Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Gugala, Marek" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Winter oilseed rape yield depending on foliar fertilization
    Plonowanie rzepaku ozimego w zależności od nawożenia dolistnego
    Autorzy:
    Sikorska, Anna
    Gugala, Marek
    Zarzecka, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216533.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    amino acids
    boron
    Brassica napus L.
    foliar feeding
    harvest index
    seed yield
    straw yield
    sulphur
    thousand seed weight
    aminokwasy
    bor
    dokarmianie dolistne
    indeks żniwny
    plon nasion
    plon słomy
    siarka
    masa tysiąca nasion
    Opis:
    Background. An insufficient amount of nutrients in plants results in the disturbance of basic physiological processes, weakens the growth and development of plants, and consequently contributes to a reduction in yield. The aim of this study was to determine the effect of foliar fertilizers containing sulphur, boron and amino acids on the seed yield of three winter oilseed rape morphotypes (Monolit, PX115, PT248). Material and methods. The study was carried out in 2016-2019 at the Zawady Agricultural Experimental Station (52o03' N; 22o 33' E) belonging to the University of Natural Sciences and Humanities in Siedlce, in Poland. The field experiment was established in a split-plot design with three replicates. The studied factors were: I – three winter oilseed rape morphotypes: population (cv. Monolit), restored with the traditional growth type (cv. PT248), and restored with the semi-dwarf growth type (cv. PX115); II – types of foliar feeding: 1. The control variant – without foliar feeding and amino acids applied, 2. biostimulant Aminoplant, 3. foliar fertilizer Siarkomag + foliar fertilizer Bormax, 4. foliar fertilizer Siarkomag + foliar fertilizer Bormax + biostimulant Aminoplant. Results. Foliar fertilizers used in the experiment increased the thousand seed weight (on average in the range from 0.9% to 3.4%), seed yield (on average in the range from 2.5% to 18.5%), straw yield (on average in the range from 2.1% to 5.4%) and the harvest index (on average in the range from 4.4% to 7.5%). Of the compared cultivars the semi-dwarf cultivar (PX115) was characterized by the highest yield, while the lowest was from the population cultivar (Monolit). The highest thousand seed weight, main and secondary yields were obtained in the first year of the study which was characterized by a higher total rainfall during seed development and maturation of pods periods compared to the multi-year period, while the lowest levels of these factors was in the vegetation season of 2017–2018 with a humid autumn season and dry period during the flowering and maturation of pods. Conclusion. The most significant increase in the thousand seed weight and seed yield was obtained after applying mixed fertilizers containing sulphur, boron and amino acids. Additional foliar application of the biostimulant Aminoplant on plots with the population and semi-dwarf cultivars did not significantly increase the seed yield as compared to the control. A significant effect of the genetic factor and climatic conditions on the discussed traits has been demonstrated.
    Zbyt mała ilość składników pokarmowych u roślin wpływa na zaburzenie podstawowych procesów fizjologicznych, osłabienie wzrostu i rozwoju roślin, w konsekwencji przyczynia się do zmniejszania plonowania. Celem badań było określenie wpływu nawozów dolistnych zawierających siarkę, bor, aminokwasy na wielkość plonu nasion trzech morfotypów rzepaku ozimego (Monolit, PX115, PT248). Badania przeprowadzono w latach 2016–2019 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady (52o 03' N’ 22o 33' E), należącej do Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Doświadczenie polowe założono w układzie losowych podbloków (split-plot) w trzech powtórzeniach. Badanymi czynnikami były: I – trzy morfotypy rzepaku ozimego: populacyjny (odmiana Monolit), zrestorowany o tradycyjnym typie wzrostu (odmiana PT248), zrestorowany o półkarłowym typie wzrostu (odmiana PX115); II – rodzaje dokarmiania dolistnego: 1. wariant kontrolny – bez stosowania dokarmiania dolistnego i aminokwasów, 2. biostymulator Aminoplant, 3. nawóz dolistny Siarkomag + nawóz dolistny Bormax, 4. nawóz dolistny Siarkomag + nawóz dolistny Bormax + biostymulator Aminoplant. Zastosowane w doświadczeniu nawozy dolistne wpłynęły na zwiększenie masy tysiąca nasion (średnio od 0.9 do 3.4%), plonu nasion (średnio od 2.5 do 18.5%), plonu ubocznego (średnio od 2.1 do 5.4%) oraz indeksu żniwnego (średnio o 4.4 do 7.5%). Z porównywanych odmian najlepszym plonowaniem wyróżniał się mieszaniec półkarłowy (PX115), zaś najsłabszym odmiana populacyjna (Monolit). Największą masę tysiąca nasion, plon główny i uboczny uzyskano w pierwszym roku badań, wyróżniającym się wyższą sumą opadów podczas wykształcania nasion i dojrzewania łuszczyn w porównaniu z wieloleciem, zaś najmniejszą w sezonie wegetacyjnym o najbardziej wilgotnym okresie jesiennym i suchym okresie kwitnienia i dojrzewania łuszczyn. Najbardziej istotne zwiększenie masy tysiąca nasion oraz plonu nasion uzyskano po zastosowaniu nawozów mieszanych zawierających siarkę, bor oraz aminokwasy. Dodatkowa aplikacja dolistna biostymulatora Aminoplant na poletkach z odmianą populacyjną i mieszańcową półkarłową nie zwiększała istotnie plonu nasion w porównaniu z obiektem kontrolnym. Wykazano istotny wpływ czynnika genetycznego oraz warunków klimatycznych na omawiane cechy.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2020, 19, 1; 11-20
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Response of winter rapeseed to biostimulator application and sowing method. Part I. Field architecture elements
    Reakcja rzepaku ozimego na stosowanie biostymulatorów oraz sposób siewu. Cz. I. Elementy architektury łanu
    Autorzy:
    Sikorska, Anna
    Gugala, Marek
    Zarzecka, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216783.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    Brasscia napus L.
    canopy lodging
    growth bioregulators
    plant density
    plant height
    sowing methods
    stem thickness at the base
    bioregulatory wzrostu
    grubość łodygi u nasady
    obsada roślin
    sposoby siewu
    ugięcie łanu
    wysokość roślin
    Opis:
    Background. In plant production, reaching high and good quality yields of cultivated plants is achieved mostly thanks to the ability to counteract the occurrence of stress and the amendment of damage caused by stress . The aim of the study was to determine the effect of the applied biostimulator types and the sowing methods on the filed architecture elements of three winter rapeseed cultivars. Material and methods. Field experiment was carried out in years 2013-2016 at the Agricultural Experimental Station in Zawady (52o 03' N; 22o 33' E), which is part of the University of Natural Sciences and Humanities in Siedlce, Poland. The experiment was carried out in a split-split-plot design in three repetitions. The studied factors were: I – winter rapeseed cultivar: Monolit (open-pollinated), PR44D06 (restored hybrid of semidwarf growth type), and PT205 (restored hybrid of traditional growth type); II – sowing method: row sowing (row spacing 22.5 cm, sowing density 60 seeds per $1 m^2$), single-seed sowing (row spacing 45.0 cm, sowing density 40 seeds per $1 m^2$); III – types of the applied biostimulators: control (no biostimulators), Tytanit®, Asahi®SL, and Silvit®. Results. Research demonstrated significant effect of the applied biostimulator types and the sowing method on the biometric plant characteristics before harvest, such as: plant density, plant height, stem thickness at the base, first productive branch placement. The greatest plant height was found in the restored morphotype of traditional growth type and in the open-pollinated cultivar, whereas the highest first productive branch placement in cultivar PT205. Restored hybrids PT205 and PR44D06 were characterized by greater stem thickness at the base in comparison with the open-pollinated morphotype. Conclusion. Biostimulator Asahi SL had the greatest effect on plant density, plant height, stem thickness at the base, and first productive branch placement, whilst biostimulator Tytanit had the lowest effect. Applied bioregulator types did not affect canopy lodging. Sowing method significantly affected stem thickness at the base, although it did not significantly affect canopy lodging. Genetic factor did not determine plant number established before harvest or changes in canopy lodging. Diversified weather conditions in the study years affected the studied elements of field architecture.
    Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu rodzajów stosowanych biostymulatorów oraz sposobów siewu na elementy architektury łanu trzech odmian rzepaku ozimego. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2013–2016 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady (52 o 03' N; 22 o 33' E), należącej do Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Eksperyment przeprowadzono w układzie split-split-plot w trzech powtórzeniach. Badanymi czynnikami były: I – odmiana uprawna rzepaku ozimego: Monolit (populacyjna), PR44D06 (mieszańcowa zrestorowana o półkarłowym typie wzrostu), PT205 (mieszańcowa zrestorowana o tradycyjnym typie wzrostu); II – sposób siewu: siew rzędowy (rozstawa rzędów 22,5 cm, gęstość siewu 60 nasion na $1 m^2$), siew punktowy (rozstawa 45,0 cm, gęstość siewu 40 nasion na $1 m^2$); III – rodzaje stosowanych biostymulatorów: wariant kontrolny (bez stosowania biostymulatorów), biostymulator Tytanit®, biostymulator Asahi®SL, biostymulator Silvit®. Badania wykazały istotny wpływ rodzajów stosowanych biostymulatorów oraz sposobów siewu na cechy biometryczne roślin oznaczone przed zbiorem takie jak: obsada, wysokość roślin, grubość łodygi u nasady, wysokość osadzenia pierwszego rozgałęzienia produktywnego. Największą wysokość roślin stwierdzono w morfotypie zrestorowanym o tradycyjnym typie wzrostu i odmianie populacyjnej, zaś wysokość do pierwszego rozgałęzienia produktywnego u PT205. Mieszańce zrestorowane PT205 i PR44D06 cechowała większa grubość łodygi u nasady w porównaniu z morfotypem populacyjnym. Biostymulator Asahi SL wywierał największy wpływ na obsadę roślin, wysokość roślin, grubość łodygi u nasady, wysokość osadzenia do pierwszego rozgałęzienia produktywnego, zaś najmniejszy – Tytanit. Rodzaje stosowanych bioregulatorów nie determinowały ugięcia łanu. Sposób siewu istotnie kształtował grubość łodygi u nasady, jednak nie oddziaływał istotnie na ugięcie łanu. Czynnik genetyczny nie determinował liczby roślin oznaczonej przed zbiorem oraz zmian w ugięciu łanu. Wartości badanych elementów architektury łanu zależały istotnie od warunków klimatycznych panujących w latach prowadzenia doświadczenia.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2018, 17, 4; 205-214
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Response of winter rapeseed to biostimulator application and sowing method. Part II. Seed yield components
    Reakcja rzepaku ozimego na stosowanie biostymulatorów oraz sposób siewu. Cz. II. Komponenty składowe plonu nasion
    Autorzy:
    Sikorska, Anna
    Gugala, Marek
    Zarzecka, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216803.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    bioregulators
    Brasscia napus L.
    morphotype
    number of pods per plant
    number of seeds per pod
    pods length
    sowing methods
    number of productive tillers
    bioregulatory
    Brassica napus L.
    długość łuszczyn
    morfotyp
    liczba nasion w łuszczynie
    liczba rozgałęzień produktywnych
    sposoby siewu
    liczba łuszczyn na roślinie
    Opis:
    Background. The use of natural growth stimulants is becoming an increasingly common practice in agriculture. Biostimulants favourably affect the plant growth and development and increase the resistance of plants to the adverse effects of various stress factors. The aim of the study was to estimate the effect of types of the applied biostimulators and sowing methods on the number of productive tillers, the number of pods per plant, the length of pods and the number of seeds per pod in three cultivars of winter oilseed rape. Material and methods. A field experiment was carried out in 2013–2016 at the Agricultural Experimental Station in Zawady (52 o03' N; 22o 33' E) which belongs to the University of Natural Sciences and Humanities in Siedlce, Poland. The experiment was conducted in a split-split-plot design with three replications. The studied factors included: I – three cultivars of winter oilseed rape: Monolit (population cultivar), PR44D06 (restored hybrid cultivar with a semi-dwarf type of growth), PT205 (restored hybrid cultivar with a traditional type of growth); II – two sowing methods: row spacing of 22.5 cm (row sowing – sowing rate of 60 seeds per $1 m^2$), row spacing 45.0 cm (single seed sowing – sowing rate of 40 seeds per $1 m^2$); III – three types of applied biostimulants: control variant (without the application of biostimulants), biostimulant Tytanit®, biostimulant Asahi ®SL, biostimulant Silvit ®. Results. The present study showed a significant effect of the types of biostimulants used on the seed yield components. Sowing methods did not cause significant changes in the seed yield components, such as: the length of pods, the number of seeds per pod. Differences between the cultivars in the pod length were statistically insignificant. Diversified humidity and thermal conditions prevailing in the years of conducting the experiment significantly affected the seed yield components. Conclusion. Under the influence of the biostimulant Asahi SL, there was a significant increase in the number of productive tillers, the number of pods per plant, the length of pods, the number of seeds per pod compared to the control variant. In the wider row spacing there was a greater number of productive tillers and pods per plant. The long-stemmed cultivar PT205 compared to the semi-dwarf PR44D06 and the population Monolith formed more productive tillers and pods per plant, while the restored hybrids possessed significantly more seeds per pod compared to the traditional cultivar. The highest values of the examined characteristics were recorded in the growing season 2013-2014, distinguished by the best pluvio-thermal conditions during spring and summer oilseed rape development.
    Stosowanie naturalnych stymulatorów wzrostu staje się coraz powszechniejszą praktyką w rolnictwie. Biostymulatory wpływają korzystnie na wzrost i rozwój roślin oraz zwiększają odporność roślin na niekorzystne oddziaływanie różnych czynników stresowych. Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu rodzajów stosowanych biostymulatorów oraz sposobów siewu na liczbę rozgałęzień produktywnych, liczbę łuszczyn na roślinie, długość łuszczyn oraz liczbę nasion w łuszczynie w trzech odmianach rzepaku ozimego. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2013–2016 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej – Zawady (52 o 03' N; 22o33' E), należącej do Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Eksperyment przeprowadzono w układzie split-split-plot w trzech powtórzeniach. Badanymi czynnikami były: I – trzy odmiany rzepaku ozimego: Monolit (populacyjna), PR44D06 (mieszańcowa zrestorowana o półkarłowym typie wzrostu), PT205 (mieszańcowa zrestorowana o tradycyjnym typie wzrostu), II – dwa sposoby siewu: rozstawa 22,5 cm (siew rzędowy – gęstość siewu 60 nasion na $1 m^2$), rozstawa 45,0 cm (siew punktowy – gęstość siewu 40 nasion na $1 m^2$), III – trzy rodzaje stosowanych biostymulatorów: wariant kontrolny (bez stosowania biostymulatorów), biostymulator Tytanit ®, biostymulator Asahi ®SL, biostymulator Silvit ®. Badania własne wykazały istotny wpływ rodzajów stosowanych biostymulatorów na komponenty składowe plonu nasion. Sposoby siewu nie powodowały istotnych zmian w komponentach składowych plonu nasion, takich jak: długość łuszczyn, liczba nasion w łuszczynie. Różnice między odmianami w długości łuszczyn były statystycznie nieistotne. Zróżnicowane warunki wilgotnościowo-termiczne panujące w latach prowadzenia doświadczenia wpływały istotnie na komponenty składowe plonu nasion. Pod wpływem biostymulatora Asahi SL zanotowano istotne zwiększenie liczby rozgałęzień produktywnych, liczby łuszczyn na roślinie, długości łuszczyn, liczby nasion w łuszczynie w porównaniu do wariantu kontrolnego. W szerszej rozstawie międzyrzędzi zanotowano większą liczbę rozgałęzień produktywnych i łuszczyn na roślinie. Odmiana długołodygowa PT205 w porównaniu do półkarłowej PR44D06 i populacyjnej Monolit tworzyła więcej rozgałęzień produktywnych i łuszczyn na roślinie, mieszańce zrestorowane miały istotnie więcej nasion w łuszczynie w stosunku do odmiany tradycyjnej. Największe wartości badanych cech odnotowano w sezonie wegetacyjnym 2013–2014 wyróżniającym się najlepszymi warunkami pluwio-termalnymi podczas wiosenno-letniego rozwoju rzepaku.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2018, 17, 4; 215-223
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Agricultural and economic effects of the use of biostimulants and herbicides in cultivation of the table potato cultivar Gawin
    Rolniczy i ekonomiczny efekt stosowania biostymulatorów i herbicydów w uprawie ziemniaka jadalnego odmiany Gawin
    Autorzy:
    Zarzecka, Krystyna
    Gugala, Marek
    Grzywacz, Kornelia
    Sikorska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216648.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    biostimulants
    gross margin
    herbicides
    potato
    yields
    biostymulatory
    herbicydy
    nadwyżka bezpośrednia
    plony
    ziemniak
    Opis:
    Background. Integrating mechanical cultivation measures with herbicides adapted to the state and degree of weed infestation effectively reduces segetal vegetation. Biostimulants in turn have a positive effect on plant growth and development and increase plant resistance to the adverse effects of various stress factors. The aim of the study was to evaluate the production and economic effects of cultivation of the table potato cultivar Gawin after the use of mechanical measures, herbicides and herbicides with biostimulants. Material and methods. The field study was carried out in the years 2012–2014 at the Przedsiębiorstwo Wielobranżowe Soleks, in the town of Wojnów located in the Mazowian Voivodeship, on light soil with quality class IVb which is classified as the very good rye complex. The test plant was the medium-early table potato cultivar Gawin. The experimental variants comprised of five methods of using mechanical and chemical measures: the control variant – only mechanical weeding and four variants with the use of herbicides or the use of herbicides and biostimulants: Harrier 295 ZC (linuron + clomazone), Harrier 295 ZC (linuron + clomazone) + Kelpak SL, Sencor 70 WG (metribuzin) and Sencor 70 WG (metribuzin) + Asahi SL. The standard gross margin method was used for the economic assessment of the methods of cultivation. Results. The total tuber yield on variants with mechanical and chemical cultivation was 22.5% higher compared with the control variant, and the marketable yield was 39% higher. Despite the relatively high costs incurred to protect the potato from weeds, integrating mechanical measures, herbicides and biostimulants was cost-effective. Conclusion. The highest yields of the cultivar Gawin (total and marketable) and the best economic effect in relation to the control variant were obtained using intensive mechanical weeding as well as the herbicide Sencor 70 WG and the biostimulant Asahi SL.
    Integrowanie mechanicznych zabiegów pielęgnacyjnych z herbicydami dostosowanymi do stanu i stopnia zachwaszczenia skutecznie redukuje roślinność segetalną. Natomiast biostymulatory korzystnie wpływają na wzrost i rozwój roślin oraz zwiększają odporność roślin na niekorzystne działanie różnych czynników stresowych. Celem badań była ocena efektu produkcyjnego i ekonomicznego w uprawie ziemniaka jadalnego odmiany Gawin po zastosowaniu zabiegów mechanicznych, herbicydów i herbicydów z biostymulatorami. Badania polowe przeprowadzono w latach 2012–2014 w Przedsiębiorstwie Wielobranżowym Soleks, w miejscowości Wojnów, w województwie mazowieckim, na glebie lekkiej, klasy bonitacyjnej IVb, zaliczanej do kompleksu żytniego bardzo dobrego. Rośliną testową była średnio wczesna odmiana ziemniaka jadalnego Gawin. Obiekty doświadczalne obejmowały pięć sposobów stosowania zabiegów mechaniczno-chemicznych: obiekt kontrolny – pielęgnacja wyłącznie mechaniczna – i cztery obiekty z wykorzystaniem herbicydów i biostymulatorów: Harrier 295 ZC (linuron + chlomazon), Harrier 295 ZC (linuron + chlomazon) + Kelpak SL, Sencor 70 WG (metybuzyna) oraz Sencor 70 WG (metrybuzyna) + Asahi SL. Do oceny ekonomicznej sposobów pielęgnacji wykorzystano metodę standardowej nadwyżki bezpośredniej. Na obiektach pielęgnowanych mechaniczno-chemicznie plon ogólny bulw, w odniesieniu do obiektu kontrolnego, był większy o 22,5%, a plon handlowy o 39%. Mimo dość wysokich kosztów poniesionych na ochronę ziemniaka przed chwastami, integrowanie zabiegów mechanicznych, herbicydów i biostymulatorów było opłacalne. Największe plony odmiany Gawin (ogólny i handlowy) oraz najlepszy efekt ekonomiczny w odniesieniu do obiektu kontrolnego uzyskano stosując intensywną pielęgnację mechaniczną oraz herbicyd Sencor 70 WG i biostymulator Asahi SL
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2020, 19, 1; 3-10
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Occurrence of defects of potato tubers in conditions of application of herbicides and biostimulants
    Występowanie wad bulw ziemniaka w warunkach stosowania herbicydów i biostymulatorów
    Autorzy:
    Gugała, Marek
    Zarzecka, Krystyna
    Sikorska, Anna
    Dołęga, Honorata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2223278.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    external defects
    growth regulators
    internal defects
    potato
    yield of the commercial fraction
    plon frakcji handlowej
    regulatory wzrostu
    wady wewnętrzne
    wady zewnętrzne
    ziemniak
    Opis:
    Background. The aim of this study was to estimate the effect of herbicides and biostimulants on the occurrence of external and internal defects in the yield of semi-early cultivars of table potato. Material and methods. The field experiment was established as two-factorial in the split-plot design, in three replications. The experiment included: I factor – three semi-early cultivars of table potato: Bartek, Gawin, Honorata; II factor – five methods of application of herbicides and biostimulants: 1) the control: only mechanical weed control, 2) herbicide Harrier 295 ZC in a dose of $2.0 dm^3·ha^(-1, 3)$) herbicide Harrier 295 ZC in a dose of $2.0 dm^3·ha^(-1)$ and then, after the plant emergence, the bioregulator Kelpak SL twice, in a dose of 2.0 dm3·ha-1, 4) herbicide Sencor 70 WG in a dose of $1.0 kg·ha^(-1,5)$) herbicide Sencor 70 WG, an then, after the plant emergence, the biostimulant Asahi SL twice, in a dose of $1.0 dm^3·ha^(-1)$. To identify external defects, 100 tubers were collected from each plot and replicate at the time of harvesting. In the commercial fraction, external defects including: shape defects, greening, mechanical damage as well as those caused by pests and couch grass, were determined by weight. Then, to determine internal defects, samples were collected from three replicates for each cultivar and each method of application of herbicides and biostimulants. Internal defects, i.e. internal heart necrosis and brown hollow heart, were determined on 30 tubers of size above 0.035 m, on the longitudinal cross-section. Results. Analysis of variance showed that both the yield of tubers of the commercial fraction and the yield of tubers <0.035 m were significantly affected by the humidity and thermal conditions during the study, the cultivar and the ways of application of herbicides and biostimulants. Moreover, a significant effect of the years of the study, cultivars and ways of application of herbicides and biostimulators on the percent share of tubers with external and internal defects and the weight of tubers with defects was demonstrated. Conclusion. The highest yield of tubers of commercial and small fractions were obtained in 2012. Most external defects were found in 2014, in addition, the sum of external and internal defects was the highest in this season and amounted to 12.2%. The smallest number of tubers with external and internal defects was found in the Honorata cultivar, 1.4% and 0.2%, respectively. Also, the sum of defects and the weight of tubers with defects was the smallest in the Honorata cultivar and was, respectively, 1.6% by weight and $0.60 Mg·ha^(-1)$. The herbicides and biostimulants used in the study influenced the percent share of tubers with defects in yield. The smallest number of external and internal defects was found after the application of the herbicide Sencor WG and the biostimulant Asahi SL.
    Celem badań było określenie oddziaływania herbicydów i biostymulatorów na występowanie wad zewnętrznych i wewnętrznych w plonie średnio wczesnych odmian ziemniaka jadalnego. Doświadczenie polowe założono jako dwuczynnikowe w układzie (split–plot), w trzech powtórzeniach. W doświadczeniu zastosowano: I czynnik – trzy średnio wczesne odmiany ziemniaka jadalnego: Bartek, Gawin, Honorata; II czynnik – pięć sposobów stosowania herbicydów i biostymulatorów: 1) wariant kontrolny: pielęgnacja mechaniczna, 2) herbicyd Harrier 295 ZC w dawce $2,0 dm^3·ha^(-1,3)$) herbicyd Harrier 295 ZC w dawce $2,0 dm^3·ha^(-1)$, a następnie po wschodach roślin dwukrotnie bioregulator Kelpak SL w dawce $2,0 dm^3·ha^(-1,4)$) herbicyd Sencor 70 WG w dawce $1,0 kg·ha^(-1,5)$) herbicyd Sencor 70 WG, a następnie po wschodach roślin dwukrotnie biostymulator Asahi SL w dawce $1,0 dm^3·ha^(-1)$. Do oznaczenia wad zewnętrznych z każdego poletka i powtórzenia pobrano w czasie zbioru po 100 bulw. W frakcji użytkowej określono wagowo wady zewnętrzne obejmujące: defekty kształtu, zazielenienia, uszkodzenia mechaniczne oraz przez szkodniki i perz. Następnie do oznaczenia wad wewnętrznych pobrano dla każdej odmiany i każdego sposobu stosowania herbicydów i biostymulatorów próby z trzech powtórzeń. Na 30 bulwach wielkości powyżej 0,035 m, na przekroju podłużnym oznaczono wady wewnętrzne, tj. rdzawą plamistość i brunatną pustowatość. Analiza wariancji wykazała, że zarówno na plon bulw frakcji handlowej i plon bulw < 0,035 m istotny wpływ miały warunki wilgotnościowo-termiczne w czasie badań, odmiany oraz sposoby stosowania herbicydów i biostymulatorów. Ponadto wykazano istotny wpływ lat badań, odmian oraz sposobów stosowania herbicydów i biostymulatorów na udział bulw z wadami zewnętrznymi i wewnętrznymi oraz masy bulw z wadami. Największy plon bulw frakcji handlowej i bulw małych uzyskano w 2012 roku. Najwięcej wad zewnętrznych stwierdzono w 2014 roku, ponadto suma wad zewnętrznych i wewnętrznych była największa w tym sezonie i wynosiła 12,2%. Najmniej bulw z wadami zewnętrznymi i wewnętrznymi stwierdzono u odmiany Honorata, odpowiednio 1,4% i 0,2% wagowo. Również udział i masa bulw z wadami była najmniejsza u odmiany Honorata i wynosiła odpowiednio 1,6% wagowo i $0,60 Mg·ha^(-1)$. Stosowane w badaniach herbicydy i biostymulatory miały wpływ na udział bulw z wadami w plonie. Najmniej wad zewnętrznych i wewnętrznych stwierdzono po zastosowaniu herbicydu Sencor WG i biostymulatora Asahi SL.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2018, 17, 1; 13-22
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of tillage systems and weed control on the yield of yellow lupine (Lupinus luteus L.)
    Wpływ sposobów uprawy i metod odchwaszczania na plonowanie łubinu żółtego (Lupinus luteus L.)
    Autorzy:
    Gugała, Marek
    Zarzecka, Krystyna
    Sikorska, Anna
    Kapela, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2223317.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    herbicides
    mechanical treatment
    phytotoxicity
    reduced tillage
    seed yield
    selectivity
    fitotoksyczność
    herbicydy
    pielęgnacja mechaniczna
    plon nasion
    selektywność
    uproszczona uprawa roli
    Opis:
    Background. Reduced tillage systems enable a reduction in expenditure on energy and improve the economic effectiveness of production, but, among other things, they are favourable for weed infestation of a plantation. The aim of the study was to determine the effect of tillage systems and methods of treatment on the reduction in weed matter, and to determine the phytotoxic effect of herbicides applied on the damage of plants of yellow lupine and its yield. Material and methods. The study results come from a field experiment set up in a split-plot design in three replications. The studied factors included: I – two tillage systems – conventional and reduced: II – five methods of weed control: 1) control plot – mechanical treatment, 2) chemical treatment – spraying with preparation Afalon Dyspersyjny 450 SC (linuron) directly after sowing, 3) mechanical and chemical treatment [Metron 700 SL (metamitron)], 4) chemical treatment Afalon Dyspersyjny 450 SC + Metron 700 SL, 5) chemical treatment Afalon Dyspersyjny 450 SC + Metron 700 SL + Fusilade Forte 150 EC (fluazifop-p-butyl). Results. The assessment of weed infestation was carried out two weeks after applying the last herbicide treatment as well as directly before harvesting the yellow lupine seeds. The air dry mass of weeds was lower after conventional tillage than after reduced tillage. The lowest quantity of weeds was recorded after applying conventional tillage and three herbicides, and the highest quantity was on the control plot. The highest plant damage was observed after applying three herbicides. The seed yield of yellow lupine was significantly modified by tillage systems, methods of weed control and weather conditions occurring in particular growing seasons. Conclusion. Weed control on plots with herbicide treatment contributed to an increase in the seed yield of yellow lupine compared with the control plot. Moreover, response to herbicide damages in yellow lupine significantly depended on the applied cultivation methods, causing slight damages to disappear with the passing time.
    Uproszczone systemy uprawy roli pozwalają ograniczyć nakłady energetyczne i poprawić ekonomiczną efektywność produkcji, ale m.in. sprzyjają zachwaszczeniu plantacji. Celem badań było określenie wpływu uprawy roli i sposobów pielęgnacji na ograniczenie masy chwastów, określenie fitotoksycznego oddziaływania stosowanych herbicydów na rośliny łubinu żółtego oraz na jego plonowanie. Wyniki badań pochodzą z doświadczenia polowego założonego w układzie split-plot w trzech powtórzeniach. Badanymi czynnikami były: I – dwie metody uprawy roli – tradycyjna i uproszczona; II – pięć sposobów odchwaszczania: 1) obiekt kontrolny – pielęgnacja mechaniczna, 2) pielęgnacja chemiczna – bezpośrednio po siewie opryskiwanie preparatem Afalon Dyspersyjny 450 SC (linuron), 3) pielęgnacja mechaniczno-chemiczna [Metron 700 SL (metamitron)], 4) pielęgnacja chemiczna – Afalon Dyspersyjny 450 SC + Metron 700 SL, 5) pielęgnacja chemiczna – Afalon Dyspersyjny 450 SC + Metron 700 SL + Fusilade Forte 150 EC (fluazyfop-P butylu). Ocenę zachwaszczenia wykonano dwa tygodnie po zastosowaniu ostatniego zabiegu herbicydowego oraz bezpośrednio przed zbiorem nasion łubinu żółtego. Stosowane w doświadczeniu sposoby uprawy roli miały podobny wpływ na wartość powietrznie suchej masy chwastów oznaczonej w obu terminach badań. Powietrznie sucha masa chwastów była mniejsza po uprawie tradycyjnej niż uproszczonej. Najmniejszą wartość miała sucha masa chwastów po zastosowaniu uprawy tradycyjnej i trzech herbicydów, a największą na obiekcie kontrolnym, odpowiednio – 125.6 i 450,8 $g·m^(-2)$. Największe uszkodzenia roślin zaobserwowano po zastosowaniu trzech herbicydów. Plon nasion łubinu żółtego był w istotny sposób modyfikowany przez metody uprawy roli, sposoby odchwaszczania oraz warunki meteorologiczne panujące w poszczególnych sezonach wegetacyjnych.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2017, 16, 1; 25-33
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of sowing method and biostimulators on autumn development and overwintering of winter rape
    Wpływ sposobu siewu i biostymulatorów na jesienny rozwój i przezimowanie rzepaku ozimego
    Autorzy:
    Gugała, Marek
    Sikorska, Anna
    Zarzecka, Krystyna
    Kapela, Krzysztof
    Mystkowska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2223307.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    Asahi SL
    bioregulators
    cultivars
    plant habit
    winter rape
    winter survival
    bioregulatory
    odmiany
    pokrój roślin
    przezimowanie
    rzepak ozimy
    Opis:
    Background. The aim of the study was an assessment of the effect of using various sowing methods and types of applied biostimulators on pre-dormancy plant habit as well as on overwintering of three types of winter rape cultivars. Material and methods. A field experiment was carried out in a split-split-plot design in three replications. The studied factors included: I – three cultivars of winter rape: Monolit (population cultivar), PR 44D06 (restored hybrid cultivar with a semi-dwarf type of growth), PT 205 (restored hybrid cultivar with a conventional type of growth); II – two sowing methods: row spacing of 22.5 cm (row sowing – sowing density of 60 seeds per 1 $m^2$), row spacing of 45.0 cm (single seed sowing – sowing density of 40 seeds per 1 $m^2$); III – three types of applied biostimulators: control variant (without an application of biostimulators), Tytanit® biostimulator, Asahi ®SL biostimulator, Silvit ® biostimulator. Results. Biostimulators applied in the experiment affected an increase in the number of leaves per rosette, root collar diameter, height of elevation of shoot apex as well as taproot length compared with the control plot. The highest values of morphological traits of plants determined in autumn before inhibition of growth as well as plants most complete winter survival were obtained under conditions of spraying with Asahi SL biostimulator, applied at the stage BBCH 13-15. The population cultivar overwintered better in comparison to the two heterotic cultivars, produced rosettes with a higher number of leaves (on average 8.4 leaves), a thicker root collar (on average 7.9 mm), as well as a longer taproot (on average 17.3 cm).The smallest plant losses occurred in cultivar Monolit after winter dormancy. Sowing method did not affect this trait of plant habit. Conclusion. Asahi SL biostimulator significantly affected an increase in all morphological traits of the leaf rosette determined in autumn before inhibition of growth, when compared with the control variant. The restored hybrid morphotypes: PR 44D06 and PT 205, compared with the population cultivar Monolit, were characterized by a poorer autumn development of the leaf rosette. Diversified climatic conditions in the autumn-summer periods of vegetation and in the winter dormancy in the years of the research affected plant habit.
    Celem badań była ocena wpływu stosowania różnych sposobów siewu i rodzajów stosowanych biostymulatorów na przedspoczynkowy pokrój roślin oraz zimowanie trzech typów odmian rzepaku ozimego. Doświadczenie polowe przeprowadzono w układzie split-split-plot w trzech powtórzeniach. Badanymi czynnikami były: I – trzy odmiany rzepaku ozimego: Monolit (odmiana populacyjna), PR 44D06 (odmiana mieszańcowa zrestorowana o półkarłowym typie wzrostu), PT 205 (odmiana mieszańcowa zrestorowana o tradycyjnym typie wzrostu); II – dwa sposoby siewu: rozstawa 22,5 cm (siew rzędowy – gęstość siewu 60 nasion na 1 m2), rozstawa 45,0 cm (siew punktowy – gęstość siewu 40 nasion na 1 m2); III – trzy rodzaje stosowanych biostymulatorów: wariant kontrolny (bez stosowania biostymulatorów), biostymulator Tytanit®, biostymulator Asahi®SL, biostymulator Silvit®. Zastosowane w doświadczeniu biostymulatory wpływały na zwiększenie liczby liści rozetowych, średnicy szyjki korzeniowej, wysokości wyniesienia stożka wzrostu oraz długości korzenia palowego w porównaniu z poletkami kontrolnymi. Największe wartości cech morfologicznych roślin oznaczonych jesienią przed zahamowaniem wegetacji oraz najpełniejsze ich przezimowanie otrzymano w warunkach opryskiwania biostymulatorem Asahi SL, aplikowanym w stadium BBCH 13-15. Odmiana populacyjna w porównaniu z heterozyjnymi lepiej zimowała, tworzyła rozety o większej liczbie liści (średnio 8,4 szt.), grubszej szyjce korzeniowej (średnio 7,9 mm) oraz dłuższy korzeń palowy (średnio 17,3 cm). U odmiany tej wystąpiły najmniejsze straty roślin po zimowym spoczynku. Sposoby siewu nie wpływały na cechy pokroju roślin. Biostymulator Asahi SL wpływał istotnie na zwiększenie wszystkich cech morfologicznych rozety liściowej oznaczonych jesienią przed zahamowaniem wegetacji w porównaniu z wariantem kontrolnym. Morfotypy mieszańcowe zrestorowane: PR 44D06 i PT 205 w porównaniu z odmianą populacyjną Monolit odznaczały się słabszym jesiennym rozwojem rozety liściowej. Zróżnicowane warunki klimatyczne panujące w okresach letnio-jesiennej wegetacji i zimowego spoczynku w latach prowadzenia badań wpływały na pokrój roślin.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2017, 16, 3; 111-120
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies