wartościami markerów przekraczającymi granicę normy o ok. 20%, bez względu na płeć i rodzaj wykonanego badania.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2016, 70; 33-39
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie techniką elektrogastrografii wielokanałowej poposiłkowego wzoru mioelektrycznej czynności żołądka po spożyciu dwóch rodzajów stałego posiłku próbnego
Comparison with the use of multichannel electrogastrography of the postprandial pattern of gastric myoelectrical activity after ingestion of two kinds of a solid test meal
Autorzy:
Kasicka-Jonderko, Anna
Galas, Ewa
Krusiec-Świdergoł, Beata
Jonderko, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039630.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
elektrogastrografi a wielokanałowa
mioelektryczna czynność żołądka
posiłek stały
żołądkowe
fale wolne
gastric myoelectrical activity
gastric slow waves
solid meal
multichannel electrogastrography
Opis:
AIM The study was devoted to a comparison of multichannel electrogastrograms obtained after induction of the postprandial pattern of the gastric myoelectrical activity (GMA) with two solid test meals. MATERIAL AND METHODS Eighteen healthy, Helicobacter pylori negative volunteers (9F, 9M, aged 24.4±0.9 years) ingested in random order on two separate days: a pancake of 350 kcal energy content or a 370 kcal sandwich of scrambled eggs (SES) and 200 ml water. The GMA was registered for 30 min during the interdigestive state and during 120 min of the fed period by means of a four-channel electrogastrographic system. RESULTS After intake of the pancake the normogastria time share increased during the fi rst 30 min of the postprandial period when compared to the fasted state (86.3% vs 77.4%). The postprandial increase in dominant frequency lasted longer after the pancake than after the SES. Also the net meal-induced increment in dominant power was greater after ingestion of the pancake than with the SES. The SES elicited a slight decrease in the average percentage of slow wave coupling (APSWC). An opposite trend was found with the pancake, the ingestion of which brought about an increase in the APSWC during the first half an hour of the postprandial observation (82.4% vs 73.6% in the fasted state). CONCLUSION From among the two solid meals of similar energy content the pancake offers a more efficient stimulation of the postprandial pattern of the gastric myoelectrical activity which implies its choice as a test meal for a multichannel electrogastrographic examination.
CEL Celem pracy było porównanie parametrów elektrogastrogramu wielokanałowego po wzbudzeniu poposiłkowego wzoru aktywności mioelektrycznej żołądka z użyciem dwóch odmian stałego posiłku próbnego. MATERIAŁ I METODY Badania przeprowadzono u 18 zdrowych, niezakażonych Helicobacter pylori ochotników (9 kobiet i 9 mężczyzn w wieku 24,4±4,0 [SD] lat). W dwóch odrębnych dniach badani otrzymywali do spożycia w zrandomizowanej kolejności naleśnik o wartości energetycznej 355 kcal lub jajecznico- omlet (370 kcal) i 200 ml wody do popicia. Elektrogastrogramy rejestrowano przez 30 min w okresie międzytrawiennym i przez 120 min okresu poposiłkowego. WYNIKI Spożycie jajecznico-omletu nie miało statystycznie znamiennego wpływu na udział czasowy normogastrii w elektrogastrogramie. Natomiast po zjedzeniu naleśnika w pierwszej półgodzinie obserwacji poposiłkowej względny udział czasowy normogastrii był wyższy: 86,3% w porównaniu do 77,4% na czczo. Po spożyciu jajecznico-omletu wzrost częstotliwości dominującej (DF) był znamienny statystycznie tylko w drugiej półgodzinie obserwacji poposiłkowej. Natomiast naleśnik powodował poposiłkowy wzrost DF istotny statystycznie aż w trzech podokresach obserwacji: 1–30 min, 31–60 min i 61–90 min. Wyrazem efektywnej stymulacji poposiłkowego wzoru aktywności mioelektrycznej żołądka był wzrost mocy dominującej (DP), który w przypadku obu ocenianych posiłków był istotny statystycznie we wszystkich czterech półgodzinnych okresach obserwa- Katedra i Zakład Podstawowych Nauk Biomedycznych Wydział Farmaceutyczny w Sosnowcu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego PRACA ORYGINALNA ADRES DO KORESPONDENCJI: Dr n. med. Anna Kasicka-Jonderko Katedra i Zakład Podstawowych Nauk Biomedycznych, Wydział Farmaceutyczny w Sosnowcu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego ul. Kasztanowa 3 41-205 Sosnowiec tel. +48 32 269 98 30 fax +48 32 269 98 33 e-mail: akj@sum.edu.pl Ann.Acad.Med.Siles. 2010, 64, 5-6, 7-14 Copyright © Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach ISSN 0208-5607 ANNALES ACADEMIAE MEDICAE SILESIENSIS 8 cji. Jednak amplituda poposiłkowego wzrostu DP była większa po spożyciu naleśnika niż po jajecznico- omlecie. Jajecznico-omlet nieznacznie zmniejszał średni stopień sprzężenia fal wolnych (APSWC). Przeciwny trend zarysował się po spożyciu naleśnika, gdyż w pierwszej półgodzinie obserwacji poposiłkowej APSWC był wyższy niż w okresie międzytrawiennym (82,4% w porównaniu do 73,6% na czczo). WNIOSKI Przy podobnej wartości energetycznej naleśnik zapewnia, w porównaniu do jajecznico-omletu, efektywniejszą stymulację poposiłkowego wzoru mioelektrycznej aktywności żołądka, co implikuje jego wybór jako posiłku próbnego w badaniu elektrogastrograficznym prowadzonym metodą zapisu wielokanałowego.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2010, 64, 5-6; 7-14
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies