Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ontogeneza" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Ontogenetic development of the thecal structures in caryophylliine scleractinian corals
Autorzy:
Stolarski, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21776.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
budowa anatomiczna
korale szesciopromienne
kostosepty
budowa mikrostrukturalna
Flabellidae
paleontologia
Caryophylliidae
ontogeneza
Opis:
At the initial stage of ontogeny, in Caryophylliidae (Miocene Caryophyllia salinaria, C. depauperata, Recent C. berteriana) and Flabellidae (Miocene Flabellum roissyanum Recent Jauania cailleti), wall and septa are formed simultaneously, and their trabecular structure is coalesced (marginothecal wall). At subsequent juvenile stage in Caryophylliidae the presence of the extensive exosarc enables formation of costo-septa and, in consequence, formation of trabeculotheca. Trabeculotheca consists of fragments of primordial wall located between the costosepta. The trabeculothecal segments vanish in the adult stage in the majority of corals when the septothecal wall is formed by thickening of the costo-septa. In others, however, marginotheca can be present throughout the whole ontogenetic sequence (C. salinaria). Most Flabellidae are characterized by limited expression of exosarc and the presence of marginothecal wall up to the adult stage. The origin of 'flabellid' organization in Caryophylliina may result from a simple modification of ontogeny - extention of initial morphology to later ontogenetic stages. Such corals could develop several times, and the Flabellidae may be polyphyletic
U sześciopromiennych korali z rodzin Caryophylliidae oraz Flabellidae ściana i septa tworzą się jednocześnie na płytce podstawowej i wykazują ciągłość budowy mikrostrukturalnej (ściana typu marginotekalnego). U Caryophylliidae obecność tkanek pokrywających szkielet od zewnątrz (egzosark) umożliwia, w następnej fazie wzrostu, tworzenie kostoseptów. Wzrost kostoseptów powoduje przerwanie pierwotnej ściany - resztki marginoteki oraz kostosepta formują ścianę typu mieszanego - trabekulotekę. W wyniku pogrubiania kostoseptów trabekuloteka ustępuje w ontogenezie miejsca septotece. Większość Flabellidae charakteryzuje się ograniczonym rozwojem egzosarku i obecnością marginoteki aż do stadium dorosłego. Młodociane cechy szkieletu doroslych flabelidów obejmują rownież słabo rozwinietą strukturę osiową, brak pali, rzadką i nie zróżnicowaną ornamentację bocznych powierzchni septów. Pochodzenie flabellidowej organizacji szkieletu w podrzędzie Caryophylliina mogło być rezultatem rozciągniecia młodocianej morfologii na późniejsze stadia rozwojowe. Do powstania tego typu modyfikacji ontogenetycznej mogło dojść w historii Caryophylliina kilkakrotnie, a Flabellidae w dotychczasowym rozumieniu mogą być grupę polifiletyczną.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1995, 40, 1; 19-44
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolutionary trends in the epithecate scleractinian corals
Autorzy:
Roniewicz, E
Stolarski, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22890.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fald brzezny
Scleractinia
trias
skamienialosci
epiteka
skleraktinia
ewolucja
polipy
morfologia
korale
paleontologia
mikrostruktura
szkielet
ontogeneza
Opis:
Adult stages of wall ontogeny of fossil and Recent scleractinians show that epitheca was the prevailing type of wall in Triassic and Jurassic corals. Since the Late Cretaceous the frequency of epithecal walls during adult stages has decreased. In the ontogeny of Recent epithecate corals, epitheca either persists from the protocorallite to the adult stage, or is replaced in post-initial stages by trabecular walls that are often accompanied by extra-calicular skeletal elements. The former condition means that the polyp initially lacks the edge zone, the latter condition means that the edge zone develops later in coral ontogeny. Five principal patterns in wall ontogeny of fossil and Recent Scleractinia are distinguished and provide the framework for discrimination of the four main stages (grades) of evolutionary development of the edge-zone. The trend of increasing the edge-zone and reduction of the epitheca is particularly well represented in the history of caryophylliine corals. We suggest that development of the edge-zone is an evolutionary response to changing environment, mainly to increasing bioerosion in the Mesozoic shallow-water environments. A glossary is given of microstructural and skeletal terms used in this paper.
Zmiany w budowie ściany szkieletu Scleractinia, jakie obserwować można od triasu do dziś (Fig. 1-14), są wyrazem modyfikacji anatomicznych w budowie dystalnej części ich polipów. Pierwotnym typem ściany u skleraktinii, który występował niemal u wszystkich osobnicznych i faceloidalnych korali triasowych byla epiteka tworząca zewnętrzną część szkieletu (Fig. 1A, 6). Ciało polipa nie wykraczało poza granice epiteki, co w przypadku wielu rodzajów oznaczało, że zawarte ono było w obrębie niewielkiej przestrzeni wewnątrzkielichowej. Epiteka powstaje w bruździe epitekalnej dystalnego zafałdowania ścianki polipa, które można uwazać za zaczątkowy fałd brzeżny. Epiteka odróżnia się od innych ścian korali (1) miejscem tworzenia, (2) mikrostrukturą i (3) morfologią. Obecność epiteki u korali kopalnych i dzisiejszych stwierdza się na podstawie włóknistej (nietrabekularnej) struktury o wzroście dośrodkowym, lub morfologii jej zewnętrznej powierzchi pokrytej liniami przyrostowymi (Fig. 2-12). W ewolucji Scleractinia widoczny jest trend do otaczania szkieletu faldem ciała miękkiego, tzw. fałdem brzeznym (edge-zone), czego efektem jest redukcja, a następnie eliminacja pierwotnej ściany epitekalnej. Epiteka jest zastępowana przez ściany trabekularne, którym towarzyszą pozakielichowe złogi szkieletowe (np. tynk ścienny = tectura, patrz Fig. 1B i 4), bądź wchodzi w skład ścian złożonych, np. jako ściany epitekalno-paratekalne, epitekalno-septotekalne (Fig. 3, 11). Wydzielono pięć podstawowych modeli ontogenezy szkeletu kopalnych i współczesnych skleraktinii i rozpatrzono na ich tle gradacje w rozwoju fałdu brzeżnego (Fig. 15). Wyróżniono cztery stopnie w rozwoju fałdu brzeżnego: (I) preformacja fałdu brzeżnego w postaci dystalnego fałdu ściany; (II) uformowanie się fałdu brzeżnego o zmiennym zasięgu i braku/ograniczonej zdolności do tworzenia pozaściennych złogów szkieletowych; (III) pokrycie szkieletu przez fałd brzeżny posiadający zdolność wytwarzania tynku ściennego; (IV) redukcja zasięgu fałdu brzeżnego do strefy dystalnej szkieletu, z zachowaniem zdolności do wytwarzania tynku ściennego. Przemiany związane z wykształceniem się fałdu brzeżnego, a następnie jego rolę w tworzeniu szkieletu widać najpełniej w ewolucji Caryophylliina: od wyłącznie epitekalnych Volzeioidea (trias-dziś) do posiadających szkielet całkowicie otoczony fałdem ciała miękkiego Turbinoliidae (kreda-dziś). Rozwój fałdu brzeżnego mógł stanowić ewolucyjną odpowiedź korali na zmieniaące się warunki środowiska, głównie na nasilenie bioerozji w mezozoicznych środowiskach płytkowodnych. Dziś korale o wyłącznie epitekalnych ścianach występują jedynie w wodach głębokich bądź w środowiskach kryptycznych (np. Gardineria i niektóre Guyniidae).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 2; 131-166
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies