Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jarniewicz, Jerzy" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The Use of the Cliché in Liverpool Poetry
Klisza i jej zastosowanie w poezji liverpoolskiej
Autorzy:
Jarniewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034073.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1987, 18; 101-114
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rituals and Their Meaning in Larkin’s Poetry
Rytuały i ich znaczenie w poezji Larkina
Autorzy:
Jarniewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034528.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1990, 29
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oral Poetry of the 1960s in Britain - A Survey of its Cultural Context
Brytyjska poezja żywego słowa w latach sześćdziesiątych i jej kulturowy kontekst
Autorzy:
Jarniewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034894.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
W latach sześćdziesiątych na brytyjskiej scenie poetyckiej można było zaobserwować wzmożone zainteresowanie poezją żywego słowa. Liczne spotkania poetyckie, na których twórcy czytali swoje wiersze, przekształcały się często w parateatralne działania, zbliżone do happeningu, recytacjom towarzyszyły koncerty muzyki Jazzowej lub rockowej, ekspozycje prac plastycznych, pokazy filmowe. Nurt poezji żywego słowa lat sześćdziesiątych związany ideowo z kontrkulturową formacją tamtych lat, programowo wychodził poza obszar literatury, nawiązując współpracę z innymi dziedzinami sztuki (romantyczna w swej genezie koncepcja sztuki totalnej, Gesamtkunstwerk), przeciwstawiając się książce jako Jedynej formie istnienia wiersza, szukając form bezpośredniej łączności z publicznością. Zwolennicy poezji żywego słowa odwołując się do teorii McLuhana, wskazywali na bogatszą informację; jaka przekazywana Jest w akcie mowy, aktywizującym oprócz wzroku także inne zmysły. Rozwój poezji żywego słowa dekady lat sześćdziesiątych wiązać można z charakterystycznym dla ówczesnej awangardy nurtem dematerializacji sztuki, postulującym odejście od tradycyjnego rozumienia sztuki jako wytworu ku Jej definicji jako procesu, działania czy wydarzenia. Drugim nurtem sztuki współczesnej, do którego odwoływali się poeci omawianej tu formacji, była wyraźna od czasów dadaismu tendencja do niwelowania różnic między sztuką a rzeczywistością wobec niej zewnętrzną.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1993, 34
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies