- Tytuł:
-
Effect of steeping degree, malting temperature and addition of gibberellic acid on the accumulation of alpha-amylase in malt
Wpływ stopnia namoczenia, temperatury słodowania i dodatku kwasu giberelinowego na nagromadzenie alfa-amylazy w słodzie - Autorzy:
-
Surmiński, J.
Masior, S.
Kuchciak, T. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1398778.pdf
- Data publikacji:
- 1986
- Wydawca:
- Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
- Tematy:
-
malting harley
a-amylase
giberellic acid - Opis:
-
Malting on a microtechnological scale was performed with the use of brewer's barley of Trumpf and Polon varieties and with the feed variety Diva, all from the 1982 crop. The highest α-amylase content was found in the Polon variety; this content in the Trumpf variety was lower by about 7%, while in the feed variety Diva it was lower by about 20%. The following conditions were found to favour the accumulation of α-amylase in malt containing no addition of gibberellic acid (g.a.): malted grain humidity - 46%, malting temperature - 18°C, time of malting - 7 days. When gibberellic acid was added in doses of 0.2-0.3 mg/kg barley and when pH of the water with g.a. ranged from 6.5 to 7.5, the mean increase of α-amylase content in the studied malt varieties was 54% as compared to control samples without g.a. In the case of the variety Diva this increase was 57%. The conditions of malting with an addition of g.a. that were worked out allow the production of brewer's malt from Diva barley.
Do słodowania w skali mikrotechnicznej użyto krajowe odmiany browarne jęczmienia: Trumpf i Polon oraz odmianę paszową Diva ze zbioru 1982 r. Określano wpływ zmienności warunków słodowania: namoczenie jęczmienia do 43 i 46%, czas słodowania 7 i 9 dni, pH wody z dodatkiem kwasu giberelinowego (K.G.) od 5,5 do 8,5, dawki K.G. w zakresie 0,2, 0,3 i 0,5 mg/kg. W doświadczalnych jęczmieniach oznaczano: wilgotność, ekstraktywność, białko ogółem, skrobię, wagę 1000 ziaren, celność ziarna i energię kiełkowania. Analiza słodów obejmowała: wilgotność, ekstraktywność w mące i śrucie, białko ogółem, białko taninowe, barwę brzeczki, liczbę Kolbacha, garbniki ogółem, lepkość brzeczki, azot α-aminokwasowy, zawartość α-amylazy (metodą maltozową Briggsa), siłę diastatyczną według Windisch-Kolbacha, zawartość endo-β-glukanazy i zawartość endopeptydaz. Najwyższe zawartości α-amylazy (tab. 2) dawała odmiana Polon (570 j. FS), niższe Trumpf (o ok. 7%), najniższe odmiana paszowa Diva (o ok. 20%). Za korzystne warunki nagromadzania α-amylazy w słodzie bez dodatku kwasu giberelinowego (K.G.) uznano: namoczenie ziarna do wilgotności ok. 46%, temperaturę słodowania ok. 18°C i czas słodowania 7 dni (tab. 2 i 3). Przy ilościach dodawanego kwasu giberelinowego od 0,2 do 0,3 mg/kg jęczmienia i pH wody z K.G. od 6,5 do 7,5 średni przyrost zawartości α-amylazy dla badanych odmian wynosił 54% w porównaniu z próbami kontrolnymi bez K.G. (tab. 5). Dla odmiany Diva przyrost ten wynosił 57%. Opracowane warunki słodowania z dodatkiem K.G. stwarzają możliwości produkcji z jęczmienia odmiany Diva słodu piwowarskiego. - Źródło:
-
Acta Alimentaria Polonica; 1986, 12, 2; 91-101
0137-1495 - Pojawia się w:
- Acta Alimentaria Polonica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł