Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cancer" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 38
Tytuł:
Akceptacja choroby u pacjentów z rakiem jelita grubego
Acceptance of disease in patients with colorectal cancer
Autorzy:
Kaleta-Pilarska, Angelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2047871.pdf
Data publikacji:
2022-06-03
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
rak jelita grubego
akceptacja
choroba nowotworowa
colorectal cancer
acceptance
cancer
Opis:
WSTĘP: Ze względu na znaczenie dla zdrowia publicznego problemu, jakim jest poznanie czynników psychologicznych mogących mieć znaczenie dla przebiegu choroby nowotworowej, zrealizowano badanie, którego celem była ocena czę-stości i uwarunkowań akceptacji choroby u pacjentów z rakiem jelita grubego w okresie bezpośrednio poprzedzającym interwencję chirurgiczną. MATERIAŁ I METODY: W badaniu kwestionariuszowym wzięło udział 200 pacjentów z rozpoznanym rakiem jelita grubego. W celu zidentyfikowania ostatecznych predyktorów mających wpływ na akceptację choroby nowotworowej wykonano analizę regresji logistycznej wraz z weryfikującą parametryzacją za pomocą automatycznej selekcji wstecznej. WYNIKI: Nieco ponad połowa badanych (56,5%) z rakiem jelita grubego w okresie bezpośrednio poprzedzającym interwencję chirurgiczną nie akceptuje swojej choroby. Wpływ na akceptację choroby miały zmienne: występowanie raka jelita grubego w rodzinie oraz zadowolenie z opieki medycznej. WNIOSKI: Częstsza akceptacja choroby nowotworowej jelita grubego występuje u pacjentów deklarujących zadowolenie z opieki medycznej oraz u pacjentów, u których rak jelita grubego występował w rodzinie.
INTRODUCTION: Because of the importance of the problem for public health, which is the knowledge of psychological factors that may affect the course of cancer, a study was carried out to assess the frequency and determinants of disease acceptance in patients with colorectal cancer in the period immediately preceding the surgical intervention. MATERIAL AND METHODS: 200 patients with colorectal cancer participated in the questionnaire study. In order to identify the final predictors influencing the acceptance of cancer, logistic regression analysis was performed along with the verification of parametrization using the automatic backward selection method. RESULTS: Slightly more than half of the respondents (56.5%) with colorectal cancer do not accept their disease in the period immediately preceding the surgical intervention. Among the determinants influencing the acceptance of the disease were the following variables: family history of colorectal cancer and satisfaction with medical care. CONCLUSIONS: More frequent acceptance of colorectal cancer occurs in patients who declare satisfaction with medical care and among patients with a family history of colorectal cancer.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2022, 76; 47-52
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The analysis of breast cancer and colorectal cancer incidence in Silesian province based on available data on malignancies – National Cancer Registry and National Health Fund
Analiza występowania raka piersi i raka jelita grubego w województwie śląskim na podstawie istniejących źródeł danych o nowotworach złośliwych – KRN i NFZ
Autorzy:
Misiak, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036185.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
national cancer registry
national health fund
breast cancer
colorectal cancer
silesian province
krajowy rejestr nowotworów
narodowy fundusz zdrowia
rak piersi
rak jelita grubego
województwo śląskie
Opis:
INTRODUCTION: In Poland, data on neoplasms is collected in the National Cancer Registry (NCR) and the National Health Fund (NHF). The completeness of registration and the consistency of data in both systems are the basis for planning and prevention in health care. The aim of this paper is to analyse the incidence of breast cancer and colorectal cancer in the Silesian province based on data from the available cancer registry sources (NCR and NHF), differing in the manner and scope of data collection. MATERIAL AND METHODS: Data on the incidence of breast cancer and colorectal cancer in the cities of Silesian province was analysed. The data concerned the year 2012 and was collected in the NCR and NHF. The NHF database included a total of 3.632.486 records, from which cases of breast and colorectal cancers for the year 2012 were distinguished. These data were compared with the morbidity for breast cancer and colorectal cancer shown in the NCR. RESULTS: The analysis showed significant differences between the absolute number of neoplasm cases registered in the NHF and NCR. The NHF database included a greater number of cases, both for breast cancer and colorectal cancer. In the male population, in 1/5 of the analysed cities, the number of colorectal cancer cases registered by the NCR exceeded the values recorded by the NHF. CONCLUSIONS: The differences in data concerning breast cancer and colorectal cancer between the NCR and NHF may lead to inadequate planning of oncological medical services.
WSTĘP: W Polsce dane dotyczące nowotworów gromadzone są w Krajowym Rejestrze Nowotworów (KRN) i Narodowym Funduszu Zdrowia (NFZ). Kompletność rejestracji oraz spójność danych w obu systemach jest podstawą planowania i profilaktyki w ochronie zdrowia. Celem pracy jest analiza występowania raka piersi i raka jelita grubego w województwie śląskim na podstawie danych pochodzących z istniejących źródeł rejestracji nowotworów (KRN i NFZ), różniących się sposobem i zakresem gromadzenia danych. MATERIAŁ I METODY: Podstawę analizy stanowiły dane o zachorowalności na raka piersi oraz raka jelita grubego w miastach województwa śląskiego, zgromadzone w KRN i NFZ za 2012 rok. Baza danych NFZ zawierała łącznie 3 633 486 rekordów, z których wyłoniono liczbę nowotworów piersi i jelita grubego za 2012 rok. Dane te zestawiono z zachorowalnością na raka piersi i raka jelita grubego wykazaną w KRN. WYNIKI: Analiza wykazała znaczne różnice pomiędzy bezwzględną liczbą przypadków nowotworów zarejestrowanych w NFZ i KRN. Większą liczbę przypadków zachorowań, zarówno na raka piersi, jak i jelita grubego, zawiera baza danych NFZ. W populacji mężczyzn w 1/5 analizowanych miast liczba przypadków raka jelita grubego, zarejestrowana przez KRN, przekracza wartości wskazane przez NFZ. WNIOSKI: Różnice w danych na temat zachorowań na raka piersi i raka jelita grubego pomiędzy KRN a NFZ mogą skutkować niewłaściwym planowaniem zapotrzebowania na onkologiczne usługi medyczne.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 148-161
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PSA ciągle najlepszy marker nowotworowy, modyfikacje testu i nowe markery raka stercza
PSA still the best cancer marker, PSA test modifications and new prostate cancer markers
Autorzy:
Braczkowski, Michał
Białożyt, Michał
Braczkowski, Ryszard
Kondera-Anasz, Zdzisława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034707.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
markery nowotworowe
rak stercza
łagodny przerost stercza
psa
nowe
markery raka stercza
biologia molekularna
cancer markers
prostate cancer
benign prostatic hyperplasia
new prostate cancer markers
molecular biology
Opis:
The prostate-specific antigen is considered to be the most eff ective, though far from ideal, tumor marker. The basic aim of its application is to diagnose and diff erentiate between cancer and benign prostatic hyperplasia. The value of markers in case of prostate cancer is of particular importance, because of the long-term asymptomatic development. And recently, these values have become even more signifi cant, since there has been an increasing tendency to suff er from the disease. Our study presents advantages and imperfections of the PSA test, its modifi cations (e.g. dynamic tests) introduced in order to increase the specificity and sensitivity of the test, and thus its reliability. Subsequently proenzymes and PSA precursor forms as well as the opportunities for their use in the diagnostics are described. The rest of the article is devoted to the description of new potential prostate cancer markers, the implementation of which is closely associated with the development of molecular biology techniques. Among them the most important are: new kallikreins (PSA is also the member of kallikreins family), EPCA-2, PCA3, AMACR, products of gene fusion and rearrangements, GSTP1 hypermethlation, free non-cellular DNA and some antibodies.
Od wielu lat specyficzny antygen sterczowy (PSA) uważany jest za najlepszy, choć daleki od ideału marker nowotworowy. Podstawowy cel jego zastosowania to pomoc w rozpoznawaniu i różnicowaniu raka i łagodnego przerostu gruczołu krokowego. Wartość markerów nowotworowych w przypadku raka stercza jest szczególnie ważna wobec faktu wieloletniego bezobjawowego rozwoju tego nowotworu, a szczególnego znaczenia nabiera ona w ostatnich latach, gdy obserwujemy stale wzrastającą tendencję do zachorowań. W pracy przedstawiono zalety i wady testu PSA, jego modyfikacje (np. testy dynamiczne) wprowadzone w celu zwiększenia czułości i specyficzności oraz – co za tym idzie – wiarygodności testu. W dalszej kolejności opisano proenzymy oraz formy prekursorowe PSA i możliwości wykorzystania ich w diagnostyce. W drugiej części pracy opisano nowe, potencjalne markery raka stercza, których próby wprowadzenia wiążą się z rozwojem technik biologii molekularnej. Należy tu wymienić kolejne kalikreiny (PSA jest także przedstawicielem tej rodziny), EPCA-2, PCA3, AMACR, produkty rearanżacji i fuzji genów, hipermetylacja GSTP1, wolne DNA w surowicy krwi, przeciwciała i szereg innych o nieco mniejszym znaczeniu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 1-2; 89-98
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stress and cancer
Stres i nowotwór
Autorzy:
Jośko-Ochojska, Jadwiga
Brus, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035520.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
stress
cancer
catecholamines
glucocorticosteroids
vegf
angiogenesis
telomeres
epigenetic inheritance
stres
nowotwór
katecholaminy
glikokortykosteroidy
angiogeneza
telomery
dziedziczenie epigenetyczne
Opis:
Scientific research has shown that during stress, the secretion of hormones and neurotransmitters in the brain, etc. is definitely stronger and longer lasting when persons are convinced that they cannot cope with the requirements of a stressful situation, i.e. they are in a state of uncontrolled stress. The main indicator of this condition is a long-term increase in the concentration of stress hormones in the blood. The higher the catecholamine concentration, the more DNA damage, the more cells undergoing tumour transformation, the larger the tumour and the more advanced the disease. Catecholamines also narrow blood vessels, which leads to an increase in VEGF expression, responsible for an increase in angiogenesis, and hence tumour growth and tumour metastasis. Cortisol contributes to inhibition of the immune system and changes in the central nervous system. Under uncontrolled stress, telomeres are shortened, which is another reason for shortening life expectancy. It has also been proven that stress and trauma are inherited in subsequent generations in the mechanism of epigenetic inheritance. Despite epigenetic predispositions to develop various malignancies, including ovarian, stomach and colorectal cancer, people can move from uncontrolled to controlled stress in a particular situation, even though the situation itself does not change. This is a breakthrough message. During cancer, the transition to controlled stress definitely supports therapy, increasing your chances of survival or even recovery. The most common condition for taking control of stress is to change your current lifestyle.
Badania naukowe dowiodły, że w czasie stresu wydzielanie hormonów, neuroprzekaźników w mózgu itp. jest zdecydowanie silniejsze i trwa dłużej, zwłaszcza jeśli człowiek jest przekonany, że nie będzie w stanie sprostać wymaganiom sytuacji stresowej, czyli pozostaje w stanie stresu niekontrolowanego. Głównym wskaźnikiem tego stanu jest długo trwający przyrost stężenia hormonów stresu we krwi. Im większe stężenie katecholamin, tym więcej uszkodzeń DNA, więcej komórek ulegających transformacji nowotworowej, większy guz i bardziej zaawansowana choroba. Katecholaminy ponadto zwężają naczynia krwionośne, co przyczynia się do wzrostu ekspresji czynnika VEGF, który zwiększa angiogenezę, wzrost guza i przerzuty nowotworowe. Kortyzol przyczynia się do hamowania układu immunologicznego i zmian w ośrodkowym układzie nerwowym. W stresie niekontrolowanym skróceniu ulegają telomery, które są kolejną przyczyną skrócenia długości życia. Dowiedziono także, że stres i trauma są dziedziczone w kolejnych pokoleniach w mechanizmie dziedziczenia epigenetycznego. Pojawiają się wtedy predyspozycje epigenetyczne do zachorowania na różne nowotwory złośliwe, w tym raka jajnika, żołądka, jelita grubego. W konkretnej sytuacji można jednak przejść ze stresu niekontrolowanego do kontrolowanego, mimo że sama sytuacja się nie zmienia, i to jest wiadomość przełomowa. W trakcie choroby nowotworowej wejście w stan stresu kontrolowanego zdecydowanie wspomaga terapię, zwiększając szansę na przeżycie lub nawet wyzdrowienie. Najczęściej warunkiem przejęcia kontroli nad stresem jest zmiana dotychczasowego stylu życia. Radzenie sobie ze stresem, aktywność ruchowa i zdrowe odżywianie się są w stanie nawet doprowadzić do zmian na poziomie epigenomu, a badania naukowe dowodzą, że możemy wtedy uporać się z licznymi odziedziczonymi predyspozycjami, zmniejszając prawdopodobieństwo zachorowania na nowotwory złośliwe.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2020, 74; 166-180
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Serum and salivary chemerin concentrations in patients with colorectal cancer and obesity
Stężenia chemeryny w surowicy i ślinie u pacjentów z rakiem jelita grubego i towarzyszącą otyłością
Autorzy:
Waniczek, Dariusz
Świętochowska, Elżbieta
Lorenc, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1426936.pdf
Data publikacji:
2021-02-28
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
obesity
colorectal cancer
chemerin
cancer biomarker
rak jelita grubego
otyłość
biomarker nowotworowy
chemeryna
Opis:
INTRODUCTION: Chemerin is an adipokine, whose pro-inflammatory and carcinogenesis-related properties have recently been emphasized. The aim of this study was to examine the concentrations of chemerin in the serum and saliva of healthy subjects and patients with colorectal cancer (CRC) in II and III stage of TNM (tumor, node, metastasis) classification as well as to assess the relationship between the results and the clinical and pathological parameters. MATERIAL AND METHODS: 52 persons were qualified to the study, divided into two equal groups – control and study with cancer in stage II N0 and in stage III N+ according to TNM classification. Inside the groups, subgroups of persons with normal body weight 18.5 ≤ BMI < 25 and obese and overweight persons with a BMI ≥ 25 were distinguished. Serum and saliva chemerin concentrations were determined by immunoenzymatic methods. RESULTS: The median concentrations of chemerin were significantly higher in the study group as compared to the control group both in serum (384.36 ng/ml vs. 170.53 ng/ml) and saliva (15.45 ng/ml vs. 4.57 ng/ml; p < 0.0001). In the subgroups with a BMI above and below 25, we found no significant differences in the concentrations of chemerin either group. There were no significant differences in the levels of chemerin in the serum or saliva between stage II and III stage of TNM (p = 0.82 and p = 0.52). CONCLUSIONS: The assessment of serum and saliva chemerin concentrations in patients with CRC suggests that chemerin may be a valuable biomarker for early diagnosis of CRC. The influence of BMI on the results seems to be insignificant in patients with CRC. It seems that in some cases an easily accepted saliva test can replace a serum one.
WSTĘP: Chemeryna jest hormonem wydzielanym przez adipocyty. W ostatnim czasie zwraca się uwagę na jej właściwości prozapalne i związane z karcynogenezą. Celem pracy było zbadanie stężeń chemeryny w surowicy i ślinie osób zdrowych oraz chorych z rakiem jelita grubego (RJG) w II i III stopniu zawansowania według klasyfikacji TNM (tumor, node, metastasis), a także ocena związku uzyskanych wartości z otyłością oraz wybranymi parametrami kliniczno-patologicznymi. MATERIAŁ I METODY: Do badania zakwalifikowano 52 osoby, które podzielono na dwie równe grupy – kontrolną i badaną z nowotworem w II stopniu zaawansowania z cechą N0 oraz w III stopniu z cechą N+ według klasyfikacji TNM. Wewnątrz grup wyróżniono podgrupy osób o prawidłowej masie ciała (18,5 ≤ BMI < 25) oraz osoby otyłe i z nadwagą (BMI ≥ 25). Stężenia chemeryny w surowicy i ślinie oznaczano metodami immunoenzymatycznymi. WYNIKI: Mediany stężeń chemeryny były istotnie wyższe w grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną, zarówno w surowicy (384,36 ng/ml wobec 170,53 ng/ml), jak i ślinie (15,45 ng/ml wobec 4,57 ng/ml; p < 0,0001). W żadnej grupie w podgrupach z BMI powyżej i poniżej 25 nie znaleziono istotnych różnic w stężeniach badanej adipokininy. Nie odnotowano również istotnych różnic stężeń chemeryny w surowicy i ślinie między nowotworami w II i III stopniu zaawansowania TNM (p = 0,82 i p = 0,52). WNIOSKI: Ocena stężeń chemeryny w surowicy i ślinie u pacjentów z RJG sugeruje, że badana adipokina może być cennym biomarkerem wczesnej diagnostyki tego nowotworu. Wpływ BMI na uzyskane wyniki stężeń w surowicy i ślinie wydaje się nieistotny u chorych z RJG. Wydaje się, że w pewnych przypadkach łatwo akceptowane przez chorych badanie śliny może zastąpić badanie surowicy.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2021, 75; 11-17
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola wybranych polimorfizmów genu MGMT w rozwoju chorób nowotworowych
Role of selected MGMT polymorphisms in cancer development
Autorzy:
Kiczmer, Paweł
Szydło, Błażej
Strzelczyk, Joanna K.
Gołąbek, Karolina
Ostrowska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035896.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
polimorfizm
nowotwory
mgmt
cancer
polymorphism
Opis:
Materiał genetyczny komórki jest nieustannie narażony na działanie czynników mutagennych. Odpowiednie mechanizmy chroniące przed szkodliwym wpływem mutagenów są niezwykle ważne dla prawidłowego funkcjonowania oraz kontroli proliferacji komórek. Jednym z mechanizmów naprawczych jest działanie enzymu MGMT, który odpowiada za ochronę DNA komórki przed czynnikami alkilującymi. Różnice w aktywności enzymu, wynikające z występowania wielu odmian polimorficznych jego genu, mogą prowadzić niekiedy do zwiększonego ryzyka zachorowania na nowotwory. Tematem pracy jest omówienie roli niektórych polimorfizmów genu MGMT w rozwoju oraz terapii chorób nowotworowych.
Cell DNA is constantly exposed to mutagenic factors. DNA repair mechanisms are very important to provide proper cell functioning and proliferation control. One of the DNA repair mechanisms is based on the O6-methylguanine-DNA methyltransferase enzyme, which provides protection against alkylating agents. Differences in MGMT enzyme activity may be caused by MGMT gene polymorphisms. MGMT polymorphisms may increase cancer risk, e.g. lung cancer or esophageal cancer. In this review we have described the role of some MGMT polymorphisms in cancer development and therapy.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 378-382
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena znaczenia białka YKL-40 jako biomarkera w raku jelita grubego oraz jego powiązań z wybranymi parametrami kliniczno-patologicznymi
Assessment of importance of YKL-40 protein as biomarker in colorectal cancer and its relation to selected clinical and pathological parameters
Autorzy:
Nadbrzeżna-Barczyk, Dorota
Waniczek, Dariusz
Świętochowska, Elżbieta
Nowakowska-Zajdel, Ewa
Copija, Angelika
Raźnikiewicz, Aleksandra
Rykaczewska-Czerwińska, Monika
Lorenc, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955194.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
rak jelita grubego
YKL-40
lokalizacja raka okrężnicy
biomarker nowotworowy
colorectal cancer
colon cancer localization
cancer biomarker
Opis:
WSTĘP: Rak jelita grubego (colorectal cancer – CRC) jest jednym z najczęstszych nowotworów na świecie – odpowiada za 10% rocznej globalnej zapadalności na raka. Przez długi czas może pozostać bezobjawowy i mimo postępu medycyny zbyt często zostaje zdiagnozowany za późno. Białko YKL-40 jest czynnikiem wzrostu stymulującym migrację komórek śródbłonka, odgrywającym rolę w stanach zapalnych oraz nowotworowych. Celem pracy była ocena znaczenia YKL-40 jako biomarkera w CRC oraz określenie powiązań stężeń YKL-40 w surowicy u chorych na CRC z wybranymi parame-trami kliniczno-patologicznymi. MATERIAŁ I METODY: W badaniu prospektywnym, obejmującym 133 osoby powyżej 50 roku życia, oznaczono stężenie białka YKL-40 w surowicy metodą ELISA. Pacjentów podzielono na dwie grupy: 91 osób chorujących na CRC oraz 42 osoby zdrowe. W analizie statystycznej wykorzystano testy t-Studenta dla danych niezależnych, U Manna-Whitneya i regresję logistyczną.WYNIKI: Stężenie YKL-40 w surowicy było znacznie wyższe u chorych na CRC (163 ± 36 μg/l) niż u osób zdrowych (54 ± 20 μg/l; p < 0,0001). U osób z CRC nie wykazano zależności między parametrami klinicznymi, tj. płcią, wiekiem i wskaźnikiem masy ciała (body mass index – BMI), a stężeniem białka YKL-40 w surowicy. U chorych z CRC stężenie YKL-40 w surowicy statystycznie istotnie różniło się we wczesnym i średniozaawansowanym stadium nowotworowym. WNIOSKI: Białko YKL-40 wydaje się obiecującym biomarkerem CRC. Jego stężenie w surowicy jest skorelowane ze stopniem zaawansowania nowotworu zależnie od głębokości nacieku w stosunku do błony podśluzowej i może być czynnikiem rokowniczo niepomyślnym dla tego nowotworu.
INTRODUCTION: Colorectal cancer (CRC) is one of the most common cancers in the world, accounting for 10% of the annual global cancer incidence. This malignant neoplasm can remain asymptomatic for a long time and, despite medical advances, is too frequently diagnosed too late. The YKL-40 protein is a growth factor that stimulates endothelial cell migration, and plays a role in inflammation and neoplasia. The aim of the study was to assess the significance of YKL-40 as a biomarker in CRC and to determine the correlation between the serum YKL-40 levels in CRC patients and selected clinical and pathological parameters. MATERIAL AND METHODS: In a prospective study involving 133 patients over the age of 50, the serum YKL-40 protein level concentration was determined by the ELISA method. The patients were divided into two groups: 91 with CRC and 42 healthy. For the statistical analysis Student's t-test for independent data, the Mann-Whitney U test, and logistics regression were used. RESULTS: The YKL-40 serum concentration was significantly higher in the CRC patients (163 ± 36 μg/l) than the healthy patients (54 ± 20 μg/l; p < 0.0001). There was a statistically significant difference in the serum YKL-40 concentration between the early and intermediate stages of CRC. There was no correlation between the clinical parameters, i.e. sex, age and BMI and the serum YKL-40 protein concentration in the people with CRC. CONCLUSIONS: The YKL-40 protein seems to be a promising CRC biomarker. Its serum concentration is correlated with the stage of the cancer depending on the depth of the growth relative to the submucosa and may be a prognostic factor for an adverse prognosis of this cancer.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2021, 75; 136-146
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modyfikacje epigenetyczne jako potencjalne cele terapii antynowotworowych
Epigenetic modifications as potential targets of anti-cancer therapy
Autorzy:
Kulczycka, Anna
Bednarek, Ilona
Dzierżewicz, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034844.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
epigenetyka
dna
histony
metylacja
acetylacja
fosforylacja
terapie antynowotworowe
epigenetics
histones
methylation
acetylation
phosphorylation
anti-cancer treatments
Opis:
Epigenetics analyses inherited characteristics not directly connected to the DNA nucleotide sequence. It investigates the relationships between biochemical modifications and the expression of selected genes. Initially, it was thought that gene expression depends on information encoded in the DNA sequence. However, it was discovered that the activity of many enzymes like methylases, demethylases, acetylases, deacetylases is necessary to regulate this process and its dysregulations may lead to e.g. cancer initiation and progression. Epigenetics has an impact on neoplastic transformation by reducing the global level of DNA methylation and increasing the methylation level within tumour suppressor gene promoters, which significantly impairs the repression of carcinogenesis. Additionally, modifications of histone proteins, based on disorders of acetylation-deacetylation and methylation-demethylation processes, may lead to overexpression of genes involved in cancer development. Numerous examples have been described, among others breast, prostate and colon cancers, depending on the modification of histone amino tails, primarily of histone H3. For such reasons, the possibility of using many therapies which can reverse the negative effect of these modifications by e.g. DNA demethylation (DNA demethylating drugs) or re-acetylation of histone lysine resides (histone deacetylase inhibitors) is examined. In the near future, epigenetics probably will allow the effective treatment of some cancer diseases, although further research on the impact of enzymatic modifications on the development of carcinogenesis is still needed.
Epigenetyka zajmuje się badaniem cech dziedzicznych, które nie zależą bezpośrednio od sekwencji nukleotydowej w DNA, ale są rezultatem modyfikacji biochemicznych na ekspresję wybranych genów. Początkowo uważano, że ekspresja genów zależy tylko od informacji zapisanej zawartej w sekwencji DNA, z czasem okazało się, że liczne modyfikacje będące rezultatem działania różnych grup enzymów, w tym metylaz, demetylaz, acetylaz czy deacetylaz, wpływają na regulację tego procesu, a zaburzenia regulacji aktywności tych enzymów mogą prowadzić do wystąpienia i rozwoju m.in. nowotworów. Epigenetyczny aspekt rozwoju transformacji nowotworowej wskazuje na obniżenie globalnego poziomu metylacji DNA oraz podwyższenie poziomu metylacji w obrębie promotorów genów supresorowych, co znacząco upośledza represję nowotworzenia. Dodatkowo, modyfikacje białek histonowych, opierające się na dysregulacji procesów acetylacji–deacetylacji i metylacji – demetylacji, prowadzą do nadekspresji genów zaangażowanych w rozwój kancerogenezy. Opisane zostały liczne przykłady zależności wystąpienia nowotworów, m.in. raka sutka, stercza czy okrężnicy od wystąpienia danej modyfikacji reszt aminokwasowych białek histonowych, w tym głównie histonu H3. Z takich też przyczyn podejmowane są próby zastosowania terapii odwracających negatywny skutek wybranych modyfikacji, np. poprzez demetylację DNA (leki demetylujące DNA) czy reacetylację reszt lizynowych histonów (inhibitory decetylaz histonów). W niedalekiej przyszłości epigenetyka najprawdopodobniej u możliwi skuteczne leczenie części chorób nowotworowych, aczkolwiek konieczne są dalsze badania wpływu modyfikacji enzymatycznych na mechanizm rozwoju kancerogenezy.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 3; 201-208
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobowość typu D u pacjentów z rakiem jelita grubego
Type D personality in patients with colorectal cancer
Autorzy:
Kaleta-Pilarska, Angelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2182057.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
rak jelita grubego
osobowość typu D
negatywna emocjonalność
hamowanie społeczne
colorectal cancer
type D personality
negative affectivity
social inhibition
Opis:
WSTĘP: Ze względu na znaczenie problemu dla zdrowia publicznego oraz dotychczasowy brak zgodności w opublikowanych badaniach dotyczących typu osobowości, który może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na nowotwory, zrealizowano badanie, którego celem była ocena częstości oraz podstawowych demograficznych, społecznych i zdrowotnych okoliczności występowania osobowości typu D i jej diagnostycznych składowych u chorych z rakiem jelita grubego w okresie bezpośrednio poprzedzającym interwencję chirurgiczną. MATERIAŁ I METODY: W badaniu kwestionariuszowym wzięło udział 200 pacjentów z rozpoznanym rakiem jelita grubego. W celu zidentyfikowania ostatecznych predyktorów mających wpływ na występowanie osobowości typu D i jej diagnostycznych składowych wykonano analizę regresji logistycznej wraz z weryfikującą parametryzacją za pomocą automatycznej selekcji wstecznej. WYNIKI: W całej grupie cechy osobowości typu D miało 55% badanych. Wśród uwarunkowań mających wpływ na występowanie osobowości typu D były zmienne: płeć, wykształcenie, zadowolenie z opieki medycznej, występowanie chorób przewlekłych oraz stan sprawności pacjenta. Do wymiaru negatywna emocjonalność (NE) zakwalifikowano 89,5% badanych, natomiast do wymiaru hamowanie społeczne (HS) 57,5% badanych. Wśród uwarunkowań mających wpływ na występowanie NE były zmienne: religia, sytuacja finansowa oraz choroby przewlekłe. Z kolei na występowanie HS wpływ miały zmienne: płeć, wykształcenie, zadowolenie z opieki medycznej oraz stan sprawności pacjenta. WNIOSKI: Osobowość typu D występuje częściej u kobiet, u pacjentów z wykształceniem niższym niż średnie oraz u pacjentów z chorobami przewlekłymi. Kwalifikacja do wymiaru NE jest częstsza w przypadku występowania chorób przewlekłych, zadowolenia z sytuacji finansowej oraz deklarowanej religijności. Kwalifikacja do wymiaru HS jest częstsza u kobiet oraz u pacjentów z wykształceniem niższym niż średnie.
INTRODUCTION: Due to the importance of the problem for public health and the current lack of agreement between published observations regarding the type of personality that may be associated with an increased risk of cancer, a study was carried out to assess the incidence and basic demographic, social and health circumstances of the presence of type D personality and its diagnostic components in patients with colorectal cancer. MATERIAL AND METHODS: 200 patients diagnosed with colorectal cancer participated in the questionnaire study. In order to identify the final predictors influencing the incidence of type D personality and its diagnostic components, a logistic regression analysis was performed, along with verification of the parameterization using the automatic backward selection method. RESULTS: 55% of the respondents in the study group had type D personality traits. Among the determinants influencing the incidence of type D personality, the following variables were: gender, education, satisfaction with medical care, the presence of chronic diseases and the patient’s physical fitness. 89.5% of the respondents were qualified to the negative affectivity (negatywna emocjonalność – NE) dimension, and 57.5% of the respondents met the criteria of the social inhibition (hamowanie społeczne – HS) dimension. Among the determinants influencing the incidence of the NE dimension there were the following variables: religion, financial situation and the presence of chronic diseases. The incidence of the HS dimension was influenced by the following variables: gender, education, satisfaction with medical care and the patient’s physical fitness. CONCLUSIONS: Type D personality is more common in women, among patients with lower than secondary education and among patients with chronic diseases. The NE dimension is more frequent in patients with chronic diseases, satisfied with their financial situation and declaring religious values. The HS dimension is more frequent in women and among patients with a lower than secondary education.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 51-59
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania profilaktyki raka piersi w grupie kobiet z podejrzeniem nowotworu
Determinants of breast cancer prevention in a group of women with cancer suspicion
Autorzy:
Kwilosz, Edyta
Grzesik-Gąsior, Joanna
Dobrowolska, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147320.pdf
Data publikacji:
2024-03-20
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
rak piersi
profilaktyka
samobadanie piersi
zdrowie kobiet
breast cancer
prevention
breast self-examination
women’s health
Opis:
WSTĘP: W związku ze stałym wzrostem zachorowalności na raka sutka na świecie coraz ważniejsze staje się monitorowanie działań profilaktycznych oraz zwiększanie prozdrowotnej świadomości społeczeństw w zakresie nowotworów piersi, szczególnie w grupie osób, u których prawdopodobieństwo wystąpienia problemu onkologicznego jest duże. Celem badania była analiza wybranych czynników determinujących podejmowanie przez kobiety działań w zakresie profilaktyki raka piersi. MATERIAŁ I METODY: Badanie prowadzono metodą sondażu diagnostycznego wśród 121 kobiet, pacjentek poradni onkologicznej Podkarpackiego Ośrodka Onkologicznego w Brzozowie. Ocenie poddano wiedzę kobiet, wskaźniki socjodemograficzne oraz dodatni wywiad rodzinny w kierunku raka piersi. Narzędzie stanowił autorski kwestionariusz ankiety. Do weryfikacji hipotez wykorzystano test chi-kwadrat (χ2). Przyjęto poziom istotności p < 0,05. WYNIKI: Najczęstszym źródłem wiedzy na temat profilaktyki raka piersi był Internet (52,89%), a głównym powodem rezygnacji z badań profilaktycznych brak świadomości o zagrożeniu, jakie niesie ze sobą choroba (38,84%). U ponad 30% badanych stwierdzono niski poziom wiedzy, który był zróżnicowany statystycznie w zależności od wykształcenia (p < 0,001) oraz wieku badanych (p = 0,01). Kobiety młodsze oraz lepiej wykształcone wykazywały wyższy poziom wiedzy, który był związany z regularnością podejmowanych działań profilaktycznych (p = 0,048) oraz wykonywaniem samobadania piersi (p < 0,001). Wystąpienie raka piersi w rodzinie miało wpływ na regularność samobadania oraz wykonywanie badań diagnostycznych w kierunku raka piersi (p < 0,001). WNIOSKI: Poziom wiedzy na temat profilaktyki raka piersi w badanej grupie nie był w pełni zadowalający i wymaga uzupełnienia. Wskazanie przez kobiety Internetu jako głównego źródła wiedzy wskazuje na konieczność zwiększenia udziału specjalistów medycznych w edukacji onkologicznej. Najważniejszymi predyktorami regularnie podejmowanych działań profilaktycznych są młody wiek, wyższy poziom wiedzy, wyższe wykształcenie oraz dodatni wywiad rodzinny (nowotwór piersi).
INTRODUCTION: Due to constant increase incidence of breast cancer in the world, the most important aspect is monitoring of preventive actions and increasing the health awareness of breast cancer in societies, especially in the group of people with high probability of oncological problems. The aim of the study was to analyze selected factors determining women’s uptake of breast cancer prevention activities. MATERIAL AND METHODS: The study was conducted by diagnostic survey among 121 women, patients of the oncology clinic in Brzozów. Women’s knowledge, sociodemographic indicators and positive family history of breast cancer were assessed. Research tool was the proprietary questionnaire. The chi-square (χ2) test was used to verify the hypotheses. A significance level of p < 0.05 was assumed. RESULTS: The most common source of knowledge about breast cancer prevention was the Internet (52.89%), and the main reason for forgoing preventive examinations was lack of awareness of the disease’s risks (38.84%). Over 30% of the respondents had a low level of knowledge which was statistically diverse in terms of education (p < 0.001) and respondents age (p = 0.01). Younger and better educated women have a higher level of knowledge, which was related to the regularity of preventive actions (p = 0.048) and breast self-examination (p < 0.001). The occurrence of breast cancer in the family was impact to regulary self-examination and diagnostic tests (p < 0.001). CONCLUSIONS: The level of knowledge in the term of breast cancer prevention wasn’t satisfactory and need supplementing. The most frequently indicated source of information was Internet what show need to increase the participation of medical specialists in oncology education. The most important predictors of taking regularly preventive actions were young age, higher level of knowledge, higher education and a positive family history (breast cancer).
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 73-81
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The potential anticancer activities of telmisartan – a literature review
Autorzy:
Hadjiyianni, Andriana
Kalali, Datis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/12696598.pdf
Data publikacji:
2023-09-28
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
cancer chemotherapy
antihypertensives
telmisartan
Opis:
In the field of pharmacological therapy, due to the high costs and other obstacles encountered in developing novel drugs, a variety of studies have recently focused on repositioning existing pharmaceutical agents. Regarding the pharmacotherapy of cancer, many possible drugs may exhibit anticancer effects owing to the vast number of biological mechanisms involved in the proliferation and survival of malignant cells. Telmisartan, a well-known inhibitor of the angiotensin II receptor used clinically as an antihypertensive, has been shown to target various signaling pathways in cancer cells, therefore exhibiting anti-proliferative, anti-apoptotic and anti-metastatic effects. Moreover, inhibitors of the angiotensin II receptor have been shown to increase the fluidity of the tumor microenvironment, thus increasing the efficacy of chemotherapy as drug delivery to the tumor is enhanced. The present review provides an insight into the different anticancer mechanisms of telmisartan, as well as recent and past studies which have tested the drug in vitro and in vivo on different types of cancers. This may provide a perspective for future clinical trials on repositioning telmisartan as an anti-cancer agent.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 176-181
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność oznaczeń surowiczego stężenia CA 125 i HE4 w diagnostyce raka jajnika
Usefulness of determining CA 125 and HE4 serum concentration in diagnosis of ovarian cancer
Autorzy:
Gumółka, Izabela A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037745.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
rak jajnika
ca 125
he4
algorytm roma
ovarian cancer
roma algorithm
Opis:
INTRODUCTION: Ovarian cancer is a malignant tumor that is the most common cause of death among women with abnormalities of the reproductive organs. CA125 plays a key role in the diagnosis of ovarian cancer. However, accord-ing to recent reports, potentially new markers may be HE4 and ROMA. The aim of study was to assess the clinical usefulness of marker concentrations in the serum of women with ovarian cancer and ROMA determination, as well as to compare the results of those obtained from patients with endometrial cancer and from healthy women. MATERIALS AND METHODS: The study was conducted in the Beskid Oncology Centre in Bielsko-Biala, in the follow-ing groups of women: control group – healthy women, I research group – women with ovarian cancer, II research group – women with non-malignant gynecological diseases and III research group – women with endometrial cancer. In order to determine the concentrations of the markers, the immunological method with electrochemiluminescence technology was applied. RESULTS: A statistically significant difference between the marker concentrations and specified value of ROMA in the groups of healthy women and of those with ovarian cancer (p < 0.001) and with non-malignant gynecological disorders (CA125 p < 0.001, HE4 p = 0.034; ROMA p = 0.012) was demonstrated. The ROC curve analysis showed that determining the markers’total concentration and determining ROMA significantly improves the diagnostic value of the test as compared to single-marker determination (AUC:CA125 69%; HE4 85%; ROMA 90%). CONCLUSIONS: Simultaneous measurements of CA125 and HE4 concentrations as well as determining ROMA for the differential diagnosis of pelvic tumors and gynecological cancers (ovarian, endometrial cancer) were proven use-ful.
WSTĘP: Rak jajnika jest nowotworem złośliwym, będącym najczęstszą przyczyną zgonów kobiet z patologią narządu rodnego. W diagnostyce raka jajnika kluczową rolę odgrywa marker CA 125. Zgodnie z ostatnimi doniesieniami, potencjalnym nowym markerem może być białko HE4 oraz Algorytm ROMA. Celem pracy była ocena przydatności klinicznej równoczesnych oznaczeń stężeń obu markerów w surowicy kobiet chorych na raka jajnika oraz ocena Algorytmu ROMA, a następnie porównanie wyników tych oznaczeń z uzyskanymi u pacjentek ze schorzeniami ginekologicznymi innymi niż rak jajnika oraz u kobiet zdrowych. MATERIAŁ I METODY: Badania przeprowadzono w Beskidzkim Centrum Onkologii – Szpitalu Miejskim im. Jana Pawła II w Bielsku-Białej, w następujących grupach kobiet: kontrolnej – osoby zdrowe, I badanej – pacjentki chore na raka jajnika, II badanej – pacjentki z nienowotworowymi schorzeniami ginekologicznymi oraz III badanej – pacjentki z rakiem trzonu macicy. Do oznaczeń stężeń obu markerów zastosowano metodę immunologiczną z wykorzystaniem technologii elektrochemiluminescencji (ECLIA). WYNIKI: Wykazano znamienną statystycznie różnicę między stężeniami obu markerów oraz wartością Algorytmu ROMA w grupach kobiet zdrowych i chorych na raka jajnika (p < 0,001) oraz chorych na nienowotworowe schorzenia ginekologiczne (CA 125 p < 0,001; HE4 p = 0,034; Algorytm ROMA p = 0,012). Analiza krzywych ROC wykazała, że łączne oznaczanie stężeń obu markerów i wyznaczanie Algorytmu ROMA istotnie podnosi wartość diagnostyczną testu w porównaniu z oznaczaniem pojedynczych markerów (AUC: CA 125 69%; HE4 85%; Algorytm ROMA 90%). WNIOSKI: Stwierdzono dużą użyteczność równoległych oznaczeń stężeń CA 125 i HE4 oraz wyznaczania Algorytmu ROMA dla diagnostyki różnicowej guzów miednicy mniejszej i nowotworów narządu rodnego (rak jajnika, rak trzonu macicy).
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2015, 69; 138-149
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena kardiotoksyczności u pacjentek z rakiem piersi leczonych trastuzumabem*
Evaluation of cardiotoxicity in trastuzumab-treated women with breast cancer
Autorzy:
Sidło-Stawowy, Agata
Sawicka, Magdalena
Kubeczko, Marcin
Sikoń, Ewelina
Piszko, Justyna
Maruszczyk, Wojciech
Stando, Rafał
Bracik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038053.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
kardiotoksyczność
rak piersi
trastuzumab
cardiotoxicity
breast cancer
Opis:
INTRODUCTION Breast cancer is the most frequent malignancy in women in Poland. Overexpression of the HER2 receptor positively correlates with the aggressiveness of the disease. Trastuzumab, a humanized monoclonal antibody against HER2, radically improves the prognosis in such patients. However, its main side effect is cardiotoxicity. The aim of this study is to evaluate the cardiotoxicity in trastuzumab-treated patients. MATERIALS AND METHODS The cases of 19 women treated in the Department of Internal Medicine and Oncologic Chemotherapy Medical University of Silesia in Katowice in the period of 2010–2011 were retrospectively analyzed. RESULTS The median age at the time of diagnosis – 57 years, pathology: invasive ductal carcinoma in 17, invasive lobular carcinoma in 2 patients. Overexpression of HER2 was observed in all the cases. Trastuzumab was administered to 16 of them after previous therapy with antracyclines and/or taxan; the median total antracycline dose was 680 mg. Moreover, 13 patients were subjected to radiotherapy; the median total dose was 50 Gy. In 3 patients, trastuzumab and chemotherapy was used in the management of metastasized disease. The median time between the administration of trastuzumab and anthracyclines was 3 months. The median number of cycles was 10. Before administration of the drug, ECG and echocardiography were performed along with ejection fraction (EF) assessment. Before and after therapy the median EF was 65% and 61%, respectively. The therapy was withheld in 1 patient because of a decrease in EF to 40%. CONCLUSIONS The treatment with trastuzumab was well tolerated. In most patients, we did not observe a significant decrease in EF. However, the cases should be followed up to detect delayed cardiotoxicity.
WSTĘP Rak piersi to najczęstszy nowotwór złośliwy u kobiet w Polsce. W praktyce klinicznej ważne jest określenie ekspresji receptorów, w tym dla naskórkowego czynnika wzrostu typu 2 (HER2) na komórkach nowotworowych. Gdy komórki te wykazują wzmożoną ekspresję HER2, przebieg choroby jest agresywniejszy. Trastuzumab, humanizowane przeciwciało monoklonalne przeciw HER2, znacząco poprawia rokowanie. Jednak terapia taka nie jest pozbawiona działań niepożądanych, w tym kardiotoksyczności. Celem pracy była ocena kardiotoksyczności leczenia trastuzumabem u pacjentek z rakiem piersi. MATERIAŁ I METODY Dokonano retrospektywnej analizy historii chorób 19 kobiet leczonych w Klinice Chorób Wewnętrznych i Chemioterapii Onkologicznej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach w latach 2010–2011. WYNIKI Mediana wieku w chwili rozpoznania – 57 lat, typ histologiczny: rak przewodowy naciekający u 17, rak zrazikowy naciekający u 2 pacjentek. Nadekspresję HER2 stwierdzono u wszystkich 19 kobiet, u 16 z nich zastosowano trastuzumab po wcześniejszym leczeniu upełniającym antracyklinami i/lub taksanami – mediana sumarycznej dawki antracyklin 680 mg. U 13 pacjentek dodatkowo przeprowadzono radioterapię – mediana dawki sumarycznej 50 Gy. U 3 pacjentek podano trastuzumab oraz chemioterapię w leczeniu rozsianej choroby nowotworowej. Mediana czasu włączenia trastuzumabu po antracyklinach wyniosła 3 miesiące. Liczba cykli: mediana 10. Przed włączeniem leku wykonano badanie EKG i czynnościowe serca z oceną frakcji wyrzutowej (EF). Mediana EF przed rozpoczęciem leczenia: 65%, po leczeniu: EF 61%. U jednej pacjentki przerwano leczenie z powodu obniżenia EF do 40%. WNIOSKI Leczenie trastuzumabem było dobrze tolerowane. U większości pacjentek nie obserwowano znamiennego obniżenia EF wymagającego odstawienia leku. Badana grupa wymaga jednak badań czynnościowych serca również po odstawienia trastuzumabu w celu wykrycia późnych powikłań kardiotoksycznych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 2; 123-127
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd doniesień na temat wpływu melatoniny na patogenezę i terapię raka piersi
The news about the influence of melatonin on pathogenesis and therapy of breast cancer
Autorzy:
Grabińska, Kinga
Wróbel, Magdalena
Mykała-Cieśla, Joanna
Wichary, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039317.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
melatonina
rak piersi
estrogeny
melatonin
breast cancer
estrogens
Opis:
The main role of melatonin is regulation of circadian and seasonal rhythm. Recently there were carried out a lot of researches on the role and potential application of melatonin in prevention and therapy of various dismelaeases. This work is related to researches about the melatonin influence on estrogen-dependent breast cancer and application in treating this neoplasm. Probable oncostatic mechanisms i.e. melatonin acting as SERM, SEEM and its influence on the hypothalamic – pituitary – reproductive axis, was analyzed. Moreover the relation between circadian disruptions and increase in breast cancer risk were observed. The aim of this work is to show mechanisms melatonin acting and how we can use this hormone in oncology.
Melatonina pełni przede wszystkim funkcję biochemicznego regulatora rytmów okołodobowych i sezonowych, ale szczególne zainteresowanie naukowców wzbudzają udowodnione już jej właściwości antyoksydacyjne i immunomodulujące oraz jej wpływ na regulację wydzielania innych hormonów. W ostatnich latach zostało przeprowadzonych wiele badań dotyczących roli oraz potencjalnego zastosowania melatoniny w profilaktyce i leczeniu różnych jednostek chorobowych. Praca jest przeglądem piśmiennictwa dotyczącego badań nad wpływem melatoniny na patogenezę raka sutka i jej terapeutycznego zastosowania w tym nowotworze. Badano prawdopodobne mechanizmy onkostatyczne dotyczące wpływu na oś podwzgórzowo-przysadkowo-gonadalną oraz działanie melatoniny jako selektywnego modulatora receptora estrogenowego (SERM) i enzymów biorących udział w biosyntezie estrogenów w tkankach obwodowych (SEEM). Ponadto zaobserwowano związek między zaburzeniami rytmu dobowego u kobiet a wzrostem ryzyka zachorowania na raka sutka. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie mechanizmów działania melatoniny i jej zastosowania w onkologii.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2010, 64, 3-4; 58-70
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Solitary cerebellar metastasis from bladder cancer
Pojedynczy przerzut móżdżkowy jako pierwotna manifestacja raka pęcherza moczowego
Autorzy:
Majcherczyk, Konrad
Marcinek, Mateusz
Nowak, Marcel
Tkocz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916238.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
bladder cancer
central nervous system
transitional cell carcinoma
cerebellar metastasis
rak pęcherza
ośrodkowy układ nerwowy
rak przejściowokomórkowy
przerzut móżdżkowy
Opis:
Brain metastases are quite rare in the course of bladder cancer and occur in only 1–7% of these patients. In most cases, cerebral metastases are secondary to visceral and lymph node metastases. A single cerebellar metastasis as the primary manifestation of transitional cell carcinoma (TCC) has only been reported in few cases. A 55-year-old man presented to the hospital with persistent headaches, accompanied by nausea and balance disturbance lasting for three weeks. Computed tomography (CT) of the head revealed a nodular lesion measuring 28 x 24 x 22 mm in diameter, located in the cerebellar vermis. Subsequently, a CT scan conducted of the chest, abdominal cavity and lesser pelvis revealed a tumor in the urinary bladder with concomitant right hydronephrosis. No lymphadenopathy nor signs of other metastases were found. Craniotomy with complete tumor resection and external ventricular drainage was performed. The patient underwent transurethral electroresection of the bladder tumor involving the right part of the bladder trigone with the right ureteral orifice and the right bladder wall. The histopathological and immunohistochemical examination of both the cerebellar and bladder tumors confirmed high grade muscle invasive bladder cancer (T2, HG). Based on these findings, the patient was diagnosed with cerebellar metastasis from primary bladder cancer. The patient did not consent to the proposed cystectomy and was transferred to the oncology department where he was qualified for brain and pelvic radiotherapy and subsequent systemic chemotherapy. This case is an example that bladder cancer (stage T2) may develop without urologic symptoms.
Pośród pacjentów z rakiem pęcherza moczowego przerzuty do mózgu są rzadko spotykane i dotyczą około 1–7% chorych z naciekającym rakiem pęcherza. W większości przypadków przerzuty mózgowe są wtórne do obecnych już przerzutów w narządach trzewnych i węzłach chłonnych. Pierwotna manifestacja raka przejściowokomórkowego (transitional cell carcinoma – TCC) jako pojedynczy przerzut móżdżkowy została opisana w pojedynczych artykułach. Mężczyzna 55-letni zgłosił się do szpitala z powodu uporczywych dolegliwości bólowych głowy z towarzyszącymi nudnościami. Objawom towarzyszyły zaburzenia równowagi. Tomografia komputerowa (TK) głowy wykazała obecność zmiany guzowatej o wymiarach 28 x 24 x 22 mm w górnej części robaka móżdżku. Badanie TK klatki piersiowej, jamy brzusznej i miednicy małej uwidoczniło zmianę guzowatą w obrębie pęcherza moczowego z poszerzeniem układu kielichowo-miedniczkowego nerki prawej. Nie stwierdzono powiększonych węzłów chłonnych ani cech innych przerzutów. Wykonano kraniotomię i zewnętrzny drenaż komór mózgu, usuwając guz. Pacjenta zakwalifikowano do przezcewkowej elektroresekcji zmiany guzowatej w obrębie pęcherza. Guz obejmował część trójkąta pęcherza moczowego wraz z ujściem prawego moczowodu i większą część prawej ściany pęcherza. Badania histopatologiczne i immunohistochemiczne obu tkanek guzowatych (móżdżku i pęcherza) potwierdziły obecność komórek raka przejściowokomórkowego o wysokim stopniu złośliwości (high grade – HG) z inwazją mięśniową w obrębie wypieracza pęcherza (T2, HG). Na tej podstawie u chorego rozpoznano naciekającego raka pęcherza z przerzutem do móżdżku. Pacjent nie wyraził zgody na cystektomię i został przekazany na oddział onkologii, gdzie zakwalifikowano go do radioterapii głowy i miednicy oraz następowej chemioterapii. W pracy opisano przypadek rozległego guza pęcherza moczowego T2, który rozwinął się bez typowych objawów urologicznych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2021, 75; 123-127
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 38

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies