Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "walki" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Jak przygotowywano psychicznie i mentalnie żołnierzy do walki w XIX i XX stuleciu? Próba spojrzenia
How were soldiers mentally prepared for combat in the 19th and 20th century? An attempt to look
Autorzy:
Czernielewski, Konrad Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109049.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
żołnierz na polu walki
przygotowanie żołnierzy do walki
psychika żołnierska
trauma pola walki
a soldier on the battlefield
preparing soldiers for combat
soldier’s psyche
battlefield trauma
Opis:
W artykule omówiono, jak w różnych armiach świata przygotowywano psychicznie i mentalnie żołnierzy do walki w minionym stuleciu. Skoncentrowano uwagę głównie na II wojnie światowej, ale opisano przykłady działań militarnych w Wietnamie czy w trakcie wojen arabsko-izraelskich. Odwołano się też do przykładów wojen prowadzonych w XIX w. Omówiono kwestie przygotowania ideowego oraz roli wychowania patriotycznego. Wiele uwagi poświęcono problemom stresu pola walki czy dezercjom żołnierzy. Pominięto kwestię dezercji spowodowanych poglądami politycznymi, skupiając się jedynie na ucieczkach wywołanych strachem przed śmiercią czy kalectwem. Podjęto rozważania nad zagadnieniem: czy tak naprawdę żołnierz chce zabić wroga, czy celuje do nieprzyjaciela, chcąc go zabić? Czy tylko wykonuje rozkazy przełożonych? W artykule uwzględniono problematykę reakcji żołnierza na stratę przyjaciela. Osobnym zagadnieniem jest stosunek do zbrodni wroga na przykładzie wyzwolenia obozu koncentracyjnego w Dachau przez żołnierzy amerykańskich. Opisano także przygotowanie żołnierzy Special Operations Execitive do walki w trakcie II wojny światowej oraz innych formacji elitarnych, a zwłaszcza osób działających w konspiracji. W artykule omówiono ponadto: przygotowanie do wypełnianych misji za linią frontu, kwalifikacje fizyczne i psychiczne strzelców wyborowych oraz snajperów, przedstawiając kilku najsłynniejszych z nich, rolę dowódcy (od najniższego do najwyższego szczebla dowodzenia), zarówno na przykładach II wojny światowej, ale też wojen arabsko-izraelskich. Na koniec oceniono, jak działania wojenne, także po zakończeniu, wpływają na życie osobiste żołnierzy.
The author undertook the task of presenting the issue, how in various armies of the world soldiers were mentally and mentally prepared to fight in the past century. He focused his attention mainly on World War II, but he described examples from the Vietnam War or the Arab-Israeli wars. References were also made to the examples of wars conducted in the 19th century. He discussed the issues of ideological preparation and the role of patriotic education. He devoted a lot of attention to the problems of battlefield stress or the desertions of soldiers. He ignored the issue of desertions caused by political views, focusing only on escapes caused by the fear of death or disability. He considered the question of whether the soldier really wants to kill the enemy, or is he aiming at the enemy, wanting to kill him. He was also interested in the question of how soldiers react to the loss of a friend? Does he only follow the orders of his superiors? A separate issue, which the author devoted to, was the question of how soldiers react to the discovered crimes of the enemy, describing the liberation of the Dachau concentration camp by American soldiers. He also described the preparation of Special Operations Execitive soldiers and other elite formations, especially those operating in the underground, to fight during World War II. He discussed their preparation for their missions behind the front lines. He paid special attention to the physical and mental preparation of sharpshooters and snipers, presenting some of the most famous of them. He devoted a lot of attention to showing the role of the commander, from the lowest to the highest level of command, both on the examples of World War II and the and the Arab-Israeli wars. Finally, he assessed the impact of hostilities on the personal lives of soldiers, also after their end.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2021, 109; 243-260
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walki polsko-pruskie w X-XIII w.
Feindseligkeiten zwischen den Polen und den Prueßen in der Zeitspanne 10.-13. Jahrhundert
Autorzy:
Wiliński, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647992.pdf
Data publikacji:
1984
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1984, 15; 1-214
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody walki parlamentarnej w toku dyskusji nad reformą królewszczyzn na Sejmie Czteroletnim
Методы парламентской борьбы в ходе дискуссии над реформой королевских поместий на Четырехлетием Сейме
Autorzy:
Stroynowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647764.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
На Четырёхлетием Сейме в ходе дискуссии над реформой королевских поместий нашли применение все, известные до того времени, методы парламентской борьбы. Рост их значения во время заседания этого сейма вытекал из формирования довольно сплочённых политических группировок, из которых самое большое значение завоевала республи-канско-коллонтаевская группировка, сумевшая сломить оппозицию, как просвящённую, так и стародворянскую. Успех этой реформаторской группировки, поддерживающий проект ксёндза М. Осовского, вытекал из применения, собственно говоря, всех методов того времени п арламентской борьбы. Особенно важным было использование, не только этой группировкой, метода продления заседаний сейма вплоть до полного изнурения старших членов оппозиции. На этом же принципе и с большей эффективностью доходило до критики передовых представителей оппозиции, раскрывая своекорыстие, связи с захватчиками и всякого рода финансовые злоупотребления. Кроме того, благодаря многочисленности тесно связанных послов, удалось достигнуть огромных успехов в применении методов концентрированной и волновой атаки. Этому же обязяна возможность применения успешной парламентской обструкции. Это преимущество республиканско-коллонтаевской группировки становится очевидным также в умениях тактического представления всё новых и новых, более радикальных решений реформы королевских поместий, делая основную исходную концепцию Осовского совершенно умеренной и, которую могла бы одобрить оппозиция. Значительно же слабее были использованы республиканско-коллон-таевские методы политического давления и некоторых форм взяточничества, а также направления дискуссий на другие пути, в чём первенствовала просвящённая оппозиция. Она также использовала только очень грозные, сеющие споры замешательства в рядах приверженцев Коллонтая, перехватывала проекты противника, и вновь представляла их в том же или приближённом виде, но с небольшой модификацией основного содержания, конечно, в выгодном для себя направлении.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1981, 10; 35-48
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór o tytuł patriarchy ekumenicznego pomiędzy papieżem Grzegorzem Wielkim a biskupami Konstantynopola w świetle walki o prymat w Kościele powszechnym
The Quarrel about the Title „Ecumenical Patriarch” between the Pope Gregory the Great and the Patriarchs of Constantinople
Autorzy:
Wolińska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729093.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
A quarrel about the title „ecumenical patriarch” was inseparably connected with struggle for primacy in Universal Church. This struggle was first started between Rome and Alexandria but in the middle of Vth century the most important rival of Rome became Constantinopie. The groving position of Constantinople’s bishop was caused by the fact that his city became in the begining of IVth century the capital of the empire. So, it was in the emperors’ interest to give to the bishop of their capital the same rights as those of the bishops of Old Rome. The groving importance and authority of Constantinople’s bishops resulted from new needs and natural evolution so, it was easily accepted in the Eastern part of the empire. It was confirmed both by the decissions of the two ecumenical councils (Constantinople - 381 and Chalcedon - 451) and by emperors’ legislation. Hence, the bishops of Constantinople became the most important in the East. Popes opposed the groving authority of their rivals in Constantinople. They started to question the rule which connected closely the rank of the bishopric with the political importence of the city in which it was situated. They created and explicated the theory of apostolic origin of only 3 bishoprics - Rome, Alexandria and Antioch which were in their opinion the only autentic Patriarchats. Popes started to act as St. Peter’s succesores and tried to get independence from secular authorities. In spite of the efforts undertaken by them the importance of bishops of Constantinople was still groving. Rome’s rights to interfere with Eastern patriarchates were repudiated by them. They rejected the aspirations of popes to control the Church. That was the source of the quarrel concerning the title „ecumenical patriarch” .
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1993, 48; 95-126
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poza linią frontu Łódź końca 1914 roku – wybrane refleksje
Behind front line. Łódź at the end of 1914 – selected reflections
Autorzy:
Daszyńska, Jolanta Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688293.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
linia frontu
operacja łódzka
walki
ewakuacja
życie miasta
front line
Battle of Łódź
battles
evacuation
city’s life
Opis:
In the article the author presents the life of the citizens of Łódź in Autumn 1914 when, initially, war was taking place in the distance and when a front moved to the city boarder. Withdrawals of the Russian authorities and their continuous coming back resulted in chaos, panic and a disorientation of the people living in the city. Additionally, it faced couple incursions of the German army during the times of war but still before the outburst of one of the most severe battles known as the Battle of Łódź. Russian authorities were becoming more rigorous concerning the introduced ordinance together with the threat of punishments and their execution by military courts. Łódź citizens tried to flee in the direction of Warsaw, which on some occasions was impossible due to the seizure of trains which were from then on to be used by the army. Because of the lack of operating post offices and telegraphy Łódź did not have any contact with other parts of the country. Moreover, the city faced shortage of food, fuel and money. General Citizens’ Committee started operating instead of the local government in the times of the lack of the Russian administration in the city. The fights around Łódź finished on 6 December 1914 together with the defeat and the withdrawal of the Russian troops. Germans took over the city and the region starting at the same time introducing their administrative rules and a new order, which continued till 1918.
W artykule zostało ukazane życie mieszkańców Łodzi jesienią 1914 r. Najpierw, gdy wojna toczyła się daleko, a następnie, gdy front przesunął się wokół miasta. Kilkakrotne ucieczki i powroty rosyjskich władz prowadziły do chaosu, paniki i dezorientacji łodzian. Miasto było także świadkiem kilkakrotnego wkroczenia wojsk niemieckich w chwili, gdy, co prawda, toczyła się wojna, ale nie rozpoczęła się jeszcze jedna z najcięższych batalii, znana jako operacja łódzka. Rozporządzenia władz rosyjskich stawały się coraz bardziej rygorystyczne, wprowadzano kary i zapowiadano ich wykonywanie przez sądy wojskowe. Łodzianie próbowali uciekać w kierunku Warszawy, ale nie zawsze było to możliwe z uwagi na przejęcie pociągów na cele wojskowe. Nie działała poczta i telegraf, przez co Łódź była odcięta od świata. Brakowało również żywności, opału i pieniędzy. Rolę samorządu, gdy nie było rosyjskiej administracji, zaczął pełnić utworzony przez fabrykantów Główny Komitet Obywatelski. Walki wokół Łodzi zakończyły się 6 grudnia 1914 r. przegraną Rosjan i wycofaniem się wojsk rosyjskich. Niemcy przejęli miasto i region, wprowadzając swoją administrację i porządki, które trwały aż do 1918 r.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2018, 101; 85-102
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elżbieta Zawacka (1909–2009) – zasłużony żołnierz i aktywna „feministka”
Autorzy:
Marcinkiewicz-Kaczmarczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038339.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Elżbieta Zawacka
Przysposobienie Wojskowe Kobiet
Wojskowa Służba Kobiet
Związek Walki Zbrojnej
Armia Krajowa
Female Military Training
the Military Service of Polish Women
Union of Armed Struggle
Home Army
Opis:
Elżbieta Zawacka, już w okresie przedwojennym, poświęciła się zarówno działalności wojskowej, jak i pedagogicznej, czynnie angażując się w działalność Przysposobienia Wojskowego Kobiet i pełniąc m.in. funkcję Komendantki PWK Rejonu Śląskiego. W ramach tej działalności m.in. organizowała i prowadziła szkolenia dla młodzieży. Po ataku wojsk niemieckich czynnie uczestniczyła w kampanii wrześniowej, a następnie wstąpiła do armii podziemnej, podejmując służbę najpierw w łączności, a potem kurierską. W ramach tej ostatniej przewiozła pocztę do Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie, gdzie również prowadziła rozmowy na temat łączności oraz uregulowania prawnego służby wojskowej kobiet. Z Londynu powróciła na ziemie polskie, wykonując skok spadochronowy z cichociemnymi, a następnie uczestniczyła w powstaniu warszawskim. Po zakończeniu wojny poświęciła się pracy naukowej i pedagogicznej. Jedną z jej zasług w okresie powojennym było utworzenie Fundacji Generał Elżbiety Zawackiej, Archiwum i Muzeum Pomorskiego Armii Krajowej oraz Wojskowej Służby Polek. Za swoje zasługi w działalności militarnej, a także na polu naukowym, pedagogicznym i społecznym E. Zawacka otrzymała nagrody i wyróżnienia. Jeszcze w okresie wojny została odznaczona m.in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem Zasługi i Krzyżem Armii Krajowej, a po wojnie, w 2006 r. otrzymała stopień generała brygady. Oprócz tego w 1995 r. odznaczono ją Orderem Orła Białego, a w 2002 r. Prezes IPN nadał jej tytuł Kustosza Pamięci Narodowej. Przez całe swoje życie E. Zawacka łączyła pracę militarną, społeczną i pedagogiczną. Jej postawa świadczyła o tym, że umiała walczyć o swoje prawa, nie rezygnowała z obranego celu i niezależnie od okoliczności kontynuowała karierę zawodową. W tym kontekście można ją nazwać zarówno zasłużonym żołnierzem, jak i „feministką”.
Elżbieta Zawacka was dedicated herself to both military as well as educational activity in the interwar period. She started her activity in the Przysposobienie Wojskowe Kobiet (Female Military Training) and became a commander of PWK of Silesia Region. Those activities included from organization and conducting courses for young people. After the outbreak of the Second War World she was volunteering in the defence of Poland in September 1939 and next, she enrolled to the underground army, where she served as liaison and courier. As a courier, she smuggled important letters from Warsaw to Headquarter of the Polish Armed Forces in the West in London. She returned on Polish territory before the Warsaw Uprising. She was also participating in the insurgents straggle during the period from August to October 1944. After the end of the war, she devoted herself to historical and educational work. The establishment of the General Elżbieta Zawacka Foundation. Pomeranian Archives and Museum of the Home Army and the Military Service of Polish Women was her important accomplishment in the post-war period. She has been awarded many honors for her merits not only in military service but also in educational, historical and social spheres. She got the Cross of Valor, Cross of Merit and the Home Army Cross during the war. After the war, she was appointed as the general in 2006. Except that, she got the Order of the White Eagle in 1995 and the title of Custodian of National Remembrance in 2002. Elżbieta Zawacka connected a professional, military and pedagogical activity for all her life. Her attitude was showing that she had never resigned of her goals. In this context she was both a good soldier as well as “feminist”.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2019, 105; 159-173
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się stronnictwa republikańsko-kołłątajowskiego w Sejmie Czteroletnim w toku walki o reformę królewszczyzn
La formation du parti républicain do Hugo Kołłątaj dans la Diète de Quatre Ans pendant la lutte pour la réforme des domaines du roi
Autorzy:
Stroynowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647491.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
II est très important pour l'histoire de dernières années de la République d'établir la liste des membres du parti de Hugo Kołłątaj. Cela n'a pas pu être fait jusqu'a présent à cause de l'ètendue du problème aussi bien que du manque de documents des sources. L'examen de la formation de ce parti pendant la lutte pour la réforme des domaines du roi peut être un point de départ d'études qui permettront de réunir en un tout tous les aspects de ce problème. Un effondrement important des groupemnts de magnats eut lieu dans la première phase des débats pendant la discussion sur la questions de finances. Deux groupements tendat vers les orientations opposèes basées sur les critères des classes sociales se mirent au premier plan. Dans le premier de ces deux camps se trouvaient le roi et les magnats, dans l'autre les républicains et la noblesse. C’est le problème des domaines du roi, soumis à la discussion par Kołłątaj et ses partisans, qui contribua à cette division. Au conrs de la lutte dont les buts étaient strictement fiscaux- augmentation du quart, la liquidation des octrois et des changements illégaux — les partisans de Kołłątaj et de sa conception de Vente des domaines du roi, tendaient à l'àffaiblissement du parti des magnats et des starostes en révélant des abus notaires. On tirait aussi profit de cette lutte pour démontrer l'inefficacité de l'exploitation des domaines du roi et propager en même temps le projet élaboré par Kołłątaj et Ossowski. Cette activité de propagande liée à l'attitude hostile envers les magnats permit au nouveau parti de gagner la confiance des plusieurs dépu tis et des les attirer vers lui. C'est la formation du parti composé de 57 personnes avec Kołłątaj et Sołtyk en tête qui mit fin à ce processus.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1981, 3; 3-25
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewakuacja Koleją Transsyberyjską 5. Dywizji Strzelców Polskich. Walki odwrotowe (1919–1920) i kapitulacja dywizji
Evacuation of the Polish 5th Siberian Rifle Division by Trans-Siberian Train. Withdrawal in 1919–1920 and capitulation
Autorzy:
Radziwiłłowicz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688590.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wojna domowa w Rosji
Polacy na Syberii
bolszewicy
5. Dywizja Strzelców Polskich
ewakuacja
niewola
civil war in Russia
Poles in Siberia
Bolsheviks
5th Polish Rifle Division
evacuation
captivity
Opis:
Over the last months of 1919, the condition of the White Army commanded by Admiral Alexander Kolchak was gradually deteriorating. The Bolshevik armies successively conquered the most important towns and industrial zones situated along the most important railway lines, including the Trans-Siberian Railway. It was decided to evacuate the allied troops supporting the White Army and consisting of various international contingents commanded by Maurice Janin, a French general, eastwards to Vladivostok by Trans-Siberian train, but it was definitely too late for that. In October 1919, it was decided to evacuate the troops of the Polish 5th Siberian Rifle Division. The decision was made when the morale of the troops of Kolchak hit rock bottom and the army started retreating along the only possible route – the Trans-Siberian railroad. By order of General Janin, commander-in-chief of the allied troops, the Polish division was supposed to be the rearguard of those troops. Due to chaos at the Trans-Siberian railway, the Polish troops often had to take trains needed for the evacuation by force. The commanders and the soldiers managed to adapt railway carriages (dubbed „Teplushka”) to winter conditions. The carriages were occupied by the soldiers, their families and other civilians, which adversely affected the military capabilities of the Polish troops. The evacuation took place in the harsh Siberian winter in temperatures of minus 30°C. From the end of November 1919 to the beginning of January 1920, over almost a thousand kilometres, the troops, gathered in 57 carriages, advanced along the destroyed Trans-Siberian railroad through civil-war zones, among hostile inhabitants of Siberia during a raging typhus epidemic. There were also three improvised armoured trains dubbed „Warszawa”, „ Kraków”, and „ Poznań”. During the evacuation, the carriages of the 5th Polish Siberian Rifle Division were occupied by a total of over fifteen thousand people. The capitulation of the said division at Klukviennaia station was undoubtedly a surprise, not only for the commanders. The actions of the commanders of the Czechoslovak Corps who blocked the railroad when the 5th Soviet Army and the Bolshevik partisans were attacking the Polish trains was considered to be intentional and aimed at destroying the Polish troops.
W ostatnich miesiącach 1919 r. sytuacja wojsk „białej Rosji” dowodzonych przez adm. Aleksandra Kołczaka na Syberii ulegała stopniowemu pogorszeniu. Armie bolszewickie sukcesywnie zajmowały najważniejsze miasta i ośrodki przemysłowe usytuowane wzdłuż najważniejszych linii kolejowych, w tym Kolei Transsyberyjskiej. Wspierające „białe” armie wojska sprzymierzone składające się z różnych międzynarodowych kontyngentów dowodzone przez francuskiego gen. Maurice Janina postanowiono ewakuować na wschód w kierunku Władywostoku Koleją Transsyberyjską. Ewakuację rozpoczęto zdecydowanie za późno. W październiku 1919 r. podjęto decyzję o ewakuacji oddziałów 5. Dywizji Strzelców Polskich (5. DSP). Zrobiono to w sytuacji, gdy wojska Kołczaka po licznych klęskach uległy demoralizacji i w panice rozpoczęły odwrót po jedynej drodze, jaką była magistrala transsyberyjska. Polska dywizja, z rozkazu głównodowodzącego wojskami sprzymierzonych gen. Janina, otrzymała zadanie pełnienia straży tylnej tych wojsk. Z powodu dezorganizacji panującej na syberyjskiej kolei tabor kolejowy niezbędny do ewakuacji oddziały polskie zdobywały niejednokrotnie za pomocą siły. Dzięki staraniom dowódców i żołnierzy wagony przystosowano do warunków zimowych (tzw. ciepłuszki). Wraz z żołnierzami w eszelonach znalazły się ich rodziny oraz inne osoby cywilne, co ujemnie wpływało na wartość bojową polskich oddziałów. Ewakuacja odbywała się w warunkach surowej syberyjskiej zimy przy temperaturach dochodzących do minus 30 stopni Celsjusza. Od końca listopada 1919 r. do początku stycznia 1920 r. na przestrzeni blisko tysiąca kilometrów oddziały zgrupowane w 57 eszelonach posuwały się zdewastowaną transsyberyjską linią kolejową przez obszary ogarnięte wojną domową, wśród wrogo nastawionych mieszkańców Syberii w czasie szalejącej epidemii tyfusu. W zgrupowaniu znalazły się również improwizowane trzy pociągi pancerne „Warszawa”, „Kraków” i „Poznań”. W wagonach 5. DSP w momencie ewakuacji (na początku grudnia) znalazło się razem ponad 15 tysięcy osób. Kapitulacja 5. DSP pod stacją Klukwiennaja była niewątpliwie zaskoczeniem nie tylko dla dowódców. Zachowanie blokujących tory dowódców Korpusu Czechosłowackiego w sytuacji, gdy oddziały sowieckiej 5. Armii i bolszewickiej partyzantki napierały na rozciągnięte polskie eszelony, uznano za celowe działanie, mające doprowadzić do likwidacji polskiej dywizji.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2017, 99; 195-227
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zanim w sierpniu 1920 roku wróg zagroził Warszawie. O roli propagandy w budzeniu ducha walki
Before the enemy threatened Warsaw in August 1920. On the role of propaganda in awakening the fighting spirit
Autorzy:
Załęczny, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46179116.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wojna polsko-bolszewicka
rok 1920
propaganda
plakat
Polish-Bolshevik War
1920
poster
Opis:
W roku 1920 propaganda odegrała ważną rolę w mobilizowaniu społeczeństwa polskiego do walki z wrogiem. Zajmowały się nią instytucje cywilne i wojskowe. W działania propagandowe włączyły się środowiska literatów oraz plastyków – autorów plakatów propagandowych. Artyści tworzyli wiele dzieł o charakterze użytkowym w celach propagandowych. Mieli więc swój wkład w wygraną w wojnie z wrogą armią. Obok plakatów powstawały broszury, ulotki, teksty publicystyczne oraz utwory literackie. Największą siłę oddziaływania miały jednak plakaty publikowane w prasie, umieszczane na murach budynków, prezentowane podczas manifestacji. Dominowały te o wymowie zdecydowanie antybolszewickiej, ukazujące wroga jako potwora, demonizujące jego wizerunek, budzące skrajne emocje i apelujące do patriotycznego obowiązku każdego Polaka. Osobną grupę stanowiły drukowane masowo plakaty werbunkowe zachęcające do wstąpienia do Armii Ochotniczej. Portretowano Józefa Piłsudskiego. Wykorzystywano jego wizerunek jako symbol walk niepodległościowych. Plakaty, podobnie jak i inne przykłady sztuki użytkowej były orężem psychologicznym w walce z propagandą bolszewicką. Każdy z plakatów można analizować na płaszczyźnie artystycznej, ale z punktu widzenia historycznego najważniejszy jest przekaz propagandowy.
Propaganda played an important role in the war of 1920 as a tool in mobilizing polish society to fight the enemy. It was dealt with by civil and military institutions. The milieu of writers and artists who were the creators of propaganda posters joined the propaganda activities. Art playedan important role, the artists provided many works of utility character, created for propaganda purposes. So they contributed to winning the war against the enemy army. Apart from the posters, brochures, leaflets, journalistic texts and literary works were created. However, the posters published in the press, placed on the walls of buildings, and carried during the demonstrations had the greatest impact. Posters with a strongly anti-Bolshevik message were dominant, showing the enemy as a monster, demonizing his image in order to arouse emotions and appeal to the patriotic duty of every Pole. A separate group were mass-printed recruitment posters encouraging to join the Volunteer Army. Józef Piłsudski also appeared on the posters. The authors of the posters used this figure as a symbol of independence struggles. Posters, like other forms, were a psychological weapon in the fight against Bolshevik propaganda. Each of the posters can be analyzed on an artistic level, but from the historical point of view, the most important thing is the propaganda message.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 111; 179-202
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola tajnej prasy jako narzędzia kontrpropagandy w dobie powstania styczniowego
The Role of the Secret Press as a Tool of Counterpropaganda in the Era of the January Uprising
Autorzy:
Kita, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46185889.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
tajna prasa
kontrpropaganda
narzędzie walki
powstanie styczniowe
Królestwo Polskie
secret press
counterpropaganda
weapon of war
January Uprising
Kingdom of Poland
Opis:
Artykuł ma na celu zasygnalizowanie problemu badawczego, jakim jest rola tajnej prasy z czasów manifestacji patriotycznych i powstania styczniowego (1861–1864) jako narzędzia w służbie kontrpropagandy władz powstańczych. Prasa ta (jej liczebność i czas ukazywania się) była fenomenem swoich czasów i trudno szukać zjawiska na podobną skalę w ówczesnej Europie. Prasa legalna ukazująca się wówczas w Królestwie Polskim – poddana ostrej carskiej cenzurze – stała się przede wszystkim narzędziem w rękach władz rosyjskich do zwalczania powstania i zakłamywania powstańczej rzeczywistości. Dlatego też najpierw organizacje spiskowe, a następnie władze tajemnego państwa polskiego zdecydowały się wydawać prasę będącą poza oficjalnym obiegiem. Na jej łamach podjęto walkę z propagandą uprawianą przez władze zaborcze, starając się kształtować inny obraz irredenty, pozyskiwać społeczeństwo Królestwa Polskiego dla sprawy narodowej. Trudno dzisiaj niestety jednoznacznie ocenić, jakie skutki przynosiła taka forma komunikowania się.
The article focuses on the role of the secret press from the times of patriotic manifestations and the January Uprising (1861–1864) as a tool in the service of counterpropaganda of the insurgent authorities. This press (its number and time of publication) was a phenomenon of its time and it is difficult to look for a phenomenon on a similar scale in Europe of the same period. The legal press published at that time in the Kingdom of Poland was subject to strict tsarist censorship, and became primarily a tool in the hands of the Russian authorities to combat the uprising and distort the insurgent reality. Therefore, first the conspiracy organizations, and then the authorities of the secret Polish state, decided to publish the press outside the official circulation. In its pages, a fight was undertaken against the propaganda practiced by the partitioning authorities. This was done in attempt to shape a different image of the irredentist, to win over the society of the Kingdom of Poland for the national cause. Unfortunately, today the effects of this form of communication are hard to assess unequivocally.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2023, 113; 101-120
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abisyńskie i hiszpańskie obserwacje Oddziału II SGWP w zakresie mobilności i zaopatrzenia wojsk na polu walki 1935–1939
Abyssinian and Spanish observations of the Second Staff Polish Army concerning the mobilization and military supply on the battlefield in the years 1935–1939
Autorzy:
Majzner, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688579.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wojna włosko-abisyńska
wojna domowa w Hiszpanii
Oddział II Sztabu Głównego Wojska Polskiego
Wojsko Polskie
wywiad wojskowy
motoryzacja wojska
zaopatrzenie wojska na polu bitwy
Italian-Abyssinian War
Spanish Civil War
Second Staff Polish Army
Polish Army
Military Intelligence
military motorization
military supply on the battlefield
Opis:
In the mid-1930s, the Polish military intelligence had conducted investigative and observation activities concerning the Italian-Abyssinian War and the Spanish Civil War. Both conflicts were considered as potentially valuable sources of information from the evolution of war art – technically, tactically, and operationalally. As a result, he also acquired a number of materials on combat mobility in the field and their supply in battle conditions. Unfortunately, most of them were downplayed by the Staff of the Polish Army, and the rest were unable to carry out a poorly-developed industry.
W połowie lat trzydziestych XX w. polski wywiad wojskowy prowadził działania rozpoznawczo-obserwacyjne odnośnie do wojny włosko-abisyńskiej oraz wojny domowej w Hiszpanii. Obydwa konflikty traktował jako potencjalnie cenne źródło informacji z zakresu ewolucji sztuki wojennej – w aspektach: technicznym, taktycznym oraz operacyjnym. W efekcie pozyskał również liczne materiały na temat mobilności wojsk na polu walki oraz ich zaopatrywania w warunkach bojowych. Niestety większość z nich została zbagatelizowana przez Sztab Główny Wojska Polskiego, a pozostałych nie był w stanie zrealizować słabo rozwinięty przemysł.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2017, 99; 259-276
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies