Temat: In vitro - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: The effect of growth retardants applied in vitro on the acclimatization and growth of Tibouchina urvilleana Cogn. in vivo
Wpływ retardantów wzrostu zastosowanych in vitro na aklimatyzację i wzrost Tibouchina urvilleana Cogn. w warunkach in vivo
Autorzy:: Kozak, D
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11364548.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: in vitro
acclimatization
growth retardant
plant cultivation
growth
in vivo
Tibouchina urvilleana
Opis:: Shoot tips of Tibouchina urvilleana Cogn. were cultured 4 weeks in vitro in modified Murashige and Skoog (MS) [1962] medium supplemented with growth retardants: paclobutrazol – 0.1, 0.5, 1.0, 5.0 mg·dm⁻³, flurprimidol – 0.1, 1.0, 5.0 mg·dm⁻³, chlorocholine chloride (CCC) – 5.0, 50.0, 250.0 mg·dm⁻³. Explants cultured on the medium without growth substances were used as a control. Rooted microcuttings were transferred to the greenhouse and transplanted into a mixture of 1 peat : 1 perlite, where they were grown for 5 weeks. Plants were then cultivated in a peat substrate during another 5 weeks. Acclimatization of rooted shoots in the greenhouse was affective in 92.5–100%. The survival of plants was lowest when microcuttings were previously cultured on medium with flurprimidol at 5.0 mg·dm⁻³. Cultivation of Tibouchina urvilleana shoots in vitro on media with various growth retardants had a significant effect on the further growth of plants ex vitro. Paclobutrazol and flurprimidol at 5.0 mg·dm⁻³ inhibited very strong growth of plants after 10 weeks of growth ex vitro.
Wierzchołki pędów Tibouchina urvilleana Cogn. prowadzono 4 tygodnie in vitro na zmodyfikowanej pożywce Murashige i Skooga (MS) [1962] z dodatkiem retardantów wzrostu: paklobutrazol – 0,1; 0,5; 1,0; 5,0 mg·dm⁻³, fluropirimidol – 0,1; 1,0; 5,0 mg·dm⁻³, chlorek chlorocholiny (CCC) – 5,0; 50,0; 250,0 mg·dm⁻³. Kontrolę stanowiła pożywka nie zawierająca retardantów wzrostu. Ukorzenione pędy przenoszono do szklarni i sadzono do mieszaniny torfu i perlitu (1:1), gdzie rosły przez 5 tygodni. Następnie rośliny przesadzono do substratu torfowego i uprawiano przez kolejne 5 tygodni. Rośliny przyjęły się w 92,5–100,0%. Najniższy procent przyjęć wykazywały rośliny pochodzące z pożywki zawierającej 5,0 mg·dm⁻³ fluropirimidolu. Wzrost in vitro pędów Tibouchina urvilleana na pożywce zawierającej retardanty wzrostu miał istotny wpływ na dalszy wzrost roślin w podłożu. Paklobutrazol i fluropirimidol w stężeniu 5,0 mg·dm⁻³ bardzo silnie hamowały wzrost roślin ex vitro po 10 tygodniach.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2006, 05, 1; 65-70
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wpływ auksyn na ukorzenianie mikrosadzonek i adaptacje roślin Columnea hirta Klotzsch et Hanst. Cz.I. W kulturze in vitro
The influence of auxins on the rooting of microcuttings and acclimatization of plants of Columnea hirta Klotzsch et Hanst. Part I. In in vitro culture
Autorzy:: Świstowska, A.
Kozak, D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11364438.pdf
Data publikacji:: 2004
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: adaptacja roslin
kolumnea szorstka
mikrosadzonki
auksyny
ukorzenianie pedow
kultury in vitro
Columnea hirta
pedy
auxin
in vitro culture
microcutting
plant adaptation
shoot
shoot rooting
Opis:: W doświadczeniu oceniono wpływ auksyn i ich stężenia na ukorzenianie pędów Columnea hirta in vitro. Pędy pochodzące z ustabilizowanej kultury in vitro wykładano na pożywką Murashige i Skooga [1962]. Do pożywki dodano: IAA, IBA lub NAA w stężeniach: 5, 10, 20, 40 µM. Kombinację kontrolną stanowiła pożywka podstawowa bez auksyn. Po 21 dniach ukorzeniania doświadczenie zakończono. Stwierdzono, że auksyny stymulowały wzrost pędów i powstawanie merystemów korzeni przybyszowych, wpływały na wzrost wydłużeniowy oraz świeżą masę korzeni. Na pożywce uzupełnionej 10 μM IBA uzyskano mikrosadzonki o największej liczbie korzeni (11,24 szt.) i średniej ich długości 5,93 mm. Największą długością charakteryzowały się korzenie uzyskane w obecności 5 μM NAA (11,32 mm), jednak NAA stymulował powstawanie tkanki kalusowej u podstawy pędów. Pędy wykazywały najlepszy wzrost i krzewienie na pożywce uzupełnionej 10 μM IAA.
The aim of this study was to investigate the influence of auxins and different their concentrations on rooting of Columnea hirta Klotzsch et Hanst. shoots in vitro. Shoots obtained from aseptically grown shoot clusters were cultured 3 weeks on Murashige and Skoog agar medium (MS) supplemented with: IAA, IBA or NAA in various concentrations: 5, 10, 20, 40 μM. Control cultures were incubated on MS medium devoid of any plant growth regulators. It was observed the significant influence of auxins on the growth of shoots, and the induction of roots. Microcuttings with the highest number of roots (11.24) were obtained on the media with 10 μM IBA, where mean length of root was 5.93 mm. The best elongation of roots was observed on the medium with 5 μM NAA (11.32 mm), but NAA caused regeneration of callus tissue at the base of shoots. Shoots presented the best growth and multiplication potential on the medium containing 10 μM IAA.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2004, 03, 2; 229-238
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Breaking of seed dormancy in Iris suaveolens Boiss. et Reuter under in vitro conditions
Autorzy:: Hajyzadeh, M.
Yildirim, M.U.
Mokhtarzadeh, S.
Sarihan, E.O.
Khawar, K.M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/12680343.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: Iris suaveolens
ornamental plant
seed dormancy
dormancy breaking
in vitro condition
Opis:: Iris species have great economic importance for their use in ornamental and pharmaceutical industry. Flora of Turkey reports about 43 local taxons of which 16 are endemic. Iris suaveolens Boiss. et Reuter is an endemic species with high seed dormancy and has high tolerance to cold and drought. This study focused on seed dormancy break of I. suaveolens under in vitro conditions. In the first experiment, the seeds were given stratification treatment on MS medium containing different concentrations of BAP with or without NAA. The 2nd experiment reports effects of alternative combinations of cold (at 4°C, 24 h dark) – warm (16 h light photoperiod) conditions on medium containing different concentrations of plant growth regulators on agar solidified MS medium. Both experiments showed about 8.33% seed germination against 64.5% seed viability as confirmed by tetrazolium test. All germinating seeds were abnormal and very weak. In the third experiment, 10 minutes acid scarified seeds cultured at 24°C in 16 h light photo period on MS medium achieved 60.0% germination. Similar treatment under cold + dark condition was inhibitory and failed to show identical results. This underlines the importance of acid scarification, photoperiod and warm treatments of I. suaveolens seeds to break seed dormancy. All germinated seeds showed normal growth and development under field conditions.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2019, 18, 4; 15-24
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Ocena ploidalnosci mutantów chryzantemy wielkokwiatowej (Dendranthema grandiflora Tzvelev) uzyskanych w wyniku mutagenezy indukowanej in vitro i in vivo promieniowaniem jonizującym
Evaluation of ploidy in chrysanthemum mutants [Dendranthema grandiflora Tzvelev] obtained in mutagenesis induced in vitro and in vivo by ionizing radiation
Autorzy:: Lema-Rumińska, J.
Zalewska, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11347078.pdf
Data publikacji:: 2002
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: mutageneza indukowana in vivo
mutanty
Dendranthema grandiflora
mutageneza indukowana in vitro
chryzantema wielkokwiatowa
chromosomy
promieniowanie jonizujace
ploidalnosc
chromosome
in vitro mutagenesis
in vivo mutagenesis
ionizing radiation
mother chrysanthemum
mutant
ploidy
Opis:: Badano liczbę chromosomów w komórkach merystemów wierzchołkowych korzeni trzech odmian wyjściowych chryzantemy wielkokwiatowej (Dendranthema grandiflora Tzvelev) i odmian pochodnych, otrzymanych w wyniku radiomutacji. Wykazano, że tylko jedna odmiana mutacyjna – ‘Bronze Wonder’ miała inną liczb chromosomów niż odmiana wyjściowa ‘Lilac Wonder’.
The present research investigated the number of chromosomes in the cells of apical meristems of roots for three original Dendranthema grandiflora Tzvelev cultivars and the derivative cultivars obtained due to radiomutation. It was shown that only in one mutation cultivar, ‘Bronze Wonder’, the number of chromosomes differed from that of the original cultivar, ‘Lilac Wonder’.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2002, 01, 2; 43-48
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Improvement of in vitro propagation and acclimation of Helichrysum arenarium L. Moench
Optymalizacja procedury mikrorozmnażania in vitro i aklimatyzacja Helichrysum arenarium (L.) Moench
Autorzy:: Figas, A.
Tomaszewska-Sowa, M.
Sawilska, A.
Keutgen, A.J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11543284.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: in vitro propagation
acclimation
medicinal plant
Compositae
Helichrysum arenarium
yellow everlasting
phytohormone
rooting
in vivo condition
Opis:: Explants of apical buds of sandy everlasting Helichrysum arenarium L. Moench sterilized with calcium hypochlorite – Ca(OCl₂) were placed onto Murashige- -Skoog (MS) growth medium enriched with 1 mg∙dm⁻³ KIN (kinetin) in two consecutive passages. To optimize the procedure of in vitro micropropagation, the axillary shoots of Helichrysum arenarium L. Moench were transferred during the third passage onto 9 different combinations of MS medium without plant growth regulators (PGRs-free medium), with different concentrations of KIN (1.0, 3.0, 4.0, 5.0 mg∙dm⁻³) and KIN (1.0, 3.0, 4.0, 5.0 mg∙dm⁻³) with IAA (indole-3-acetic acid) (0.5 mg dm⁻³). The highest mean number of shoots (24.7) was observed on MS medium with 5 mg∙dm⁻³ KIN and 0.5 mg∙dm⁻³ IAA. The achieved branched shoots were rooted and acclimatized. Rhizogenesis was intensified by the presence of growth hormones: 0.5 mg∙dm⁻³ IAA or 0.5 mg∙dm⁻³ IBA (indole-3-butyric acid). At the stage of acclimation of plantlets the application of a water solution of MS salts (25%) for watering the plants increased the efficacy of plant acclimation from 56 to 75%.
Wysterylizowane za pomocą podchlorynu wapnia – Ca(OCl₂) pąki szczytowe kocanek piaskowych Helichrysum arenarium (L.) Moench wykładano w dwóch kolejnych pasażach na pożywkę MS [Murashige i Skoog 1962] wzbogaconą w 1 mg∙dm⁻³ KIN (kinetyna). W celu optymalizacji procedury mikrorozmnażania w kulturach in vitro w trzecim pasażu pędy boczne inokulowano na 9 wariantów pożywek MS bez regulatorów wzrostu, z dodatkiem KIN (1,0; 3,0; 4,0; 5,0 mg∙dm⁻³) oraz KIN (1,0; 3,0; 4,0; 5,0 mg∙dm⁻³) i kwasu indolilo-3-octowego – IAA (0,5 mg∙dm⁻³). Największą średnią liczbę pędów (24,7) odnotowano na pożywce z dodatkiem 5 mg∙dm⁻³ KIN (kinetyna) i 0,5 mg∙dm⁻³ IAA (kwas indolilo-3 octowy). Uzyskane pędy boczne poddano ukorzenianiu i aklimatyzacji. Proces ryzogenezy intensyfikowała zawartość regulatorów wzrostu 0,5 mg∙dm⁻³ IAA i 0,5 mg∙dm⁻³ IBA (kwas indolilo 3-masłowy). Na etapie aklimatyzacji mikrosadzonek zastosowanie do nawadniania 25% roztworu soli MS spowodowało poprawę efektywności aklimatyzacji roślin z 56 do 75%.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 4; 17-26
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: The effect of auxins: IAA, IBA and NAA on rooting of Hebe buchananii (Hook) and Hebe canterburiensis (J.B.Armstr.) 'Prostrata' in vitro
Wpływ auksyn: IAA, IBA i NAA na ukorzenianie Hebe buchananii (Hook) i Hebe canterburiensis (J.B.Armstr.) 'Prostrata' in vitro
Autorzy:: Dąbski, M.
Parzymies, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11541654.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: rhizogenesis
rooting
shrub
auxin
root
in vitro
Plantaginaceae
Hebe canterburiensis
auxin concentration
Hebe buchananii
Opis:: The effect of auxins: IAA, IBA and NAA in concentrations of 1.0, 2.5 and 5.0 mg·dm⁻³ on rooting of Hebe buchananii and Hebe canterburiensis ‘Prostrata’ in vitro was examined. Shoots used in the experiment were excised from aseptically grown shoots on 1/2 MS media. Auxins used in the experiment were showed to have a positive effect on rooting of shoots of Hebe buchananii and Hebe canterburiensis ‘Prostrata’ in vitro. The biggest number of rooted microshoots and the longest roots of Hebe buchananii formed in presence of IBA. On the media supplemented with IAA in concentrations of 2.5 and 5.0 mg·dm⁻³, IBA in concentration of 5 mg·dm⁻³ and NAA in concentration of 1 mg·dm⁻³ 100% of rooted shoots of Hebe canterburiensis ‘Prostrata’ were obtained. The biggest number of roots occurred on media with 2.5 and 5.0 mg IAA·dm⁻³. NAA added to the media caused callusing of the shoots base.
Badano wpływ auksyn: IAA, IBA i NAA w stężeniach 1; 2,5 i 5 mg⋅dm⁻³ na ukorzenianie Hebe buchananii i Hebe canterburiensis ‘Prostrata’ in vitro. Pędy wykorzystane do doświadczenia uzyskano z ustabilizowanych kultur prowadzonych na zestalonej pożywce ½ MS. Stwierdzono, że zastosowane auksyny mają korzystny wpływ na ukorzenianie pędów Hebe buchananii i Hebe canterburiensis ‘Prostrata’ in vitro. Najwięcej ukorzenionych mirkosadzonek i najwięcej długich korzeni Hebe buchananii uzyskano w obecności IBA. Na pożywce zawierające IAA w stężeniu 2,5 i 5 mg·dm⁻³, IBA w stężeniu 5 mg·dm⁻³ oraz NAA w stężeniu 1 mg·dm⁻³ stwierdzono 100% ukorzenionych sadzonek Hebe canterburiensis ‘Prostrata’. Największą liczbę korzeni uzyskano na pożywkach uzupełnionych 2,5 i 5 mg IAA·dm⁻³ . Dodanie do pożywki NAA powodowało kalusowanie podstawy pędu.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2007, 06, 1; 9-14
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: The effect of 6-benzylaminopurine, thidiazuron and the type of explants on in vitro propagation of Yucca elephantipes Regel
Wpływ 6-benzyloaminopuryny, tidiazuronu i rodzaju eksplantatu na rozmnażanie Yucca elephantipes Regel in vitro
Autorzy:: Kozak, D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11541939.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: 6-benzylaminopurine
thidiazuron
explant type
in vitro propagation
Yucca elephantipes
propagation
ornamental plant
Agavaceae
Opis:: Yucca elephantipes is an important commercial ornamental pot plant, excellent for growing in flats, patios or winter gardens. Traditional vegetative propagation of the most decorative yuccas is complicated due to a very low rate of propagation, so in vitro culture is an alternative method for commercial propagation of these plants. The influence of BA (0.4, 2.2, 4.4, 11.1, 22.2 µM) and TDZ (0.5, 2.3, 4.5, 11.4, 22.7 µM) on shoot multiplication of Yucca elephantipes Regel on Murashige and Skoog (MS) medium was studied. Explants cultured on medium without growth substances were used as a control. The two types of explants used in the experiment: shoot tips and nodal segments of shoots, were obtained from aseptically grown shoot clusters. When comparing regeneration capability of 2 types of Yucca elephantipes explants, it was found that more newly formed shoots and roots were obtained from nodes. The highest formation of shoots was obtained from nodes on MS medium supplemented with 4.5 µM TDZ or 11.1 and 22.2 µM BA (6.5, 6.0, 5.8, respectively). The shoots regenerated from nodes showed best elongation. On the control medium and on the media with the lowest level of BA or TDZ, their average length was 31.0–37.8 mm. The growth regulator-free medium and the media with a low level of BA were the most effective in inducing roots.
Juka słoniostopa (Yucca elephantipes) jest cenną rośliną pojemnikową do mieszkań, patio, a także do ogrodów zimowych. Tradycyjna metoda rozmnażania wegetatywnego większości gatunków ozdobnych juki jest mało wydajna, stąd zastosowanie metody kultur in vitro stwarza duże możliwości zwiększenia współczynnika mnożenia przy produkcji tych roślin na skalę masową. Badano wpływ BA (0,4; 2,2; 4,4; 11,1; 22,2 µM) i TDZ (0,5; 2,3; 4,5; 11,4; 22,7 µM) na namnażanie pędów Yucca elephantipes Regel na pożywce Murashige’a i Skooga (MS). Eksplantaty rosnące na pożywce bez regulatorów wzrostu stanowiły kontrolę. Pobrano dwa rodzaje eksplantatów: wierzchołki pędów i odcinki węzłowe, które pochodziły z kultur sterylnych. Porównując zdolności regeneracyjne eksplantatów Yucca elephantipes, stwierdzono, że więcej nowych pędów i korzeni regenerowało z odcinków węzłowych. Najlepszą regenerację pędów uzyskano z odcinków węzłowych na pożywkach z dodatkiem 4,5 µM TDZ lub 11,1 i 22,2 µM BA (6,5; 6,0; 5,8, odpowiednio). Pędy uzyskane z węzłów wykazywały lepszy wzrost elongacyjny. Na pożywce kontrolnej oraz w obecności niższych stężeń BA lub TDZ ich średnia długość wynosiła 31,0-37,8 mm. Najsilniejszą indukcję korzeni obserwowano na pożywce kontrolnej oraz przy dodatku BA w niskim stężeniu.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 3; 211-219
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: In vitro regeneration induced in leaf explants of Citrus limon L. Burm cv. ‘Primofiore’
Regeneracja in vitro Citrus limon L. Burm cv. ‘Primofiore’ z eksplantatów liściowych
Autorzy:: Kasprzyk-Pawelec, A.
Pietrusiewicz, J.
Szczuka, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11543009.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: in vitro
plant regeneration
leaf explant
explant
callus induction
auxin
cytokinin
Citrus limon
Primofiore cultivar
Opis:: In vitro organogenesis was studied using Citrus limon L. Burm cv. ‘Primofiore’ leaf explants. The purpose of the present study was to optimize conditions for callogenesis and organogenesis of C. limon. Explants of C. limon were cultured on 16 different media supplemented with various combinations of plant growth regulators, both auxins and cytokinins, such as 6-benzylaminopurine (BAP), naphthalene acetic acid (NAA), 2,4-dichlorophenoxyacetic acid (2,4-D), and kinetin. The best shoot induction was obtained when the leaf explants were cultured on Murashige & Tucker media supplemented with 3.5 mg·L-1 BAP. Histological investigation revealed most likely the initial phase of development of leaf explants during in vitro regeneration of C. limon. t
Organogenezę in vitro badano u Citrus limon L. Burm cv. ‘Primofiore’, wykorzystując eksplantaty z liści. Celem badań była optymalizacja warunków do indukcji tkanki kalusowej oraz regeneracji roślin C. limon. Eksplantaty C. limon wykładano na 16 pożywek różnego rodzaju, które dodatkowo uzupełniano kombinacjami roślinnych regulatorów wzrostu, zarówno auksyn, jak i cytokinin, takimi jak 6-benzylaminopuryna (BAP), kwas naftalenooctowy (NAA), kwas 2,4-dichlorofenoksyoctowy (2,4-D) i kinetyna. Regenerację pędową uzyskano, gdy eksplantaty liściowe wykładano na pożywkę Murashige and Tuckera uzupełnioną 3,5 mg·L-1 BAP. Badania histologiczne pozwoliły na przedstawienie początkowej fazy rozwoju eksplantatów z liści w trakcie regeneracji in vitro C. limon.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 4; 143-153
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Biological factors affecting regeneration of adventitious shoots from in vitro isolated ligulate florets of chrysanthemum
Biologiczne czynniki wpływające na regenerację pędów przybyszowych z izolowanych in vitro kwiatów języczkowatych chryzantemy
Autorzy:: Tymoszuk, A.
Zalewska, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11542912.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: Dendranthema grandiflora
biological factor
plant regeneration
shoot
in vitro
ligulate floret
chrysanthemum
organogenesis
inflorescence
explant
inoculation
Opis:: In mutation breeding of chrysanthemum the regeneration in vitro of adventitious shoots from ligulate florets can lead to the separation of chimera components and, as a result, to producing a new original cultivar. The success of that method considerably depends on the result being the number of the shoots formed. The more is produced, the greater the chances for an effective separation of chimera components and creating a new stable cultivar. The present research defines the effect of such factors as the inflorescence development stage, the type of the explant as well as the position of its inoculation on the increase in the efficiency of adventitious shoots regeneration. The ligulate florets of Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. ‘Cool Time’ were inoculated on the Murashige and Skoog [1962] medium supplemented with 2 mg·dm-3 BAP and 0.5 mg·dm-3 NAA. There was shown no significant effect of the inflorescence development stage (incompletely open with a partially visible disk or with the entire visible disk in which tubular florets do not produce pollen or completely open in which two or half of the whorls of tubular florets produce pollen) on the shoot regeneration efficiency. Most shoots regenerate on transversely- or lengthwise-cut into half or on the entire pierced ligulate florets – horizontally inoculated, with the abaxial side on the medium.
W hodowli mutacyjnej chryzantem regeneracja in vitro pędów przybyszowych z kwiatów języczkowatych doprowadzić może do rozdzielenia komponentów chimer i w rezultacie do uzyskania nowych, oryginalnych odmian. W tej metodzie o sukcesie w dużej mierze decyduje wynik w postaci liczby uzyskanych pędów. Im większa jest ich liczba, tym większe są szanse na skuteczną separację komponentów chimer i uzyskanie nowej stabilnej odmiany. W badaniach określono wpływ takich czynników jak stadium rozwoju kwiatostanu, rodzaj eksplantatu oraz pozycja jego inokulacji na zwiększenie wydajności kaulogenezy przybyszowej. Kwiaty języczkowate Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. ‘Cool Time’ wykładano na pożywka Murashige i Skooga [1962] uzupełnioną 2 mg·dm-3 BAP i 0.5 mg·dm-3 NAA. Nie udowodniono wpływu stadium rozwoju kwiatostanu (niecałkowicie otwarty z widocznym częściowo oczkiem lub z widocznym całym oczkiem, w którym nie pylą kwiaty rurkowate albo całkowicie otwarty, w którym dwa lub połowa okółków kwiatów rurkowatych pyli) na wydajność regeneracji pędów. Najwięcej pędów powstaje na przeciętych poprzecznie lub podłużnie na pół albo na całych nakłuwanych kwiatach języczkowatych inokulowanych horyzontalnie stroną zewnętrzną.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 3; 155-165
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Efficient in vitro plant regeneration from cultured leaf and petiole explants of Isatis constricta Davis
Autorzy:: Özel, Ç.A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11867960.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: Turkey
Brassicaceae
Isatis constricta
plant regeneration
shoot regeneration
leaf
petiole
in vitro method
plant propagation
micropropagation
Opis:: Isatis concstricta Davis (an endemic plant of Turkey) suffers from low propagation rates under natural conditions and is threatened due to fast unplanned urbanisation. The study compared the effects of variants of BA + NAA on shoot regeneration on leaf and petiole explants excised from one week old in vitro regenerated seedlings. MS medium containing 1 mg L–1 BA + 1 mg L–1 NAA induced maximum proliferation on petiole and leaf explants with 13.33 and 12.75 shoots per explant repectively. However, leaf explant induced shoots were sturdy and healthier compared to petiole explant induced shoots. These shoots were rooted on MS medium containing 0.5 mg L–1 IBA and the plants were acclimatized in peat moss and sand (v/v). They grew to flowering under ex vitro conditions. This system of regeneration is advantageous for conventional propagation and the results will help in establishment of a powerful and meaningful micropropagation system for I. constricta.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2018, 17, 3; 49-55
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Simple verification of in vitro - grown clones of the genus Drosera L. using its molecular markers
Autorzy:: Fratrikova, M.
Bauer, M.
Jopcik, M.
Libantova, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11891526.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: Drosera
Drosera binata
Drosera rotundifolia
Drosera spatulata
molecular marker
in vitro growth
nucleotide sequence
molecular identification
Opis:: Drosera L. is a genus of carnivorous plants that comprises approximately 250 species, although this number is probably not complete. Some of these taxa exhibit only small differences in morphological traits that can be partly influenced if the taxa are propagated in vitro. Here, we focus on the verification of putative clones of Drosera spathulata Labill., Drosera rotundifolia L. and Drosera binata var. Dichotoma species cultivated in vitro using molecular markers covering the internal transcribed spacer (ITS) region of 45S ribosomal DNA (rDNA). Following the polymerase chain reaction (PCR) amplification of ~360-bp DNA fragments and sequencing, the sequences were aligned with corresponding sequences in the National Center for Biotechnology Information (NCBI) database. In addition, each of tested PCR amplicons had a specific restriction profile that predominantly enables the differentiation of D. rotundifolia and D. spathulata; the shape of the leaves does not have to be a clear morphologically distinguishable trait.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2018, 17, 1; 159-164
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Micropropagation of wild chicory (Cichorium intybus L. var. silvestre Bisch.) from leaf explants
Mikrorozmnażanie cykorii podróżnik (Cichorium intybus L. var. silvestre Bisch.) z eksplantatów liściowych
Autorzy:: Doliński, R.
Olek, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11542521.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: micropropagation
wild plant
chicory
Cichorium intybus var.silvestre
leaf explant
in vitro propagation
organogenesis
heritability coefficient
Opis:: Cichorium intybus is edible, medicinal and forage plant. The pharmaceutical raw materials were obtained from wild chicory (var. silvestre). Currently, farmers are increasingly assume plantations of wild chicory, and breeders are attempting to produce cultivars for medicinal purposes. In the modern breeding of chicory important feature is the ability to clonal propagation in vitro culture. The aim of our study was to assess capacity of natural population of wild chicory for plant regeneration from leaf explants. In the first was examined the effect of 16 combinations of various concentrations of IAA and 2iP on the regeneration of shoots from leaf explants (0.5 cm2 ). After that, 25 plants were propagated on the medium which was found as optimal. Then, their callus growth and shoots regeneration capacities were compared. Later on, was examined the effect of various IAA concentrations on the rooting of shoots. The majority of the shoots was regenerated from callus but direct organogenesis was also observed (8%). Shoot regeneration was found to be the most efficient on MS medium containing 0.5 mg dm-3 IAA and 4 mg dm-3 2iP – 97% of the explants produced shoots, while the average number of shoots was 15.5. The amount of callus was found to be a highly heritable trait (h2 = 0.83). Lower the heritability coefficients were obtained for the number of shoots per explant (0.55) and the average shoot weight (0.40). The wild chicory shoots rooted easily. The number and weight of roots increased with the increasing concentration of IAA.
Cichorium intybus jest rośliną jadalną, leczniczą i pastewną. Surowce lecznicze były do niedawna uzyskiwane z roślin cykorii dzikiej (var. silvestre). Obecnie rolnicy coraz częściej zakładają plantacje „dzikiej cykorii”, a hodowcy podejmują próby wytwarzania odmian uprawnych przeznaczonych do celów leczniczych. W nowoczesnej hodowli cykorii ważną cechą jest zdolność do klonalnego rozmnażania w kulturach in vitro. Celem naszych badań była ocena naturalnej populacji dzikiej cykorii pod względem zdolności do regeneracji roślin z eksplantatów liściowych. Oceniono wpływ 16 kombinacji różnych stężeń IAA i 2iP na indukcję kalusa i regenerację pędów z eksplantatów liściowych (0,5 cm-2). Następnie, na pożywce uznanej za optymalną, porównano 25 roślin cykorii pod względem zdolności do tworzenia kalusa i regeneracji pędów. Potem badano wpływ różnych stężeń IAA na ukorzenianie pędów. Regeneracja pędów odbywała się głównie z udziałem kalusa, ale obserwowano też organogenezę bezpośrednią (8%). Największą efektywność regeneracji pędów stwierdzono na pożywce MS zawierającej 0,5 mg dm-3 IAA i 4 mg dm-3 2iP – 97% eksplantatów wytworzyło pędy, ze średnią liczbą 15,5. Cechą wysoko odziedziczalną była ilość kalusa (h2 = 0,83). Niższe współczynniki odziedziczalności otrzymano dla liczby pędów na eksplantacie (0,55) i masy średniego pędu (0,40). Pędy dzikiej cykorii łatwo się ukorzeniały. Liczba korzeni i ich masa rosły wraz ze wzrostem stężeń IAA.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2013, 12, 6; 33-44
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Regeneration of somatic embryos from in vitro isolated ligulate florets of chrysanthemum
Regeneracja zarodków somatycznych z izolowanych in vitro kwiatów języczkowatych chryzantemy
Autorzy:: Tymoszuk, A.
Zalewska, M.
Lema-Rumińska, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11542967.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: embryo regeneration
somatic embryo
in vitro culture
isolation
ligulate floret
chrysanthemum
Dendranthema grandiflora
somatic embryogenesis
growth regulator
Opis:: Many chrysanthemum mutants are chimeras built from tissues of a varied genetic composition. Regeneration in vitro of somatic embryos from the whole mutated ligulate florets or only from their small mutated fragments can lead to the separation of chimera components and, as a result, producing a new original cultivar. There was determined the effect of growth regulators (2,4-D; KIN or BAP) and explant type (whole or transversely-cut-into-half ligulate florets) on the efficiency of somatic embryogenesis of Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. ‘Cool Time’. For the induction of the somatic embryogenesis ant the regeneration of somatic embryos the MS medium [Murashige and Skoog 1962] with 18.08 μM 2,4-D as well as with this auxin and 4.44; 8.88; 22.20 μM BAP or 4.65; 9.30; 23.25 μM KIN was used. The best results were obtained when transversely-cut-into-half ligulate florets were inoculated onto the medium with 4.65 μM KIN and 18.08 μM 2,4-D. This results may increase the probability of success in separation of chimera components in chrysanthemum breeding.
Wiele mutantów chryzantem jest chimerami zbudowanymi z tkanek o różnym składzie genetycznym. Regeneracja in vitro zarodków somatycznych z całych objętych mutacją kwiatów języczkowatych lub tylko z ich niewielkich zmutowanych fragmentów może doprowadzić do separacji komponentów składowych chimery i w rezultacie do uzyskania nowej, oryginalnej odmiany. W badaniach określono wpływ regulatorów wzrostu (2,4-D; KIN lub BAP) oraz rodzaju eksplantatu (cały lub przecięty poprzecznie na pół kwiat języczkowaty) na wydajność embriogenezy somatycznej u Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. ‘Cool Time’. Do indukcji embriogenezy somatycznej oraz do regeneracji zarodków somatycznych zastosowano pożywkę MS [Murashige and Skoog 1962] uzupełnioną jedynie 18,08 μM 2,4-D, a także tą auksyną oraz 4,44; 8,88; 22,20 μM BAP lub 4,65; 9,30; 23,25 μM KIN. Najlepsze rezultaty uzyskano, inokulując przecięte poprzecznie na pół kwiaty języczkowate na pożywkę z 4,65 μM KIN i 18,08 μM 2,4-D. Uzyskane wyniki mogą przyczynić się do zwiększenia prawdopodobieństwa separacji komponentów chimer w hodowli chryzantem.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 4; 13-22
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Micropropagation of an old specimen of common lilac [Syringa vulgaris L.] from the Dendrological Garden at Przelewice
Mikrorozmnażanie starego okazu lilaka zwyczajnego (Syringa vulgaris L.) z Ogrodu Dendrologicznego w Przelewicach
Autorzy:: Nesterowicz, S.
Kulpa, D.
Moder, K.
Kurek J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11364536.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: in vitro culture
Dendrological Garden in Przelewice
common lilac
regeneration process
growth regulator
micropropagation
plant age
old specimen
Syringa vulgaris
Opis:: The published results on plant propagation m vitro culture show the importance of maternal plant age in a successful regeneration process. It is known that initiation effectiveness is low when primary explants are taken from old trees. The aim of this study was an attempt to regenerate Syringa vulgaris from an old specimen of Dendrological Garden in in vitro culture. April turned out to be the optimal month for collecting explants. The highest percentage of initiated shoots were obtained on MS medium containing 7.5 mg⋅dm⁻³ BAP and 0.02 mg⋅dm⁻³ NAA. The highest propagation efficiency was received on MS medium with a double amount of MgSO₄ supplemented with 1.0 mg⋅dm⁻³ BAP. Insignificant effects were observed on the media with cytokinin BAP. The plants with the best-developed root system were obtained on MS medium with reduced to ¼ amount of macro- and micronutrients supplemented with 5.0 mg·dm⁻³ IBA.
W badaniach nad rozmnażaniem roślin w kulturach in vitro podkreśla się wpływ wieku rośliny matecznej na powodzenie procesu regeneracji. Efektywność inicjacji kultur ze starych okazów drzew jest niska. Celem badań była próba regeneracji w kulturach in vitro lilaka zwyczajnego Syringa vulgaris z okazu mającego 80 lat. Optymalnym terminem pozyskiwania eksplantatów z kolekcji był kwiecień. Najlepsze wyniki na etapie inicjacji otrzymano na pożywce MS uzupełnionej 7,5 mg·dm⁻³ BAP i 0,02 mg·dm⁻³ NAA. Najwyższy współczynnik rozmnożenia roślin otrzymano na pożywce MS z podwojoną ilością MgSO₄ i uzupełnionej 1,0 mg·dm⁻³ BAP. Nieistotnie niższe wyniki otrzymano na pozostałych pożywkach zawierających BAP w swoim składzie. Najlepiej rozwinięty system korzeniowy obserwowano u roślin ukorzenianych na pożywce zawierającej ¼ makro- i mikroelementów pożywki MS, uzupełnionej 5,0 mg·dm⁻³ IBA.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2006, 05, 1; 27-35
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Development of highbush blueberry (Vaccinium corymbosum hort. non L.) in vitro shoot cultures under the influence of melatonin
Rozwój pędowych kultur in vitro borówki wysokiej (Vaccinium corymbosum hort. non L.) pod wpływem melatoniny
Autorzy:: Litwińczuk, W.
Wadas-Boroń, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11541782.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: Northern highbush blueberry
Vaccinium corymbosum
in vitro culture
melatonin
plant development
shoot culture
auxin
micropropagation
Herbert cultivar
Opis:: The influence of melatonin (MEL) in comparison with IAA, IBA (all at 5.71 µ M), and auxin-free (0) medium on development of highbush blueberry (Vaccinium corymbosum hort. non L.) ‘Herbert’ in vitro shoot cultures was examined. Depending on the kind of hormone in vitro cultures consisted of various number of axillary (AX) and adventitious (AD) shoots. The influence of melatonin on in vitro cultures was intermediate but more similar to IAA than IBA. Production of axillary shoots on media supplemented with MEL and IAA was comparable and higher than on medium with IBA. In contrast to IAA melatonin reduced development of adventitious shoots. Contrary to IBA-obtained cultures AX shoots grown on ‘IAA’, ‘0’, and ‘MEL’ media resembled AD shoots.
W pracy badano wpływ melatoniny (MEL 5.71 µ M) na rozwój pędowych kultur in vitro borówki wysokiej (Vaccinium corymbosum hort. non L. ‘Herbert’). Odniesienie stanowiły pożywki zawierające IAA, IBA (5.71 µ M) lub wolne (0) od auksyn. W zależności od rodzaju hormonu kultury in vitro składały się z różnej liczby pędów kątowych (AX) i przybyszowych (AD). Wpływ melatoniny na kultury in vitro był pośredni, choć bardziej podobny do wpływu IAA niż IBA. Wytwarzanie pędów kątowych na pożywkach z dodatkiem melatoniny i IAA było zbliżone i większe niż na pożywce z IBA. W przeciwieństwie do IAA melatonina osłabiała rozwój pędów przybyszowych. Pędy kątowe otrzymane przy użyciu IBA wyraźnie różniły się od pędów przybyszowych. Na pozostałych pożywkach (‘IAA’, ‘0’ i ‘MEL’) wygląd pędów kątowych i przybyszowych był podobny.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2009, 08, 3; 3-12
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "In vitro" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język