Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Minority" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Narratives of ethnic identity and language among young Pannonian Ruthenians in Serbia
    Autorzy:
    Sakač, Marina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645381.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    ethnicity
    ethnic minority
    linguistic minority
    Ruthenians/Rusyns (Rusini)
    language standardization
    narrative
    Slavic minority
    Opis:
    Narratives of ethnic identity and language among young Pannonian Ruthenians in SerbiaThis article offers a study of narratives of ethnic identity among young Ruthenians in Serbia. The analysed data comes from in-depth interviews and questionnaires conducted in 2016 with nine informants studying at the University of Novi Sad. The narrative approach has proven to be most suitable, especially when trying to understand the individual perspective of one’s ethnic and linguistic identity. In order to understand Ruthenians as an ethnic minority in Serbia, the study also provides a brief overview of the historical context, including information on Ruthenian migration from Transcarpathia to Vojvodina in the eighteenth century, their strategic positioning towards the nation states they have lived in, their Greek-Catholic denomination as a factor distinguishing them from other ethnic communities, as well as the intersubjective understanding of their ethnic identity. Vojvodina, the northern region of Serbia, where they live, is a multicultural and multi-confessional province, which has proven to be both an opportunity and a challenge for this community. The historical overview also presents how they have obtained their minority rights since their migration to the region. Narracje tożsamości etnicznej i języka wśród młodych Rusinów Panońskich w SerbiiNiniejszy artykuł poświęcony jest narracjom tożsamości etnicznej wśród młodych Rusinów w Serbii. Analizowane dane pochodzą z wywiadów pogłębionych i badań kwestionariuszowych przeprowadzonych w roku 2016 wśród dziewięciorga rozmówców studiujących na Uniwersytecie w Nowym Sadzie. Podejście narracyjne zostało wybrane jako najwygodniejsze do zbadania osobistych spojrzeń na własną tożsamość etniczną i językową. Aby pomóc w zrozumieniu położenia Rusinów jako mniejszości etnicznej w Serbii, praca przedstawia również w zwięzły sposób kontekst historyczny, w tym informacje o migracji Rusinów z Zakarpacia do Wojwodiny w XVIII wieku, strategie ich funkcjonowania w państwach narodowych, na obszarze których zamieszkiwali, grekokatolicką identyfikację religijną, stanowiącą czynnik odróżniający ich od innych miejscowych społeczności, oraz indywidualne sposoby rozumienia tożsamości etnicznej. Położona w północnej Serbii Wojwodina to region wielokulturowy i wielowyznaniowy, co przynosi rusińskiej wspólnocie zarówno trudności, jak i korzyści. Zawarte w artykule spojrzenie na historię ukazuje ponadto proces zdobywania praw mniejszości przez Rusinów po ich migracji do obecnego miejsca zamieszkania.
    Źródło:
    Adeptus; 2019, 14
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wstęp
    Autorzy:
    Šatava, Leoš
    Mętrak, Maciej Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645232.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    editorial
    introduction
    minority languages
    Opis:
    IntroductionIntroduction to the 14th issue of “Adeptus” written by members of the Editorial Team/Editorial Board. WstępWstęp do 14 numeru „Adeptusa” przygotowany przez członków Redakcji i Rady Naukowej.
    Źródło:
    Adeptus; 2019, 14
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Symbolic crusades in Lusatia and Brittany? An analysis of minority language movements from the perspective of status politics
    Autorzy:
    Toutous, Jeanne
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645286.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    collective action
    regional languages
    minority speech communities
    minority languages
    comparative politics
    symbolic crusades
    Lusatia
    Brittany
    Opis:
    Symbolic crusades in Lusatia and Brittany? An analysis of minority language movements from the perspective of status politicsThis paper proposes to analyse mobilizations for regional minority languages in Lusatia and Brittany from the perspective of “status politics”. In a post-modern context, where traditional speech communities are fragmented by territorial and social mobility, speaking a minority language seems to be a matter of personal choice, structured through engagement and activism. Assuming that languages are part of a linguistic economy shaped by power conflicts and struggle for classifications, this article approaches the promotion of regional and minority languages as a struggle for social recognition of particular cultures, styles of life and collective prestige. By using the tools of political sociology, our ambition is to examine actions for Upper and Lower Sorbian, Breton and Gallo as symbolic ones, aiming at influencing the distribution of social prestige in Lusatia and Brittany, thus exceeding mere language issues. Today, campaigners for minority languages of Lusatia and Brittany participate in “revitalization movements” which also assert visions of the social world. Drawing on semi-structured interviews with language activists and on participatory observations, the idea is to consider to what extent linguistic mobilizations can be qualified as symbolic crusades”, and in what ways this sociological notion could be useful to understand the mechanisms at work in linguistic collective action in general. Krucjaty symboliczne na Łużycach i w Bretanii? Próba spojrzenia na aktywizm mniejszości językowych poprzez analizę polityki statusuArtykuł proponuje spojrzenie na mobilizację użytkowników regionalnych języków mniejszościowych na Łużycach i w Bretanii z perspektywy polityki statusu. W ponowoczesnym kontekście, w którym tradycyjne wspólnoty komunikacyjne zostały rozbite przez wzrost mobilności terytorialnej i społecznej, używanie języka mniejszościowego wydaje się kwestią jednostkowego wyboru, realizowanego poprzez osobiste zaangażowanie i aktywizm. Przyjmując założenie, że języki stanowią element ekonomii lingwistycznej, kształtowanej przez konflikty władzy i potrzebę klasyfikacji, artykuł traktuje promowanie języków regionalnych i mniejszościowych jako walkę o akceptację konkretnych kultur i stylów życia oraz o prestiż społeczny. Korzystając z narzędzi socjologii politycznej, autorka stawia sobie za cel zbadanie działań na rzecz języków górnołużyckiego, dolnołużyckiego, bretońskiego i gallo jako działalności symbolicznej, mającej prowadzić do zmian w dystrybucji prestiżu społecznego na Łużycach i w Bretanii, a zatem wykraczającej poza kwestie czysto językowe. Obecnie działacze na rzecz języków mniejszościowych na Łużycach i w Bretanii biorą udział w „ruchu rewitalizacyjnym”, który przedstawia również własną wizję świata społecznego. Opierając się na częściowo ustrukturyzowanych wywiadach z aktywistami językowymi oraz na obserwacji uczestniczącej, autorka próbuje określić, do jakiego stopnia mobilizacja językowa może być uznana za „krucjatę symboliczną” i w jaki sposób ta wywodząca się z socjologii koncepcja może być przydatna dla zrozumienia mechanizmów funkcjonujących w szerszym kontekście działań zbiorowych o charakterze językowym.
    Źródło:
    Adeptus; 2019, 14
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Łużyce od wewnątrz – społeczeństwo w oczach serbołużyckich nauczycieli, twórców kultury i polityków. Krótki rys na podstawie badań przeprowadzonych w Budziszynie i okolicach w listopadzie 2011 roku
    Autorzy:
    Michniuk, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645415.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Sorbs
    national identity
    endangered languages
    minority rights
    folklore
    Opis:
    Lusatia from the inside – a society through the eyes of Sorbian teachers, artists and politicians. A short survey based on research conducted in Bautzen and the surrounding area in November 2011Lusatia is a region in the heart of Europe. The Sorbs – a West Slavic nation, people who have lived in Lusatia for more than 1000 years, is not one homogeneous nation, but is divided into Upper and Lower Sorbs, with two dissimilar languages, two religions and two mentalities. I decided to rediscover Lusatia and talk with the people who are Sorbs. A one month stay in Bautzen was possible thanks to financial and scientific support from the Sorbian Institute (Serbski institut / Sorbisches Institut). Examining the past and current situation of the people in Lower and Upper Lusatia, I focused on their language, history and culture. In my studies I did not want to show the external image of the Sorbs, I did not try to create it either. All I wanted was to find out from the Sorbs themselves from which ‘elements’ does their individual identity originate. I was also interested to discover if Sorbs, as the smallest Slavic nation without their own country, feel more connected to a Sorbian origin, or perhaps to German citizenship.
    Źródło:
    Adeptus; 2013, 1
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A minority language in the globalizing world: The Buryat language on the Internet
    Autorzy:
    Zhanaev, Ayur
    Połeć, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645363.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    minority language
    Buryat language
    preservation of ethnic language
    Internet
    Opis:
    A minority language in the globalizing world: The Buryat language on the InternetThe situation of languages on the Internet seems to reproduce their situation in offline reality: dominant languages with a large number of users and support from state and society are more widespread. This does not mean, however, that minority languages are not present in the Internet. In this paper, using the example of the Buryat language, we are trying to show that websites or webpages in minority languages are created not only for instrumental but also autotelic reasons. Buryats make efforts to preserve their own language and culture; they are driven by a desire to emphasize their activity or by comparison with other nations which have websites in their own languages. An important issue in our discussion is the relationship between efforts aimed at the preservation and development of ethnic language in spoken and written form and the development of web content in that language. We thus show the relationship between “on-line” and “off-line” problems faced by Buryats today. Język mniejszości w globalizującym się świecie: język buriacki w InternecieSytuacja języków w Internecie zdaje się reprodukować ich sytuację w rzeczywistym świecie: języki dominujące, z dużą liczbą użytkowników, mogące liczyć na pomoc państw są bardziej rozprzestrzenione. Nie znaczy to jednak, że języki mniejszości nie są w Internecie obecne. W niniejszym opracowaniu, posługując się przykładem języka buriackiego, staramy się pokazać, że witryny czy też strony internetowe w językach mniejszościowych są tworzone nie tylko w celach instrumentalnych, ale także autotelicznych. Buriaci podejmują wysiłki, by chronić swój język i swoją kulturę, kierowani są chęcią podkreślenia swojej aktywności, porównaniami z innymi narodami, które mają witryny internetowe w swoich własnych językach. Ważną częścią naszej analizy są związki między wysiłkami mającymi na celu zachowanie i rozwój języka tnicznego w formie mówionej i pisanej a rozwojem treści internetowych w tym języku. Pokazujemy więc związki między problemami on-line i off-line, z jakimi borykają się współcześnie Buriaci.
    Źródło:
    Adeptus; 2019, 14
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influences of the discourse on language endangerment and multilingualism on young European language minorities members
    Autorzy:
    Dołowy-Rybińska, Nicole
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645284.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    minority languages
    language activists
    young people
    language endangerment discourse
    collective identity
    multilingualism
    Europe
    Opis:
    Influences of the discourse on language endangerment and multilingualism on young members of European language minoritiesThis article provides an analysis of the discourse on language endangerment used by the young members of European language minorities. The narratives come from a 100 interviews with young people who are engaged in activities on behalf of minority languages such as Kashubian in Poland, Upper Sorbian in Germany, Breton in France and Welsh in the UK. The way they formulate ideas on language endangerment and arguments they choose to encourage others to use these languages bears a strong resemblance to the discourse produced by international organizations, researchers and publicists. The analysis concerns three aspects of the discourse of young minority activists: appropriation of the dominant discourse of language endangerment and its role; constructing a collective identity as a part of a language movement through the discourse of responsibility for the future of the languages; discursive strategies of presenting the advantages of multilingualism and, in so doing, of learning and using a minority language. Wpływ dyskursu zagrożenia języków i wielojęzyczności na młodych przedstawicieli europejskich mniejszości językowychArtykuł przedstawia analizę dyskursu zagrożenia języków, używanych przez młodych przedstawicieli mniejszości językowych Europy. Wypowiedzi pochodzą ze stu wywiadów z młodymi ludźmi, którzy są zaangażowani w działania na rzecz języków mniejszościowych, takich jak kaszubski w Polsce, górnołużycki w Niemczech, bretoński we Francji oraz walijski w Wielkiej Brytanii. Sposób, w jaki formułują oni myśli dotyczące zagrożenia języków i argumenty, które wybierają, żeby zachęcić innych do używania tych języków, bardzo przypomina dyskurs używany przez organizacje międzynarodowe, badaczy i publicystów. Analiza dotyczy trzech aspektów dyskursu młodych aktywistów językowych: internalizacji dominującego dyskursu zagrożenia języków i jego roli; konstruowania zbiorowej tożsamości jako części ruchu na rzecz języków poprzez zakorzenianie dyskursu odpowiedzialności za przyszłość tych języków; dyskursywnych strategii przedstawiania zalet wielojęzyczności i, w związku z tym, uczenia się i używania języków mniejszościowych.
    Źródło:
    Adeptus; 2018, 11
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Virtual communities as breathing spaces for minority languages: Re-framing minority language use in social media
    Autorzy:
    Belmar, Guillem
    Glass, Maggie
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645331.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    minority language
    language promotion
    language policy
    social media
    virtual communities
    language revitalization
    breathing space
    translanguaging
    Opis:
    Virtual communities as breathing spaces for minority languages: Re-framing minority language use in social mediaConsidering that social media is increasingly present in our daily communicative exchanges, digital presence is an essential component of language revitalization and maintenance. Online communication has modified our language use in various ways. In fact, language use online is often described as hybrid, and boundaries across languages tend to blur. These are also characteristics of translanguaging approaches, which see language as fluid codes of communication. “Breathing spaces” are needed in order to achieve “sustainable translanguaging” practices for minority languages. The establishment of communities of performing minority language speakers in a digital environment raises the question whether these emerging virtual communities can take up the role of  breathing spaces for minority languages. Społeczności wirtualne jako przestrzeń życiowa dla języków mniejszościowych. Nowe spojrzenie na używanie języków mniejszościowych w mediach społecznościowychPonieważ media społecznościowe są coraz bardziej obecne w codziennej komunikacji, obecność języków mniejszościowych w świecie cyfrowym jest niezbędnym elementem dla ich zachowania i rewitalizacji. Komunikacja online przyniosła zmiany wielu aspektów użycia języka. Używanie języka w Internecie często określa się jako hybrydowe, a granice między językami często się zacierają. Te zjawiska cechuje również transjęzyczność (translanguaging), podejście które postrzega język jako płynne kody komunikacji. W przypadku języków mniejszościowych, osiągnięcie „zrównoważonej transjęzyczności” (sustainable translanguaging) wymaga „przestrzeni życiowej” do ich używania. Tworzenie wirtualnych społeczności posługujących się językami mniejszościowymi w świecie cyfrowym rodzi pytanie, czy mogąone pełnić rolę takiej przestrzeni.
    Źródło:
    Adeptus; 2019, 14
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie miejsca pamięci w północnej Bośni
    Polish realms of memory in northern Bosnia
    Autorzy:
    Wichniewicz, Paulina Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/968811.pdf
    Data publikacji:
    2014-11-26
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    realms of memory
    Polish national minority
    Bosnia and Herzegovina
    miejsca pamięci
    polska mniejszość narodowa
    Bośnia i Hercegowina
    Opis:
    This article presents the transformation in Bosnia and Herzegovina which began after the war during the years 1991-1995. The most important objective was the liberation and emancipation of the forgotten memory of minorities. These processes are also expressed in relation to the Polish minority which came into existence in the territories of Bosnia and Herzegovina in the late nineteenth and early twentieth century with the government takeover by Austria-Hungary and the announcement of the program of colonization. The changes described were significantly apparent in the reconstruction of Polish realms of memory: Polish shrines in Celinovac, Polish church in Cerovljani, Polish cemeteries: in Devetina and Novi Martinac and also in the Yugoslav-Polish partisan cemetery in Srbac. Of interest, the ‘time of memory’ which took place involved all social actors: the government of the Republic of Srpska and the municipalities of Srbac and Nowogrodziec, the Embassy of the Polish Republic in Sarajevo, representatives of local communities - Serbs and the Polish minority from Ćelinovac.
    Artykuł prezentuje przemiany, które od czasu zakończenia wojny 1991–1995 roku dokonują się w granicach Bośni i Hercegowiny. Ich głównym celem jest wyzwalanie i emancypacja pamięci zapomnianych mniejszości narodowych. Procesy te dotyczą również polskiej mniejszości narodowej, która na terytorium Bośni i Hercegowiny pojawiła się pod koniec XIX i na początku XX wieku wraz z przejęciem administracji przez Austro-Węgry oraz ogłoszeniem programowej kolonizacji. Najsilniej ujawniają się w rekonstruowaniu polskich miejsc pamięci: polskiej kapliczki w Ćelinovacu, polskiego kościoła w Cerovljanach, cmentarzy polskich w Devetinie i Nowym Martyńcu oraz partyzanckiego jugosłowiańsko-polskiego w Srbacu. Co ciekawe, „czas pamięci“, który nastał, odcisnął swe piętno na działalności wszystkich aktorów społecznych: władz Republiki Serbskiej oraz gminnych, w tym wypadku gmin Srbac oraz Nowogrodziec, Ambasady Rzeczypospolitej w Sarajewie, przedstawicieli społeczności lokalnych – Serbów oraz polskiej mniejszości narodowej z Ćelinovaca.
    Źródło:
    Adeptus; 2014, 4; 35-51
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘Authentic’ Language as a Contested Concept in Brittany
    „Autentyczność” języka jako pojęcie sporne – przypadek Bretanii
    Autorzy:
    Hornsby, Michael
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/44928394.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    język bretoński
    autentyczność języka
    uprawnienie mówców
    nowi użytkownicy języka
    język mniejszościowy
    Breton language
    linguistic authenticity
    speaker legitimacy
    new speakers
    minority language
    Opis:
    The question of authenticity in language has been approached from a number of theoretical standpoints. A significant type of feature which may bestow authenticity and legitimacy is the linguistic. Linguistic performance can be viewed in terms of either the unreflectingly fluent and competent use by the ideal native speaker or, in opposition, the inauthenticity of the non-native language learner. As pointed out by Martin Gill in his paper “Exclusive Boundaries, Contested Claims: Authenticity, Language and Ideology”, authentic speech is romanticised as “native, spoken, verbatim, unrehearsed, off-the-record, sincere, vernacular and non-standard”. Such a definition is easily understandable by the wider public outside of academia. However, it begs the question: who has the authority to make this distinction and who can validate these authenticity claims? Mary Bucholtz proposes instead the concept of authentication, or the outcome of constantly negotiated social and linguistic practices. Debates over what constitutes ‘authentic’ language in minority language settings are particularly noticeable, given the processes of revitalisation many of them are going through. This paper aims to move the discussion away from the purely linguistic when considering what authenticity means, and investigate the concept from a more speaker-centred perspective. The example of Breton in Brittany is taken as the case study here – what it means to speak Breton ‘authentically’, according to whom, and to which norms. In particular, attention is paid to the authentication process of negotiation and how different actors approach and manage this dynamic.
    Kwestii „autentyczności” języka przyglądano się już z wielu pozycji teoretycznych. Istotny czynnik nadający autentyczność i legitymizujący użycie języka przez mówcę stanowią często cechy językowe. Realizację językową można opisywać jako bezrefleksyjną, płynną i kompetentną w wykonaniu rodzimego użytkownika języka lub przeciwnie, jako nieautentyczną w przypadku użytkownika nierodzimego, uczącego się języka. Według artykułu Exclusive Boundaries, Contested Claims: Authenticity, Language and Ideology autorstwa Martina Gilla, autentyczna mowa jest idealizowana jako „rodzima, mówiona, dosłowna, nieprzećwiczona, nieoficjalna, szczera, potoczna i niestandardowa”. Taka definicja jest łatwa do przyjęcia przez rzesze użytkowników języka spoza środowiska akademickiego. Naukowcom jednak nasuwa się pytanie: kto jest upoważniony do dokonywania tego rozróżnienia i kto może potwierdzić postulat autentyczności. Mary Bucholtz proponuje zamiast tego koncepcję uwierzytelnienia, czyli rezultatu stale negocjowanych praktyk społecznych i językowych. Debaty o tym, co stanowi język „autentyczny”, są zauważalne zwłaszcza w przypadku języków mniejszościowych, z których wiele podlega procesom rewitalizacji. Niniejszy artykuł ma na celu przesunięcie dyskusji nad autentycznością języka z czysto językoznawczej perspektywy w kierunku tej skoncentrowanej na mówcy. Jako studium przypadku wybrano język bretoński w Bretanii i postawiono pytania o to, co, według kogo i w oparciu o jakie normy oznacza mówienie po bretońsku „autentycznie”. Szczególną uwagę poświęcono procesowi uwierzytelnienia przez negocjację oraz temu, jak różni użytkownicy języka podchodzą do tej dynamiki i jak nią zarządzają.
    Źródło:
    Adeptus; 2022, 19
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Molisan cuisine (names of dishes) as an example of multiculturalism and multilingualism
    Kuchnia molizańska (nazwy potraw) jako przykład wielokulturowości i wielojęzyczności
    Autorzy:
    Słabińska, Adrianna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645321.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-24
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Molisan cuisine
    regional cuisine
    multiculturalism
    multilingualism
    Croatian minority in Italy
    kuchnia molizańska
    kuchnia regionalna
    multikulturalizm
    multilingwinizm
    mniejszość narodowa we Włoszech
    Opis:
    Today Croats can be found living in many parts of the world. The process of Slavic migrations started in the 7th. Diasporas can be found in Austria, Slovakia, Romania, Czech Republic (Moravia and nowadays Prague), Serbia, Italy, even across the oceans in the USA, South America, RSA and Australia. The Croatian minority in Molise is the smallest Croatian minority in the world. Croatian is spoken there by about 2000 to 2400 people in three isolated mountain communities. They settled in villages, Kruč, Mundimitr and Filić possibly between the 14th and 15th century. Several Turkish invasions took place during this period, so Croats were forced to hide from the Sultan’s armies and they found refuge on the Apennine Peninsula. The country of Croatia, occupied with its battle against the infidels, has forgotten about its fellow countrymen, who had been living in the region of Molis, for a long time. In every day Croatian speech one can hear multiple loan-words. A particular problem can occur when writing some names of dishes which have been passed down but orally only. Molisan-Croatian cuisine and culinary names are part of Croatian cuisine that was created during the time of the Croatian Diaspora.
    Obecnie Chorwaci żyją na całym świecie. Proces migracji Słowian rozpoczął się już w VII wieku. Ich diaspory możemy odszukać w Austrii, Słowacji, Rumunii, Czechach (na Morawach i w obecnej Pradze) i Serbii, Włoszech, a nawet za oceanem Atlantyckim w USA, południowej Ameryce, RPA i Australii. Najmniejszą chorwacką mniejszością narodową są Molizianie. Językiem chorwackim posługuje się od 2 do 2,4 tysięcy ludzi w trzech odizolowanych społecznościach. Początek osiedlenia się we wsiach: Kruču, Mundimitrze i Filiću określa się na XV–XVI wiek. Okres ten obfituje w najazdy tureckie, kiedy to Chorwaci ukryli się przed armią sułtańską i znaleźli schronienie na Półwyspie Apenińskim. Chorwacja okupowana przez Turków zapomniała o swoich rodakach, którzy żyli w regionie Molise przez dłuższy czas. Język chorwacki pojawia się w mowie potocznej mieszkańców, szczególnie w zapożyczeniach. Szczególnym problemem jest określenie nazw kilku dań, które dotychczas funkcjonowały tylko ustnie. Chorwackomolizańska kuchnia oraz jej nazwy kulinarne są częścią kuchni chorwackiej, która została utworzona w czasach diaspory.
    Źródło:
    Adeptus; 2015, 6; 62-72
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spanish and Creole: Exploring Aspects of Minority and Minoritised Languages in Jamaica and Trinidad & Tobago
    Język hiszpański i języki kreolskie: sytuacja języków mniejszościowych i marginalizowanych na Jamajce oraz Trynidadzie i Tobago – rekonesans badawczy
    Autorzy:
    Hoyte-West, Antony
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/44928885.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    polityka językowa
    języki mniejszościowe
    języki kreolskie
    Jamajka
    Trynidad i Tobago
    Karaiby anglojęzyczne
    language policy
    minority languages
    creole languages
    Jamaica
    Trinidad & Tobago
    Anglophone Caribbean
    Opis:
    As the two largest countries in the Anglophone Caribbean, the sole official language of both Jamaica and Trinidad & Tobago is English. This status, however, does not accommodate the historical and contemporary multilingualism common to both countries. Mindful of the islands’ colonial past, as well as their geographical proximity to Latin America, the government of Trinidad & Tobago has designated Spanish as the country’s official foreign language, and there have been calls for the same move to be made in Jamaica. Even though Spanish is very much a minority language in both nations in terms of the number of speakers, this move has associated implications for the education sectors. In addition, it has been argued that this mandate also denigrates autochthonous Creole languages, which are spoken widely in both countries but generally have no formal place in education or public life. Accordingly, this preliminary literature-based study examines relevant Jamaican and Trinidad & Tobago policies through the lens of the language policy model originally developed by Bernard Spolsky in 2004, which foregrounds the four interlinked concepts of national ideology, the role of English, a country’s sociolinguistic structure, and minority language rights. Particular attention will be focused on current initiatives regarding the latter, as well as seeking to examine how governmental emphasis on Spanish – given the existence of these local Creole languages – is viewed within the Jamaican and Trinidad & Tobago contexts.
    Jamajka oraz Trynidad i Tobago to dwa największe kraje anglojęzycznych Karaibów. Choć w każdym z nich język angielski stanowi jedyny język oficjalny, jego status nie uwzględnia wspólnej dla obu krajów historycznej i współczesnej wielojęzyczności. Z uwagi na kolonialną przeszłość wysp, a także geograficzną bliskość Ameryki Łacińskiej, rząd Trynidadu i Tobago ustanowił język hiszpański oficjalnym językiem obcym kraju, a podobne propozycje pojawiły się również na Jamajce. Pomimo że hiszpański w obydwu państwach stanowi bez wątpienia język mniejszościowy pod względem liczby użytkowników, działania te miały istotne konsekwencje dla sektora edukacji. Wśród reakcji pojawiły się także głosy mówiące, że zarządzenie to uderza w rodzime języki kreolskie, pozostające w powszechnym użyciu w obu krajach, nieposiadające jednak formalnego miejsca w edukacji ani życiu publicznym. Niniejsza praca, oparta na dostępnej literaturze, stanowi wstępną analizę polityki Jamajki oraz Trynidadu i Tobago przeprowadzoną przez pryzmat modelu polityki językowej opracowanego przez Bernarda Spolsky’ego w 2004 roku. Model ten wysuwa na pierwszy plan cztery wzajemnie powiązane zagadnienia: ideologię narodową, rolę języka angielskiego, strukturę socjolingwistyczną kraju i prawa językowe mniejszości. Uwaga została zwrócona szczególnie na bieżące inicjatywy dotyczące ostatniego z wymienionych aspektów, a także na zbadanie, jak nacisk władz na naukę języka hiszpańskiego postrzegany jest w kontekście lokalnych języków kreolskich Jamajki oraz Trynidadu i Tobago.
    Źródło:
    Adeptus; 2022, 19
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Project VVV and the Issue of Revitalising Valoc’
    Projekt VVV i kwestia rewitalizacji dialektu Valoc’
    Autorzy:
    Scetti, Fabio
    Salamino, Federica
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/44930577.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    dialekt Valoc’ (język lombardzki)
    zagrożone języki mniejszościowe
    kontakt językowy
    dokumentacja i archiwizowanie języka
    rewitalizacja
    Valoc’ (Lombard) dialect
    endangered minority language
    language contact
    language documentation and archiving
    revitalisation
    Opis:
    This article provides an insight into the complex issue of producing the first edition of the dictionary of Valoc’ – a variety of Lombard spoken in Val Masino, lower Valtellina (northern Italy). This new lexicographic project was initiated in 2017 and is called Vocabolär del Valoc’ de la Val Mäśen – VVV [Vocabulary of Valoc’ of Val Masino]. Our research team works on the material of an unpublished dictionary based on interviews collected in the 1960s and 1970s. Our methodological approach is both that of dialectology and sociolinguistics as we complement our study with observations and interviews among Valoc’ speakers of different ages, genders and occupations, to see how it is still used today. Moreover, our approach allowed us to observe the process of the transmission of Valoc’ from one generation to another as well as some discourses among speakers on its uses. In conclusion, this contribution brings us to reflect on how the new “global” society may influence the process of transmission of this endangered language which needs to be revitalised. Interventions at primary and secondary school have been offered in order to introduce Valoc’ as a language of everyday communication and not only as the “dialect” of pupils’ grandparents. We examine the importance of developing a dictionary in order to promote a norm of reference in writing as a way to preserve Valoc’ for the future.
    Niniejszy artykuł przedstawia złożone zagadnienie, jakim jest opracowanie i wydanie po raz pierwszy słownika Valoc’, dialektu używanego w Val Masino, w dolnej Valtellinie (północne Włochy). Ten nowy projekt leksykograficzny rozpoczął się w 2017 roku i nosi nazwę VVV (Vocabolär del Valoc’ de la Val Mäśen) [Słownik Valoc’ z Val Masino]. Praca naszego zespołu badawczego bazuje na starszym, nieopublikowanym słowniku, opartym na wywiadach zebranych w latach 60. i 70. XX wieku. Nasze opracowanie obejmuje zarówno dialektologię, jak i socjolingwistykę, gdyż uzupełniamy nasze badanie obserwacjami i wywiadami wśród posługujących się dialektem osób w różnym wieku, różnej płci i różnych zawodów, chcemy bowiem zobaczyć, w jaki sposób Valoc’ jest nadal używany. Co więcej, nasze podejście metodologiczne pozwoliło nam zaobserwować proces przekazywania Valoc’ z pokolenia na pokolenie oraz zebrać informacje wśród jego użytkowników na temat zastosowań dialektu. Podsumowując, praca skłania nas do refleksji nad tym, jak nowe „globalne” społeczeństwo może wpłynąć na proces transmisji tego zagrożonego dialektu, który wymaga rewitalizacji. Zaproponowane działania w szkole podstawowej i średniej mają na celu wprowadzenie Valoc’ jako języka codziennej komunikacji, a nie tylko „dialektu dziadków”. Uważamy, że słownik ten będzie spełniał zadanie promowania normy pisanej, która może pomóc w zachowaniu Valoc’ dla przyszłych pokoleń.
    Źródło:
    Adeptus; 2022, 19
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies