Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kurhany" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Bosporan Tumulus With Imprint Of Rhodian Coin
    Bosporański pochówek kurhanowy z odciskiem monety Rodos
    Autorzy:
    Vinogradov, Yurii
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/584829.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Cimmerian Bosporus, tumuli, Rhodian trade, Greek coins, indications
    Bosfor Kimmeryjski, kurhany, handel rodyjski, monety greckie
    Opis:
    W okresie hellenistycznym Rodos było ważnym centrum handlu i produkcji wina. Rodyjskie amfory opatrzone stemplami są bardzo liczne na terenie północnego wybrzeża Morza Czarnego. Znaleziska rodyjskich monet są na tym terenie niezmiernie rzadkie. Powiązania Bosforu Kimmeryjskiego z Rodos potwierdzają jednak również zabytki, będące wyposażeniem grobów. Przebadany archeologicznie w 1885 r. kurhan na przylądku Tuzla (Półwysep Tamański) dostarczył interesujące materiały. W bogatym grobie, datowanym na koniec III - początek II w. p.n.e., znaleziono wiele wyrobów greckich. Pomiędzy wydobytymi zabytkami była złota blaszka, której wygląd sugeruje odciśnięcie jej na rodyjskiej monecie.
    In the Hellenistic period Rhodes was an important centre of trade and wine production. Finds of Rhodian amphorae stamps are very common in the Northern Black sea region, but Rhodian coins are quite rare. Some finds from the tumuli of the Cimmerian Bosporus demonstrate Rhodian influence also. One tumulus excavated on the Tuzla cape (the Taman peninsula) in 1885 is especially interesting. A rich grave dating to the end of the 3rd or beginning of the 2nd century BC was excavated. The grave inventory consists of two Greek vases, one gold wreath, a silver ladle (kyathos), a silver strainer of unusual form, and a silver footless bowl of mastos type, bearing a gold indication of a Rhodian coin. It is the only find of such type in the aristocratic burials of the Bosporan Kingdom.
    Źródło:
    Acta Archaeologica Lodziensia; 2019, 65; 149-155
    0065-0986
    2451-0300
    Pojawia się w:
    Acta Archaeologica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    На рубеже античного и варварского миров: вооружение Cиндов V-IV вв. до н.э.
    Na granicy dwóch światów, antycznego i barbarzyńskiego: uzbrojenie syndów w V-IV wieku p.n.e.
    On the Border of Ancient Greek and Barbarian worlds. Sindian Arms and Armour of the 5th-4th centuries BC
    Autorzy:
    Горончаровский, Владимир
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/584785.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    państwo bosporańskie
    kurhany „Siedmiu Braci”
    uzbrojenie Syndów
    Bosporan kingdom,
    Seven Brother’s barrows
    weaponry of Sindians
    Боспорское царство
    Семибратние курганы
    вооружение синдов
    Opis:
    Na rozwój uzbrojenia Syndów, zajmujących ziemie na wschodnich rubieżach państwa bosporańskiego, oddziaływały zarówno wpływy świata greckiego, jak i militarne tradycje koczowników. Najbardziej reprezentatywne materiały do studiów nad historią uzbrojenia Syndów pochodzą z pochówków miejscowej arystokracji, na które natrafiono w bogatych kurhanach zwanych „Siedmiu Braci”. W najstarszym z nich, datowanym na lata 450- 440 p.n.e., był zestaw uzbrojenia o typowo wschodniej genezie (w tym miecz o długiej głowni oraz pancerz pokryty złotem). Do wyrobów greckich zalicza się srebrną plakietę, uważaną za obicie gorytosu. W pochówku datowanym na około 440-430 p.n.e. wpływy świata greckiego są bardziej widoczne. Szczególnym tego świadectwem jest zdobienie w formie głowy Meduzy. Pod wpływem greckim od początku IV w. p.n.e. posługiwano się krótkimi mieczami.
    In the early period of the history of the Cimmerian Bosporus, on their eastern borders the Sindoi held a dominant position among the Barbarian tribes. Contacts with the Greek colonists eventually influenced the development of the Sindian panoply of weaponry, for the study of which archaeological sources are of major importance. First of all come the finds of weapons from the tombs of the Sindian aristocracy in the Semibratnie tumuli. The earliest of them (No. 2: ca. 450-440 BC) has produced a set of weapons, in which Oriental influences are discernable (particularly a sword of the “Sindian-Meotian type” and body armor made of iron scales with gold plating). The emergence of plate armor with shoulder-straps among the Sindoi one can be link with the Greek influence. In barrow No. 4 (ca. 440-430 BC) the armor was supplemented by a round plate with the image of the Gorgon Medusa. The plate greaves copied Greek knemidoi. At the same time until the turn of the 5th -4th centuries BC a shield with a stacked coating of iron strips, as was used as in the nomadic environment of the Black Sea Coast. There is the obligatory bow and gorytos with arrows in the equipment of the noble warrior. Meanwhile helmets were not found in any of the graves. Since the beginning of the 4thcentury BC an absolute novelty was the use of Greek swords (the hilt of machaira and the bronze lower part of the scabbard of a xiphos). At some stage the use of allied cavalry supplied by the Sindoi considerably strengthened the Bosporan kingdom in opposition to threats emanating from the edge of Barbarian lands.
    На развитие комплекса вооружения синдов, занимавших земли на восточных рубежах Бо- спорского государства, оказали влияние как связи с греческими колонистами, так и военные традиции ира- ноязычных кочевников. Самые представительные материалы для изучения этой проблемы происходят из за- хоронений синдской аристократии в знаменитых Семибратних курганах (СК). В самом раннем из них (СК 2: ок. 450-440 г. до н.э.) присутствует комплект вооружения с явными восточными влияниями (меч с длинным клинком, ромбическим в сечении; пластинчатый панцирь с плакировкой золотом). К продукции греческих мастеров относится только серебряная пластина, судя по всему, служившая украшением горита. Более близкое знакомство с греческим вооружением приводит к появлению у синдов пластинчатых панцирей с оплечьями. В СК 4 (ок. 440-430 гг. до н.э.) такой доспех дополняла круглая бляха с изображением горгоны Медузы. Эле- ментом, несомненно, копирующим греческие кнемиды, являются пластинчатые поножи. В то же время вплоть до рубежа V-IV вв. до н.э. использовался распространенный в кочевой среде щит с покрытием из железных по- лос и в обязательном порядке лук и горит со стрелами. Интересно отметить полное отсутствие в захоронениях шлемов. Безусловным новшеством с начала IV в. до н.э. стало применение греческих мечей (рукоять махайры из СК3 и бронзовая бутероль ксифоса из Малого СК „В”).
    Źródło:
    Acta Archaeologica Lodziensia; 2016, 62; 31-36
    0065-0986
    2451-0300
    Pojawia się w:
    Acta Archaeologica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Let’s Pile Up Some Corpses And Pour Out A Libation – A Reconstruction Of IIIrd Millennium BC Battlefield Burial Tumulus In Ancient Mesopotamia
    Ułóżmy zwłoki i podnieśmy libację – rekonstrukcja grobu kurhanowego na polu bitwy z III tysiąclecia p.N.E. W starożytnej Mezopotamii
    Autorzy:
    Paszke, Marcin Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/584904.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    battlefield burial tumuli, pile of corpses, Sumerian warfare, Stele of the Vultures, Sumerian burial customs
    wojskowość mezopotamska, kurhany bitewne, berūtum, SAḪAR.DU6.TAG4, Stela Sępów
    Opis:
    Niniejszy artykuł omawia zagadnienie kurhanów bitewnych spotykanych w tekstach mezopotamskich pod sumeryjską nazwą SAḪAR.DU6.TAG4, DU6.SAR ĜAR, KI.GAL. Sądzi się, że ich akadyjskim ekwiwalentem są berūtum, damtum oraz gurunnu. jednakże należy podkreślić, że taka interpretacja nie jest do końca pewna. W związku z tym, iż problematyka tych intrygujących struktur jest obecnie przedmiotem intensywnej dyskusji, prezentowana praca stara się zmienić dotychczasową trajektorię dociekań, koncentrując się głównie na ich cechach konstrukcyjnych, gdyż zagadnienie to, nie było dotąd przedmiotem osobnych badań. W niniejszej pracy zaproponowano rekonstrukcję kurhanu bitewnego w oparciu o nikłe dokumenty zapisane pismem klinowym oraz źródła ikonograficzne, do których należy zaliczyć słynną Stele Sępów oraz tzw. Sztandar z Ur. Prezentowane badania dotyczą kurhanu bitewnego usypanego z ciał własnych, poległych wojowników w odróżnieniu od podobnego obiektu, składającego się z ciał zabitych wrogów, lecz niezabezpieczonego, w celu wystawienia ludzkich szczątków na profanacje. Autor przedstawia najważniejsze elementy architektury berūtum, wskazując, że opisywane obiekty mogły posiadać specjalny system odpływu, porównywalny z rurami libacyjnymi (a-pap/a-pa4), odgrywającymi istotna rolę w kulcie poświęconym zmarłym przodkom.
    The article is devoted to the battlefield burial tumuli which are to be encountered in cuneiform texts under Sumerian SAḪAR.DU6.TAG4, DU6.SAR ĜAR, KI.GAL. It is believed that their Akkadian equivalents are bērūtum, damtum and gurunnu respectively, however it needs to be stressed, that this not certain. Since those peculiar structures have been an object of ongoing debate, the present study tries to change the trajectory of recent research and focus primarily on their physical features which have never been studied in detail before. The proposed reconstruction is based on scarce cuneiform documents and iconography known from the famous Stele of the Vultures as well as the so called ‘Standard’ of Ur. The present study deals with a battlefield barrows heaped up with the corpses of own fallen warriors in opposition to a similar structures composed of the corpses of defeated enemies, intentionally unprotected, in order to expose their bodies to outrage. The author gives an overview of the bērūtum architecture, pointing out that the structures mentioned might have been provided with a special drainage system, one comparable to the libation pipes (a-pap/a-pa4), which played an important role in the cult of the deceased in Sumerian culture.
    Źródło:
    Acta Archaeologica Lodziensia; 2019, 65; 27-38
    0065-0986
    2451-0300
    Pojawia się w:
    Acta Archaeologica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies