Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Małgorzata, Dąbrowska" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Bizancjum, Francja i Stolica Apostolska w drugiej połowie XIII wieku
Autorzy:
Dąbrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688222.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Historia powszechna społeczno-polityczna i gospodarcza
Historia średniowieczna
Historia Francji
Bizancjum
Historia Kościoła
Historia literatury francuskiej
Historia kultury
Badania nad kulturą
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1986, 27
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sophia of Montferrat or the History of One Face
Zofia z Montferrat albo historia jednej twarzy
Autorzy:
Dąbrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18042481.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Zofia z Montferrat, żona przedostatniego cesarza Bizancjum Jana VIII Paleologa, nie doczekała się dotąd zainteresowania historyków. Ich uwagę zatrzymał tylko jej brzydki wygląd, o którym napisali dziejopisarze bizantyńscy. Autorka rekonstruuje losy Zofii z Montferrat, analizując środowisko dworskie, z którego się wywodziła i wskazuje na ambicje polityczne rodu Montferrat, związanego z Bizancjum już od XII w. M. Dąbrowska podkreśla rolę papieża Marcina V w kreowaniu małżeństwa Jana z Zofią, przyglądając się motywom zawarcia tego związku i korzyściom, jakie miały z niego wynikać. Zofia z Montferrat została żoną Jana VIII i cesarzową bizantyńską w styczniu 1421 r., a opuściła Bizancjum w sierpniu 1426 r. Jej związek małżeński nie został przypuszczalnie zrealizowany. Analizując pobyt Zofii w Bizancjum, M. Dąbrowska podważa tradycyjny pogląd, że przyczyną odrzucenia Zofii przez Jana były różnice religijne między małżonkami (Zofia była katoliczką, jej mąż wyznawał prawosławie). Analiza źródeł prowadzi autorkę do wniosku, że powodem niezrealizowania małżeństwa była niechęć fizyczna wywołana brzydkim wyglądem Włoszki. M. Dąbrowska zwraca uwagę, że małżeństwo Jana z Zofią było tragiczną pomyłką dyplomacji bizantyńskiej i papieskiej, stanowiło ponadto prywatny dramat źle dobranej pary. W historii 5-letniego mariażu trudno dopatrzeć się wyjątkowych awantaży dla Bizancjum; zdaniem autorki, związek ten przyniósł więcej korzyści stronie zachodniej. Małżeństwo to miało charakter typowo polityczny, jak większość mariaży tego czasu, pieczętujących dyplomatyczne alianse układających się stron.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1996, 56; 177-194
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fałszywy patriarcha Konstantynopola i prawdziwy cesarz Bizancjum w Paryżu u schyłku XIV wieku
Faux patriarche de Constantinople et vrai empereur de Byzance à Paris vers la fin du XIVes
Autorzy:
Dąbrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16538452.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
D’après la „Chronique du religieux de Saint Denis” l’auteur examine les réactions de Paris face à l’arrivée de trois Grecs: de Paul Tagaris, en 1389 qui se disait le patriarche de Constantinople, de Théodore Cantacuzène, député de l’empereur byzantin venu à la capitale de la France en 1397 et finalement de l’empereur de Byzance, Manuel II Paléologue arrivé à Paris en 1400. L’auteur de l’article est d’avis que l'atmosphère qui accompagnait la venue des étrangers a été fort accueillante et elle n’a pas changé malgré les i impostures de Tagaris. Le texte ne comprend pas l’opinion péjorative face aux Grecs orthodoxes, au contraire, on souligne une noble apparence de Manuel, des manières impeccables et sa piété. De même, la formation et l’intelligence de Théodore et finalement l’exotisme de Tagaris complètent cette image des Byzantins fort différente de celle présentée dans les sources du XIII s. (par exemple Primat, le moine de Saint Denis) qui caractérisent les Grecs comme êtres èffeminés, lâches et hypocrites. Une telle opinion résultait de l’aversion pour les Grecs — partisans du schisme contre lesquels se dirigeaient les Latins afin d’acquérir la domination de Bosphore et de rétablir leur influence d’avant 1261. Cette politique lancée par Charles d’Anjou était encouragée en plus par la papauté qui créait en grande partie l’opinion sur les Grecs. Vers la fin du XIV s. cette opinion a’enfin changé à cause du danger turc croissant, menaçant non seulement les Byzantins mais également les restes des propriétés latines dans le monde de la Mer Egée. En même temps le schisme entre Rome et Avignon compromettant d’une certaine maniéré l’Eglise, encourage l’attitude plus tolérante à l'égard des Grecs dont l’hérésie parait moins dangereuse. A part cela, en France il n’a plus de partisans du retour sur Bosphore. Pour le chroniqueur de Saint Denis de la fin du XIVes., le contact de Manuel avec Charles VI était un premier cas ou l’empereur de Byzance adressait la demande de se faire aider par le roi de France. Il nous est pourtant connu que le premier pas a été fait an XIIIes. par Michel Paléologue en demandant à Saint Louis d’appuyer les négociations concernant l’Union et la paix avec Charles d’Anjou. L’historiographie du XIIIes. a effacé cette épisode de la vie de Saint Louis et elle l’a fait si bien que ce fait était inconnu à notre chroniquer anonyme de Saint Denis écrivant de la fin du XIV siècle. Le chroniqueur n’etait pas non plus conscient de la relation de Primat également du XIIIes. redigée aussi à Saint Denis. Car uniquement Primat a laissé l’information sur la venue de la mission byzantine chez Saint Louis en 1270.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1992, 44; 75-90
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Francja i Bizancjum w okresie wielkiej schizmy zachodniej
La France et Byzance dans la periode du grand schisme
Autorzy:
Dąbrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729102.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Dans l’article on compare le contenu de la chronique de Saint-Denis avec les sources grecques au sujet de la visite de Manuel II à Paris. Trois chroniquers: Doucas, Sphrantzes et Chalcocondyles transmirent peu de renseignements. Leurs relations contiennent l'image d’un fou roi de France, vaincu par une maladie, qui ne put aucunement prêter son aide à Byzance. L’auteur compare ces textes avec ceux de l’empereur écrits à Paris et présentant une bonne image de Charles VI. L’auteur juxtapose les attitudes religieuses de Manuel Paléologue et Charles VI en constatant que les circonstances politiques étaient particulièrement favorables à l'empereur. Grace à elles disparut la mise en danger de son autorité orthodoxe afin d’obtenir l’aide militaire de la France au prix des négociations concernant l’union ecclésiastique.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1993, 48; 127-141
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies