Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Andrzejewska, P." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Oil content and fatty acid profile in seeds of Polish breeding lines and cultivars of legumes
Zawartość oleju i profil kwasów tłuszczowych w nasionach polskich rodów i odmian roślin strączkowych
Autorzy:
Andrzejewska, J.
Ignaczak, S.
Barzyk, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46543.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Opis:
Current studies aimed at replacing soya bean meal with other legumes should take into consideration not only protein content and quality, but also the content and quality of oil. The aim of this study was to assess the Polish breeding lines and cultivars of yellow, blue and white lupine, faba bean as well as hairy and common vetch with regard to their raw oil (crude fat) content and fatty acid profile. The study involved 9 lines and cultivars of yellow lupine and 8 of blue lupine, 2 cultivars of white lupine, 2 cultivars of faba bean, 1 cultivar of hairy vetch and 1 cultivar of common vetch. The content of oil in seeds of the yellow lupine lines and cultivars was within the range 5.1-6.6%, blue lupine 6.2-6.9%, white lupine 9.3-10.6%, faba bean 1.7-1.8%, hairy vetch 1.2% and common vetch 1.1%. Linoleic acid was the main fatty acid in the faba bean, hairy and common vetch and in most of the yellow lupine genotypes oils. Oleic acid dominated in the white lupine oil, whereas in the blue lupine oil linoleic and oleic acids occurred usually in similar quantities. The highest content of α-linolenic acid was in the two vetch species (8.4-8.5%), the next highest in white lupine (6.8-7.6%) and yellow lupine (5.4- -9.0%) with the lowest in faba bean (3.2-5.8%) and blue lupine (3.2-5.2%). Yellow lupine genotypes were more differentiated in respect of their oil content, α-linolenic acid and the value of the n-6/n-3 acids ratio than were the blue lupine genotypes.
Obecnie w badaniach ukierunkowanych na zastąpienie śruty sojowej przez inne rośliny strączkowe powinno się uwzględniać nie tylko zawartość i jakość białka, ale także zawartość i jakość tłuszczu (oleju). Celem pracy była ocena zróżnicowania pod względem zawartości oleju (tłuszczu surowego) i profilu kwasów tłuszczowych polskich rodów i odmian łubinów ‒ żółtego, wąskolistnego i białego, bobiku oraz wyki kosmatej i jarej. W badaniach uwzględniono 9 rodów i odmian łubinu żółtego i 8 łubinu wąsko-listnego, 2 odmiany łubinu białego, 2 odmiany bobiku, 1 odmianę wyki kosmatej i 1 od-mianę wyki siewnej. Zawartość oleju w nasionach rodów i odmian łubinu żółtego mieściła się w zakresie 5.1-6.6%, łubinu wąskolistnego 6.2-6.9%, łubinu białego 9.3-10.6%, bobiku 1.7-1.8%, wyki kosmatej 1.2% i wyki siewnej 1.1%. Kwas linolowy przeważał w oleju z bobiku, wyki kosmatej i siewnej oraz w większości genotypów łubinu żółtego. Kwas oleinowy dominował w oleju z łubinu białego, a w oleju z łubinu wąskolistnego kwasy linolowy i oleinowy występowały często z podobnych ilościach. Najwięcej kwasu α-linolenowego zawierał olej z obu gatunków wyk (8.4-8.5%), a następnie z łubinu bia-łego (6.8-7.6%) i łubinu żółtego (5.4-9.0%), a najmniej z bobiku (3.2-5.8%) i łubinu wąsko-listnego (3.2-5.2%). Odmiany łubinu żółtego były bardziej zróżnicowane pod względem zawartości oleju, kwasu α-linolenowego oraz wartości stosunku kwasów n-6/n-3 niż odmiany łubinu wąskolistnego.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2016, 15, 2
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of utilization intensity on growth of lawn cultivars of Kentucky bluegrass (Poa pratensis L.)
Wpływ intensywności użytkowania na odrastanie trawnikowych odmian wiechliny łąkowej (Poa pratensis L.)
Autorzy:
Domanski, P.J.
Andrzejewska, J.
Iwicki, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46655.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Opis:
The aim of this study was to estimate the level of annual and daily growth of lawn plant height of Kentucky bluegrass cultivars depending on the intensity of their utilization and to group bluegrass cultivars into slowly and quickly growing. The basis for the study was the results of cultivar tests conducted by COBORU in 1998-2004 at three Experimental Stations of Cultivar Testing – Lisewo (54°06’ N; 18°50’ E), Łopuszna (49°29’ N; 20°08’ E) and Pawłowice (50°28’ N; 18°29’ E). Two systems of utilization were applied: moderately intensive (Relaks) and extensive (Park). At extensive utilization, annual plant growth values of all the tested cultivars were smaller by 20-30 cm, and average daily growth values by 0.14 cm smaller than with their intensive utilization. The slowly growing cultivars were Alicia, America, Baron, Bartender, Broadway, Limousine, NIB398, Orfeo, RAH498, Samoa and Qantum Leap, and quickly growing – Gol, Mardona, Haga, Sobra and Evora. At the utilization system Relaks, daily growth values of slowly growing cultivars were on average by 25% smaller, and at the Park system, by 35% smaller than those of quickly growing cultivars.
Celem badań było określenie poziomu rocznych i dobowych przyrostów wysokości roślin trawnikowych odmian wiechliny łąkowej w zależności od intensywności ich użytkowania oraz pogrupowanie odmian wiechliny na wolno i szybko odrastające. Podstawę opracowania stanowiły wyniki doświadczeń odmianowych prowadzonych przez COBORU w latach 1998-2004 w trzech Stacjach Doświadczalnych Oceny Odmian – Lisewie (54°06’ N; 18°50’ E), Łopusznej (49°29’ N; 20°08’ E) i Pawłowicach (50°28’ N; 18°29’ E). Stosowano dwa sposoby użytkowania: umiarkowanie intensywny (Relaks) i ekstensywny (Park). Przy ekstensywnym użytkowaniu roczne przyrosty roślin wszystkich testowanych odmian były o 20-30 cm, a średnie dobowe przyrosty o 0.14 cm mniejsze niż przy ich użytkowaniu intensywnym. Odmianami wolno odrastającymi były Alicia, America, Baron, Bartender, Broadway, Limousine, NIB398, Orfeo, RAH498, Samoa i Qantum Leap, a szybko odrastającymi – Gol, Mardona, Haga, Sobra i Evora. Przy sposobie użytkowania Relaks dobowe przyrosty odmian wolno odrastających były średnio o 25% mniejsze, a przy sposobie Park – o 35% mniejsze niż odmian szybko odrastających.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2011, 10, 3
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies