Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "H. J." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 68
Tytuł:
Pliensbachian, Early Jurassic radiolarians from Mount Rettenstein in the Northern Calcareous Alps, Austria
Autorzy:
Cifer, T.
Gorican, S.
Gawlick, H.-J.
Auer, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082123.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Radiolaria
Polycystina
systematics
stratigraphy
Jurassic
Western Tethys
Eastern Alps
Austria
Opis:
One of the best preserved Early Pliensbachian radiolarian assemblages from the Western Tethys is described from the grey marly limestone exposed at Mount Rettenstein in the Northern Calcareous Alps, south of the Dachstein Massif. Fourty-five genera and 71 species are documented and illustrated here. Four species are newly described: Tozerium filzmoosense Cifer sp. nov., Loupanus pliensbachicus Cifer sp. nov., Thurstonia? robusta Cifer sp. nov., and Ares rettensteinensis Cifer sp. nov. Radiolarian age is in accordance with ammonoid data from the overlying red marly limestone, which was assigned to the upper part of the Lower Pliensbachian. The best equivalent for the radiolarian-bearing lithology is the Dürrnberg Formation, characteristic of the open-marine Hallstatt facies zone. Previously published radiolarian data from the Dürrnberg Formation were re-evaluated and the originally proposed age assignments revised. At two localities, the published Hettangian–Sinemurian age was emended to the early Early Pliensbachian that is in accordance with the age of radiolarians from Mount Rettenstein. We compared the studied fauna from Mount Rettenstein also with two other rich radiolarian assemblages, one from another locality in the Dürrnberg Formation and one from the Gümüslü Allochthon in Turkey, which were assigned to the late Early Pliensbachian and are somewhat younger than the assemblages studied herein.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2020, 65, 1; 167-207
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The braincase of two Late Cretaceous Asian multituberculates studied by serial sections
Puszka mozgowa dwoch poznokredowych wieloguzkowcow [Multituberculata] badana za pomoca przekrojow seryjnych
Autorzy:
Hurum, J H
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22980.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
kosc skalista
czaszki
kosc klinowa
Multituberculata
rekonstrukcja
kreda
Nemegtbaatar gobiensis
puszka mozgowa
Djadochtatheria
paleontologia
Chulsanbaatar vulgaris
wieloguzkowce
kosc podstawnoklinowa
anatomia zwierzat
Opis:
The braincase structure of two Late Cretaceous Mongolian djadochtatherian multituberculates Nemegtbaatar gobiensis and Chulsanbaatar vulgaris from the ?late Campanian of Mongolia is presented based on the two serially sectioned skulls and additional specimens. Reconstructions of the floor of the braincase in both taxa are given. The complete intracranial sphenoid region is reconstructed for the first time in multituberculates. Cavum epiptericum is a separate space with the taenia clino-orbitalis (ossified pila antotica) as the medial wall, anterior lamina of the petrosal and possibly the alisphenoid as the lateral wall, and the basisphenoid, petrosal and possibly alisphenoid ventrally. The fovea hypochiasmatica is shallow, tuberculurn sellae is wide and more raised from the skull base than it is in the genus Pseudobolodon. The dorsal opening of the carotid canal is situated in the fossa hypophyseos. The taenia clino-orbitalis differs from the one described in Pseudobolodon and Lambdopsalis in possessing just one foramen (metoptic foramen). Compared to all extant mammals the braincase in Nemegtbaatar and Chulsanbaatar is primitive in that both the pila antotica and pila metoptica are retained. In both genera the anterior lamina of the petrosal is large with a long anterodorsal process while the alisphenoid is small. A review is given of the cranial anatomy in Nemegtbaatar and Chulsanbaatar.
Budowa puszki mózgowej dwóch późnokredowych wieloguzkowców z podrzędu Djadochtatheria, Nemegtbaatar gobiensis i Chulsanbaatar vulgaris, z ?późnego kampanu Mongolii, została zbadana za pomocą seryjnych skrawków dwóch czaszek, ciętych mikrotomem Junga, oraz w oparciu o inne czaszki tych sarnych gatunków, i pojedyncze kości skaliste innych gatunków. Badane materiały przechowywane są w zbiorach Instytutu Paleobiologii PAN w Warszawie. Przedstawiono rekonstrukcje podstawy puszki mózgowej obu gatunków. Zrekonstruowano też, po raz pierwszy u wieloguzkowców, budowę kompleksu kości klinowej, widzianą od strony puszki mózgowej. Cavum epiptericum u wieloguzkowców tworzy obszerną przestrzeń, oddzieloną od puszki mózgowej przez taenia clino-orbitalis (skostniałą pila antotica), tworzącą jej ścianę przyśrodkową. Ścianę zewnętrzną cavum epiptericum tworzy skrzydło kości podstawnoklinowej, zaś ścianę dolną kość podstawnoklinowa, kość skalista i przypuszczalnie częściowo skrzydło kości podstawnoklinowej. Skostnienie wewnętrznej ściany cavum epiptericum jest u wieloguzkowców silniejsze niż u stekowców, co może wskazywać, że wieloguzkowce są pod tym względem prymitywniejsze niż stekowce. Nie jest jednak wykluczone, że skostnienie to jest wtórne, jak to sugerowano wcześniej (Kielan-Jaworowska i wsp. 1986). Fovea hypochiasmatica jest płytka, siodło tureckie jest szerokie i położone wyżej w stosunku do podstawy czaszki niż u jurajskiego rodzaju Pseudobolodon. Taenia clino-orbitalis różni się od tej samej struktury opisanej u wieloguzkowców z rodzajów Pseudobolodon i Lambdopsalis tym, że jest przebita tylko jednym otworem. Puszka mózgowa Nemegtbaatar i Chulsanbaatar jest bardziej prymitywna niż u wszystkich ssaków współczesnych, ponieważ zachowuje w stadium doroslym zarówno pila antotica, jak i pila metoptica. U obu rodzajów blaszka przednia kości skalistej (lamina anterior) jest duża, z długim przednio-grzbietowym wyrostkiem, natomiast skrzydło kości podstawnoklinowej jest małe. W pracy przedstawiono również podsumowanie danych o anatomii czaszki Nemegtbaatar i Chulsanbaatar.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 1; 21-52
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antiquity of the scleractinian-sipunculan symbiosis
Autorzy:
Stolarski, J
Zibrowius, H
Loser, H
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20246.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Sipuncula
Scleractinia
symbiosis
Heterocyathus priscus
coral
Caryophylliina
Opis:
Extant corals symbiotic with sipunculans, i.e., the caryophylliid Heterocyathus and the dendrophylliid Heteropsammia, develop corallum modifications (in comparison with 'ordinary' representatives of these families) that seem to meet the needs of the coral's worm partner. We distinguish two types of corallum modifications, designated the monoporous and the polyporous types. In the adult monoporous type, the shell inhabited by the sipunculan is usually overgrown only in part by the coral base. There are two orifices: the main one and a smaller pore in the upper part of the corallum. In the polyporous type the shell inhabited by the sipunculan is entirely overgrown and the coral produces a spiralled sipunculan housing. In addition to the main orifice there are several pores in the lower part of the corallum. Heterocyathus priscus sp. n. from the Early Cretaceous (Albian) of France is the oldest example of symbiosis, in which the monoporous-type corallum was modified in the same way as in extant monoporous Heterocyathus. We speculate that the monoporous type was ancestral, as only this type is known to occur among Cretaceous corals. Morphological similiarities between Heteropsammia and certain species of Heterocyathus, such as the Pourtalès plan of septal arrangement and skeleton porosity, may point to a close phylogenetic relationship.
Korale sześciopromienne z rodzajów Heteropsammia (podrząd Dendrophylliina) i Heterocyathus (podrząd Caryophylliina) żyją w symbiozie z sikwiakami (Sipuncula). Sikwiaki żyją w muszlach, opuszczonych przeważnie przez ślimaki. Larwy korali osiadają tylko na takich zasiedlonych przez sikwiaki muszlach. Mniejsze muszle szkielet korala obrasta z czasem całkowicie, natomiast większe muszle koral obrasta tylko częściowo. Szkielet korala wzrastającego na muszli zamieszkałej przez sikwiaka podlega modyfikacjom, które służą potrzebom sikwiaka. W szczególności, po wyrośnięciu sikwiaka z małej, obrastanej przez korala muszli, komorę mieszkalną sikwiaka tworzy wyłącznie koral. W tym przypadku, tworzona przez korala komora mieszkalna sikwiaka opatrzona jest szeregiem otworów, które zapewniają, wymianę płynu między jej wnętrzem a otoczeniem (wielootworowy typ komory mieszkalnej). W przypadku wzrostu korala na większych muszlach, komora mieszkalna sikwiaka znajduje się na ogół całkowicie w obrębie obrośniętej muszli, zaś szkielet korala najczęściej jedynie zawęża ujście muszli oraz tworzy rurkowate przedłużenie w tym miejscu muszli, które służy do wymiany płynu między komorą mieszkalną, sikwiaka a otoczeniem (jednootworowy typ komory mieszkalnej). Te szczególne architektoniczne cechy szkieletu korala obrastającego muszle zamieszkałe przez sikwiaki pozwoliły rozpoznać najstarszy przykład symbiozy korali z sikwiakami - Heterocyathus priscus sp. n. z wczesnej kredy (alb) Francji, którego jednootworowy typ komory mieszkalnej był zmodyfikowany tak samo jak u współczesnych Heterocyathus budujących jednootworowe komory sikwiaków (np. Heterocyathus mai Cheng, 1971). Przypuszczamy, że jednootworowy typ komory mieszkalnej jest pierwotny, gdyż tylko on występuje u korali kredowych. Podobieństwa morfologiczne między Heteropsammia a pewnymi gatunkami z rodzaju Heterocyathus, np. septa w układzie Pourtalèsa i porowatość szkieletu (dotąd uważane za przejawy konwergencji), mogą wskazywać na bliskie pokrewieństwo obu taksonów.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Snout and orbit of Cretaceous Asian multitiuberculates studied by serial sections
Autorzy:
Hurum, J H
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22299.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
mezozoik
skamienialosci
ssaki
oczodolny wyrostek kosci podniebiennej
mikrotom Junga
kreda
Nemegtbaatar gobiensis
czaszka
cechy morfologiczne
paleontologia
Chulsanbaatar vulgaris
Pustynia Gobi
multituberkulaty
Opis:
The orbital wall in Nemegtbaatar gohiensis and Chulsanbaatar vulgaris, from the Late Cretaceous of the Gobi Desert, Mongolia, comprises a small lacrimal anteriorly, large orbital process of the frontal dorsally, orbitosphenoid posteriorly and maxilla ventrally. Nemegtbaatar also posesses an orbital process of the palatine ventrally, not recognized in Chulsanbaatar. Large frontal sinuses of both taxa are interpreted as related to lack of the sagittal crest. Other anatomical characters found in this study, such as orbital process of the frontal, ossified turbinals, ossified ethmoid and vomer, frontal, sphenoidal and maxillary sinuses, and the presence of the orbital process of palatine in Nemegtbaatar suggest a close relationship of multituberculates to monotremes and therian mammals. By the new data obtained from the serial sections the diagnostic character: orbital process of the palatine absent in Multituberculata, is no longer valid. Ossified ethmoid and maxillary turbinals, characteristic for Monotremata, Vincelestes, Marsupialia and Placentalia, are also present in Multituberculata. The precence of a cribiform plate and the precence of an ossified plate of ethmoid in Multituberculata is shared with Monotremata, Vincelestes, Marsupialia and Placentalia.
W artykule przedstawiono interpretację seryjnych skrawków, uzyskanych przy pomocy mikrotomu Junga, z przednich części czaszek dwu gatunków multituberkulatów z poźnej kredy pustyni Gobi. Okazało się, że u Nemegtbaatar gobiensis występuje oczodolny wyrostek kości podniebiennej. Jego brak nie może być więc dalej uważany za diagnostyczną cechę multituberkulatów.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 2; 181-221
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some Decapod crustaceans from the Lower Cretaceous of Poland and England
O paru skorupiakach Decapoda z dolnej kredy Polski i Angli
O neskolkikh Desjatinogikh rakoobrazhykh iz nizhnego mela polshi i Anglii
Autorzy:
Collins, J.S.H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20860.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1969, 14, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bone microstructure and growth patterns of early mammals
Autorzy:
Chinsamy, A
Hurum, J.H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23349.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fossil record
Eutheria
mammal
Cretaceous
Mammalia
growth rate
Early Jurassic
Morganucodonta
Multituberculata
paleontology
bone microstructure
Cynodontia
Opis:
We present results of the first studies of the bone microstructure of early mammals, based on the Early Jurassic Morganucodon, the Late Cretaceous multituberculates, Kryptobaatar and Nemegtbaatar, and the Late Cretaceous eutherians Zalambdalestes and Barunlestes. Our results show that the two eutherian taxa grew relatively slowly with periodic pauses in growth indicated by the presence of rest lines, while the multituberculates and Morganucodon had a faster rate of bone formation that suggests an overall rapid growth rate that slowed down later in ontogeny. Comparisons of the early mammalian bone microstructure with that of non−mammalian cynodonts, extant monotremes, and placentals are also made, and significant differences in the rate of osteogenesis in the various groups are documented. Our findings suggest differences in the growth rate between the multituberculates and the Mesozoic eutherians, and moreover, both groups appear to have slower growth rates as compared to modern monotremes and placentals. Our results further suggest that the determinate growth strategy typical of extant mammals evolved early in the evolution of the non−mammalian therapsids. We speculate that the sustained, uninterrupted bone formation among the multituberculates may have been an adaptive attribute prior to the K−T event, but that the flexible growth strategy of the early eutherians was more advantageous thereafter.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2006, 51, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Desmidopora and Nodulipora: misfits in the coral world
Autorzy:
Stel, J.H.
Oekentorp, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20363.pdf
Data publikacji:
1980
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Skeletal morphology and its variation are described in Desmidopora alveolaris and in Nodulipora acuminata. The features of these Silurian fossils suggest sclerosponge affinities. Pores are present in both species and the surface of Nodulipora carries astrorhizae. A comparison is made between skeletons of sclerosponges and tabulates: favositids are interpreted as the skeletons of sponges.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1980, 25, 3-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Giant theropod dinosaurs from Asia and North America: skulls of Tarbosaurus bataar and Tyrannosaurus rex compared
Autorzy:
Hurum, J H
Sabath, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22857.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Tarbosaurus
Tarbosaurus bataar
Tyrannosaurus rex
Theropoda
Tyrannosaurus
Mongolia
bone
dinosaur
Asia
anatomy
Dinosauria
Tyrannosauridae
theropod dinosaur
skull
paleontology
North America
Opis:
The skull of a newly prepared Tarbosaurus bataar is described bone by bone and compared with a disarticulated skull of Tyrannosaurus rex. Both Tarbosaurus bataar and Tyrannosaurus rex skulls are deep in lateral view. In dorsal view, the skull of T. rex is extremely broad posteriorly but narrows towards the snout; in Ta. bataarthe skull is narrower (especially in its ventral part: the premaxilla, maxilla, jugal, and the quadrate complex), and the expansion of the posterior half of the skull is less abrupt. The slender snout of Ta. bataaris reminiscent of more primitive North American tyrannosaurids. The most obvious difference between T. rex and Ta. bataar is the doming of the nasal in Ta. bataar which is high between the lacrimals and is less attached to the other bones of the skull, than in most tyrannosaurids. This is because of a shift in the handling of the crushing bite in Ta. bataar. We propose a paleogeographically based division of the Tyrannosaurinae into the Asiatic forms (Tarbosaurus and possibly Alioramus) and North American forms (Daspletosaurus and Tyrannosaurus). The division is supported by differences in anatomy of the two groups: in Asiatic forms the nasal is excluded from the major series of bones participating in deflecting the impact in the upper jaw and the dentary−angular interlocking makes a more rigid lower jaw.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Cretaceous anomurans and brachyurans from the Maastrichtian type area
Autorzy:
Collins, J S H
Fraaye, R H B
Jagt, J W M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19953.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
rak pustelnik
kraby
Holandia
mastrycht holendersko-belgijski
paleontologia
Paragalathea
Belgia
Opis:
From the late Maastrichtian of southern Limburg (The Netherlands) and northeast Belgium, three species of anomurans in as many genera and sixteen brachyuran species in fourteen genera are described. Of the anomurans, Paguristes florae and Eomunidopsis meerssensis, are new; of the brachyurans seven species and one genus are new. These are: Glyptodynomene inornata, Dromiopsis praelaevior, Dromiopsis mosae, Homolopsis declinata, Raninoides? quadrispinosus, Raniliformis occlusa and Binkhorstia euglypha. A new genus, Leptoides, is erected to contain Titanocarcinus briarti (Forir 1887) and a concise historical account of the crabs of the Liège-Limburg Maastrichtian is given.
Publikacja zawiera opisy trzech gatunków raków pustelników i szesnastu krabów ze stratotypowych odsłonięć mastrychtu na pograniczu Holandii i Belgii. Spośród pustelników dwa gatunki są nowe a z krabów siedem gatunków i jeden rodzaj. Zespół krabów zawiera zarówno kosmopolityczne jak i endemiczne gatunki. Najbardziej konserwatywnym ewolucyjnie rodzajem jest Paragalathea, znany od tytonu; połowa rodzajów jest znana również z wczesnej lub środkowej kredy, są to głównie formy kosmopolityczne. Poza raninidami, spośród których przynajmniej niektóre ryły w osadzie, kraby z mastrychtu holendersko-belgijskiego zasiedlały stosunkowo płytkowodne środowiska. Wysokie zróżnicowanie taksonomiczne późnokredowych pustelników i krabów jest wyrazem "morskiej rewolucji mezozoicznej". Liczne ciągi ewolucyjne późnomastrychckich skorupiaków kontynuują się w paleocenie.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1995, 40, 2; 165-210
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A partial skeleton of a new lamniform mackerel shark from the Miocene of Europe
Autorzy:
Kriwet, J.
Mewis, H.
Hampe, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20139.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
skeleton
new species
lamniform mackerel shark
Miocene
Europe
Chondrichthyes
Lamniformes
Lamnidae
Carcharomodus
postcranium
Langenfeldian
Germany
Opis:
Cenozoic lamniform sharks are mostly represented by isolated teeth and vertebrae, whereas articulated skeletal remains are usually very scarce. Here, we describe a partial skeleton of an extinct lamniform shark consisting of 42 slightly disarticulated teeth, 49 vertebrae, and additional unidentifiable cranial and postcranial remains. The specimen originates from the Miocene mica-clay of Groß Pampau (North Germany), which is of late Langenfeldian age (= Serravallian-Tortonian boundary; middle-late Miocene). A total of 13 measurements of each tooth, as well as morphological features, were used to reconstruct the dentition of this specimen and to provide detailed taxonomic information. Additionally, the total body size and age at death were established using methodologies based on vertebral and tooth measurements and vertebral centra growth ring counts, respectively. The specimen undoubtedly represents the most complete individual of "Carcharodon (= Isurus) escheri", previously known only from a few isolated teeth. The dental pattern (e.g., marked dignathic and monognathic heterodonty patterns; only slightly labio-lingually compressed upper teeth; upper teeth slender with distally inclined or curved main cusps; massive, hook-like upper intermediate tooth; main cusps with crenulated cutting edges; lateral cusplets in teeth of all ontogenetic stages) clearly separates this shark from all hitherto known Cenozoic and Recent lamnids and a new genus, Carcharomodus, consequently is introduced. Carcharomodus escheri comb. nov. is a characteristic element of late early Miocene to the Pliocene Western and Central European fish faunas. All previously identified Pacific occurrences represent a different taxon. We estimate that the specimen had a total body length of about 4 m and that it was older than 10 years and thus might have reached maturity before death, as indicated by all available evidence.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2015, 60, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Limb posture in early mammals: Sprawling or parasagittal
Autorzy:
Kielan-Jaworowska, Z.
Hurum, J.H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21484.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Mammalia
Mesozoic
Monotremata
Multituberculata
fossil mammal
mammal
multituberculate
os calcaris
paleontology
posture
reconstruction
sprawling posture
venomous mammal
spur
skeleton
Opis:
The limb posture in early mammals is a matter of controversy. Kielan−Jaworowska and Gambaryan presented arguments for a sprawling posture in multituberculates, based mainly on three characters of the hind limbs (deep pelvis, mediolateral diameter of the tibia larger than the craniocaudal, and position of MtV, which fits the peroneal groove on the calcaneus and is not aligned with the axis of tuber calcanei). Here we present two more arguments for sprawling hind limbs in early mammals. One is the presence of an os calcaris, supporting the probably venomous spur in hind legs of docodontans, multituberculates, eutriconodontans, and “symmetrodontans”, similar to those of extant monotremes. We argue that early mammals (except for boreosphenidans) had sprawling limb posture and venomous spur; acquisition of the parasagittal stance was apparently characteristic only of boreosphenidans, in which the spur has not been found. The second argument is based on taphonomic evidence from lacustrine conditions (e.g., Early Cretaceous Jehol Biota), in which the mammalian skeletons, except for boreosphenidans (Sinodelphys and Eomaia), have been preserved compressed dorso−ventrally, suggesting sprawling stance. In similar conditions of the Eocene Messel Biota the skeletons of boreosphenidan mammals (except for bats and pangolins) are preserved lying on flanks, suggesting parasagittal stance. Sereno argued that forelimbs in multituberculates were parasagittal, based on the stated presence of a ventrally facing glenoid, a mobile shoulder joint, and an elbow joint with enhanced flexion−extension capability. However, these characters are not unequivocally indicative of parasagittalism. We demonstrate that the structure of the distal end of the multituberculate humerus is condylar, with no tendency for developing a trochlea. We reconstruct multituberculates and other early mammals with sprawling stance in resting position as plantigrade.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2006, 51, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new species of mesonychian mammal from the lower Eocene of Mongolia and its phylogenetic relationships
Autorzy:
Geisler, J H
McKenna, M.C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20347.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
phylogenetic relationship
Dissacus zanabazari
Eocene
Mesonychia
Mammalia
Mongolia
new species
Lower Eocene
paleontology
mesonychian mammal
Mesonychidae
Opis:
We describe Dissacus zanabazari new species from a partial skeleton collected from the early Eocene Bumban Member of the Naran Bulak Formation at Tsagaan Khushuu (Omnogov Province, Mongolia). The holotype includes most of the skull with basicranium, mandibles, well preserved upper and lower dentitions, partially articulated left manus and right tarsus, and most of the long bones in the limbs. The presence of a rudimentary 1st metatarsal is confirmed in mesonychids, and the relatively unworn lower incisors display an unexpected trilobed morphology. Autapomorphies of this new species are short face, absence of diastemata between the lower premolars (except between p1 and p2), m3 metaconid subequal to protoconid, and foramen for superior ramus of stapedial artery entirely within the petrosal. A phylogenetic analysis of 89 characters scored for 14 mesonychians and 5 outgroups resulted in 8 most parsimonious trees. Dissacus zanabazari is in a clade with D. navajovius, but this genus is otherwise paraphyletic. The strict consensus of the eight trees has a monophyletic Mesonychia, Hapalodectidae, and Mesonychidae; Dissacus and Ankalagon as the most basal mesonychid genera; and paraphyly of Pachyaena.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2007, 52, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skull structure and evolution in tyrannosaurid dinosaurs
Autorzy:
Currie, P J
Hurum, J.H.
Sabath, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22810.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
parsimonious analysis
phylogenesis
Coelurosauria
Tyrannosauridae
Theropoda
Dinosauria
skull structure
evolution
dinosaur
paleontology
tyrannosaurid dinosaur
Opis:
Tyrannosauridae can be subdivided into two distinct subfamilies—the Albertosaurinae and the Tyrannosaurinae. Previously recognized subdivisions Aublysodontinae and Shanshanosaurinae are rejected because they are based on insufficient material and juvenile specimens. Our results are based upon a phylogenetic analysis using PAUP program (Swofford 1999) of 77 skull characters and seven genera (Albertosaurus, Alioramus, Daspletosaurus, Gorgosaurus, Nanotyrannus, Tarbosaurus, and Tyrannosaurus); with Allosaurus as outgroup. Of the 77 characters used, more than half were parsimony informative. Asingle most parsimonious tree was obtained with the Tree Length being 88. The analysis of cranial characters and comparison of postcranial features reveal that Tarbosaurus bataar is not the sister taxon of Tyrannosaurus rex (contra Holtz 2001). Their similarities are partially due to the fact that both are extremely large animals. Thus, Tarbosaurus should be considered a genus distinct from Tyrannosaurus.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postcranial skeleton of a Cretaceous multituberculate mammal Catopsbaatar
Autorzy:
Hurum, J.H.
Kielan-Jaworowska, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20416.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
postcranial skeleton
skeleton
Cretaceous
paleontology
multituberculate
mammal
Catopsbaatar
mammalia
Multituberculata
Djadochtatheriidae
sprawling posture
Gobi Desert
Catopsbaatar catopsaloides
Opis:
We describe an incomplete postcranial skeleton of Catopsbaatar catopsaloides from the ?late Campanian red beds of Hermiin Tsav I, in the Gobi Desert, Mongolia. The skeleton is fragmentary and the preservation of bone surface does not permit reconstruction of the musculature. The studied skeleton contains some parts not preserved or incompletely known in other multituberculate genera, such as a long spinous process in a single lumbar vertebra, which together with long transverse processes preserved in Nemegtbaatar, might indicate that at least some multituberculates had jumping ability. The calcaneus of Catopsbaatar is unusual, differing from most other multituberculates (where known) and other mammals by having a short tuber calcanei, with a large proximal anvil−shaped process strongly bent laterally and ventrally, arranged obliquely with respect to the distal margin of the calcaneus, rather than arranged at 90° to it, as in other mammals. This suggests the presence of strong muscles that attached to the tuber calcanei, perhaps further attesting to jumping abilities in Catopsbaatar. We also describe an unfused pelvic girdle and the first extratarsal spur bone (os cornu calcaris) known in multituberculates.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2008, 53, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 68

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies