Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Treatment Outcome" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Ocena neuropsychologiczna wczesnych i odległych wyników leczenia operacyjnego chorych z krwawieniem z tętniaków tętnicy łączącej przedniej i tętnicy łączącej tylnej
Neuropsychological assessment of early and long-term outcome after operative treatment in patients with bleeding from anterior or posterior communicating artery aneurysms
Autorzy:
Ormezowska, Elżbieta A.
Zawirski, Marek
Jaskólski, Dariusz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061537.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Hunt and Hess grade
Wechsler Intelligence Scale
intracranial aneurysm
neuropsychological evaluation
subarachnoid hemorrhage
tętniak wewnątrzczaszkowy
ocena neuropsychologiczna
krwotok podpajęczynówkowy
skala Hunta i Hessa
Skala Inteligencji Wechslera
Opis:
Introduction: The aim of the paper was to assess a character, magnitude and dynamism of neuropsychological disorders in patients operated on for intracranial aneurysms located either on anterior communicating or posterior communicating arteries. We attempted to establish the usefulness of the Hunt and Hess grading as a predictor of subsequent postoperative neuropsychological disorders. Material and methods: To this study 82 patients with SAH from a single aneurysm located either on the anterior or posterior communicating arteries were enrolled. Directly before surgery the patients were assessed according to Hunt and Hess grading and only those assigned to grades I, II and III were taken into consideration. Neurological outcome of all these patients a discharge was described as good (GOS 4-5). The neuropsychological tests were carried out first about three weeks after the surgery and again six months later. Results: Compared to average results found in the population, our patients displayed decreased scores in the range of all functions examined with Wechsler Intelligence Scale. This was particularly true in patients Hunt and Hess grade III. Neuropsychological tests six months after the surgery confirmed apparent dynamics of the changes, particularly in the non-verbal tests. Conclusions: Hunt and Hess grading proved to be of satisfying prognostic value for future neuropsychological disorders. As a rule, Hunt and Hess grade I and II patients achieved better results in neuropsychological tests then those grade III. The only exception was noted in the case of the factor of the susceptibility to distraction, where the results were below average in all patients, both directly and six months after the surgery.
Wstęp: Celem pracy było określenie rodzaju, nasilenia i dynamiki zaburzeń neuropsychologicznych u chorych po operacji tętniaka wewnątrzczaszkowego. Dokonano również analizy czynników wpływających na stan neuropsychologiczny pacjentów ze szczególnym uwzględnieniem wartości rokowniczej skali Hunta i Hessa. Materiał i metody: Do badania zakwalifikowano 82 pacjentów z krwawieniem podpajęczynówkowym (ang. subarachnoid haemmorhage, SAH), z pojedynczym tętniakiem umiejscowionym na tętnicy łączącej przedniej lub tylnej. Bezpośrednio przed zabiegiem pacjentów przypisano do grup I-III wg Hunta i Hessa, a ich stan neurologiczny przy wypisie określono jako dobry (GOS 4-5). Chorych dwukrotnie badano za pomocą skali Wechslera - mniej więcej trzy tygodnie i pół roku od operacji tętniaka. Wyniki: W zakresie wszystkich funkcji neuropsychologicznych badanych skalą Wechslera odnotowano obniżenie wyników w porównaniu z przeciętnymi w populacji, szczególnie wyraźne u pacjentów z III grupy wg Hunta i Hessa. W obydwu porównywanych grupach zaobserwowano też wyraźną dynamikę zmian stwierdzonych w badaniu neuropsychologicznym w ciągu pół roku od zabiegu, szczególnie w zakresie testów niewerbalnych. Wnioski: Wartość rokownicza skali Hunta i Hessa okazała się zadowalająca w odniesieniu do zaburzeń neuropsychologicznych. Pacjenci z niższym indeksem klasyfikacji Hunta i Hessa osiągali lepsze wyniki w testach neuropsychologicznych. Jedynie w przypadku czynnika podatności na dystrakcję uzyskano wyniki poniżej przeciętnej zarówno we wczesnym, jak i odległym badaniu w obydwu porównywanych grupach.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 4; 270-276
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BENEFIT, CHAMPS i ETOMS: porównanie wyników leczenia interferonem beta chorych na klinicznie izolowane zespoły sugerujące stwardnienie rozsiane
BENEFIT, CHAMPS and ETOMS: comparison of outcome of interferon-beta treatment in patients with clinically isolated sclerosis multiplex-like syndromes
Autorzy:
Cendrowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061292.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CDMS
CIS
conversion
interferon beta
konwersja
KIZ
KP SR
Opis:
The 2-year outcomes of three non-parallel, prospective, placebo-controlled studies (BENEFIT, CHAMPS, ETOMS) have shown that IFN beta-lb s.c. (Betaferon®), IFN beta-la i.m. (Avonex®) and IFN beta-la s.c. (RebiP) similarly prevented conversion of clinically isolated syndromes (CIS) into clinically definite multiple sclerosis (CDMS). Smaller proportions of CIS patients in the Betaferon®, Avonex® and RebiP groups converted to CDMS as compared with fractions in the placebo groups (28%, 21%, 34% vs. 45%, 35%, 45%); p from 0.047 to 0.00007. The mean number of days to CDMS development was prolonged by three products of IFN beta (363, 375, 569 days), but not by placebo (255, 309, 252 days); p between <0.05 and 0.00007. The mean or median number of new T2-related brain lesions was more strongly reduced in all studies by the verum than by placebo (1.0 vs. 2.0,2.1 vs. 5.0,2.0 vs. 3.0); the differences were significant. The mean or median number of new, enhancing lesions was also significantly reduced in the BENEFIT and in the CHAMPS studies, but not in the
Dwuletnie wyniki trzech nierównoległych, prospektywnych, kontrolowanych przez placebo badań (BENEFIT, CHAMPS, ETOMS) dowiodły, że IFN beta-lb s.c. (Betaferon®), IFNbeta-la i.m. (Avonex®) i IFN beta-la s.c. (Rebif®) w podobnym stopniu zapobiegły konwersji klinicznie izolowanych zespołów (KIZ) w klinicznie pewne stwardnienie rozsiane (KP SR). Mniejsze proporcje chorych z KIZ w grupach Betaferon u®, Avonexu® i Rebifu® przekształciły się w KP SR w porównaniu z frakcją w grupach placebo (28%, 21%, 34% vs 45%, 35%, 45%); p od 0,047 do 0,00007. Średnia liczba dni do wystąpienia KP SR została wydłużona przez trzy produkty IFN beta (363, 375, 569 dni), lecz nie przez placebo (255, 309, 252 dni); p między <0,05 i 0,00007. Verum silniej niż placebo zmniejszyło średnią lub medianę liczby nowych, T2-zależnych uszkodzeń mózgu (1,0 vs 2,0; 2,1 vs 5,0; 2,0 vs 3,0); p = różnice istotne. Średnia lub mediana wzmacniających się po kontraście uszkodzeń również uległa istotnej redukcji w BENEFIT, CHAMPS, ale nie w ETOMS. Pośrednie porównanie dowiodło, że trzy produkty IFN beta częściowo zapobiegły lub opóźniły konwersję KIZ w KP SR i zahamowały ewolucję nowych uszkodzeń mózgu na obrazach rezonansu magnetycznego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 3; 195-199
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies