Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "juice" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Decalcification of sugar thin juice and regeneration of cation exchanger by sodium hydroxide
Odwapnianie cukrowniczego soku rzadkiego i regeneracja kationitu za pomocą wodorotlenku sodowego
Autorzy:
Lisik, K.
Zaorska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401964.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
sugar technology
thin juice
regeneration by NaOH
decalcification
Opis:
Decalcification of thin juice in the sodium cycle and regeneration of the cation bed by means of a 4% sodium hydroxide, prepared in the previously decalcified thin juice was examined. The eluate, Containing NaOH, Ca(OH)i and KOH can be recycled before the second carbonatation, which makes it possible to reduce the pollution of the environment.
Celem badań było jonitacyjne odwapnianie cukrowniczego soku rzadkiego i regeneracja kationitu za pomocą wodorotlenku sodowego przygotowanego w uprzednio odwapnionym soku rzadkim. Proces odwapniania prowadzono w skali laboratoryjnej, za pomocą polistyrenowego kationu Wofatit KPS produkcji NRD, w cyklu sodowym, w tern. 20°C. Po zakończeniu odwapnienia złoże regenerowano, bez uprzedniego wysładzania wodą. Regenerację prowadzono za pomocą 4% roztworu wodorotlenku sodowego, przygotowanego w soku rzadkim całkowicie odwapnionym. Po zakończeniu regeneracji prowadzono kolejny cykl odwapniania soku, bez przemywania złoża wodą destylowaną. Wyciek poregeneracyjny zawierający NaOH, Ca(OH)i i KOH, wykorzystywano w procesie oczyszczania soku surowego, jego dodatkowy czynnik odwapniający sok przed Il karbonatacją. Osiągnięto efekt odwapnienia soku ponad 90%. Regeneracja kationitu za pomocą 4% roztworu NaOH rozpuszczonego w odwapnionym soku rzadkim przebiegała prawidłowo. Do zregenerowania złoża powyżej 90% potrzeba ponad 200 g NaOH na 1 dm³ jonitu. Wyciek poregeneracyjny zawierający NaOH, Ca(OH)i oraz KOH może być zawrócony do soku przed II karbonatacją, co pozwala na zmniejszenie ilości uciążliwych ścieków. Złoże kationitu po procesie odwapniania i regeneracji nie wymaga wysładzania ani przemywania wodą, dzięki czemu nie następuje rozcieńczenie soku.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1989, 15(39), 3; 235-242
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Energy-saving method for obtaining protein from potato juice
Energooszczędna metoda pozyskiwania białka z soku ziemniaczanego
Autorzy:
Boruch, M.
Makowski, J.
Wachowicz, M.
Dubla, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401968.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
potato
potato juice
protein
coagulation
ultrafiltration
energy consumption
Opis:
Protein was isolated from potato juice by acid-thermal coagulation and by ultrafiltration. The purity of the obtained protein preparations and energy consumption in the two methods were compared. It was founed that protein obtained by a concentration of juice by the ultrafiltration method was of higher quality and for its production more than twice less energy was required.
Z soku ziemniaczanego uzyskiwano produkt białkowy metodą kwasowo-termicznej koagulacji oraz metodą membranową z zastosowaniem ultrafiltracji. Udział azotu ogólnego w przeliczeniu na suchą substancję produktu białkowego otrzymanego metodą kwasowo-termiczną wynosił 9,9%, a metodą zatężania membranowego 11,9%. W obu metodach stosowano ten sam sok w ilości 3 dm³ i uzyskano w produkcie białkowym zbliżoną ilość białka surowego tj. po ok. 36 g. Przy założeniu jednakowego stężenia koncentratu białkowego przeznaczonego do suszenia ilości energii zużytej w procesie otrzymania 1 kg produktu białkowego w obu metodach znacznie się różniła; w metodzie kwasowo-termicznej wynosiła 91,6 MJ a w metodzie zatężania membranowego 37,5 MJ. Zastosowanie ultrafiltracji do wydzielania białka z soku zamiast koagulacji kwasowo-termicznej pozwoli uniknąć bardzo energochłonnych i trudnych operacji technologicznych za pomocą urządzeń wyłącznie produkcji krajowej.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1989, 15(39), 3; 253-260
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Extraction of nitrogen compounds from beet cossettes to raw juice in modification conditions of feed water composition
Ekstrakcja zwiazków azotowych z krajanki buraczanej
Autorzy:
Wnuk, B.
Lisik, K.
Szwajcowska, K.
Zaorska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402010.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
beet sugar technology
modification of extractant
nitrogen compounds in juice
Opis:
During beet cossettes extraction besides sucrose many other compounds, for instance nitrogen compounds, pass to the juice, too. Modified water extractants were used containing aluminium sulfate, calcium chloride and calcium hydroxide. The least amount of total nitrogen passed to the juice using calcium chloride.
W procesie ekstrakcji, oprócz sacharozy, do soku surowego przechodzą także inne substancje. Między innymi są to związki azotowe, które niekorzystnie wpływają na przebieg dalszych procesów jednostkowych. W celu polepszenia warunków ekstrakcji dodaje się różne substancje chemiczne, które jednocześnie mogą ułatwiać wyżymanie wysłodków, co pośrednio wpływa na oszczędność energii podczas suszenia wysłodków. Celem pracy było zbadanie stopnia ekstrakcji związków azotowych z krajanki do soku surowego, w warunkach modelowych, z zastosowaniem wybranych substancji chemicznych. Badania prowadzono w skali laboratoryjnej. Do ekstrakcji 1 kg krajanki stosowano roztwory modelowe zawierające różne ilości odczynników: siarczan glinowy 21 do 86 mg Al, chlorek wapniowy 140 do 880 mg Ca oraz wodorotlenek wapniowy 357 do 1.428 mg Ca. W krajance buraczanej, a następnie w soku surowym oraz w wysłodkach oznaczano azot ex-aminokwasowy metodą Kubadinowa i Wieningera oraz ogólną zawartość azotu metodą mineralizacji Kjeldahla. Obliczono stopień ekstrakcji związków azotowych z krajanki do soku surowego i pozostałość tych związków w wysłodkach. Stwierdzono, że najmniej związków azotowych (ogólna zawartość azotu) przechodziło do soku surowego w przypadku stosowania chlorku wapniowego - stopień ekstrakcji wynosił ok. 55%. W analogicznych doświadczeniach z dodatkiem siarczanu glinowego stopień ekstrakcji związków azotowych wynosił ponad 60% a w przypadku wodorotlenku wapniowego blisko 80%. Nie stwierdzono wpływu zmiany wielkości dawki użytej substancji chemicznej na stopień przechodzenia związków azotowych z krajanki do soku surowego.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1990, 16(40), 1-2; 3-15
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of modification of apple juice production technology on polyphenols content and sensory properties
Wpływ modyfikacji procesu technologicznego otrzymywania moszczu jabłkowego na zawartość polifenoli i właściwości sensoryczne
Autorzy:
Gasik, A.
Horubala, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398366.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
polyphenols
apple juice
ascorbic acid
phenolic acids
depectinization catehins
leucoanthocyanidins
Opis:
Pulp aeration markedly reduced the content of polyphenol compounds in apple juice. The largest quantities of these compounds were found in juice obtained from depectinized pulp and by a technology involving an addition of ascorbic acid to disintegrated apples. The juice obtained by technologies using pulp aeration or additions of ascorbic acid to disintegrated apples received the lowest organoleptic ratings. Changes in the contents of ferulic, m-coumaric, p-coumaric, caffeic acids and of the flavonols kempherol and quercetin appear to have no effect on the sensory properties of the juice.
Przeprowadzone badania dotyczyły wpływu: depektynizacji miazgi, depektynizacji moszczu, dodatku kwasu askorbinowego do rozdrabnianych jabłek oraz napowietrzania miazgi jabłkowej na zawartość związków polifenolowych w moszczach jabłkowych. W zależności od zastosowanej technologii moszcze jabłkowe zawierały: polifenoli ogółem (rys. 1) od ok. 300 mg/dm³ do ok. 2600 mg/dm³, katechin ogółem (rys. 2) od ok. 5 mg/dm³ do ok. 900 mg/dm³, leukoantocyjanidyn ogółem (rys. 2) od ok. 180 mg/dm³ do ok. 1700 mg/dm³. W badanych moszczach metodą chromatografii gazowej określono ilościowo zawartość 7 związków polifenolowych. Stwierdzono występowanie kwasów: ferulowego (rys. 3) od ok. 0,5 mg/dm³ do 12 mg/dm³, m-kumarowego (rys. 3) od ok. 0,8 mg/dm³ do 1,6 mg/dm³, p-kumarowego (rys. 3) od ilości śladowych do ponad 20 mg/dm³, kawowego (rys. 4) od ok. 5 mg/dm³ do ok. 50 mg/dm³ chlorogenowego (rys. 4) od ilości śladowych do ponad 90 mg/dms oraz dwóch flawonoli: kemferolu (rys. 5) do ok. 7 mg/dm³ i kwerceryny (rys. 5) do ok. 35 mg/dm³. Występowanie flawonoli stwierdzono przede wszystkim w moszczach otrzymywanych wg technologii stosujących depektynizację miazgi. W moszczach tych stwierdzono również występowanie kwasu szikimowego (rys. 4) w ilości do 18 mg/dm³.) Otrzymywane moszcze jabłkowe poddawano ocenie organoleptycznej (tabela) oceniając barwę, zapach i smak. W zależności od stosowanej technologii produkcji moszcze jabłkowe uzyskiwały od 1,6 do 4,8 punktu za barwę, od 3,0 do 4,1 za zapach i od 2,0 do 3,9 za smak. Najniżej oceniane były moszcze otrzymywane wg technologii stosujących napowietrzanie miazgi lub dodatek kwasu askorbinowego do rozdrabnianych jabłek. Sześciomiesięczny okres przechowywania moszczów w temperaturze pokojowej nie powodował istotnych zmian w ogólnej za wartości związków polifenolowych. Maksymalne straty nie przekraczały 15%. W przypadku indywidualnych związków polifenolowych straty dochodziły niekiedy do 50%.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 4; 385-396
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of the pectinolytic preparation Pektopol PT on the quality of strawberry juice intended for concentration
Badanie wpływu działania preparatu pektolitycznego Pektopol PT na jakość soku truskawkowego przeznaczonego do zagęszczania
Autorzy:
Irzyniec, Z.
Klimczak, J.
Niedzielski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398719.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
cryoconcentration
pectinolytic preparatión
organoleptic changes in juices
strawberry juice
Opis:
The effect of temperature and of the pectinolytic preparation. Pektopol PT on the quality of strawberry juice was investigated. No changes in the juice were found when it was treated with Pektopol PT for 2 h at 20°C. Juice yield after pressing increases by 30% and viscosity decreases by 80% and this latter phenorhenon considerably aids subsequent cryoconcentration. The storage of juices without the preparation for 48 h leads to an increase of vitamin C loss and to a weakentng of the natural aroma. In juices containing the preparation the smell and taste intensities after 48 h were found to decrease by 0.5 and 0.2 points respecti vely.
W celu polepszenia klarowności soków truskawkowych zagęszczanych metodą kriokoncentracji oraz obniżenia ich lepkości truskawki poddano obróbce enzymatycznej za pomocą preparatu pektolitycznego. Z uwagi na to, że truskawki są szczególnie wrażliwe na działanie wysokiej temperatury, zwłaszcza ich barwa i aromat, badano wpływ działania preparatu w niższej temperaturze, tj. 40 i 20°C, niż zalecane 60°C. Truskawki odmiany Faworytka po rozmrożeniu do 20°C poddawano działaniu preparatu Pektopol PT w ilości 1 g/kg o aktywności 50000 °PM/g. Badano wpływ następującego czasu działania preparatu: 1, 2, 3, 4, 5 h w temp. 20°C, 0,5, 1, 1,5, 2, 2,5 h w 40°C oraz 0,25 i 0,5 h w 60°C. Soki truskawkowe otrzymywano z truskawek poddanych działaniu preparatu i bez dodatku preparatu, tłocząc je przez tkaninę filtracyjną. Jako kryterium jakości przyjęto: zawartość barwników antocyjanowych, barwę (wg CIE i iloraz umownych jednostek czerwieni do brązu), zawartość witaminy C (KA+ KDA, KA), kwasowość czynną i bierną, sensoryczną ocenę smaku i zapachu, lepkość otrzymywanych soków i wydajność. Na podstawie prowadzonych badań stwierdzono, że temperaturę działania preparatu można obniżyć do 20°C przedłużając czas działania do 2 h w porównaniu z zalecanym - 0,5 h. Te parametry pozwalają na uzyskanie soków o prawie niezmienionej zawartości kwasu askorbinowego (rys. 3) i antocyjanów (rys. 4). Soki z preparatem charakteryzowały się wyższą intensywnością barwy (rys. 9, 10) i aromatu (rys. 12), natomiast nieznacznie niższą zawartością witaminy C (rys. 8). Ponadto obróbka enzymatyczna pozwoliła na zwiększenie wydajności soku o 30% (rys. 1) i obniżenie lepkości o 80% (rys. 2, 6), co znacznie ułatwi proces kriokoncentracji.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1986, 12, 3-4; 161-175
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interrelation between the effect of enzymatic clarification of apple juices and the amount and quality of polyphenols. I. Inhibition of pectinolytic enzymes by polyphenols. Studies of model systems
Współzależność pomiędzy efektem enzymatycznego klarowania soków jabłkowych a ilością i jakością polifenoli. I. Inhibicja enzymów pektynolitycznych przez polifenole - badania na układach modelowych
Autorzy:
Mitek, M.
Drzazga, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399263.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
polyphenols
inhibition
polygalacturonase (PG)
pcctinestcrase (PE)
pectinolysis pectinolytic preparations
apple juice
Opis:
The effect of 15 polyphenolic compounds on the activity of polygalacturonases and poctinesterase contained in selected pectinolytic preparations (Pectopol PT, Pectinase and Panzym Super) was studied. The tests performed in model systems demonstrated that all the investigated polyphenolic compounds with the exception of chlorogenic, caffeic and protocatechuic acids inhibit the activity of both polygalacturonases and pectinesterase. The strongest enzyme inhibitors among the considered polyphenols were dl-catechol, apigenin, koempferol, quercitrin, quercetin as well as mand p-coumaric acids. Ferulic acid inhibits pectinesterase activity fairly substantially but has no inhibitory effect on polygalacturonases activity.
Przeprowadzono badania nad wpływem 15 związków polifenolowych na aktywność poligalakturonaz oraz pektynoesterazy zawartych w wybranych preparatach pektynolitycznych: Pektopol PT, Pectinase i Panzym Super. Badania przeprowadzono na układach modelowych, stosując jako substrat jabłkowy preparat pektynowy produkcji ZPOW Jasło o stopniu estryfikacji pektyn 67,0%. Związki polifenolowe produkcji firm zagranicznych dodawano bezpośrednio do roztworu substratu pektynowego w ilościach zbliżonych do tych,jakie występują w sokach jabłkowych (seria I badań), bądź też uprzednio przetrzymywano je z roztworem preparatu pektynolitycznego przez 30 min (seria II i III badań). Przebadano też wpływ wzrastających dawek polifenoli na aktywność PG-az, przy zachowaniu stałego stężenia substratu pektynowego (seria III badań). Inhibicję poligalakturonaz przez polifenole oznaczano wykorzystując do pomiaru aktywności tych enzymów metodę wiskozymetryczną, a do oznaczania inhibicji pektynoesterazy- metodę miareczkowania potencjometrycznego. Na podstawie analizy statystycznej uzyskiwanych wyników (tab. 2) spośród 15 badanych polifenoli wyłoniono 9, których działanie inhibicyjne w stosunku do poligalakturonaz okazało się statystycznie istotne. Są to kwasy: szikimowy, o- i m-kumarowe oraz taninowy, a także kwercytryna, kwercetyna, kemferol, apigenina i rutyna. Wykazano ponadto (tab. 1 ), że poligalakturonazy zawarte w preparacie Pektopol PT oznaczają się większą odpornością wobec inhibitorów polifenolowych, aniżeli te same enzymy z preparatu Pectinase, a także, że w porównaniu z poligalakturonazami, pektynoesteraza okazała się mało wrażliwa na działanie polifenoli. Jedynym wyjątkiem był kwas ferulowy, co może mieć znaczenie z punktu widzenia prowadzenia procesów pektynolizy soków jabłkowych. Na podstawie wyników II serii badań /tab. 3/ wysunięto przypuszczenie, że inhibicyjny wpływ polifenoli na enzymy pektynolityczne jest efektem ich oddziaływania z jednej strony na białko enzymatyczne, a z drugiej na substrat pektynowy. Wyniki III serii badań pozwoliły określić siłę inhibicyjną polifenoli w zależności od ich stężenia, przy czym z punktu widzenia praktyki przemysłowej interesujące są te zakresy stężeń, w jakich poszczególne polifenole występują naturalnie w surowcach. W zakresie stężenia do 10 mg/100 cm³ silnymi inhibitorami enzymów epktynolitycznych okazały się: kemferol, kwercetyna, kwercytryna, apigenina i kwasy m- i p-kumarowe, a w stężeniach powyżej 40 mg/100 cm³ - dl-katechina. Kwasy chlorogenowy, kawowy i protokatechowy należy zaliczyć do grupy związków nie wykazujących aktywności inhibicyjnej w stosunku do enzymów pektynolitycznych.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1988, 14(38), 2; 175-185
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies