Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Starczewski, A." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Effect of agronomic factors on the perennial ryegrass lawn colour
    Wpływ regulatorów wzrostu na kolorystykę odmianowych muraw życicowych
    Autorzy:
    Starczewski, K.
    Affek-Starczewska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/47390.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Opis:
    In the report, the influence of applied plant growth regulators and weather conditions on the colour of perennial ryegrass cultivars was shown. The results were obtained on the basis of field experiments in which four cultivars of perennial ryegrass were used: Inka, Lisuna, Sabor, Figaro. Grasses were exposed to three plant growth regulators: Moddus 250 EC, Bercema CCC, Flordimex 420 SL. The experiment was conducted in the experimental plot of the University of Natural Sciences and Humanities in Siedlce (52°10’ N; 22°17’ E) in 2003-2005. Tested cultivars of perennial ryegrass were characterized by a uniform colour, but statistically significant differences occurred between individual years of research. In the case of growth regulators, a trend related to reduction in the overall assessment of lawn colour was shown in the tested cultivars. The results obtained show that among growth regulators, Moddus had the strongest effect on the colour of the tested cultivars. It was proved that retardants applied differently affected the colour of lawns in individual months and years of the study.
    W pracy przedstawiono wpływ stosowanych regulatorów wzrostu: Moddus 250 EC, Bercema CCC i Flordimex 420 SL oraz czterech wybranych odmian życicy trwałej (Lolium perenne L.): Inka, Lisuna, Sabor i Figaro oraz przebiegu warunków pogodowych na kolorystykę muraw trawnikowych. Doświadczenie prowadzono na obiekcie doświadczalnym Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach (52°10’ N; 22°17’ E) w latach 2003-2005. Odmiany życicy trwałej charakteryzowały się wyrównaną kolorystyką, jednak statystycznie istotne różnice wystąpiły między poszczególnymi latami badań. Badane odmiany reagowały obniżeniem ogólnej oceny kolorystyki trawników na zastosowane regulatory wzrostu. Uzyskane wyniki wskazują, że z zastosowanych regulatorów wzrostu najsilniej na murawy oddziaływał Moddus. Jednocześnie wykazano, że użyte do badań retardanty odmiennie wpływały na kolorystykę trawników w poszczególnych miesiącach i latach badań.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2011, 10, 2
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of growth regulators on compactness of lawn turfs with various proportion of perennial ryegrass
    Wpływ regulatorów wzrostu na zadarnienie muraw trawnikowych o zróżnicowanym udziale życicy trwałej
    Autorzy:
    Starczewski, K.
    Affek-Starczewska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/46732.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Opis:
    Physiological processes of plants can be modified by organic compounds called growth regulators. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of selected growth regulators: Moddus 250 EC, Bercema CCC and Flordimex 420 SL on the compactness of mixed lawn turfs, where the modifying element was the percentage of perennial ryegrass (Lolium perenne L.) of the Inka cultivar. The study was conducted on the experimental plots of the University of Natural Sciences and Humanities in Siedlce (52°10’ N; 22°17’ E) in 2003-2005. Application of growth regulators had a significant effect on the compactness of the tested lawn grass mixtures. The upward tendency was visible in the case of application of Bercema CCC. This growth regulator had the highest beneficial effect in the case of mixtures with 20% and 40% proportion of perennial ryegrass. The lowest degree of lawn compactness was observed for the mixture with 20% of perennial ryegrass after application of Flordimex. The interaction between percentage proportion of perennial ryegrass in mixtures and applied growth regulators had a significant influence on degree of grass compactness of the studied lawn grass mixtures.
    Procesy fizjologiczne roślin mogą być modyfikowane przez związki organiczne zwane regulatorami wzrostu. Celem badań było określenie oddziaływania wybranych regulatorów wzrostu: Moddus 250 EC, Bercema CCC i Flordimex 420 SL na zadarnienie mieszankowych muraw trawnikowych, w których elementem modyfikującym był procentowy udział życicy trwałej (Lolium perenne L.) odmiany Inka. Badania prowadzono na polu doświadczalnym Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach (52°10’ N; 22°17’ E) w latach 2003-2005. Zastosowanie regulatorów wzrostu modyfikowało stan zadarnienia badanych mieszanek trawnikowych. Tendencja wzrostowa była widoczna w przypadku zastosowania Bercemy CCC. Na ten regulator wzrostu najsilniej reagowały mieszanki z 20% i 40% udziałem życicy trwałej. Najniższy stopień zadarnienia zanotowano dla mieszanki z 20% udziałem życicy trwałej po zastosowaniu Flordimexu. Na stopień zadarnienia badanych mieszanek trawnikowych istotny wpływ miała interakcja procentowego udział życicy trwałej w mieszankach i zastosowanych regulatorów wzrostu.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2011, 10, 3
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sposób uprawy roli a zachwaszczenie i plonowanie pszenżyta
    Tillage method and triticale weed infestation and yielding
    Autorzy:
    Starczewski, J.
    Czarnocki, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/47333.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    pszenzyto ozime
    pszenzyto jare
    plonowanie
    zachwaszczenie
    uprawa roli
    metody uprawy
    uprawa uproszczona
    Opis:
    Badania przeprowadzono w RSD Zawady w latach 1999-2002. Doświadczenie polowe przeprowadzono metodą łanową bezpowtórzeniową. Na poszczególnych obiektach zarówno w przypadku pszenżyta ozimego, jak i jarego stosowano zróżnicowaną uprawę pożniwną: 1) podorywkę (12 cm), 2) kultywatorowanie, 3) talerzowanie, 4) bez uprawy (Roundup 360 SL), 5) bez uprawy, 6) orkę (20 cm), 7) talerzowanie. Na pierwszych pięciu obiektach wykonywano orkę siewną (pszenżyto ozime) lub orkę przedzimową (pszenżyto jare). W uprawie obu form pszenżyta (ozimego i jarego) tylko zupełne zrezygnowanie z wykonywania orki skutkowało istotnym, ponad 30% spadkiem plonu ziarna. Uproszczenia uprawowe powodowały na ogół wzrost zachwaszczenia. Istotny wzrost świeżej i suchej masy chwastów obserwowano jednak tylko na obiektach ze skrajnymi uproszczeniami. Zaobserwowano wyraźnie niższe plonowanie na obiektach o najwyższym zachwaszczeniu, szczególnie pszenżyta jarego.
    The studies were carried out on the Experimental Farm at Zawady in the years 1999-2002. A field experiment followed the field method without replications. In case of both winter and spring triticale the post-harvest tillage was applied: 1) skimming – 12 cm, 2) cultivating, 3) disking, 4) without tillage (Roundup 360 SL), 5) without tillage, 6) ploughing – 20 cm, 7) disking. The first five objects were treated with the pre-sowing ploughing (winter triticale) or autumn ploughing (spring triticale). As for both forms of triticale (winter and spring), only abandoning ploughing resulted in a significant, over 30%, grain yield decrease. Simplified tillage generally increased the weed infestation. However, a significant increase in the fresh and dry matter of weeds was observed only in objects exposed to extreme simplifications. A clearly lower yielding was recorded in case of objects most infested with weeds, especially in spring triticale.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2004, 03, 2
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of the chemical treatment of goat’s rue seeds on their germination and infection with fungi
    Wpływ chemicznego zaprawiania nasion rutwicy wschodniej na ich kiełkowanie oraz porażenie przez grzyby
    Autorzy:
    Rymuza, K.
    Bombik, A.
    Starczewski, K.
    Pawlonka, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/46824.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Opis:
    Increasing scope of the potential use of goat’s rue (Galega orientalis Lam.) causes a growing interest in this plant also in research. Due to the structure of the seed coat of goat’s rue, the seeds undergo scarification before sowing, which puts them at risk of pathogen infection. One of the more effective methods of disease prevention at the early developmental stages of plants is the application of chemical seed dressings, which may cause an increase in the proportion of dead seeds. Therefore, research on the response of goat’s rue seeds to the generally applied seed dressings is advisable. An experiment was set up to establish the germination energy and germinability, as well as the proportion of goat’s rue seeds (scarified or non-scarified) infected by fungi, treated with the following fungicides: Funaben T 480 FS, Raxil Gel 206 GF, Orius 02 WS, and Topsin M 500 SC. Goat’s rue seeds were obtained from a long-term experiment (years 2008-2010 only). After harvest and seed threshing, under laboratory conditions, energy and germinability, as well as the number of infected by pathogens and non-germinating goat’s rue seeds were determined. Observations were carried out after five and 14 days from the onset of germination. Analysis demonstrated that scarification increased seed germinability. Seed dressings did not affect the germination energy of non-scarified seeds, whereas scarified seeds displayed poorer germination energy in the first study season. Higher germinability was observed for treated versus untreated seeds, the differences between fungicides being significant only in 2008. It was also found that in the case of non-scarified seeds (after five days of germination), dressings did not diversify significantly the number of seeds infected by fungus diseases. After 14 days of germination, the number of seeds infected by fungi depended on the kind of dressing, season in which the seeds were collected, and the scarification process. Seeds, particularly the scarified ones, were best protected by dressings Funaben T 480 FS, Raxil Gel 206 GF, and Orius 02 WS.
    Rozszerzający się zakres potencjalnego wykorzystywania rutwicy wschodniej sprawia, że rośnie zainteresowanie tą rośliną również w badaniach naukowych. Budowa okrywy nasiennej nasion rutwicy powoduje, że przed wysianiem poddaje się je procesowi skaryfikacji, co z kolei naraża je na zainfekowanie przez patogeny. Jedną ze skutecznych metod zapobiegania chorobom w początkowych fazach rozwoju roślin jest stosowanie chemicznych zapraw nasiennych, które mogą wpływać na wzrost udziału nasion martwych. Celowe staje się więc prowadzenie badań dotyczących reakcji nasion rutwicy na powszechnie stosowane zaprawy nasienne. Doświadczenie polegało na zbadaniu energii, zdolności kiełkowania oraz udziału zainfekowanych przez grzyby nasion rutwicy wschodniej (nieskaryfikowanych i skaryfikowanych), zaprawianych fungicydami: Funaben T 480 FS, Raxil Gel 206 GF, Orius 02 WS and Topsin M 500 SC. Nasiona rutwicy wschodniej z lat 2008-2010 pochodziły z wieloletniego doświadczenia. Po zbiorze i omłóceniu nasion, w warunkach laboratoryjnych określono energię i zdolność kiełkowania oraz liczbę porażonych przez patogeny i niekiełkujących nasion rutwicy. Obserwacje przeprowadzono po 5 i 14 dniach od założenia doświadczenia. Analiza wykazała, że skaryfikacja wpłynęła na podwyższenie zdolności kiełkowania nasion. Zaprawy nasienne nie różnicowały energii kiełkowania nasion nieskaryfikowanych, natomiast u nasion skaryfikowanych obniżyły energię kiełkowania w pierwszym sezonie badań. Zdolność kiełkowania była wyższa u nasion zaprawianych niż niezaprawianych, a różnice pomiędzy zaprawami udowodniono tylko w 2008 roku. Stwierdzono ponadto, że w przypadku nasion nieskaryfikowanych (po 5 dniach od wysiania nasion) zaprawy nie różnicowały istotnie liczby nasion zainfekowanych przez choroby grzybowe. Po 14 dniach trwania doświadczenia liczba nasion, z których wyrastały grzyby, zależała od rodzaju zaprawy, sezonu, w którym zbierane były nasiona oraz od procesu skaryfikacji. Nasiona zwłaszcza skaryfikowane najlepiej chronione były przez zaprawy: Funaben T 480 FS, Raxil Gel 206 GF oraz Orius 02 WS.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2014, 13, 4
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies