Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bird species" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    New specimens of zygodactylid birds from the middle Eocene of Messel, with description of a new species of Primozygodactylus
    Autorzy:
    Mayr, G
    Zelenkov, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22099.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    systematics
    fossil
    paleontology
    Germany
    Zygodactylidae
    Eocene
    bird
    Messel
    new species
    Aves
    Primozygodactylus
    Middle Eocene
    zygodactylid bird
    Opis:
    Representatives of the avian taxon Zygodactylidae are among the most abundant small arboreal birds in the early Palaeogene of the Northern Hemisphere. Still, however, the osteology of these birds, which have recently been shown to be the sister taxon of the Passeriformes, is only incompletely known. Here we describe a new species of Primozygodactylus from the middle Eocene of Messel in Germany. The holotype specimen of P. eunjooae sp. nov. for the first time allows a detailed examination of the distal tarsometatarsus in one of the Messel zygodactylids. It also exhibits exceptionally well−preserved tail feathers which, most notably, are formed by a long central pair of rectrices. We further report on a new specimen of Primozygodactylus major, which is the largest zygodactylid from Messel. Being one of the few dissociated skeletons of Primozygodactylus, the new specimen shows some previously unknown osteological features of this taxon and allows a more detailed comparison with other zygodactylids.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2009, 54, 1; 15-20
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A new genus and species for the largest specimen of Archaeopteryx
    Autorzy:
    Elzanowski, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23519.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    bird
    Aves
    Archaeopteryx
    Wellnhoferia
    Wellnhoferia grandis
    new species
    new genus
    Jurassic
    paleontology
    Opis:
    The Solnhofen (Sixth) specimen of Archaeopteryx is assigned to Wellnhoferia grandis gen. et sp. n. on the basis of qualitative, size-independent autapomorphies. Wellnhoferia differs from Archaeopteryx in a short tail with the estimated number of 16-17 caudals; a nearly symmetric pattern of pedal rays II-IV with metatarsals II and IV of equal length and digit IV substantially shorter than in Archaeopteryx; and the number of four (instead of five) phalanges of pedal digit IV, which most probably results from a phylogenetic reduction rather than individual variation. A combination of large size and details of the pelvic limb suggests a locomotor specialization different from that of Archaeopteryx.
    Solnhofeński, czyli szósty okaz praptaków przeniesiony zostaje z Archaeopteryx lithographica von Meyer, 1861 do Wellnhoferia grandis gen. et sp. n. na podstawie autapomorfii niezależnych od wielkości ciała, w tym cech jakościowych, merystycznych i proporcji. Okaz ten różni się od okazów Archaeopteryx krótszym ogonem o szacunkowej liczbie kręgów 16-17, bardziej symetryczną budową stopy z kośćmi sródstopia II i IV jednakowej długości i palcem IV zbliżonym długością do palca II, a więc znacznie krótszym niż u Archaeopteryx, i składającym się z 4 zamiast 5 paliczków. Taka budowa stopy przy stosunkowo dużych rozmiarach ciała sugeruje również nieco inną niż u Archaeopteryx, prawdopodobnie bardziej kursorialną, specjalizację lokomototyczną.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A new short-legged landbird from the Early Eocene of Wyoming and contemporaneous European sites
    Autorzy:
    Mayr, G
    Daniels, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22144.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Prefica nivea
    fossil bird
    Eocene
    London Clay
    land bird
    new genus
    Green River Formation
    European site
    bird
    Steatornithidae
    new species
    deposit
    Caprimulgiformes
    Fluvioviridavis
    Early Eocene
    Steatornis
    Opis:
    Fluvioviridavis platyrhamphus, a new genus and species of short-legged landbirds from the Lower Eocene Green fiver Formation (Wyoming, USA) is described. The taxon is known from a single, nearly complete and slightly dissociated skeleton which was made the paratype of the putative oilbird Prefica nivea Olson, 1987 (Steatornithidae, Caprimulgiformes). Apart from the greatly abbreviated tarsometatarsus, Fluvioviridavis especially corresponds to recent oilbirds in the unusually wide proximal end of the humerus. However, in other features, e.g., the shape of its much longer beak, the Eocene taxon is clearly distinguished from the recent oilbird (Steatornis). In contrast, Prefica nivea agrees with Steatornis in the shape of the mandible but differs in the much narrower proximal end of the humerus. At present, no derived character convincingly supports a classification of F. platyrhamphus into any of the higher avian taxa. The species is here classified 'order and family incertae sedis'. An isolated skull from the Middle Eocene of Messel (Hessen, Germany) is tentatively assigned to ?Fluvioviridavis sp., and associated bones from the Lower Eocene London Clay of Walton-on-the-Naze (Essex, England) might also be related to the genus Fluvioviridavis.
    W pracy opisano nowy rodzaj i gatunek krótkonogiego ptaka lądowego nazwanego Fluvioviridavis platyrhamphus, z wczesnoeoceńskiej formacji Green River (Wyoming, USA). Takson ten jest znany z jednego prawie kompletnego i nieco rozproszonego szkieletu, ustanowionego jako paratyp domniemanego kopalnego tłuszczaka Prefica nivea Olson, 1987 (Steatornithidae, Caprimulgiformes). Oprócz silnie skróconych kości skoku, Fluvioviridavis nawiązuje do współczesnych tłuszczaków bardzo szeroką nasadą kości ramiennej. Jednak pod innymi względami, np. kształtem znacznie bardziej wydłużonego dzioba, eoceński takson wyraźnie różni się od współczesnego tłuszczaka (Steatornis), natomiast Prefica nivea ma kształt szczęki podobny jak Steatornis, ale różni się odeń o wyraźnie węższą nasadą kości ramiennej. Obecnie nie można wskazać żadnej apomorfii przekonująco wiążącej F. platyrhamphus z jakimkolwiek taksonem wyższej rangi, toteż rodzaj i gatunek ten uznano w niniejszej pracy za reprezentujący ,,rodzinę i rząd incertae sedis". Pojedyncza czaszka ze środkowego eocenu Messel (Hesja, Niemcy) została prowizorycznie zaliczona do ?Fluvioviridavis sp.; do rodzaju Fluvioviridavis mogą też należeć kości z wczesnoeoceńskich iłów londyńskich (London Clay) z Walton-on-the-Naze (Essex, Anglia).
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aspects of diversity in early Antarctic penguins
    Autorzy:
    Jadwiszczak, P.
    Mors, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21766.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    diversity
    Antarctic
    penguin
    Aves
    bird
    Sphenisciformes
    systematics
    sexual dimorphism
    body mass
    Eocene
    Antarctic Peninsula
    paleontology
    bone
    La Meseta Formation
    Seymour Island
    animal species
    Opis:
    Penguin bones from the Eocene La Meseta Formation (Seymour Island, Antarctic Peninsula) constitute the only extensive fossil record of Antarctic Sphenisciformes. Here, we synonymize some of the recognized genera (Anthropornis with Orthopteryx, Delphinornis with Ichtyopteryx) and species (Anthropornis nordenskjoeldi with Orthopteryx gigas, Delphinornis gracilis with Ichtyopteryx gracilis). Moreover, we suggest that Antarctic species of Anthropornis and Palaeeudyptes, so−called giant penguins, may in fact comprise only one species each instead of two, based on evidence of well−marked sexual dimorphism. We also present new estimates of body mass based on femora testifying to the impressive scope of interspecific body−size variation in Eocene Antarctic penguins.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2011, 56, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies