Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Leszka, Mirosław" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Legalizacja władzy uzurpatorów we wczesnym Bizancjum
Legalization of Usurpers’ Power in Early Byzantium
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729100.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The article is devoted to the problem of legalization of usurpers’ power in Byzantium in IV-VI centuries. Action which usurpers took to fight for power was presented in the first part. As a rule pretenders to the throne relied on the army, they also tried to gain a support of inhabitans of Constantinople if the usurpation took place in the capital or of people of that part of the country where the riot started. The elements of legalization process of usurpers’ power are analysed in the second part. The usurpers tried to fulfil the requirements of the election procedure and they were: proclamation by the army, recognition by the senate and people of Constantinople, coronation. It was the model of electing the emperor in the period of interregnum. Occasionally the acceptance of the legal ruler for own promotion was tried to be obtained what, in the light of the constitutional practice, should be the essential element of the process of legalization of power. Sometimes the person of the empress was used for that aim as in the case of usurpation of Leontius. When they didn’t want or couldn’t obtain the emperor’s acceptance for their own promotion they had to defeat him in a fight. The victory caused that the usurper became a legal ruler still after fulfilling the formal requirements which he couldn’t do earlier.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1993, 48; 79-93
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbrodnie cesarza Fokasa
Crimes of Emperor Phocas
Autorzy:
Leszka, Mirosław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18029946.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
This article is devoted to accusations towards emperor Phocas which can be found in Byzantine sources and in professional literature. For the Byzantines Phocas became an archetype of a ruler-tyrant. Phocas was accused of exceptional cruelty. Evidence of it was murder of emperor Maurice and his family, extermination of senatorial class or bloody repressions towards circus factions. Contemporary scholars accused Phocas of total incompetence which was a cause of anarchy and Byzantium’s political and economic collapse. Author of the article thinks that such an opinion about Phocas’reign in the light of latest researches is incorrect. Phocas’ cruelty was caused by political reasons most often, and did not occur as anything exceptional in the history of Byzantium. Opinions, about repressions towards senatorial circles and members of circus factions in the light of discerning analise of sources, seem to be exaggerated. Weakness of Byzantine external position was not connected with incompetence of Phocas but with lasting from 608 sanguinary domestic war against Heraelius rather. The legend of evil, blood thirsty Phocas, is the consequence of state of the sources. Sources which were closest to reign of Phocas were written during Heraelius reign. We must remember, that Heraelius was a usurper. Historians who wrote in his time wanted to excuse Heraelius and that is why they slandered Phocas.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2000, 67; 45-58
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Illus Izauryjczyk wobec uzurpacji Bazyliskosa
Illus Isaurian towards Basiliscus’ usurpation
Autorzy:
Leszka, Mirosław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18039610.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Hereby paper was dedicated to Illus Isaurian’s part played in events connected with Basiliscus’ usurpation in years of 475-476. At the stage of preparations to Basilicus’ usurpation, Illus acted as an intermediary between Basiliscus and Armatos and Verina. Zeno’s debar from posts of authority went on without bloodshed, without armed lighting, with the main part played by Verina and Basiliscus. In those circumstances most of sources take no account of Illus’ participation in those events. Under the reign of Basiliscus, Illus, who was charged with a task of Zeno’s removal, proved his abilities as an efficient politician. He was able to notice,’that Basiliscus is unable to stabilize his reign. Having estimated the state of affairs Illus decided to go over Zeno’s side and he supported Zeno in his return to authority, which enabled him to obtain the strong position at the Emperor’s side. It doesn’t seem that Zeno and Illus have ever had friendly relations with each other. Their relations were merely based on common political interest, at given moment.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2005, 80; 45-53
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legalization of Usurpers’ Power in Byzantium from the Seventh to the first Half of the Ninth Century
Legalizacja władzy uzurpatorów w Bizancjum od VII do połowy IX w.
Autorzy:
Leszka, Mirosław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18043083.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Artykuł poświęcony jest problemowi legalizowania władzy uzurpatorów w okresie od VII do połowy IX w. Autor skoncentrował swoją uwagę na dwóch podstawowych kwestiach: w oparciu o jakie siły podejmowane były uzurpacje w państwie bizantyńskim oraz jakie kroki podejmowali uzurpatorzy, aby zalegalizować zdobytą władzę. Sumując rozważania dotyczące pierwszego problemu autor dochodzi do wniosku, iż armia bizantyńska, kręgi senatorskie, ludność Konstantynopola oraz Kościół stanowiły podstawowe zaplecze uzurpacji. Wspomniane siły uczestniczyły również w legalizowaniu władzy uzurpatorów, bowiem to do nich, zgodnie z bizantyńską tradycją konstytucyjną, należało wyniesienie władcy w okresie interregnum. Uzurpatorzy, choć przejmowali władzę łamiąc prawo, starali się uzyskać akceptację armii, senatu i ludu Konstantynopola oraz patriarchy stolicy dla swego kroku. Wypełniali w ten sposób formalne wymogi obowiązujące przy wyborze nowego cesarza podczas interregnum i stawali się w len sposób legalnymi władcami. Autor podkreśla fakt, iż procedura legalizacyjna analizowanego okresu jest w swej podstawowej części kontynuacją działań legalizacyjnych podejmowanych przez uzurpatorów we wczesnym Bizancjum. Nowym elementem, który dołączony został do proklamacji dokonywanej przez wojsko i senat, i aklamacji ludu stolicy, była koronacja celebrowana przez patriarchę Konstantynopola. Pojawiła się ona przy wyniesieniach legalnych władców bizantyńskich już w drugiej połowie V w., ale przy legalizowaniu władzy uzurpatorów zastosowana została dopiero przez Fokasa (602).
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1996, 56; 159-175
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies