Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "application method" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Dynamika wzrostu i kwitnienia aksamitki rozpierzchłej (Tagetes patula L.) uprawianej z rozsady poddanej działaniu retardantów stosowanych dolistnie i doglebowo
    The dynamics of growth and flowering of marigold cultivated from trans-plants treated with different retardants used to leaves and directly to peat-substrate
    Autorzy:
    Jerzy, M.
    Schroeter, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11364478.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    Tagetes patula
    uprawa z rozsady
    kwitnienie
    wzrost roslin
    uprawa roslin
    retardanty
    metody stosowania
    dynamika wzrostu
    aksamitka rozpierzchla
    application method
    flowering
    growth dynamics
    plant cultivation
    plant growth
    retardant
    seedling
    spreading marigold
    Opis:
    Doświadczenie przeprowadzono w latach 2001–2002. Rozsadę aksamitki rozpierzchłej ‘Jumbo Golden Yellow’ uprawiano w szklarni w doniczkach, w substracie torfowym z dodatkiem piasku. Zastosowano B-Nine, Cycocel i Topflor 1–3 razy w odstępach 14-dniowych: dolistnie i doglebowo. W maju rośliny posadzono do gruntu. Prześledzono dynamikę wzrostu i kwitnienia roślin uprawianych w gruncie. Najsilniej i najdłużej hamowały wzrost roślin B-Nine i Cycocel zastosowane dolistnie. Cycocel i Topflor zastosowane doglebowo miały silniejsze właściwości skarlające niż B-Nine. Cycocel oraz B-Nine zastosowany doglebowo dwukrotnie w stężeniu 0,2% wywierał pozytywny nasępczy wpływ na kwitnienie roślin.
    The experiments were carried out in 2001–2002. Young plants of Tagetes patula were growed in pots in peat substrate. Plants were sprayed or soil drenched with B-Nine, Cycocel and Topflor. All the retardants were applied 1-3 times with a 2 weeks interval. The plants were planted in the field in May. After-effect of B-Nine and Cycocel applied to leaves was observed to the end of experiment. Cycocel and Topflor used directly to peat-substrate retarded growth of plants the strongest. Cycocel and B-Nine applied twice in 0.2% concentration directly to peat-substrate stimulated flowering of plants.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2004, 03, 1; 11-23
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effects of the application of various substances and grafting methods on the grafting success and growth of black mulberry (Morus nigra L.).
    Wpływ aplikacji różnych substancji i metod szczepienia na powodzenie szczepienia i wzrost morwy czarnej (Morus nigra L.)
    Autorzy:
    Zenginbal, H.
    Esitken, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11543332.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    application effect
    substance
    grafting method
    grafting success
    plant growth
    black mulberry
    Morus nigra
    propagation
    Opis:
    This research was conducted to determine the effects of three grafting methods (chip budding, side and splice grafting) and topical applications on graft scion of IBA (0 and 4000 ppm) and three plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) strains (Bacillus subtilus-OSU142, Bacillus megatorium-M3 and Burkholderia gladia-BA7) on graft success and plant growth in black mulberry sapling production. The experiment was carried out in a randomized complete block design with three replications in Bolu, Turkey in 2014 and 2015. The black mulberry (Morus nigra L.) were used for grafting scions. Twoyear old white mulberry (Morus alba L.) seedling were used for rootstocks. The results showed that in general all of the bacterial strains and IBA had significant effects on all parameters tested in graft scion compared with the control. Application of 4000 ppm IBA and Bacillus megatorium-M3 increased the success graft take rate (74.44 and 72.22%, respectively), graft sprouting rate (61.11 and 60.00%, respectively), graft shoot diameter (6.21 and 5.70 mm, respectively) and graft shoot length (35.50 and 35.31 cm, respectively). Grafting methods had significant effect for all parameters and grafting methods increased the graft success. The best graft take rates (75.33 and 70.67%, respectively), graft sprouting rates (62.67 and 57.33% respectively), graft shoot diameter (5.56 and 5.88 mm, respectively) and graft shoot length (34.14 and 37.86 cm, respectively) were obtained from splice grafting and chip budding methods. In conclusion, the present study showed that 4000 ppm IBA and PGPR strains (especially M3 and OSU142) increased the graft success of black mulberry graft. The PGPR application may be of benefit for grafting in mulberry cultivars, particularly for organic farming. Besides, splice grafting and chip budding were found to be successful to black mulberry plant production.
    Badanie przeprowadzono w celu ustalenia wpływu trzech metod szczepienia (okulizacja na przystawkę, szczepienie boczne i w klin) szczytowej aplikacji IBA (0 i 4000 ppm) i trzech szczepów ryzobakterii (PGPR) wspierających wzrost roślin (Bacillus subtilus-OSU142, Bacillus megatorium-M3 i Burkholderia gladia-BA7) na powodzenie szczepienia i wzrost roślin w produkcji sadzonek morwy czarnej. Doświadczenie przeprowadzono w miejscowości Bolu w Turcji w latach 2014 i 2015 w układzie bloków losowych w trzech powtórzeniach. Czarna morwa (Morus nigra L.) była użyta do cięcia. Dwuletnie sadzonki białej morwy (Morus alba L.) użyto jako podkładki. Wyniki wykazały, że ogólnie wszystkie szczepy bakterii oraz IBA miały istotny wpływ na wszystkie badane parametry cięcia w porównaniu z kontrolą. Użycie 4000 ppm IBA oraz Bacillus megatorium-M3 zwiększało wskaźnik powodzenia szczepień (odpowiednio 74,44 i 72,22%), wskaźnik kiełkowania szczepów (odpowiednio 61,11 i 60,00%), średnicę pędów szczepów (odpowiednio 6,21 i 5,70 mm) oraz długość pędów szczepów (odpowiednio 35.50 i 35.31 cm). Metody szczepień miały istotny wpływ na wszystkie parametry i zwiększały powodzenie szczepienia. Najlepsze wskaźniki powodzenia szczepień osiągnięto w przypadku metod w klin i okulizacji. Podsumowując, badanie wykazało, że 4000 ppm IBA i szczepy PGPR (zwłaszcza M3 i OSU142) zwiększały powodzenie szczepienia czarnej morwy. Zastosowanie PGPR może być korzystne w szczepieniu odmian morwy, zwłaszcza w uprawach organicznych. Poza tym stwierdzono, że szczepienie w klin i okulizacja mogą być z powodzeniem stosowane w szczepieniu morwy czarnej.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 4; 99-109
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of plantation establishment method and Atonik application in goldenrod [Solidago virgaurea L. ssp. virgaurea] cultivation
    Efekty metody zakładania plantacji i stosowania Atoniku w uprawie na włoci pospolitej [Solidago virgaurea L. ssp. virgaurea]
    Autorzy:
    Kołodziej, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11541719.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    plantation
    establishment method
    Atonik fertilizer
    application
    goldenrod
    Solidago virgaurea ssp.virgaurea
    plant cultivation
    herb
    Compositae
    chemical composition
    yielding
    growth regulator
    Opis:
    In four-year-lasting field experiment yielding and chemical composition of goldenrod (Solidago virgaurea L. ssp. virgaurea) herb depending on different methods of plantation establishment and natural growth regulator Atonik application were analysed. In the experiment different methods of goldenrod plantation establishment were compared: A. direct spring diaspores sowing, B. spring planting of seedlings, C. direct autumn diaspores sowing, D. autumn planting of seedlings as well as spraying with 0.1% solution of Atonik twice a year. Diaspores were sown directly onto the field in rows 40 cm apart, whereas seedlings were produced in multicell trays in plastic tunnel throughout 5 weeks and then transplanted onto the field in 40 cm × 15 cm raw spacing. Raw material was harvested every year at the beginning of blooming stage and after that chemical analyses comprised leiocarposide content (by HPLC method) were done. The highest yields of raw material were obtained in the second and third years of cultivation, while in the fourth year a considerable yields decrease was observed, indicating that goldenrod plantation should last two or three years. Higher raw material yields characterized by higher leiocarposide content were collected from the plots with spring seedlings transplanting or autumn diasporas sowing, thus these methods of plantation establishment should be recommended on commercial plantations of goldenrod. Additionally, plants should be sprayed with 0.1% Atonik in order to increase raw material yields.
    W czteroletnim doświadczeniu polowym badano wpływ różnych metod zakładania plantacji oraz stosowania naturalnego regulatora wzrostu Atoniku na plonowanie i skład chemiczny ziela nawłoci pospolitej (Solidago virgaurea L. ssp. virgaurea). W eksperymencie porównywano następujące metody zakładania plantacji nawłoci: A.  wiosenny siew bezpośredni nasion, B. wiosenne sadzenie rozsady, C. jesienny siew bezpośredni nasion, D. jesienne sadzenie rozsady oraz efekty wykonywanego dwukrotnie w okresie wegetacji oprysku 0,1% roztworem Atoniku. Nasiona wysiewano wprost go gruntu w rzędy co 40 cm, natomiast rozsadę produkowano w tunelu w paletach wielokomórkowych przez okres 5 tygodni, a potem wysadzano na pole w rozstawie 40×15 cm. Surowiec nawłoci zbierano każdego roku na początku kwitnienia roślin, następnie oznaczono w nim zawartość lejokarpozydu (metodą HPLC). Najwyższe plony surowca otrzymywano w drugim i trzecim roku uprawy, podczas gdy w czwartym roku obserwowano znaczną obniżkę plonowania roślin, wskazującą, że plantacja produkcyjna tej rośliny winna trwać przez dwa lub trzy lata. Wyższe plony ziela charakteryzujące się większą zawartością lejokarpozydu zebrano z poletek z wiosennym wysadzaniem uprzednio wyprodukowanej rozsady lub jesiennym wysiewem nasion wprost do gruntu, zatem te dwie metody zakładania plantacji mogą być polecane w polowej uprawie nawłoci. Dodatkowo, w celu zwiększenia plonów surowca rośliny powinny być opryskiwane 0,1% Atonikiem.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2008, 07, 3; 33-39
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies