Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kambr" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Yunnanozoon and the ancestry of chordates
Autorzy:
Dzik, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19946.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Odontogriphus
kambr
Dickinsonia
Yunnanozoon lividum
skamienialosci
prekambr
paleobiologia
strunowce
Opis:
The oldest known chordate, Yunnanozoon lividum Hou et al. 1991, from the Chengjiang Lagerstätte of Yunnan shows several features in its anatomy that had not been expected to occur at this stage of evolution. Its metameric dorsal myomeres were separated by straight myosepta. The notochord was located ventrad of the muscular blocks instead of being bordered by them. The pharynx did not contain any filtratory basket but had only seven pairs of branchial arches. These were composed of rows of minute scleritic segments that connected the notochord with a rigid ventral trough. The head region was rather complex in organization and bore a specialized ring-like mouth apparatus. The presence of sensory organs, perhaps large eyes with sclerotic rings, is probable. Only in the remarkable elongation of the notochord and metameric arrangement of oval gonads this early chordate is similar to Branchiostoma. The anterior part of the muscular blocks of Yunnanozoon resembles a little the proboscis and collar of the enteropneusts and may perhaps be homologous with these structures, although in Yunnanozoon they are displaced much behind the mouth. The whole metameric muscular unit is proposed to correspond to the 'quilted pneu structure' of the Ediacaran problematic fossil Dickinsonia. Monotypic Yunnanozoa classis n., Yunnanozoida ordo n., and Yunnanozoidae fam n. are proposed for this early chordate.
Wśród tysięcy skamieniałych zwerząt nie mających mineralnego szkieletu z wczesnokambryjskiego stanowiska Chengjiang w prowincji Yunnan znalazly się też szczątki pierwszych strunowców. Yunnanozoon lividum Hou et al. 1991, opisany jako problematyk przed kilku laty, ukazuje wypełnioną osadem gardziel z łukami skrzelowymi i gonadami po bokach, a nad nią cylindryczną strukturę ubogą w substancje organiczne i z wnętrzem niedostępnym dla mułu - zapewne wypełniony płynem lub zwakuolizowanymi komórkami osiowy szkielet a więc struna grzbietowa. Zaskakującymi cechami Yunnanozoon są prostopadłościenne bloki miomerów, zapewne mające postać umięśnionych, wypełnionych płynem worków oraz rozbudowana głowa z aparatem gębowym o pierścieniowej nierozpoznanej dokładnie strukturze i zapewne z dużymi organami zmysłowymi (oczami?). Dowodzi to, że cechy uważane za osiągnięcia kręgowców charakteryzowały już pierwsze strunowce. Poszukując krewniaków i przodka Yunnanozoon wśród innych kambryjskich i prekambryjskich organizmów (powinni się cechować metamerycznymi workami mięśniowymi ponad jelitem z bocznymi wypustkami otwartymi na zewnątrz) wskazać można na przypuszczalnego konodonta Odontogriphus ze środkowego kambru Burgen i Dickinsonia z prekambru Ediacara i Morza Białego.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1995, 40, 4; 341-360
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Non-arthropod burrows from the Middle and Late Cambrian of the Holy Cross Mountains, Poland
Nory ze srodkowego i poznego kambru Gor Swietokrzyskich
Autorzy:
Orlowski, S
Zylinska, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23186.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Treptichnus rectangularis
Gory Swietokrzyskie
kambr
Bergaueria elliptica
skamienialosci
Polska
paleontologia
Opis:
During the Middle and Late Cambrian in the area of the present-day Holy Cross Mountains all the traces of infaunal activity were produced by animals burrowing parallel to and immediately below the sediment surface, deeper infaunal burrowers being missing. Deeper penetration was probably not possible due to anoxic conditions within the sediment. This was not the case in the Early Cambrian, where numerous deep vertical burrows with spreite structures are known in the area. Diversity of the Middle and Late Cambrian trace fossil assemblages of the Holy Cross Mts is low, with only six ichnogenera of non-arthropod traces in the Middle Cambrian and eight ichnogenera in the Late Cambrian, compared with 24 ichnogenera in the Early Cambrian. The most unusual is a large hemispherical burrow, possibly of actinian origin, for which the name Bergaueria elliptica isp. n. is proposed. Treptichnus rectangularis isp. n. represents horizontal burrows with stiff walls, being systems of short units connected with one another. Some of the units contain faecal pellets produced by the host animal.
Profil kambru Gór Świętokrzyskich składa się z naprzemianległych piaskowców i łupków tworzących formacje o znacznej miąższości. W skałach tych właściwym skamieniałościom towarzyszą ślady działalności życiowej organizmów. Oprócz znanych i wcześniej notowanych śladów działalności organizmów zostały opisane dwa nowe ichnogatunki, tj. Bergaueria elliptica i Treptichnus rectangularis. Pierwsza z tych form, opisana na podstawie jednego okazu, jest wyjątkowo dużym śladem spoczynku, prawdopodobnie ukwiała. Istnieją przypuszczenia, że mógłyby to być jednak organizm zbliżony do przedstawicieli fauny ediakarańskiej. Nory Treptichnus rectangularis są efektem penetrowania osadu przydennego przez organizm zbliżony bądź do priapulidów bądź do echiuroidów, który pozostawił w otwartych norach grudki fekalne. Większość znanych po-kambryjskich śladów działalności życiowej organizmów miała swój początek w płytkich wodach mórz kambryjskich, przy czym większość z nich pojawiła się już we wczesnym kambrze. Na omawianym obszarze w porównaniu z wczesnym kambrem (24 ichnorodzaje) liczba ichnorodzajów w środkowej i późnej epoce jest niższa i wynosi odpowiednio 6 i 8 ichnorodzajów, przy czym obserwuje się brak śladów głębokiej penetracji w obrębie osadu, jak też skomplikowanych sieci i meandrów. Dane z Gór Świętokrzyskich potwierdzają ogólnq regułę o spadku zróżnicowania śladów działalności organizmów z początkiem środkowego kambru. Brak głębokiej penetracji osadu wynikać może ponadto z anoksycznych warunków panujących płytko pod jego powierzchnią. Najbardziej pospolity ichnorodzaj Planolites występuje w całym profilu i jest w zasadzie niezależny od facji, chociaż jego frekwencja w profilu jest bardzo zróżnicowana. Treptichnus, Multina i Gordia są rzadsze i zależne od facji. Natomiast skrajne ubóstwo śladów organicznych w obrębie formacji łupków z Gór Pieprzowych potwierdza wcześniejsze ustalenia o osadzaniu się skał tej formacji w strefie głębszej niż litoralna a ponadto z deficytem tlenu w wodach przydennych.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 4; 385-409
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spatial organization of tubercles and terrace lines in Paradoxides forchhammeri - evidence of lateral inhibition
Organizacja przestrzenna guzkow i linii pancerza trylobita Paradoxides forchhammeri swiadczy o inhibicji bocznej
Autorzy:
Hammer, O
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20537.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
ewolucja
kambr
Paradoxides forchhammeri
pancerze
inhibicja boczna
szczecinki czuciowe
trylobity
paleontologia
stawonogi
Opis:
Spatial statistics on the positions of trilobite tubercles indicate the existence of a developmental spacing mechanism. Similar spacing between sensory bristles, due to lateral inhibition, is well known in insects, and the genetic basis for these patterns has been thoroughly studied. Tubercles (granules) in the Middle Cambrian trilobite Paradoxides forchhammeri are spaced out, but otherwise randomly positioned. Assuming that similar genetic principles are in operation for the positioning of peripheral neuronal elements in all arthropods, it can even be speculated that genes with functions similar to Delta, Notch, achaete and scute were active in trilobite cuticular patterning. Also, in P. forchhammeri, terrace lines (ridges) seem to display transitions into granulation, indicating that these two types of structure share an underlying pattern formation mechanism.
Analiza statystyczna rozmieszczenia guzków trylobita świadczy o istnieniu mechanizmu rozwojowego odpowiadającego za ich układ. Znany jest mechanizm inhibicji bocznej u owadów, odpowiedzialny za podobne odstępy szczecinek czuciowych, poznano takie jego podłoże genetyczne. Guzki (granule) środkowokambryjskiego trylobita Paradoxides forchhammeri są rozmieszczone losowo, ale z zachowaniem podobnych odstępów. Zakładając, że rozmieszczenie obwodowych elementów nerwowych u wszystkich stawonogów opierało się na podobnym podłożu genetycznym, można pokusić się o przypuszczenie, że w ornamentacji pancerza trylobitów uczestniczyły geny o funkcjach zbliżonych do owadzich genów Delta, Notch, achaete i scute. U P. forchhammeri można takie zaobserwować przejście między liniarni tarasowymi (grzebieniami) a granulacją, co wskazywałoby na wspólny mechanizm determinacji tych struktur.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 3; 251-270
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Late Cambrian eocrinoid Cambrocrinus
Autorzy:
Dzik, J
Orlowski, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21429.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Gory Swietokrzyskie
Acadocrinus
Cambrocrinus
kambr
Cambrocrinus regularis
skamienialosci
szkarlupnie
eokrynoidy
morfologia
budowa strukturalna
paleontologia
Opis:
Morphology of the stem in Cambrocrinus regularis Orłowski 1968 from the early Late Cambrian of the Holy Cross Mts, with only one type of columnals in its proximal conical part but with well developed marginal fulcra connecting them alternately in pairs, places it in between the Middle Cambrian Acadocrinus and Late Cambrian Ridersia. In the presence of thecal ribbing with ribs radiating toward plate corners, which is definitely not homologous to the ribbing of Ridersia, Macrocystella, and later cystoids, it departs from the main eocrinoid lineage leading to the rhombiferans. A new family Cambrocrinidae is therefore proposed to include Cambrocrinus and Eocystites.
Szkarłupnie znane są z dwu obfitych stanowisk w kambrze Gór Świętokrzyskich. Starszy zespół ze środkowokambryjskich piaskowców z Jugoszowa, niegdyś pomyłkowo zinterpretowany jako reprezentujący archeocjaty, wciąż oczekuje szczegółowej rewizji taksonomicznej. Przedmiotem tego artykułu jest zaś populacja Cambrocrinus regularis Orłowski 1968 z Wąworkowa, występująca w obrębie formacji późnokambryjskich piaskowców z Wiśniówki. Zgromadzona przez drugiego autora kolekcja skamieniałości Cambrocrinus liczy 56 mniej lub bardziej kompletnych kielichów, 85 pojedynczych płytek oraz 18 fragmentów łodyg. Choć gruboziarniste piaskowce, w których występują ośrodki kielichów Cambrocrinus, nie przechowały szczegółów ich morfologii, materiał jest dostatecznie obfity by umożliwić identyfikację nie tylko struktury kielicha ale i zakresu jego wewnątrzpopulacyjnej zmienności. Kielich dojrzałego C. regularis składał się z siedmiu kręgów liczących zazwyczaj po pięć do siedmiu płytek. Odmienność liczby płytek w górnych i dolnych kręgach wymuszała odejście od standardowego sześciokątnego kształtu części z nich. Innym czynnikiem zwiększającym rónorodność kształtów było wklinowywanie dodatkowych płytek w strukturę kielicha powodujące przybieranie siedmio- lub nawet ośmioboczności przez ich sąsiadów. Rozkład częstości poszczególnych typów płytek i ich wydłużenia oraz położenie miejsc rozwidlania się żeber na powierzchni płytek wskazują na wyraźne zwiększanie się ich liczby w trakcie wzrostu. Stan zachowania powierzchni gębowej najkompletniejszych kielichów pozwala jedynie na stwierdzenie, że odchodziło od niej pięć par brachiol. Nie jest natomiast pewne, czy wzgórek znajdujący się pomiędzy szerzej rozstawionymi bruzdami ambulakralnymi był piramidą analną. Bardzo mało prawdopodobne jest jednak występowanie bocznego periproktu w kielichu C. regularis bowiem nie ma nań miejsca w żadnym z bardziej kompletnych okazów. Zasadne jest więc przypuszczenie, że Cambrocrinus zachował pierwotną dla łodygowych szkarłupni organizację ciała, z odbytem położonym w bliskości otworu gębowego. Najbardziej niezwykłą cechą C. regularis jest układ żeber, które dochodzą do naroży płytek miast środka ich boków, jak u prawie wszystkich pozostałych pierwotnych szkarłupni. Cambrocrinus jest więc przedstawicielem osobnej gałęzi ewolucyjnej eokrynoidów, wywodzącej się zapewne od środkowokambryjskiego Acadocrinus o prawie gładkich płytkach kielicha. Progresywną cechą Cambrocrinus, różniącą go od Acadocrinus a zbliżającą do ordowickich cystoidów Rhombifera, jest wyodrębnienie stożkowatej przykielichowej części łodygi. Można więc domniemywać, że gałąź ewolucyjna Cambrocrinus odszczepiła się od linii wiodącej od Acadocrinus ku późnokambryjskiemu australijskiemu eokrynoidowi Ridersia po wykształceniu złożonej łodygi ale przed wyposażeniem kielicha w żebra przechodzące pośrodku szwów między płytkami.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1993, 38, 1-2; 21-34
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Early Cambrian medusiform metazoan Eldonia from the Chengjiang Lagerstatte
Autorzy:
Jun-Juan, C
Mao-Yan, Z
Gui-Qing, Z
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22928.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
budowa anatomiczna
Yunnanomedusa eleganta
kambr
Stellostomites eumorphus
skamienialosci
budowa mikrostrukturalna
Chiny
Eldonia
paleontologia
Chengjiang
paleozoologia
Opis:
The alleged Chengjiang scyphozoans Stellostomites eumorphus and Yunnanomedusa eleganta are conspecific. Because of the strong resemblance to the Burgess Shale type species of Eldonia, the Chinese species is relocated to this genus. Eldonia, originally described as a holothurian, on anatomical grounds may as well be interpreted as a lophophorate. The superficial resemblance to jelly-fish is apparently a result of adaptation to pelagic life. Although the extant lophophorates are without exception sedentary, their pelagic relatives were probably abundant in the Early Paleozoic.
W sławnym stanowisku Chengjiang w południowych Chinach, gdzie wczesnokambryjskie zwierzęta zachowane są wraz z wewnętrznymi organami, najpospolitszymi skamieniałościami są kapeluszowate formy opisane niegdyś pod nazwami Stellostomites eumorphus Sun & Hou 1987 i Yunnanomedusa eleganta Sun & Hou 1987. Zgromadzony przez autorów materiał ośmiuset okazów dowodzi, że w istocie jest to jeden gatunek, pokrewny Eldonia ludwigi Walcott 1911 ze środkowego kambru Kolumbii Brytyjskiej, określony więc nazwą Eldonia eumorpha (Sun & Hou 1987). U-kształtne jelito, dwudzielny aparat czułkowy przy otworze gębowym i złożony system kanałów płaszczowych potwierdzają przynależność Eldonia do typu czułkowców Lophophorata, w którym wraz z Rotadiscus i świętokrzyską Velumbrella tworzy gromadę Eldonioidea.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1995, 40, 3; 213-244
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Burgess Shale-type fossils in Cambrian sandstones of the Holy Cross Mountains
Autorzy:
Masiak, M
Zylinska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21502.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Gory Swietokrzyskie
fauna kopalna
Velumbrella Eldonia
Velumbrella czarnockii
kambr
skamienialosci
Peytoia
Anomalocarididae
aparat szczekowy
paleontologia
Rotadiscus
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 4; 329-340
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trilobite-like arthropod from the Lower Cambrian of the Siberian Platform
Trylobitopodobny stawonog z dolnego kambru tarczy syberyjskiej
Autorzy:
Ivantsov, A Y
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21620.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
stawonogi trylobitopodobne
rzeka Lena
Conciliterga
kambr
skamienialosci
Syberia
Phytophilaspis pergamena
paleontologia
pygidium
plytka rostralna
morfologia zwierzat
Opis:
The Lower Cambrian Fossil-Lagerstätte at Sinsk (Sinsk Formation, Lena River, Siberia) yields extraordinarily preserved fossils. A new trilobite-like arthopod from this site, Phytophilaspis pergamena gen. et sp. n., is assigned to the subclass Conciliterga Hou & Bergström, 1997, ordet and family indet. It is characterized by a large cephalon with facial sutures and relatively large eyes, strongly reduced thorax and very large pygidium. The facial sutures are not connected with the eyes; librigenae preserve marks of segmentation and may represent fused pleurae of the posterior segments of the cephalon. Unlike trilobites, the original mineralization of the carapace was very weak or absent. The new arthropod differs from all of other Conciliterga by the absence of rostral plate, posterior position of eyes and large size of the pygidium.
Dolnokambryjska formacja sinska znad rzeki Leny zawiera doskonale zachowane skamieniałości. Tamtejszy stawonóg Phytophilaspis pergamena gen. et sp. n. przypominający trylobita został zaliczony do podgromady Conciliterga Hou & Bergström, 1997, ordo et fam. indet. Nowy rodzaj charakteryzuje się dużą głową ze szwami policzkowymi i dużymi oczami, silnie zredukowanym tułowiem i bardzo dużym pygidium. Policzki ruchome zachowały ślady segmentacji, co wskazuje, że mogą one reprezentować zrośnięte pleury tylnych segmentów cefalonu. W odróznieniu niż u trylobitów, u Phytophilaspis pergamena gen. et sp. n. mineralizacja pancerza była bardzo słaba. Nowy stawonóg rózni się od pozostałych Conciliterga brakiem płytki rostralnej, położeniem oczu bardziej w tyle oraz bardzo dużym pygidium.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 4; 455-466
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolution of 'small shelly fossils' assemblages of the Early Paleozoic
Autorzy:
Dzik, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22998.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
sylur
kambr
taksonomia
Alpy Karnijskie
paleozoik
hyolity
Chiny
Jakucja
Gory Swietokrzyskie
skamienialosci skorupkowe
ordowik
slimaki
skaly wapienne
paleontologia
mieczaki
malze
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 3; 247-313
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies