Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "judgment" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Program komputerowy w orzecznictwie organów ochrony prawnej
    The Computer Program in the Light of the Case Law
    Autorzy:
    Zimończyk, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596142.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    creativeness
    creation
    copyright
    case law
    judgment
    computer program
    computer
    kreatywność
    twórczość
    prawo autorskie
    wyrok
    program komputerowy
    komputer
    Opis:
    Gwałtowny rozwój komputeryzacji przypada na drugą połowę XX w. Również w ostatnich dziesięcioleciach ubiegłego wieku pojawiły się w ustawodawstwach wielu państw szczegółowe przepisy dotyczące programów komputerowych. Tendencja ta wymusza również coraz częstsze interwencje judykatury w zakresie interpretacji regulacji programów komputerowych. Także w Polsce orzeczenia dotyczące tej materii zaczęły się pojawiać od lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. W prezentowanym artykule autor dokonuje krótkiej analizy rozstrzygnięć dotyczących programów komputerowych, zwłaszcza w zakresie ich charakteru i elementów składowych.
    The rapid development of computing has come at the second half of 20th century. Back in the last century, we can see specific rules about computer programs. From this is born the need of a balanced position of jurisprudence about computer programs. Also in Poland in the 90’s we can see the regulations about computer program. This article describes regulations in the area of computer programs.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2017, 18, 2; 417-429
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Medyczna klauzula sumienia na kanwie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 października 2015 roku, sygn. akt K 12/14
    Medical conscience clause in view of the Constitutional Tribunal ruling of 7 October 2015
    Autorzy:
    Pielarz, Pamela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30098160.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    medical conscience clause
    doctor
    judgment
    Constitutional Tribunal
    medical ethos
    medyczna klauzula sumienia
    lekarz
    wyrok
    Trybunał Konstytucyjny
    etos lekarski
    Opis:
    Trybunał Konstytucyjny miał rozstrzygnąć zagadnienie w przedmiocie stosowania przez lekarzy klauzuli sumienia w praktyce, co też uczynił. Clou rozstrzygnięcia dotyczy stosowania owej klauzuli w przypadkach zbiorczo nazwanych niecierpiącymi zwłoki. Na podstawie analizy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 października 2015 roku można stwierdzić, że Trybunał uznał nadrzędność lekarskiego sumienia nad obowiązkiem udzielenia pomocy medycznej w tych wszystkich przypadkach, w których pomoc ta jest niezbędna. Umożliwia to lekarzom odmowę udzielenia pomocy lekarskiej w sytuacjach, w których nie występuje bezpośrednie zagrożenie dla życia pacjenta. Odmowa udzielenia świadczenia medycznego może jednak powodować powstanie owego zagrożenia, a zatem pomoc ta jest bezwzględnie konieczna, gdyż jej brak może skutkować negatywnymi następstwami dla zdrowia i życia pacjenta. W konsekwencji wydanego wyroku przez Trybunał Konstytucyjny i nowelizacji ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty pacjent utracił możliwość uzyskania pomocy medycznej w tzw. przypadkach niecierpiących zwłoki, czyli w takich, w których nieudzielenie pomocy przez lekarza skutkować może powstaniem bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia i życia kuracjusza. Celem artykułu było przybliżenie na podstawie analizy jakościowej wyroku Trybunału Konstytucyjnego stosowania przez lekarzy nowego modelu medycznej klauzuli sumienia w praktyce opartej na zawężonym zakresie udzielanych świadczeń zdrowotnych, jak również nakreślenie zagrożeń wynikających z nowelizacji ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty w przedmiotowym zakresie.
    The Constitutional Tribunal was to resolve the issue on the subject of doctors’ use of the conscience clause in practice, and so it did. In the author’s opinion, the essence of the ruling concerns lies in the application of this clause in cases which can collectively be called urgent. Based on the analysis of the Constitutional Tribunal’s ruling of 7 October 2015, it seems that the Tribunal has recognized the superiority of doctors’ conscience over the obligation to provide medical assistance in all those cases in which such assistance is necessary. In the author’s opinion, this allows doctors to refuse to provide medical assistance in all those cases where there is no immediate threat to the patient’s life. However, the refusal to provide medical assistance may lead to such a threat, and therefore such assistance is absolutely necessary, since its absence may result in negative consequences for the patient’s health and life. As a result of the Constitutional Tribunal’s ruling and the amendment of the Act on the professions of a doctor and a dentist, the patient has lost the possibility of obtaining medical assistance in so-called urgent cases, that is, all those cases in which the failure of a doctor to provide assistance may result in an immediate threat to the health and life of the patient. Based on a qualitative analysis of the Constitutional Court’s ruling, the author’s goal was to offer an insight on the application by the doctors of the new model of the medical conscience clause, in practice associated with a narrowed scope of health services provided, as well as to outline the dangers of amending the Act on the professions of a doctor and a dentist in the subject area.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2023, 45; 43-59
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Granica dopuszczalności tworzenia prawa procesowego przez sąd przy wydawaniu postanowienia o odrzuceniu pozwu
    The limit of admissibility of the creation of procedural law by the court when issuing an order rejecting the statement of claim
    Autorzy:
    Wolwiak, Ireneusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339100.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    civil procedure
    judgment
    legal loophole
    analogy legis
    application of law
    postępowanie cywilne
    orzeczenie
    luka prawna
    analogia legis
    stosowanie prawa
    Opis:
    Zagadnieniem prawnym, któremu poświęcono opracowanie, jest problem zastosowania przez sąd przepisów prawnych jako podstawy decyzji wydawanej w prowadzonym postępowaniu rozpoznawczym. Aktualizuje się on w momencie, gdy jako podstawy orzeczenia sądu odnoszącego się do biegu procesu nie da się wskazać określonego przepisu Kodeksu postępowania cywilnego. Tymczasem wypowiedź sądu prowadzi do wyznaczenia nakazu odpowiedniego zachowania uczestników procesu wraz z wprowadzeniem upoważnienia do podjęcia przez nich działań odnoszących się do możliwości kontroli prawidłowości podjętej decyzji w ramach postępowania odwoławczego. Badania tekstu prawnego prowadzone są wówczas z wykorzystaniem reguły inferencyjnej – analogii legis – dla możliwości wydania przez sąd orzeczenia na podstawie przepisów normujących podobną sytuację procesową. Zakres podobieństw może być jednak dość rozbieżny, co prowadzi z kolei do pytania o stosowanie czy tworzenie przez sąd prawa. Opracowanie jest związane z przeprowadzeniem czynności w ramach formalno-dogmatycznej metody badawczej. Przedmiotem badania były obowiązujące przepisy prawa publicznego zawarte w Kodeksie postępowania cywilnego regulującym przebieg postępowania rozpoznawczego w sprawach cywilnych z poszerzeniem go o kontekst systemowy. W przebieg pracy badawczej włączone zostały różne elementy tej metody, poczynając od elementów systematycznych z kryteriami i typami wykładni prawa, wraz z odróżnieniem zasad i reguł prawnych, poprzez zagadnienie występowania luk w prawie aż do wykorzystania elementów rozumowania logicznego i analizy językowej tekstów prawnych w celu wypracowania podstaw do podjęcia przez sąd decyzji odnoszącej się prowadzonej sprawy cywilnej. Podsumowanie pracy badawczej z uwzględnieniem elementu krytycyzmu pozwoliło na konstatację braku prawidłowej regulacji mogącej być podstawą decyzji sądu o formalnym zakończeniu postępowania cywilnego. Nie da się przy tym uzasadnić zachowania ustawodawcy, który w sferze stosowania przepisów prawa publicznego nie wprowadził mimo kilkunastu nowelizacji odpowiednich zmian czy to przez zamieszczenie wyrażenia nieostrego w obszarze przesłanek prowadzenia postępowania, czy też przez bieżące ich aktualizowanie.
    The legal issue addressed in the study is the problem of the court‘s application of legal rules as a basis for the decision rendered in the conducted exploratory proceedings. It arises when a specific provision of the Code of Civil Procedure cannot be identified as the basis for a court decision relating to the course of the trial. Meanwhile, the court‘s pronouncement leads to the designation of an order for the appropriate behavior of the participants in the trial along with the introduction of a mandate for their actions relating to the possibility of reviewing the correctness of the decision made on appeal. The examination of the legal text is then carried out using the rule of inference - analogy legis - for the possibility of issuing a decision by the court on the basis of the provisions regulating a similar procedural situation. But the extent of the similarities can be quite disparate, which in turn leads to the question of the court‘s appropriateness or creation of law. The study is related to the conduct of activities within the formal-dogmatic research method. The subject of the study was the current provisions of public law contained in the Code of Civil Procedure regulating the course of deliberative proceedings in civil cases with the extension of its systemic context. Various elements of this method were included in the course of the research work, ranging from systematic elements with criteria and types of legal interpretation, along with the differentiation of legal principles and rules, through the issue of gaps in the law, to the use of elements of logical reasoning and linguistic analysis of legal texts in order to develop the foundations for the court to make a decision relating to a pending civil case. The summary of the research work, taking into account the element of criticism, allowed us to conclude that there is no proper regulation that could be the basis for the court‘s decision on the formal termination of civil proceedings. It is impossible to justify the behaviour of the legislator, who in the sphere of application of public law provisions, despite more than a dozen amendments, has not introduced appropriate changes, either by including a vague expression in the area of premises for conducting proceedings, or by updating them on an ongoing basis.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2022, 38; 205-222
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Body check or extrajudicial search - chaos in the Police Act
    Autorzy:
    Kamińska-Nawrot, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1595858.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    body check
    search of a person
    the Police Act
    rights and freedoms of an individual
    judgment of the Constitutional Tribunal
    Opis:
    A body check is a measure that is usually carried out in the event of a reasonable suspicion of a crime, i.e. when there are grounds to institute criminal proceedings. Moreover, the Police Act has never determined the limits of Police interference with the constitutional rights and freedoms of an individual, nor did it identify any adequate measures to protect the checked persons. These limits were determined by the provisions of the Regulation,1 according to which the Police could not uncover the parts of body covered with clothes. The Constitutional Tribunal recognised these provisions as inconsistent with the Con- stitution of the Republic of Poland and ordered that the definition of a body check, deter- mining the limits of Police interference with the rights and freedoms of an individual and authorising the person subject to a body check to appeal to the court against the decision of the Police, be included in the Police Act. The amendment to the Police Act and other acts, which implemented the judgment of the Constitutional Tribunal, authorised the person subject to a body check to have the ac- tions of the Police verified by an independent court, but at the same time, it expanded the scope of Police interference with the rights and freedoms of an individual. The legislator of the Police Act and other acts did not remove the one prerequisite that simultaneously trig- gered a body check and the search of a person, but instead added other prerequisites that broadened the scope of Police measures in this respect. The limits of Police interference with the rights and freedoms of an individual were also expanded to include a check of the oral cavity, nose, ears and hair of the person subject to a body check and, in special cases, also their private body parts, which the Police officer may check visually or manually. The purpose of this paper is to show that the provisions of the amended Police Act and other acts, to a large extent, failed to meet the provisions of the Judgment of the Constitu- tional Tribunal of 14 December 2017. Its extensive, non-transparent provisions broadened the authority of the Police to arbitrarily determine the limits of interference with the rights and freedoms of an individual, thereby eradicating them. The analysis of the amended Act and its implementing acts, as well as the statement of reasons for the draft Act, confirm the thesis that the amended provisions transformed a body check into an extrajudicial search
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2020, 29, 1; 33-47
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wniosek o wykładnię wyroku i skarga kasacyjna jako środki usuwania niejasności uzasadnienia wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego
    Appeal in cassation and request for interpretation of a judgment as tools of removing ambiguities of grounds of the Polish voivodeship administrative court judgment
    Autorzy:
    Ostrowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30098197.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    incomprehensibility of grounds
    legal measures
    party to the proceedings
    interpretation of a judgment
    appeal in cassation
    niezrozumiałość uzasadnienia
    strona postępowania
    wykładnia wyroku
    skarga kasacyjna
    Opis:
    Celem artykułu jest ustalenie, czy wniosek o wykładnię wyroku i skarga kasacyjna stanowią de lege lata skuteczne środki usuwania niejasności pisemnych uzasadnień wyroków wojewódzkich sądów administracyjnych. Instytucje te przeanalizowano za pomocą metody dogmatycznej oraz metody analizy i krytyki piśmiennictwa. Z kolei zdatność tych środków prawnych do realizacji ww. celu oceniono za pomocą metody analizy i konstrukcji logicznej, tj. 1) skuteczność wniosku o wykładnię wyroku oceniono, zestawiając przesłanki jego zasadności z wybranymi sytuacjami, w których strona mogłaby nie zrozumieć otrzymanego wyroku, oraz 2) skuteczność skargi kasacyjnej przeanalizowano z punktu widzenia przydatności tej instytucji do eliminowania wyroków, których uzasadnienia zostały sporządzone w sposób nieczytelny. Badanie wykazało, że żadna z tych instytucji nie stanowi de lege lata skutecznego środka usuwania wątpliwości strony co do treści otrzymanego uzasadnienia. Celem wniosku o wykładnię wyroku nie jest usuwanie subiektywnych wątpliwości strony odnośnie do treści wyroku, a jedynie pewnej kategorii wątpliwości określanych w orzecznictwie mianem ,,rzeczywistych”. Orzecznictwo ani doktryna nie wyjaśniają jednak, jak należy rozumieć to pojęcie. W ocenie autora, środek ten służy przede wszystkim osobom biegłym w języku prawniczym, a nie szerokiemu gronu obywateli. Z kolei zarzut kasacyjny naruszenia przez WSA art. 141 § 4 p.p.s.a. ma ograniczone zastosowanie z uwagi na treść art. 174 pkt 2 p.p.s.a., tj. konieczność wykazania, że naruszenie uniemożliwia przeprowadzenie kontroli instancyjnej. Aktualna wykładnia tych przepisów prowadzi do faktycznego ograniczenia konstytucyjnych funkcji uzasadnień do funkcji formalnej i kontrolnej. Ponadto, zgodnie z aktualnym orzecznictwem, okoliczność, że strona nie rozumie otrzymanego orzeczenia, nie uzasadnia jeszcze konieczności jego uchylenia.
    This article deals with a question of whether a request for interpretation of a judgment and an appeal in cassation are, de lege lata, effective legal means of resolving ambiguities in the written grounds of judgments issued by the Polish district administrative courts. I analysed these institutions applying a formal dogmatic method and a method of literary criticism. I evaluated the usefulness of these measures for the realization of the above-mentioned goal through the logical method: 1) I assessed the effectiveness of the request for interpretation of a judgment by comparing the prerequisites of its validity with selected situations in which a party might not understand the judgment received and 2) I analyzed the effectiveness of appeal in cassation from the viewpoint of its utility in eliminating judgments with unclear grounds. The study showed that these measures are not, de lege lata, effective means of removing a party’s doubts about the content of the grounds. The purpose of a request for interpretation of a judgment is not to remove a party’s subjective doubts about the content of the judgment, but only a certain category of doubts referred to in case law as “real”. However, neither case law nor doctrine clarifies what it means. In my opinion, this measure was conceived to meet the needs of those who are proficient in legal language, and not the general public. On the other hand, the appeal in cassation (allegation of violation by the District Administrative Court of Article 141 § 4 of the Act on proceedings before administrative courts) is not relevant due to the restriction arising from Article 174(2) of the same Act, i.e. the need to establish that the alleged violation makes it impossible to conduct a judicial review. In fact, this provision reduces the constitutional functions of grounds to formal and control functions. In addition, according to current case law, the fact that a party does not understand the ruling does not yet justify the need to revoke it.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2023, 46; 115-128
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykorzystywanie dorobku judykatury w utworach naukowych. Problem labilności statusu prawnego uzasadnień orzeczeń sądowych
    The Legal Status of Justification of a Court Judgment in the Polish Copyright and Related Rights Act
    Autorzy:
    Sobczak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596159.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    copying of judgments
    quotation
    subject of copyright
    official document
    justification of the court judgment
    kopiowanie orzeczeń
    cytat
    przedmiot prawa autorskiego
    utwór
    dokument urzędowy
    uzasadnienie orzeczenia sądowego
    Opis:
    Uzasadnienie wyroku sądu jest niewątpliwie dokumentem urzędowym, aczkolwiek w literaturze podnoszone są co do tej kwestii pewne wątpliwości. Konieczne jest odróżnienie orzeczeń od ich uzasadnień, co ma istotne znaczenie w aspekcie prawa autorskiego. Uzasadnienie jest utworem, ale nie stanowi przedmiotu prawa autorskiego jako dokument urzędowy w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Treści uzasadnień są niewątpliwie zbyt obszerne, pisane językiem hermetycznym, przez co niezrozumiałe dla nieprawników. Zakres treści zawartych w uzasadnieniu określają przepisy procesowe. Fragmenty uzasadnień wyroków przejmowane są bez zmian do prac naukowych, często bez wskazania źródła. Niekiedy zauważalny jest proces odwrotny. Fragmenty utworu nie tracą jednak prawnoautorskiej ochrony. Uzasadnienia wyroków sądów wyższej instancji kopiowane są do uzasadnień wyroków niższych instancji. Zjawisko to dotyczy także kopiowania fragmentów aktu oskarżenia i pism procesowych stron.
    The justification of a court judgment is undoubtedly an official document, although some doubts are raised in the literature on this issue. It is necessary to distinguish the judgments from their justification, which is important in terms of copyright. The justification of the judgment is a work, but not a subject of copyright, as an official document within the meaning of art. 4 sec. 2 of the Copyright and Related Rights Act. The content of the justifications is undoubtedly too extensive, written in hermetic language, which is incomprehensible to not lawyers. Sometimes the opposite is noticeable. Fragments of the work don’t lose legal protection. Justification of the judgments of higher courts is copied to the justifications of lower court judgments. This phenomenon also applies to the copying of excerpts and pleadings from the parties.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2017, 18, 2; 287-303
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kontrola osobista pracowników – wczorajsze orzeczenie w dzisiejszej rzeczywistości (uwagi w świetle wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 1972 roku)
    Control of Personal Staff – Yesterday’s Verdict in Today’s Reality (Comments in the Light of the Judgment of the Supreme Court of 13.04.1972)
    Autorzy:
    Smolski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596607.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the trade unions
    the judgment of the Supreme Court
    in consultation
    the rules of procedure
    the control procedures
    personal checks
    the scope of personal control
    admissibility of personal control
    personal goods
    związki zawodowe
    wyrok Sądu Najwyższego
    regulamin pracy
    procedury kontrolne
    kontrola osobista
    zakres kontroli osobistej
    dopuszczalność kontroli osobistej
    dobra osobiste
    Opis:
    W artykule autor poddaje analizie wyrok Sądu Najwyższego z 13 kwietnia 1972 r., który także współcześnie stanowić może źródło wskazówek przeprowadzania kontroli osobistej pracowników. Jako warunek legalności jej przeprowadzania Sąd Najwyższy wskazał m.in., że jej wykonywanie powinno następować w porozumieniu z przedstawicielstwem załogi. Autor zwraca uwagę na pojawiające się współcześnie poglądy interpretujące użyte w ww. orzeczeniu sformułowanie „w porozumieniu” jako proces wyłącznie konsultacyjny. Ponadto w świetle ww. orzeczenia rozważa się możliwość przeprowadzania kontroli osobistej pracownika wobec braku uregulowania tego zagadnienia w ustawie. Analizując zwrot „w porozumieniu” autor zwraca uwagę na konieczność przeprowadzenia analizy stanu prawnego, na którym Sąd Najwyższy oparł się wydając wówczas orzeczenie. Zauważa, że Sąd Najwyższy wskazał regulamin pracy jako odpowiednią dla tej tematyki procedurę wewnątrzzakładową. Podkreśla, że inny tryb jego uchwalania obowiązywał w chwili wydawania ww. orzeczenia, a inny obowiązuje współcześnie, co jest istotne dla zrozumienia różnic znaczeniowych pojęcia „w porozumieniu”. Analizuje także stan prawny obowiązujący w chwili wydania omawianego wyroku, przytacza uwagi doktryny prawa pracy z tego okresu, wyjaśnia ówczesne znaczenie pojęcia „w porozumieniu”, wskazuje tryb zawierania regulaminu pracy oraz podmioty w tym procesie uczestniczące. Ponadto autor wskazuje, iż pomimo braku uregulowań ustawowych kontrola pracowników jest pod pewnymi warunkami, wypływającymi z analizowanego wyroku, dopuszczalna (m.in. obowiązek poinformowania pracowników o dopuszczonych u pracodawcy formach kontroli). Innym niezbędnym warunkiem jej przeprowadzenia jest konieczność zachowania umiaru i poszanowania godności osób poddawanych czynnościom kontrolnym. W konkluzji dochodzi się do wniosku, że umiejscawiając kontrolę pracowników w regulaminie pracy użyte przez Sąd Najwyższy sformułowanie „w porozumieniu” nie mogło być rozumiane w charakterze konsultacji, gdyż faktycznie miało charakter stanowczy, a głos wiążący należał do szeroko rozumianego przedstawicielstwa pracowniczego. Współcześnie użycie terminu „w porozumieniu” rozumieć można jako konsultacje przy założeniu, że procedura kontroli pracowników umieszczona zostanie właśnie w regulaminie pracy, a w zakładzie pracy istnieją związki zawodowe, z którymi uzgadniany jest regulamin. Zasadnym jest przy tym opracowanie naczelnych zasad dokonywania kontroli pracowników tak, aby pracownik miał zapewnione co najmniej minimalne standardy ochrony prawnej oraz by nie dochodziło na tym tle do nadużyć. Autor podziela postulatu przyszłego enumeratywnego wyliczenia przez ustawodawcę przypadków dopuszczających możliwość przeprowadzania kontroli. W jego ocenie nacisk powinien zostać dodatkowo położony na rozwój świadomości (m.in. prawnej) w relacjach pracownik–pracodawca, gdzie obie strony znają swoje uprawnienia i obowiązki, w tym zakres odpowiedzialności prawnej (np. karnej lub cywilnej) za ich przekroczenie.   
    In this article the author examines the judgment of the Supreme Court of 13.04.1972, which also today is a source of guidance personal inspection staff. As a condition of the legality of its conduct, the Supreme Court pointed out, inter alia, that the execution should take place in consultation with the representative of the crew. The author pays attention to emerging contemporary views of interpreting used in the above. judgment the phrase “in consultation” as a process of consultation only. Furthermore, in the light of the above-mentioned author. judgment considering the possibility of carrying out the employee’s personal control in the absence of regulation of this issue in the Act. Analyzing the phrase “in consultation” the author draws attention to the need to analyze the legal status which the Supreme Court relied on issuing the ruling. It notes that the Supreme Court pointed out the rules of procedure as appropriate for the subject matter in-house procedure. Emphasizes that another mode of its adoption in force at the time of issuance of the above judgments, and other contemporary spaces, which is important for understanding the differences in meaning of the concept “in concert”. The author analyzes the state of the law at the time of the judgment in question, cited the comments of the doctrine of labor law in this period, the then explains the meaning of “in concert”, indicates the mode of the conclusion of the working rules and entities involved in this process. The author also points out that despite the absence of statutory regulations control employees under certain conditions, drawn from the analyzed sentence allowable (including the obligation to inform employees about acceptable forms of employer control). Another necessary condition to carry it out is the need to exercise restraint and respect for the dignity of persons undergoing operations control. The author concludes that by placing the control of employees working in the rules of used by the Supreme Court of the phrase “in consultation” could not be understood in the purely consultation, as indeed was the nature of a firm and binding voice belonged to the wider workers’ representation. Emphasizes that the contemporary use of the term “in agreement” can be understood as consultation with the assumption that the procedure checks will be placed precisely in the rules of work and in the workplace, there are trade unions which is agreed rules. Stresses that it is appropriate to develop guiding principles of inspection staff, so that the worker had secured at least minimum standards of legal protection, so that there is no background to this abuse. The author does share the postulate of the exhaustive calculation by the legislature cases, allowing the possibility of inspection. In his opinion the emphasis should be placed on the development of consciousness (including legal) relations employee - employer, in which both parties are aware of their entitlements and obligations, including the extent of the liability (eg. from criminal or civil liability) for exceeding.  Translated by Brygida Kulesza
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2015, 9, 1; 75-94
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies