Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "fauna succession" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Trilobite faunal dynamics on the Devonian continental shelves of the Ardenne Massif and Boulonnais (France, Belgium)
    Autorzy:
    Bignon, A.
    Cronier, C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21493.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Trilobita
    trilobite
    fauna dynamics
    fauna succession
    Devonian
    continental shelf
    Ardenne Massif
    Boulonnais region
    France
    Belgium
    Opis:
    During the Devonian the sedimentation on the continental shelves of Ardenne Massif and Boulonnais has changed from a mixed siliciclastic-carbonate ramp (Eifelian), through a carbonate barrier reef (Givetian) and then to a detritic influx with local mud-mounds (Frasnian). Here we analysed the faunistic dynamics of the trilobite associations through the changing environment. We used multivariate analyses (clustering and ordering) to discriminate the trilobite associations within 67 different samples. Three previously known communities and one new were recognised: the Eifelian Mixed association, the Givetian Dechenella association and the two Frasnian Bradocryphaeus and Scutellum-Goldius associations. These trilobite faunas present a progressive ecological specialisation. The Mixed association occurs both in the ramp or carbonated (local reef developed on the ramp) facies without any significant difference in its composition. The Dechenella fauna occurs preferentially close to barrier reefs, but can also survive during short periods of detrital input. The two Frasnian communities show a strong relationship with their environment. The Scutellum-Goldius association is only found in reef systems, whereas the Bradocryphaeus flourishes exclusively in lateral facies.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2015, 60, 4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cranial morphology, systematics and succession of beavers from the middle Miocene Valentine Formation of Nebraska, USA
    Autorzy:
    Korth, W W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21878.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Miocene
    beaver
    systematics
    Valentine Formation
    paleontology
    fauna succession
    cranial morphology
    USA
    Castoridae
    Barstovian
    Clarendonian
    Middle Miocene
    Nebraska
    Opis:
    Previously, it was believed that there was a dramatic turn−over in the fauna of beavers (Rodentia, Castoridae) from the Barstovian to the Clarendonian from Nebraska. Stratigraphically controlled collections of fossil castorids from the Valentine Formation, which cross this boundary, now indicate that a complete change in the castorid fauna did not occur, but instead a more gradual change and replacement of earlier taxa with more advanced taxa occurred. The range of Eucastor tortus and Monosaulax skinneri is extended from late Barstovian into the latest Barstovian Devil’s Gulch Member and the range of the otherwise Clarendonian species of Prodipoides is extended downward into the late Barstovian Crookston Bridge Member. The skulls of Monosaulax skinneri and Eucastor valentinensis are described in detail for the first time. The cranial morphology of M. skinneri is primitive for Castoroidini and that of E. valentinensis is specialized for tooth−digging behavior as in the Nothodipoidini. A new genus, Temperocastor, is proposed for E. valentinensis based on its primitive morphology of the cheek teeth and derived cranial morphology. Temperocastor represents the most primitive nothodipoidine.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2008, 53, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cretaceous Radiolaria from Niedzica succession of the Pieniny Klippen Belt in Polish Carpathians
    Autorzy:
    Bak, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22898.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    osady kredowe
    Pieniny
    fauna otwornicowa
    skamienialosci
    Polska
    promienice
    paleontologia
    Opis:
    Three radiolarian-rich intervals have been recognized in the late Cretaceous marls of the Niedzica Succession in the Polish part of the Pieniny Klippen Belt, Carpathians. Associated planktonic foraminifers show that they correspond to major transgressive events in the latest Albian, at the Cenomanian/Turonian boundary, and in the late Turonian. The abundance of radiolarians seems to be related to increased silica content in the sediment (protecting their skeletons against the alkaline environment of the limestone) and presumably in the sea water. Forty-three species of Radiolaria identified in the strata show generally wide ranges from the late Albian to Coniacian. Some of the first or last occurrences correspond to those in Japan and southern Europe.
    W pracy po raz pierwszy opisano zespoły promienic występujących w kredowych utworach sukcesji niedzickiej pienińskiego pasa skałkowego. Rozpoznano i opisano 43 gatunki promienic w utworach od albu do koniaku. W obrębie badanych profili wyróżniono trzy poziomy osadów wzbogaconych w faunę promienic. Dają się one korelować z epizodami wzbogacenia osadów kredowych w faunę promienic na świecie. Dokładny wiek tych osadów został wyznaczony na podstawie fauny otwornicowej.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 1; 91-110
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Emergence and succession of Carboniferous conodont and ammonoid communities in the Polish part of the Variscan sea
    Powstanie i nastepstwo karbonskich zbiorowisk konodontow i amonitow w polskiej czesci oceanu waryscyjskiego
    Autorzy:
    Dzik, J
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21380.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    Protognathodus
    konodonty
    skamienialosci
    Polska
    karbon
    Acutimitoceras prorsum
    amonity
    Siphonodella belkai
    paleontologia
    Neopolygnathus sudeticus
    dewon
    protegulum
    Opis:
    The end of the carbonate sedimentation of the Famennian Wocklumeria limestone in the Holy cross Mts and Sudetes coincides with the disappemance of a high-diversity warm-water assemblage of ammonoids and conodonts with elaborated platform elements. In replacement, a low diversity ammonoid community of Acutimitoceras prorsum and a thin-crown conodont Protognathodus fauna migrated to the afea. When carbonate sedimentation was re-established in the Tournaisian, the new high-diversity ammonoid and conodont faunas represented again almost the whole range of morphologies known from the Famennian. Migrations into the area from unknown sources dominated, with little contribution from the local phyletic evolution. This characteristic ammonoid-conodont community disappeared with the sea-level rise in the Siphonodella crenulata Zone, to emerge at the same time in the North American Midcontinent. The reverse direction of migrations marks the latest Tournaisian Scaliognathus anchoralis event. In yet another cycle of the late Viséan, the new high-diversity faunas were not able to develop as elaborate conch or platform element morphologies as before. In a review of the literature it is shown how the Variscan orogenic activity, progressing towards the Northeast, and glaciations in Gondwana influenced the distribution of late Carboniferous ammonoids in Poland. Conodont taxa Weyerognathus gen. n., Neopolygnathus sudeticus sp. n., and Siphonodella belkai sp. n. are proposed.
    Koniec sedymentacji fameńskiego wapienia z Wocklumeria w Górach Świętokrzyskich i Sudetach oznaczał też zanik całego ciepłowodnego zespołu amonitów i konodontów o wysokim zróżnicowaniu taksonomicznym. Wśród ostatnich amonitów typowych dla dewonu dominowały bardzo różnorodne klimenie, zaś wśród konodontów palmatolepididy o najwyższym w ewolucyjnej historii dewońskich konodontów zróżnicowaniu aparatu. Zespoły, które pojawiły się później, były zupełnie odmiennej natury, o małym zróżnicowaniu taksonomicznym i rzucjącej się w oczy prostocie anatomicznej. Zespół amonitowy składał się praktycznie z jednego gatunku Acutimitoceras prorsum, pokrewnego najprostszym goniatytom wcześniejszej części famenu. Podobnie mało zróżnicowane i proste anatomicznie były konodonty, zdominowane przez jeden, bardzo zmienny gatunek Protognathodus, cechujący się cienką ścianą korony elementów ostatniej pary. Konodonty o takich cechach w innych przedziałach czasu geologicznego są szczególnie typowe dla środowisk zimnowodnych. Po pewnym czasie, odpowiadającym epizodowi sedymentacji ilastej (w Niemczech powstawały wówczas łupki Hangenberg), jeszcze przed końcem dewonu w arbitralnie dziś przyjętym jego znaczeniu, powróciły warunki sedymentacji wapiennej wapieni z Gattendorfia, a wraz z nimi wysoce zróżntcowane zespoły amonitów (udokumentowane w Sudetach) i konodontów. Reprezentowane wśród nich były wszystkie podstawowe typy morfologii znane z wapiennego famenu. Odpowiednikami klimenii stały się wtórnie rozwinięte amonity Eocanites, Pseudarietites i Paralytoceras, współwystępujące z prostszymi prionoceratidami. Miejsce wcześniejszych palmatolepididów i polygnathidów zajęty konodonty z grupy Siphonodella. Był to efekt imigracji z nieznanych źródłowych obszarów, z niewielkim udziałem ewolucji na miejscu. Bardzo charakterystyczny i szeroko rozprzestrzeniony zespół amonitów i konodontów wapieni z Gattendorfia został zastąpiony przez kolejne zespoły o niskim zróżnicowaniu wraz z nawrotem sedymentacji czarnych łupków zony Siphonodella crenulata, prawdopodobnie odpowiadającym podniesieniu poziomu wód w oceanach w środkowym turneju. Mniej więcej w tym samym czasie transgresja morza na kontynencie północnoamerykańskim przyniosła tam konodonty i rzadkie amonity, stanowiące chyba kontynuację rozwoju zespołów środkowoeuropejskich. Kolejny krótkotrwały nawrót wysoce zróżnicowanych zespołów do waryscyjskiego rejonu środkowej Europy przypadł na koniec turneju - z egzotyczną fauną konodontów Scaliognathus anchoralis i amonitów. Jeszcze raz zdarzyło się to w późnym wizenie, ale za każdym razem zróżnicowanie taksonomiczne i anatomiczne stawało się mniejsze. Najprawdopodobniej nie wystarczało czasu na ewolucyjne odtworzenie stosunków ekologicznych niszczonych przez kolejne zaburzenia klimatyczne. Dalsze przemiany zespołów konodontowych i amonitowych w poszczególnych obszarach polskiej części oceanu waryscyjskiego można interpretować jako skutek jego stopniowego zamykania oraz wpływu zlodowaceń Gondwany na klimat i eustatykę. Artykuł ten zawiera przegląd fauny konodontowej i amonitowej polskiego karbonu. Wśród różnorodnych aparatów konodontów, prowizorycznie zrekonstruowanych w oparciu o dostępne dane, są dwa reprezentujące nowe gatunki, Neopolygnathus sudeticus i Siphonodella belkai; zaproponowany też został nowy rodzaj Weyerognathus.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 1; 57-170
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies