Autor: Cook, T. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Cenomanian-Campanian (Late Cretaceous) mid-palaeolatitude sharks of Cretalamna appendiculata type
Autorzy:: Siversson, M.
Lindgren, J.
Newbrey, M.G.
Cederstrom, P.
Cook, T.D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/19990.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:: The type species of the extinct lamniform genus Cretalamna, C. appendiculata, has been assigned a 50 Ma range (Albian– Ypresian) by a majority of previous authors. Analysis of a partly articulated dentition of a Cretalamna from the Smoky Hill Chalk, Kansas, USA (LACM 128126) and isolated teeth of the genus from Cenomanian to Campanian strata of Western Australia, France, Sweden, and the Western Interior of North America, indicates that the name of the type species, as applied to fossil material over the last 50 years, represents a large species complex. The middle Cenomanian part of the Gearle Siltstone, Western Australia, yielded C. catoxodon sp. nov. and “Cretalamna” gunsoni. The latter, reassigned to the new genus Kenolamna, shares several dental features with the Paleocene Palaeocarcharodon. Early Turonian strata in France produced the type species C. appendiculata, C. deschutteri sp. nov., and C. gertericorum sp. nov. Cretalamna teeth from the late Coniacian part of the Smoky Hill Chalk in Kansas are assigned to C. ewelli sp. nov., whereas LACM 128126, of latest Santonian or earliest Campanian age, is designated as holotype of C. hattini sp. nov. Early Campanian deposits in Sweden yielded C. borealis and C. sarcoportheta sp. nov. A previous reconstruction of the dentition of LACM 128126 includes a posteriorly situated upper lateroposterior tooth, with a distally curved cusp, demonstrably misplaced as a reduced upper “intermediate” tooth. As originally reconstructed, the dentition resembled that of cretoxyrhinids (sensu stricto) and lamnids. Tooth morphology, however, indicates an otodontid affinity for Cretalamna. The root is typically the most diagnostic feature on an isolated Cretalamna tooth. This porous structure is commonly abraded and/or corroded and, consequently, many collected Cretalamna teeth are indeterminable at species level.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 2015, 60, 2
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Vertebral morphology, dentition, age, growth, and ecology of the large lamniform shark Cardabiodon ricki
Autorzy:: Newbrey, M.G.
Siversson, M.
Cook, T.D.
Fotheringham, A.M.
Sanchez, R.L.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21003.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: morphology
dentition
age
growth
ecology
large lamniform shark
Cardabiodon ricki
Cardabiodon venator
Chondrichthyes
Lamniformes
Archaeolamna
Squalicorax
Cretaceous
Cenomanian
Turonian
Australia
Opis:: Cardabiodon ricki and Cardabiodon venator were large lamniform sharks with a patchy but global distribution in the Cenomanian and Turonian. Their teeth are generally rare and skeletal elements are less common. The centra of Cardabiodon ricki can be distinguished from those of other lamniforms by their unique combination of characteristics: medium length, round articulating outline with a very thick corpus calcareum, a corpus calcareum with a laterally flat rim, robust radial lamellae, thick radial lamellae that occur in low density, concentric lamellae absent, small circular or subovate pores concentrated next to each corpus calcareum, and papillose circular ridges on the surface of the corpus calcareum. The large diameter and robustness of the centra of two examined specimens suggest that Cardabiodon was large, had a rigid vertebral column, and was a fast swimmer. The sectioned corpora calcarea show both individuals deposited 13 bands (assumed to represent annual increments) after the birth ring. The identification of the birth ring is supported in the holotype of Cardabiodon ricki as the back-calculated tooth size at age 0 is nearly equal to the size of the smallest known isolated tooth of this species. The birth ring size (5-6.6 mm radial distance [RD]) overlaps with that of Archaeolamna kopingensis (5.4 mm RD) and the range of variation of Cretoxyrhina mantelli (6-11.6 mm RD) from the Smoky Hill Chalk, Niobrara Formation. The revised, reconstructed lower jaw dentition of the holotype of Cardabiodon ricki contains four anterior and 12 lateroposterior files. Total body length is estimated at 5.5 m based on 746 mm lower jaw bite circumference reconstructed from associated teeth of the holotype.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 2015, 60, 4
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: A microvertebrate assemblage from the Early Triassic of Poland
Zespol malych kregowcow z wczesnego triasu Polski
Autorzy:: Borsuk-Bialynicka, M
Cook, E
Evans, S E
Maryanska, T
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22711.pdf
Data publikacji:: 1999
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: fauna kopalna
Lepidosauromorpha
trias
Prolacertiformes
archozaur
Procolophonia
Polska
Salientia
kregowce
prokolofony
Czatkowice k.Krakowa
paleontologia
utwory krasowe
Opis:: The Early Triassic microvertebrate assemblage from karst deposits of Czatkowice quarry, Kraków Upland, Poland, has been dated as of latest Olenekian age at youngest. The assemblage contains mainly small reptiles: three to four possible genera of procolophonids, a small predatory archosaur of proterosuchid or pre-proterosuchid grade, a prolacertiform, and one or two genera attributable to Lepidosauromorpha, one of them, very small, being a possible stem-lepidosaurian. Furthermore there are some less numerous amphibians, including the first European salientian (stem-frog) - Czatkobatrachus polonicus Evans & Borsuk-Bialynicka, 1998, as well as fishes. The bones are disarticulated but fairly well preserved. The assemblage provides a glimpse of the Early Triassic diversity of small taxa, otherwise poorly known, and has a considerable potential in highlighting the earliest phylogeny of such groups as lepidosauromorphs and salientians which are virtually unknown from other roughly contemporaneous horizons. The Czatkowice microvertebrate community appears to have lived under the mesic conditions of a freshwater oasis with the otherwise arid circumequatorial belt of Scythm Northern Pangea.
Praca obejmuje wstępne opracowanie zespołu małych kręgowców z wczesnotriasowych utworów krasowych stanowiska Czatkowice k/Krakowa, z leja krasowego Czatkowice 1, na tle porównywalnych zespołów faunistycznych z terenu Pangei. Na podstawie sytuacji geologicznej Paszkowski i Wieczorek (1982) datują utwory Czatkowic 1 na scytyk. Według tych autorów sedymentacja Czatkowic 1 mogła rozpocząć się w późnym permie, lecz musiała zakończyć się z transgresją retu, która zalała ten rejon całkowicie. Opracowany zespół kręgowcow obejmuje jeden rodzaj archozaura, przypuszczalnie poziomu ewolucyjnego proterosuchidowego, dwa rodzaje Lepidosauromorpha, jeden rodzaj Prolacertiformes, kilku przedstwicieli Procolophonia oraz wczesnego przedstawiciela Salientia, bliskiego plazom bezogonowym (Czatkobatrachus polonicus Evans & Borsuk-Bialynicka, 1998), a także niewielką domieszkę szczątków rybich. Zespół ten potwierdza wczesnotriasowy wiek utworów, sugerując późną część tej epoki. Wskazuje na to pewne podobieństwo niektórych przedstawicieli fauny Czatkowic do rodzajów znanych z triasowych utworów wschodniej Europy. Obecne tu prokolofony wykazują podobieństwo do rodzajów Burtensia i Kapes z późnego oleneku, zaś archozaur do Ctenosauriscus ze środkowego pstrego piaskowca oraz do nieco młodszego, środkowotriasowego rodzaju Sarmatosuchus. Także przedstawiciel Prolacertiformes nawiązuje do późnego oleneku przypominając wydłużeniem kręgów szyjnych rodzaj Tanystropheus z górnego pstrego piaskowca Europy zachodniej, a Czatkobatrachus przypomina Triadobatrachus z wczesnego oleneku (Shevyrev 1990) Madagaskaru, jest jednak bardziej nowoczesny niz ten ostatni. Jednak wobec ubóstwa szczątków Lepidosauromorpha i Salientia w utworach dolnego triasu odkrycie przedstawicieli tych grup w faunie czatkowickiej ma przede wszystkim znaczenie filogenetyczne, ponieważ na wczesny trias przypada najprawdopodobniej moment powstania linii ewolucyjnej płazów bezogonowych (Anura), których dotychczasowa dokumentacja kopalna sięga tylko wczesnej jury, a także gadów łuskonośnych (Lepidosauria). Opracowany zespół fauny występował w obrębie równoleżnikowego pasa klimatu suchego, który we wczesnym triasie rozdzielał strefy Pangei o bardziej zróżnicowanym klimacie, położone na północ i na południe od niego. Najbardziej typowe dla tego pasa są utwory pstrego piaskowca Europy zachodniej i formacja Moenkopi Ameryki Pn. (m.in. Shishkin & Ochev 1993). Zespół Czatkowic 1 musiał powstać w warunkach oazy, w sąsiedztwie zbiornika słodkowodnego. Unikalność zespołu polega na selektywnym zachowaniu kręgowców o bardzo małych rozmiarach, nadzwyczaj słabo poznanych skądinąd. Brak dużych temnospondyli i gadów ssakokształtnych utrudnia porównania z faunami równowiekowymi.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 2; 167-188
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Cook, T." wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język