Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ikonografia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Uzbrojenie na malowidłach ściennych w kościele w Lubecku
Armament on the wall painting in the church in Lubecko
Autorzy:
Przybyłok, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681676.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
broń
ikonografia
datowanie
weapons
iconography
dating
Opis:
Paintings revealed in the Assumption of Holy Virgin Mary church in Lubecko during the conservation works have been pre-dated to the beginning of 15th century. However, after military parts shown on the painting were analyzed, this doens’t seem to be true anymore. All of depicted soldiers wear full plate armours, composed of plate legs and arms protection some of which have gilded protection parts on their joints. Breastplates are rounded and have radiate cannelures. Soldiers’ hips are covered with skirts with foil tassels. That type of breastplates as mentioned above appeared twice in known history of armament: in 2nd half of 15th century and in turn of 15th and 16th. Foil tassels suggest rather that second period. This is the type of armour that was popular in that time; numerous tombstones, examples of iconography and single preserved parts of armours are the proof here. There are few types of helmets shown on the painting: kettle hats, simple shallow skull caps and rare kind of helmet similar to findings from Toruń and Mielno – storczhelme/pekilhube. All pieces of weapon are depicted as schematically as armours. It is worth to notice that swords have pointy forms, good for stabbing. The most interesting one, handled by one of angels, has an even-armed cross-shaped pommel. Additionaly to swords, there are also halberds, hammer-axe and misericorde. Wholeness of the armament seems to be typical for the gothic period. It is highly likely that the author portrayed the reality he knew.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2015, 30; 249-262
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ubiory Ludwika II legnicko-brzeskiego i jego żony, Elżbiety z Hohenzollernów
Clothing Ludwig II of Legnica and Brzeg and his wife, Elizabeth of Hohenzollern
Autorzy:
Badowska, Katarzyna
Wasiak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681674.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
ubiór średniowieczny
ikonografia
Śląsk
medieval clothing
iconography
Silesia
Opis:
This paper focuses on the appearance and dress of two important to medieval Silesia persons, duke Louis II of Brzeg-Legnica and his second wife, Elisabeth of Hohenzollern. Our reconstruction is based on three preserved medieval polychromes depicting the duke, and on his tombstone. Relics of the tomb, sculptures of duke Louis and his wife Elisabeth, are exhibited in the Cathedral Church of St Peter and St Paul in Legnica. Polychromes believed to be images of Louis II are in parish churches of Strzelniki, Krzyżowice and in St Nicholas Church in Brzeg. They were painted by the so called Master of Adoration of the Magi - skilled artist probably brought to Silesia by duke Louis II from Burgundy or Flanders. After examining duke’s clothes from the paintings, we come to the conclusion, that there are two different types of dress he was supposed to wear. Both splendid but short, barely reaching knees. One seems to be tightly fitted at chest and flared at waist. This kind of dress is often called jopula. The other dress is wide and loose, pulled in at waist with a belt. It has also wide sleeves decorated with a cut-out in a shape of oak leaves. This sort of dress is very similar to the gown which was quite popular in medieval Western Europe and we know it as houppelande. In both cases costume is completed with underdress, tight hoses, over ankle shoes, crown and a few other details. Our graphical representation of these attires is introduced on the illustration no. 12 and no.13. The only preserved image of the duchess Elizabeth is her tombstone. Closer look at it brings us many interesting conclusions. The most significant one is that duchess’s clothes were for many years misinterpreted. Her gown was considered to be a surcot (dress without sleeves, deeply cut under armholes), whilst it occurs to be underdress covered with tails of a garment resembling modern coat, with elbow length sleeves and without fastening. Schematic drawing no. 21 shows our interpretation of duchess’s attire. However, the data are not sufficient to create a reliable reconstruction of her apparel. We are hoping that our obsevation will help to stress the importance of comparative.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2015, 30; 225-247
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kulturowe aspekty broni średniowiecznej w refleksji Andrzeja Nadolskiego
Cultural aspects of medieval weapons in the reflection of Andrzej Nadolski
Autorzy:
Iwańczak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941964.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
interregionalność
bronioznawstwo
kultura
broń
źródła
ikonografia
interregionalism
studies in arms
weapons
sources
iconography
Opis:
This article aims at highlighting a broader context of research interests on arms and armour conducted by Andrzej Nadolski. From the beginning of his scientific career, he believed that studies in arms were a part of the history of society and its culture. In terms of methodology he always supported the farreaching comparative studies, but he also recommended great caution in drawing general conclusions. To build a complete picture of place of weapons in past societies he called for detailed studies of iconography on par with research on material culture. Temperance in the formulation of decisive conclusions accompanied by kindness towards polemics, he believed that these qualities were necessary for practicing the scientific approach towards humanities in general, towards studies in weaponry as well. He saw this discipline as a rather narrow field of research, nevertheless he always emphasized its great significance. If war was one of the most important events in history, one should never underestimate the role of weapons. He also suggested that arms should always be viewed in a broader context, as a component of literature, culture and art. Andrzej Nadolski had high demands of other researchers, but also extended same criteria towards himself. He was very critical of his own accomplishments, a trait not shared by the majority of scientists. His ambition was not to restrict himself to a narrow field of specialization in one discipline, which was the reason for his participation in popularization of humanities in mass media, with significant results. Andrzej Nadolski never treated weapons out of a broader context, always seeing them as an important part of widely undestood human activities, which comprise the depth of humanistic character of his work.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2013, 29
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Depictions of angels with firearms in the iconography of the Viceroyalty of Peru
Przedstawienia aniołów z bronią palną w ikonografii Wicekrólestwa Peru
Autorzy:
Andrzejewska, Agata
Demkowicz, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941981.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
angel depictions
firearms
iconography
Viceroyalty of Peru
przedstawienia aniołów
broń palna
ikonografia
Wicekrólestwo Peru
Opis:
Anioły są często podejmowanym tematem w sztuce europejskiej. Podobnie miało się stać w przypadku malarstwa kolonialnego. W hiszpańskich dominiach Wicekrólestwa Peru starą koncepcję zinterpretowano w sposób zupełnie unikatowy; posłańcy niebiescy przedstawieni zostali jako żołnierze uzbrojeni i wyekwipowani na współczesną im modłę. Obrazy te były dziełem malarzy pochodzenia indiańskiego, pracujących w ramach tzw. szkoły cuzqueńskiej. Ten ośrodek sztuki jak mało który stał się prawdziwym kulturowym tyglem w hiszpańskich koloniach. Wojskowe anioły fascynują nie tylko swoją wyjątkową postacią i strojami o barokowo-indiańskim przepychu, lecz także detalami dostarczającymi ciekawych informacji o koloniach w XVII i XVIII w. Jak się bowiem okazuje, broń przez nich dzierżona, choć powinna być nowoczesna, jest przestarzała. Paradoks ten nie dziwi, skoro malarz najprawdopodobniej wzorował się na gwardzistach wicekróla, a nawet oni byli zorganizowani i uzbrojeni w przestarzały sposób.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2013, 29
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementy uzbrojenia na kaflach renesansowych z założeń dworskich w Kozłowie
Armour elements portrayed on the stove tiles from Renaissance manor complexes in Kozłów
Autorzy:
Zdaniewicz, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941969.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kafle płytowe
uzbrojenie
ikonografia
nowożytność
stove tiles
arms and armour
iconography
Early Modern Period
Opis:
During archaeological excavations conducted on the site of the relics of manor houses in Kozłów, Silesia province, an impressive set of stove tiles has been discovered. Some of the tiles’ facings were decorated with representations that are interesting iconographic sources for the study of early medieval arms. The first tile was discovered in the remains of the manor from the late 15th and 16th c. Facing of this tile is decorated with a side profile of the rider’s head in a closed helmet with a crest. Visual presentation is not so detailed and not all the details of surface texture are sharp. The portrayed helmet is probably a tournament example called the frog face helm. Its bell is crowned with an extensive crest, which is an oval with short and long feathers modeled in different directions. At the back of the bell there are ribbon like mantlings visible. Due to the lack of large part of the tile it is difficult to determine whether the visible crested helm was a part of a heraldic motif or whether it was connected with representations of knightly culture such as tournament scenes for example. The first possibility seems more likely. The second tile was found in layers associated with the manor which functioned in the 16th century. The presentation on the facing of tile refers to a series of woodcuttings created by the German renaissance painter Georg Pencz, gathered under one title of Twelve Heroes of the Old Testament. These works were inspired by the text of the poem by Hans Sachs from 1531. The author was glorifying the heroic exploits of the twelve heroes from the Old Testament: Joshua, Gideon, Jephthah, Samson, Jonathan, David, Abia, Azah, Josaphat, Amazia, Hezekiah and Judas Maccabeus, portraying them as symbols of the defenders of Christianity. Facing of the tile from Kozłów is ornamented with the image of Juda’s king Amazia. Similar to a Pencz’s graphic, he has been presented in an armour with his head and torso slightly turned to the left. The whole scene was made with high attention to the details, which allows us to make some valuable observations on the components of the armour. The helm is a close helmet with bevor and gorget, depicted with a lifted visor. The torso is protected with a bulging breastplate with fauld attached below. The arm is covered with a massive overlapping breastplate pauldrons and bulging rerebrace. In the lower part, at the height of faulds, there is a visible fragment of a sword hilt, one and a half or two-handed, topped with an oval pommel. A similar suit of armour, often called Maximilian armour, was used in Europe since the 1630s. Armour of this type was popular at that time in Silesia as well, what is indicated by the numerous tombstone representations.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2013, 29
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pavisemen armour. Iconography vs. written sources
Zbroja pawężników. Ikonografia a źródła pisane
Autorzy:
Przybyłok, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941970.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pavisemen armour
Late Middle Ages
iconography
written sources
zbroja pawężnicza
późne średniowiecze
ikonografia
źródła pisane
Opis:
W przeciągu XV w. i w początkach wieku XVI pawężnicy stanowili mur chroniący oddziały strzelcze, będąc tym samym grupą najbardziej narażoną i w domyśle elitarną. Przerwanie ich linii w wielu wypadkach było zapewne początkiem końca oddziału. Stąd też można przypuszczać, iż na pawężnikach wywierano szczególną presję związaną z jakością noszonego przez nich uzbrojenia. W badaniach nad zbrojami pawężników pomocne są szczególnie źródła pisane. Korzystając z materiału zebranego przez T. Grabarczyka oraz A. Bołdyrewa, można podsumować statystycznie używane przez nich uzbrojenie. Pośród 1776 pawężników o określonym uzbrojeniu, 576 (32,4%) miało hełmy. W następnej kolejności należy wymienić 487 osób z myszką lub parą myszek, 250 walczących miało zaś szynkę/szynki, czyli osłonę nogi. Jedynie 35 zaciężnych chroniły rękawice płytowe, ośmiu napierśnik, pięciu obojczyk, trzech kirys i dwóch kolczugi. Liczba żołnierzy niechronionych oscyluje w granicach 30%. Wiedzę o uzbrojeniu pawężników warto również poszerzyć o ikonografię: malowidła ścienne z kościoła św. Wawrzyńca ze Strzelnik, poliptyk z kościoła Joannitów ze Stargardu, Poliptyk Legnicki, Pasję z toruńskiego kościoła św. Jakuba. We wszystkich przypadkach pawężnicy mają pełne zbroje płytowe. Na obrazie Oblężenie Malborka z Dworu Artusa w Gdańsku zauważyć można około 25 pawężników, z których tylko jeden nagi nie ma hełmu. W 11 przypadkach hełmowi towarzyszy podbródek lub obojczyk, w 14 ochrona tułowia, a w 12 – płytowe osłony nóg. 14 z walczących ma również pełne osłony rąk. Baltazar Behem w swoim Kodeksie przedstawił dwóch pawężników w saladach. Szyję jednej z postaci ochrania kołnierz wykonany z kolczugi, w drugim przypadku jedynie tekstylny kaptur. Korpusy obu żołnierzy chronią napierśniki, ręce zaś – pełne naręczaki i rękawice. Na pochodzącym z 1. poł. XVI w. obrazie Bitwa pod Orszą widzimy maszerujące dwie grupy pawężników. Masa postaci i rozmiar tarcz utrudnia rozpoznanie uzbrojenia ochronnego, w związku z czym powiedzieć można jedynie, że najprawdopodobniej wszyscy oni noszą na głowach hełmy, a na ramionach obojczyki. Można jedynie przypuszczać, iż ówcześni artyści nie brali udziału w walkach, nie znali w pełni realiów pola bitwy. Obraz pawężnika nie musiał być w pełni wiarygodnym oddaniem jakiejś postaci, a ideą. Stąd, jako znacząca formacja, najczęściej byli zakuci w stal niczym elita rycerstwa.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2013, 29
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedstawienia rękawic płytowych na Poliptyku Grudziądzkim
Plate gauntlets portrayed on the Altarpiece from Grudziądz
Autorzy:
Sokoliński, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941975.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
rękawice płytowe
ikonografia
uzbrojenie
późne średniowiecze
plate gauntlets
iconography
arms and armour
Late Middle Ages
Opis:
Hand defenses from the early 1420s consisted of plate gauntlets whose elements were riveted to the leather base. First mentions about gauntlets created from small metal plates appeared in the last decade of the 13th c. One of gives a description about gauntlets made by the armourers in Paris in 1296, which were made in the same manner as coat-of-plates. Metal plates were riveted to the textile or leather base or between layers of material. In form they were familiar to the pieces which can often be seen on illuminations or tombstones from first quarter of the 14th c. in Western Europe. They remained in common use until the third quarter of this century. Around the year 1350 demi-gauntlets similar in shape to hourglass appeared. They were usually created from one piece of metal. They protected the wrist and had usually anatomically formed metacarpus. Fingers were protected by small overlapping metal scales riveted to the leather stripes which were attached to the gauntlet’s metacarpus. After the year 1370, demi-gauntlets became the dominant form of hand protection.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2013, 29
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The iconography of weapons of Western Slavs in the Early Middle Ages. Some notes on the cultural patterns on the example of the so-called Group of Vyšehrad Codex
Ikonografia uzbrojenia Słowian Zachodnich we wczesnym sredniowieczu. Kilka uwag o wzorcach kulturowych na przykładzie tzw. zespołu Kodeksu wyszehradzkiego
Autorzy:
Ławrynowicz, Olgierd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941973.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
iconography
weapons
Polska
Bohemia
Group of Vyšehrad Codex
Early Middle Ages
ikonografia
broń
Polska
Czechy
zespół Kodeksu wyszehradzkiego
wczesne średniowiecze
Opis:
Wczesnośredniowieczne uzbrojenie z terenu Europy Środkowej doczekało się już licznych podsumowań. Do jego poznania wykorzystywane są niekiedy źródła ikonograficzne. Jednak kluczowym problemem jest kwestia, czy powstały one na miejscu i w pewnym stopniu wyobrażały miejscową rzeczywistość, czy też były importowane. Zarówno we wczesnym, jak i późnym średniowieczu jedynym elementem łączącym dzieło z danym obszarem była się osoba finansująca powstanie dzieła, mająca wpływ na jego formę. W przypadku źródeł wczesnośredniowiecznych przedstawienia uzbrojenia zawężone są do konwencji motywów biblijnych i żywotów świętych i rzadko kiedy związane są z fundatorem w sposób bezpośredni. Dlatego też, niejako automatycznie, ogołocone są one z rodzimości tak typowej dla późnośredniowiecznej ikonografii sakralnej. Nie oznacza to jednak, że takich elementów nie ma. Mają one jednak inny, mniej dosłowny charakter, ukryty w doborze wykorzystywanych motywów religijnych, które „przemycały” elementy kultury dworskiej i rycerskiej, zaczątki której obecne były na dworach Przemyślidów i Piastów już w XI w. Przedstawienia te odzwierciedlać mogą więc aspiracje władców zachodniosłowiańskich w zakresie kultury dworskiej i rycerskiej. Dlatego już na etapie doboru źródeł ikonograficznych służących przeprowadzeniu analizy ukazanego w nich uzbrojenia można uwzględnić dzieła powstałe poza Europą Środkową. Celem badań nie musi być więc identyfikacja „uzbrojenia Słowian Zachodnich”, ale określenie wzorca kulturowego ikonografii broni, z którą Słowianie mieli styczność, który wyrażał ich aspiracje oraz inspirował obyczaj rycerski i ceremoniał dworski. I tylko w takim sensie dzieła te mogą być źródłem do poszerzenia wiedzy o wczesnośredniowiecznym uzbrojeniu Słowian Zachodnich. Dobrym przykładem omawianych źródeł ikonograficznych jest tzw. zespół Kodeksu wyszehradzkiego. Składa się on z czterech spokrewnionych ze sobą stylistycznie ksiąg liturgicznych powstałych najprawdopodobniej w dwóch ostatnich dekadach XI w. Są to evanglelistaria, dwa przechowywane w Polsce: Evangelistarium gnieźnieńskie i Evangelistarium płockie oraz dwa w Czechach: Kodeks wyszehradzki i Evangelistarium z katedry św. Wita. Kodeks wyszehradzki powstał najprawdopodobniej w związku z koronacją Wratysława II w 1085 r. Zapewne przy okazji tej uroczystości katedra św. Vita otrzymała evangelistarium, które porusza tematykę apokaliptyczną. Mniej więcej w tym samym czasie powstały i dotarły do Polski Evangelistaria gnieźnieńskie i płockie, co było wynikiem ówczesnych silnych związków rodzinnych i politycznych Przemyślidów i Piastów. Zapotrzebowanie na dworski i rycerski wzorzec kulturowy otoczenie Wratysława II i Władysława Hermana zaspokoić mogło zawartymi w wymienianych kodeksach scenami ukazującymi majestat władzy poprzez gesty czynione przy użyciu włóczni (fig. 1, 9b) i miecza (fig. 2–7, por. fig. 8). Wątki zawarte w tzw. zespole Kodeksu wyszehradzkiego, poza swym czysto religijnym i dydaktycznym wydźwiękiem, ocierały się o ideologię rycerską, której ważnymi elementami było odwoływanie się do idei męczeństwa oraz obrony słabych. Miecz i włócznia pełnią tu pierwszoplanową rolę. Ponieważ w księgach liturgicznych najistotniejszy był aspekt religijny, włócznia stanowi pierwszoplanowy symbol męczeństwa, śmierci i zmartwychwstania. Broń rycerska (miecz, włócznia, hełm i tarcza) wpleciona została także w cykl pasyjny (fig. 10–15). Oceniając uzbrojenie występujące w tych przedstawieniach, narzuca się standaryzacja stylistyczna broni zaczepnej oraz maniera w zróżnicowanym ukazywaniu uzbrojenia ochronnego: hełmów, detali konstrukcyjnych tarcz i pochew mieczowych. Szczególnie wymownie znaczenie miecza przedstawione zostało w scenie sądu ostatecznego w Evangelistarium z katedry św. Wita (fig. 9a), w której z ust Chrystusa wychodzi miecz symbolizujący jego słowo, a więc jego władzę doczesną i duchową. Powyższe przykłady scen z uzbrojeniem, chociaż pozornie skromne, niosły ze sobą bardzo silny impuls kulturowy. Należy bowiem zdawać sobie sprawę z faktu, że poza nielicznymi iluminacjami, płaskorzeźbami czy elementami rzemiosła artystycznego, elity zachodniosłowiańskie nie miały styczności z ikonograficznym programem symboliki broni. Nie jest przypadkiem, że motywy ukazywania władzy monarszej, widoczne w omawianych dziełach jak i w innych księgach liturgicznych, obecne też były na wizerunkach władców na monetach i pierwszych pieczęciach. Tzw. zespół Kodeksu wyszehradzkiego traktowany może być jako źródło do poznania aspiracji w zakresie manifestowania majestatu przez zachodniosłowiańskich władców i raczej tylko w takim kontekście należy interpretować zawarte w nim przedstawienia uzbrojenia. Nowe wzorce kulturowe płynące z Zachodu także za sprawą iluminowanych kodeksów wzmacniały nacisk, jaki zaczęto w końcu XI w. przykładać do obyczaju rycerskiego i ceremoniału dworskiego. I właśnie z tego czasu pochodzą najwcześniejsze wzmianki o aktach pasowania na rycerza stanowiącego centralny punkt nowego, rycerskiego pojmowania symboliki broni.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2013, 29
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The weapon and the artist in the virtual reality of medieval paintings
Broń o artyście, artysta o broni w wirtualnej rzeczywistości malowideł średniowiecznych
Autorzy:
Wasiak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941997.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
iconography
iconology
methodology
medieval weapons
vicious circle
Hussite warfare
modern weapons
ikonografia
ikonologia
metodologia
broń średniowieczna
błędne koło
wojskowość husycka
współczesna broń
Opis:
Artykuł podejmuje kwestię równie cenionej, co rzadko stosowanej naukowej współpracy interdyscyplinarnej. Jej brak jest szczególnie dotkliwy w badaniach bronioznawczych korzystających w dużym stopniu ze źródeł ikonograficznych i czerpiących informacje z opracowań z zakresu historii sztuki. Jeden z ważniejszych problemów wynikających z braku kontaktu między specjalistami można określić jako koło hermeneutyczne, kiedy historyk sztuki datuje malowidło na podstawie występowania jakiegoś elementu uzbrojenia, zaś bronioznawca opiera swoje datowanie użytkowania broni na podstawie podanej przez historyka sztuki daty powstania dzieła. Problem pogłębiany jest jednak zazwyczaj dodatkowo przez brak aktualnych publikacji czytelnych dla specjalistów obu dziedzin. Datowanie dzieł sztuki na podstawie obecności pewnego typu uzbrojenia i odwrotne wymagają bowiem dobrej orientacji w obu dziedzinach lub gruntownej współpracy interdyscyplinarnej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2013, 29
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies