Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "water adsorption" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Wpływ glicerolu na kinetykę adsorpcji pary wodnej przez powłoki serwatkowe
    Effect of glycerol on the kinetics of water vapour adsorption by whey protein based edible coatings
    Autorzy:
    Galus, S.
    Lenart, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34839.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    powloki jadalne
    bialka serwatkowe
    para wodna
    adsorpcja pary wodnej
    glicerol
    produkty spozywcze
    jakosc
    edible coating
    whey protein
    water vapour
    water vapour adsorption
    glycerol
    food product
    quality
    Opis:
    Celem pracy było zbadanie wpływu glicerolu jako plastyfikatora w ilości od 30 do 60% względem masy białka na kinetykę adsorpcji pary wodnej przez powłoki wytworzone na bazie izolatu białek serwatkowych. Proces prowadzono w czasie 20 godzin w środowisku o wilgotności względnej 75,3%. Wpływ glicerolu na adsorpcję pary wodnej analizowano poprzez wyznaczenie krzywych kinetycznych w funkcji czasu i krzywych szybkości adsorpcji pary wodnej w funkcji zawartości wody. Analizie matematycznej poddano zależności przyrostu zawartości wody od czasu opisując krzywe kinetyczne równaniem wykładniczym. Analiza uzyskanych parametrów równania wykazała bardzo dobre dopasowanie do danych eksperymentalnych. Na podstawie przeprowadzonej analizy wykazano wpływ glicerolu wzrost adsorpcji pary wodnej przez powłoki serwatkowe.
    The aim of this study was to investigate the effect of glycerol as a plasticizer at 30-60% w/w of whey protein isolate on the kinetics of water vapour adsorption by whey coatings during 20 hours at 75.3% relative humidity. The effect of glycerol on water vapour adsorption was analysed by setting the kinetic curves as a function of time and water vapour adsorption rate as a function of water content. Experimental data were fitted with an exponential equation. It was shown that glycerol content affects the amount of absorbed water vapour.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2011, 18, 1[192]
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sorption properties of selected dietary fibers
    Autorzy:
    Ocieczek, A.
    Makala, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083635.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    fibre preparations
    water-binding
    water-holding capacities
    adsorption properties
    Opis:
    The aim of this study was to characterize and compare the water-binding and water -holding capacities of fibre preparations based on an evaluation of their adsorption properties. The scope of the work included the determination of the water content and activity in the tested material, the determination of adsorption isotherms at 20ºC, a mathematical description of sorption isotherms using the theoretical GAB sorption model as well as an estimation of the microstructural parameters of the tested fibre samples. The following commercial fibre preparations were examined: wheat – WF 200, WF 400, WF 600, potato – KF 200, apple – BJ, oats – BO and carrot – BM. The water content in the analysed fibre preparations covered the range from 6.604 g 100 g–1 for BO fibre to 10.81 g 100 g–1 for BM fibre while their water activity ranged between 0.495 for KF200 fibre and 0.564 for WF200 fibre. The fraction of free water present in carrot (BM) and potato (KF200) fibres was significantly more tightly bound to the product matrix than the fraction of free water in oats fibre (BO). Based on the studies conducted it was established that both the genetic variety and the technological process of micronization had an impact on the water-binding and holding capacities. This was proven on the basis of the evaluation of the adsorption properties and the differences in the surface microstructure of the preparations under examination. Not only the components present in the complex fraction of fibres, but also their physical state are of the utmost importance.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2019, 26, 2; 5-18
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Właściwości sorpcyjne wybranych gatunków ryżu
    Sorption properties of selected species of rice
    Autorzy:
    Palacha, Z.
    Sas, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36450.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    ryz
    wlasciwosci sorpcyjne
    adsorpcja
    desorpcja
    histereza wodna
    rice
    sorption property
    adsorption
    desorption
    water hysteresis
    Opis:
    W pracy wyznaczono izotermy adsorpcji i desorpcji wody dla wybranych gatunków ryżu metodą statyczno-eksykatorową w temperaturze 25°C, w zakresie aktywności wody od 0,113 do 0,932 (adsorpcja) i od 0,810 do 0,113 (desorpcja). Do badań użyto ryż długoziarnisty biały, brązowy, czerwony, czarny i biały parzony. Stwierdzono, że izotermy adsorpcji i desorpcji wody badanych gatunków ryżu miały kształt sigmoidalny i zgodnie z klasyfikacją Brunauera i in. odpowiadały II typowi izoterm. Do opisu izoterm adsorpcji i desorpcji wody zastosowano modele Oswina, GAB, Lewickiego i Pelega. Modele GAB, Lewickiego i Pelega bardzo dobrze opisywały otrzymane izotermy adsorpcji i desorpcji wody. Obliczony średni błąd kwadratowy (RMS) nie przekroczył 6,5 %. Wszystkie izotermy wykazały pętlę histerezy, przy czym największą pętlą histerezy charakteryzował się ryż biały parzony, a najmniejszą ryż czarny. Zawartość wody w monowarstwie wyznaczona w modelu GAB była większa w procesie desorpcji niż w procesie adsorpcji wody dla wszystkich badanych gatunków ryżu. Ryż biały posiadał największą zawartość wody w monowarstwie w obu procesach (7,182 g wody·100 gˉ¹ s.m. – adsorpcja; 11,162 g wody·100 gˉ¹ s.m. – desorpcja). Największą powierzchnię właściwą posiadał ryż biały (254,7 m²·gˉ¹ s.m.), a najmniejszą ryż biały parzony – 158,0 m²·gˉ¹ s.m.
    In the study presented in the paper water adsorption and desorption isotherms were determined for selected species of rice at 25°C over a range of water activity from 0.113 to 0.932 (adsorption) and from 0.810 to 0.113 (desorption) by static gravimetric method. The study used long-grain white rice, brown, red, black and parboiled. The water adsorption and desorption isotherms of the tested species of rice had a course compatible with type II of isotherms according to the Brunauer classification. For the description of the water adsorption and desorption isotherms the Oswin, GAB, Lewicki and Peleg models were used. The GAB, Lewicki and Peleg models gave very good fit to the experimental sorption data. The calculated root mean square error (RMS) did not exceed 6.5%. All isotherms show hysteresis loop, while the highest hysteresis loop characterised parboiled rice and the smallest – black rice. The water content in the monolayer determined in the GAB model was higher than the desorption process in adsorption for all species of rice. White rice had the highest water content in the monolayer in both processes (7.182 g water·100 gˉ¹ d.m. – adsorption; 11.162 g water·100 gˉ¹ d.m. – desorption). The largest specific surface area was noted for the white rice (254.7 m²·gˉ¹ d.m.) while parboiled rice had the smallest value of that parameter (158.0 m²·gˉ¹ d.m.).
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2016, 23, 4
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka powierzchni wlasciwej gleb ornych Polski
    Characterisation of the specific surface area of arable soils of Poland
    Autorzy:
    Stawinski, J
    Bowanko, G.
    Ksiezopolska, A.
    Matyka-Sarzynska, D.
    Szatanik-Kloc, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401789.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    Polska
    gleby orne
    powierzchnia wlasciwa
    sklad granulometryczny
    para wodna
    azot
    adsorpcja
    Polska
    arable soil
    specific surface area
    granulometric composition
    water vapour
    nitrogen
    adsorption
    Opis:
    Przeprowadzono badania powierzchni właściwej gleb ornych z trenu całej Polski. Analizie poddano dwa poziomy glebowe orny i podorny Powierzchnię właściwą wyznaczano w oparciu o adsorpcję pary wodnej i niskotemperaturową adsorpcję azotu.
    Research on the specific surface area of main mineral arable Polish soils was made. Two soil hirizons surface and subsurface were examined with water vapour and nitrogen adsorption.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2000, 38; 185-191
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wlasciwosci powierzchniowe frakcji kwasow prochniczych wybranych gleb
    The surface properties of humus acids fractions extracted from the selected soil
    Autorzy:
    Ksiezopolska, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401775.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    agrofizyka
    gleby
    powierzchnia wlasciwa
    para wodna
    prochnica
    kwasy humusowe
    azot
    adsorpcja
    metody pomiarow
    mikrostruktura
    agrophysics
    soil
    specific surface area
    water vapour
    humus
    humic acid
    nitrogen
    adsorption
    measurement method
    microstructure
    Opis:
    Specyficzna struktura chemiczna związków humusowych, zawartość grup funkcyjnych pełniących rolę centrów ad sorpcyjnych oraz niestałość składu pierwiastkowego sprawiają, że materiał organiczny jest uważany za bardzo skomplikowany i trudny do pomiarów, zwłaszcza badań powierzchniowych. W niniejszej pracy przeprowadzono pomiary powierzchni właściwej kwasów humusowych (kwasu huminowego i frakcji fulwokwasów ß-humusu) metodami opartymi na podstawach ad sorpcyjnych. Stosowano w tym celu adsorbat polarny - parę wodną oraz apolarny - azot. Przy zastosowaniu niskotemperaturowej adsorpcji azotu (metodą chromatograficzną) oznaczano powierzchnię właściwą zewnętrzną. Na podstawie zaś izoterm adsorpcji pary wodnej w 20 i 40°C wyznaczono powierzchnię właściwą całkowitą i molową energię adsorpcji dla monowarstwy badanego adsorbenta. Powierzchnia właściwa całkowita kwasów huminowych mieściła się w przedziale od 201 do 238 m2/g, zaś ß-humusu od 319 do 385 m2/g. Powierzchnia zaś zewnętrzna kwasów huminowych wyniosła ok. 1 m2/g, zaś dla ß-humusu ok. 34,5 m2/g. Duże różnice sorpcji azotu i pary wodnej na preparatach kwasów próchnicznych są efektem skomplikowanego mechanizmu adsorpcji adsorbatem polarnym i apolarnym na tym preparacie. Uzyskane duże wielkości powierzchni właściwej mierzonej parą wodną na preparatach kwasów humusowych oraz kształt izoterm adsorpcji wskazują, że pod wpływem działania pary wodnej następuje ruch cząsteczek pary wodnej wewnątrz i ich adsorpcja na centrach aktywnych 7, powyższego wynika, że wytworzona w stanie uwilgotnionym mikrostruktura kwasu humusowego jest nietrwała, zaś po wysuszeniu tego kwasu (niezależnie od metody suszenia), ta mikrostruktura zanika, następuje załamanie się struktury (collapse) i występuje ona w formie zbitej, nieporowatej, niedostępnej zarówno dla rtęci jak też dla adsorbatów apolarnych, co wykazały pomiary adsorpcji i desorpcji azotu na tym preparacie.
    The specific chemical structure of humus compounds, the content of functional groups acting as adsorption centres, and the instability of elementary composition cause organic material to be considered as highly complex and difficult to measure, especially in surface studies. In this study the author conducted measurements of the specific surface area of humous acids (humic acid arid ß-humus fulvic acid fraction), employing methods based on adsorption. For the purpose she used a polar adsorbate - water vapour, and an apolar adsorbate - nitrogen. Using low temperature nitrogen adsorption (chromatographic method) she determined the external specific surface area. Specific surface area determinations by means of water vapour were performed by weight, using a vacuum drier to determine the initial fragment of water vapour adsorption isotherms at 20°C and calculating the specific surface area by means of the BET equation. Also, the molar energy of adsorption was determined on the basis of the isotherms at 20 and 40°C. The specific surface area of the humic acids fell within the range of 201-238 m2/g, while that of the ß-humus fulvic acid fraction varied from 319 to 3X5 m2/g. The external specific surface area of the humic acids was about I nr/g, while that of the ß-humus was approximately 34,5 m2/g. The high values of specific surface area measured by means of water vapour on humous preparations and the shape of the isotherms indicate that the effect of water vapour on the material causes the formation of a variable microstructure, while the drying of the organic material (irrespective of the drying method emplyed) results in the disappearance of the microstructure; it appears in a compact and non-porous from, inaccessible for mercury and for appolar adsorbates, which was demonstrated by measurements of nitrogen adsorption and desorption on the materal.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2000, 38; 139-147
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiana wlasciwosci fizykochemicznych modelowych urbanoziemow w wyniku dodania do nich substancji organicznej
    Autorzy:
    Bowanko, G
    Hajnos, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1402555.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    tereny miejskie
    urbanizacja
    gleby antropogeniczne
    degradacja gleb
    sklad granulometryczny
    torf
    wlasciwosci fizykochemiczne
    para wodna
    adsorpcja
    pH
    urban area
    urbanization
    anthropogenic soil
    soil degradation
    granulometric composition
    peat
    physicochemical property
    water vapour
    adsorption
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2001, 53; 47-55
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ temperatury wstępnego suszenia korzeni żyta na powierzchnię właściwą wyznaczaną z metod adsorpcyjnych
    Influence of preliminary drying of rye roots on specific area measured by adsorption methods
    Autorzy:
    Szatanik-Kloc, A.
    Wiater, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/35477.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    zyto ozime
    zyto Rostockie
    korzenie
    transport wody
    transport jonow
    fizjologia roslin
    powierzchnia wlasciwa
    powierzchnia swobodna
    metody adsorpcyjne
    winter rye
    Rostockie cultivar
    root
    water transport
    ion transport
    plant physiology
    specific surface area
    adsorption method
    Opis:
    W badaniach wykorzystano korzenie żyta ozimego odmiany Rostockie. Wzrost i rozwój roślin odbywał się w kulturach wodnych o pH = 7, przy ściśle kontrolowanym składzie pożywki Hoaglanda, w cyklu dobowym 16 h nocy / 8 h dnia, w temperaturze 296 K (dzień) i 289 K (noc). Izotermy adsorpcji-desorpcji wyznaczano dwoma adsorbatami: parą wodną i azotem. Wielkość powierzchni właściwej korzeni wyznaczano w oparciu o teorię adsorpcji BET. Wielkość powierzchni właściwych badanych korzeni wyznaczane niepolarnym adsorbatem – azotem były mniejsze od wielkości powierzchni właściwych oznaczanych parą wodną – polarnym adsorbatem. Nie odnotowano istotnego wpływu stopnia rozdrobnienia materiału korzeniowego na wielkości powierzchni właściwej. Wielkości powierzchni właściwej korzeni wstępnie suszonych w 378 K były mniejsze niż wielkości powierzchni właściwej korzeni suszonych w 303 K.
    The roots of winter rye variety Rostockie were studied. The plants were grown in the water cultures at pH=7, in the strictly controlled Hoagland solution in the cycle 16h night/8h day, at 296 K (day) and at 289 K (night). Adsorption-desorption isotherms were measured by adsorbates: water vapour and nitrogen. The specific surface of roots was determined using the BET adsorption theory. The specific surface of roots determined nitrogen (free) was smaller than the specific surface determined by water vapour (apparent). The specific surface of the roots preliminarily dried at 378K was smaller than the specific surface of the roots preliminarily dried at 303K. No significant influence of the level of fragmentation of the roots material on size of the specific surface was meted
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2011, 18, 2[193]
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wlasciwosci powierzchniowe kwasow humusowych wyseparowanych z gleby uzyznianej osadami sciekowymi i wermikompostem
    Surface properties of humic acids extracted from soil fertilized with sewage sludge and vermicompost
    Autorzy:
    Ksiezopolska, A
    Flis-Bujak, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1632546.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    gleby
    gleby brunatne
    gleby kwasne
    powierzchnia wlasciwa
    uzyznianie gleb
    odpady organiczne
    osady sciekowe
    kwasy humusowe
    wlasciwosci powierzchniowe
    para wodna
    adsorpcja
    soil
    brown soil
    acid soil
    soil fertilization
    organic waste
    sewage sludge
    humic acid
    specific surface area
    water vapour
    adsorption
    surface property
    Opis:
    Analizowano izotermy adsorpcji pary wodnej oraz wyznaczono wielkości powierzchni właściwej kwasów hu mi nowych i frakcji fu twok wąsów ¡3-humusu. Kwasy humusowe wydzielono z gleby brunatnej kwaśnej, wytworzonej z piasku słabo gliniastego w 4 lata po zastosowaniu osadu ściekowego i wermikompostu w dawkach 30, 150, 600 Mg ha1. Kontrolę stanowiła gleba nienawożona i nawożona obornikiem w dawce 30 Mg ha"1. Kwasy huminowe wysc- parowano metodą Schnitzera, a w nadsączu po ich wydzieleniu, metoda Stevensona strącono frakcje fulwokwasów P-humus. Uzyskane wyniki wskazują, że zastosowane substancje odpadowe wpłynęły modyfikująco na wielkość adsorpcji pary wodnej przez kwasy humusowe. W przypadku kwasów huminowych było to zwiększenie adsorpcji, a dla frakcji fulwokwasów ¡3-humusu zmniejszenie. Powierzchnia właściwa frakcji p-humusu jest znacznie większa niż kwasów huminowych. Na obniżenie wielkości powierzchni właściwej analizowanych kwasów humusowych wpłynęła najwyraźniej dawka 600 Mg ha"1 osadu ściekowego.
    Isotherms of water vapour adsorption were analyzed and specific surface area of humic acids and fractions of P-humus fulvic acids were determined. Humic acids were separated from soil 4 years after using sewage sludge and vcrmicompost in doses of 30, 150, 600 Mg haˉ1. The control was the nonfertilized soil, as well as the soil fertilized with manure in the dose of 30 Mg haˉ1. Humic acids were separated using Schnitzers method, while after their separation, fractions of p-humus fulvic acids were precipitated in the supernatant using Stevensons method. The obtained results indicate that the used waste substanccs had a modifying effect on the magnitude of vapour adsorption by humic acids. In the ease of humic acids it was an increase of adsorption, while tor fractions of β-humus fulvic acids, the adsorption decreased. The specific surface area of P-humus fractions is much greater than the one of humic acids. The decrease of the specific surface area of the analyzed humic acids was influenced most significantly by the dose of 600 Mg haˉ1 of sewage sludge.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 1999, 23; 65-77
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies