- Tytuł:
-
Body-surface protease inhibitors in cage and hive Apis mellifera L.
Inhibitory proteaz na powierzchni ciała pszczół (Apis mellifera L.) w klatce i w ulu - Autorzy:
-
Strachecka, A.
Paleolog, J.
Borsuk, G.
Olszewski, K.
Grzywnowicz, K.
Gryzinska, M. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/45012.pdf
- Data publikacji:
- 2011
- Wydawca:
- Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
- Opis:
-
The aim of the work was to determine the activity of protease inhibitors sampled from
the body surface of bee workers kept in a natural hive environment and in a cage. The samples
were collected for five weeks. 40 cage samples and 50 hive samples were gathered, each containing
10 bees. Hydrophilic (water-treated) and hydrophobic (Triton-rinsed) proteins were isolated
from the insects. The samples containing washed-out proteins were tested as follows: the
activity of aspartic and serine protease inhibitors by the Lee and Lin method; electrophoretic
analysis of proteins in a polyacrylamide gel for protease inhibitor detection by means of the modified
Felicioli method; and in vivo tests of antifungal and antibacterial activity using the double
application method. The cage environment had a destabilizing effect on the natural protease inhibitor
system causing radical variation in its activity, which was not the case with the hive environment.
The samples were not found to be active in relation to M. luteus and E. coli. The cage
bees were less resistant to microorganisms. The results of the in vivo microorganismal test confirmed
the fact of weaker protease inhibitor activity in the washed-out body-surface samples of
the cage bees that was also observed in in vitro biochemical analyses. The results of cage-based
analyses of non-specific apian resistance should be treated with caution when used in reference
to hive bees.
Określono aktywność inhibitorów proteaz wyizolowanych z powierzchni ciała robotnic utrzymywanych w naturalnym środowisku ula oraz w klatce. Próby pobierano przez pięć tygodni, pozyskując 40 prób z klatek i 50 prób z ula, w każdej po 10 pszczół. Z owadów wyizolowano białka hydrofilne (przy użyciu wody) oraz hydrofobowe (przy użyciu tritonu). Próbki z wypłukanymi białkami poddano następujący moznaczeniom: aktywność inhibitorów proteaz asparaginowych i serynowych wg metody Lee i Lina; analiza elektroforetyczna białek w żelu poliakrylamidowym do wykrywania inhibitorów proteaz wg zmodyfikowanej metody Felicioliego; aktywność przeciwgrzybowa i antybakteryjna w testach in vivo metodą płytek dwuwarstwowych. Środowisko klatki działało destabilizująco na system naturalnych inhibitorów proteaz wywołując duże wahania ich aktywności, co nie zdarzyło się w ulu. W próbkach nie zaobserwowano aktywności wobec M. luteus i E. coli. Pszczoły w klatce miały słabszą oporność przeciwko mikroorganizmom. Wyniki testu z mikroorganizmami in vivo potwierdziły słabszą aktywność inhibitorów proteaz w próbkach wypłukanych z powierzchni ciał pszczół w klatkach, wykazaną również w analizach biochemicznych in vitro. Uzyskane w klatkach wyniki badań oporności nieswoistej pszczół należy ostrożnie odnosić do pszczół w ulu. - Źródło:
-
Acta Scientiarum Polonorum. Zootechnica; 2011, 10, 4
1644-0714 - Pojawia się w:
- Acta Scientiarum Polonorum. Zootechnica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł