Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "specific adsorption" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Charakterystyka powierzchni wlasciwej gleb ornych Polski
Characterisation of the specific surface area of arable soils of Poland
Autorzy:
Stawinski, J
Bowanko, G.
Ksiezopolska, A.
Matyka-Sarzynska, D.
Szatanik-Kloc, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401789.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
Polska
gleby orne
powierzchnia wlasciwa
sklad granulometryczny
para wodna
azot
adsorpcja
Polska
arable soil
specific surface area
granulometric composition
water vapour
nitrogen
adsorption
Opis:
Przeprowadzono badania powierzchni właściwej gleb ornych z trenu całej Polski. Analizie poddano dwa poziomy glebowe orny i podorny Powierzchnię właściwą wyznaczano w oparciu o adsorpcję pary wodnej i niskotemperaturową adsorpcję azotu.
Research on the specific surface area of main mineral arable Polish soils was made. Two soil hirizons surface and subsurface were examined with water vapour and nitrogen adsorption.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2000, 38; 185-191
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wlasciwosci powierzchniowe frakcji kwasow prochniczych wybranych gleb
The surface properties of humus acids fractions extracted from the selected soil
Autorzy:
Ksiezopolska, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401775.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
agrofizyka
gleby
powierzchnia wlasciwa
para wodna
prochnica
kwasy humusowe
azot
adsorpcja
metody pomiarow
mikrostruktura
agrophysics
soil
specific surface area
water vapour
humus
humic acid
nitrogen
adsorption
measurement method
microstructure
Opis:
Specyficzna struktura chemiczna związków humusowych, zawartość grup funkcyjnych pełniących rolę centrów ad sorpcyjnych oraz niestałość składu pierwiastkowego sprawiają, że materiał organiczny jest uważany za bardzo skomplikowany i trudny do pomiarów, zwłaszcza badań powierzchniowych. W niniejszej pracy przeprowadzono pomiary powierzchni właściwej kwasów humusowych (kwasu huminowego i frakcji fulwokwasów ß-humusu) metodami opartymi na podstawach ad sorpcyjnych. Stosowano w tym celu adsorbat polarny - parę wodną oraz apolarny - azot. Przy zastosowaniu niskotemperaturowej adsorpcji azotu (metodą chromatograficzną) oznaczano powierzchnię właściwą zewnętrzną. Na podstawie zaś izoterm adsorpcji pary wodnej w 20 i 40°C wyznaczono powierzchnię właściwą całkowitą i molową energię adsorpcji dla monowarstwy badanego adsorbenta. Powierzchnia właściwa całkowita kwasów huminowych mieściła się w przedziale od 201 do 238 m2/g, zaś ß-humusu od 319 do 385 m2/g. Powierzchnia zaś zewnętrzna kwasów huminowych wyniosła ok. 1 m2/g, zaś dla ß-humusu ok. 34,5 m2/g. Duże różnice sorpcji azotu i pary wodnej na preparatach kwasów próchnicznych są efektem skomplikowanego mechanizmu adsorpcji adsorbatem polarnym i apolarnym na tym preparacie. Uzyskane duże wielkości powierzchni właściwej mierzonej parą wodną na preparatach kwasów humusowych oraz kształt izoterm adsorpcji wskazują, że pod wpływem działania pary wodnej następuje ruch cząsteczek pary wodnej wewnątrz i ich adsorpcja na centrach aktywnych 7, powyższego wynika, że wytworzona w stanie uwilgotnionym mikrostruktura kwasu humusowego jest nietrwała, zaś po wysuszeniu tego kwasu (niezależnie od metody suszenia), ta mikrostruktura zanika, następuje załamanie się struktury (collapse) i występuje ona w formie zbitej, nieporowatej, niedostępnej zarówno dla rtęci jak też dla adsorbatów apolarnych, co wykazały pomiary adsorpcji i desorpcji azotu na tym preparacie.
The specific chemical structure of humus compounds, the content of functional groups acting as adsorption centres, and the instability of elementary composition cause organic material to be considered as highly complex and difficult to measure, especially in surface studies. In this study the author conducted measurements of the specific surface area of humous acids (humic acid arid ß-humus fulvic acid fraction), employing methods based on adsorption. For the purpose she used a polar adsorbate - water vapour, and an apolar adsorbate - nitrogen. Using low temperature nitrogen adsorption (chromatographic method) she determined the external specific surface area. Specific surface area determinations by means of water vapour were performed by weight, using a vacuum drier to determine the initial fragment of water vapour adsorption isotherms at 20°C and calculating the specific surface area by means of the BET equation. Also, the molar energy of adsorption was determined on the basis of the isotherms at 20 and 40°C. The specific surface area of the humic acids fell within the range of 201-238 m2/g, while that of the ß-humus fulvic acid fraction varied from 319 to 3X5 m2/g. The external specific surface area of the humic acids was about I nr/g, while that of the ß-humus was approximately 34,5 m2/g. The high values of specific surface area measured by means of water vapour on humous preparations and the shape of the isotherms indicate that the effect of water vapour on the material causes the formation of a variable microstructure, while the drying of the organic material (irrespective of the drying method emplyed) results in the disappearance of the microstructure; it appears in a compact and non-porous from, inaccessible for mercury and for appolar adsorbates, which was demonstrated by measurements of nitrogen adsorption and desorption on the materal.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2000, 38; 139-147
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ temperatury wstępnego suszenia korzeni żyta na powierzchnię właściwą wyznaczaną z metod adsorpcyjnych
Influence of preliminary drying of rye roots on specific area measured by adsorption methods
Autorzy:
Szatanik-Kloc, A.
Wiater, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35477.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
zyto ozime
zyto Rostockie
korzenie
transport wody
transport jonow
fizjologia roslin
powierzchnia wlasciwa
powierzchnia swobodna
metody adsorpcyjne
winter rye
Rostockie cultivar
root
water transport
ion transport
plant physiology
specific surface area
adsorption method
Opis:
W badaniach wykorzystano korzenie żyta ozimego odmiany Rostockie. Wzrost i rozwój roślin odbywał się w kulturach wodnych o pH = 7, przy ściśle kontrolowanym składzie pożywki Hoaglanda, w cyklu dobowym 16 h nocy / 8 h dnia, w temperaturze 296 K (dzień) i 289 K (noc). Izotermy adsorpcji-desorpcji wyznaczano dwoma adsorbatami: parą wodną i azotem. Wielkość powierzchni właściwej korzeni wyznaczano w oparciu o teorię adsorpcji BET. Wielkość powierzchni właściwych badanych korzeni wyznaczane niepolarnym adsorbatem – azotem były mniejsze od wielkości powierzchni właściwych oznaczanych parą wodną – polarnym adsorbatem. Nie odnotowano istotnego wpływu stopnia rozdrobnienia materiału korzeniowego na wielkości powierzchni właściwej. Wielkości powierzchni właściwej korzeni wstępnie suszonych w 378 K były mniejsze niż wielkości powierzchni właściwej korzeni suszonych w 303 K.
The roots of winter rye variety Rostockie were studied. The plants were grown in the water cultures at pH=7, in the strictly controlled Hoagland solution in the cycle 16h night/8h day, at 296 K (day) and at 289 K (night). Adsorption-desorption isotherms were measured by adsorbates: water vapour and nitrogen. The specific surface of roots was determined using the BET adsorption theory. The specific surface of roots determined nitrogen (free) was smaller than the specific surface determined by water vapour (apparent). The specific surface of the roots preliminarily dried at 378K was smaller than the specific surface of the roots preliminarily dried at 303K. No significant influence of the level of fragmentation of the roots material on size of the specific surface was meted
Źródło:
Acta Agrophysica; 2011, 18, 2[193]
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wlasciwosci powierzchniowe kwasow humusowych wyseparowanych z gleby uzyznianej osadami sciekowymi i wermikompostem
Surface properties of humic acids extracted from soil fertilized with sewage sludge and vermicompost
Autorzy:
Ksiezopolska, A
Flis-Bujak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1632546.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
gleby
gleby brunatne
gleby kwasne
powierzchnia wlasciwa
uzyznianie gleb
odpady organiczne
osady sciekowe
kwasy humusowe
wlasciwosci powierzchniowe
para wodna
adsorpcja
soil
brown soil
acid soil
soil fertilization
organic waste
sewage sludge
humic acid
specific surface area
water vapour
adsorption
surface property
Opis:
Analizowano izotermy adsorpcji pary wodnej oraz wyznaczono wielkości powierzchni właściwej kwasów hu mi nowych i frakcji fu twok wąsów ¡3-humusu. Kwasy humusowe wydzielono z gleby brunatnej kwaśnej, wytworzonej z piasku słabo gliniastego w 4 lata po zastosowaniu osadu ściekowego i wermikompostu w dawkach 30, 150, 600 Mg ha1. Kontrolę stanowiła gleba nienawożona i nawożona obornikiem w dawce 30 Mg ha"1. Kwasy huminowe wysc- parowano metodą Schnitzera, a w nadsączu po ich wydzieleniu, metoda Stevensona strącono frakcje fulwokwasów P-humus. Uzyskane wyniki wskazują, że zastosowane substancje odpadowe wpłynęły modyfikująco na wielkość adsorpcji pary wodnej przez kwasy humusowe. W przypadku kwasów huminowych było to zwiększenie adsorpcji, a dla frakcji fulwokwasów ¡3-humusu zmniejszenie. Powierzchnia właściwa frakcji p-humusu jest znacznie większa niż kwasów huminowych. Na obniżenie wielkości powierzchni właściwej analizowanych kwasów humusowych wpłynęła najwyraźniej dawka 600 Mg ha"1 osadu ściekowego.
Isotherms of water vapour adsorption were analyzed and specific surface area of humic acids and fractions of P-humus fulvic acids were determined. Humic acids were separated from soil 4 years after using sewage sludge and vcrmicompost in doses of 30, 150, 600 Mg haˉ1. The control was the nonfertilized soil, as well as the soil fertilized with manure in the dose of 30 Mg haˉ1. Humic acids were separated using Schnitzers method, while after their separation, fractions of p-humus fulvic acids were precipitated in the supernatant using Stevensons method. The obtained results indicate that the used waste substanccs had a modifying effect on the magnitude of vapour adsorption by humic acids. In the ease of humic acids it was an increase of adsorption, while tor fractions of β-humus fulvic acids, the adsorption decreased. The specific surface area of P-humus fractions is much greater than the one of humic acids. The decrease of the specific surface area of the analyzed humic acids was influenced most significantly by the dose of 600 Mg haˉ1 of sewage sludge.
Źródło:
Acta Agrophysica; 1999, 23; 65-77
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies