Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Luczycka, D" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Electric properties in commodity – science evaluation of honey
Cechy elektryczne w towaroznawczej ocenie miodu
Autorzy:
Luczycka, D.
Nowakowski, .
Szewczyk, A.
Pruski, K.
Howis, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36904.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Opis:
The honey used for the study was honeydew honey obtained in 2010 from the region of the Świętokrzyskie Mountains. Dielectric properties of strained honey were determined: relative electric permittivity εr (–) and dielectric loss coefficient tg δ (–). The effect of water content in the honey on its electric properties was studied by analysing samples of honey with water content in the range of 17.6-24.4% (9 measurement points). Also tested was the effect of overheating of honey sample, to temperatures of 70 and 90oC, on the electric and dielectric properties under analysis (the sample was placed in a controlled climate chamber for a period of 24 hours). In addition, the values of the electric properties obtained for the honeydew honey were compared with those for a product obtained through bee-feeding with inverted sugar syrup (Apiinvert). Based on analysis of the results obtained it was concluded that assays of electric permittivity and dielectric loss coefficient of honey permit the estimation of its quality. In particular, the values of the two parameters, and especially the dielectric loss coefficient, change notably as a result of honey overheating in the process of its decrystallisation. Increase in water content causes an increase in the values of both the dielectric loss coefficient and the electric permittivity. Particularly notable differences can be observed at water content above 21%. The electric properties studied differentiate honeydew honey from a product produced by bees as a result of their feeding with inverted sugar syrup.
Do badań użyto miód spadziowy iglasty pozyskany w 2010 roku w Górach Świętokrzyskich. Określono cechy dielektryczne patoki: przenikalność elektryczną względną εr (–) oraz współczynnik strat dielektrycznych tg δ (–). Badano wpływ zawartości wody w miodzie na jego cechy elektryczne – analizie poddano próbki miodu o zawartości wody od 17,6 do 24,4% (9 punktów pomiarowych). Sprawdzono również, jak wpływa na analizowane cechy elektryczne i dielektryczne przegrzanie próbki miodu (próbkę umieszczano w komorze klimatyzacyjnej przez okres 24 godzin) do temperatury 70 i 90oC. Dodatkowo porównano wartości badanych cech elektrycznych miodu spadziowego z produktem pozyskanym w wyniku karmienia pszczół inwertem. Na podstawie analizy uzyskanych wyników badań stwierdzono, że określenie dla miodu przenikalności elektrycznej oraz współczynnika strat dielektrycznych pozwala na ocenę jego jakości. W szczególności obydwa parametry, a głównie współczynnik strat dielektrycznych, zmieniają wyraźnie swoje wartości w wyniku przegrzania miodu w procesie jego dekrystalizacji. Wzrost zawartości wody powoduje wzrost zarówno współczynnika strat dielektrycznych jak i przenikalności elektrycznej. Szczególnie wyraźne różnice można zaobserwować przy zawartości wody powyżej 21%. Badane cechy elektryczne różnicują miód spadziowy od produktu wytworzonego przez pszczoły w wyniku karmienia ich inwertem.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2012, 19, 4
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła pochodzenia miodu a jego wybrane cechy fizyko-chemiczne
Source of honey and some of its physicochemical properties
Autorzy:
Nowakowski, P.
Luczycka, D.
Howis, M.
Janiszewska, K.
Pruski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36607.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Opis:
Przebadano 16 miodów podzielonych na 4 kategorie w zależności od terminu zbioru i rodzaju pożytku. Sucha masa badanych miodów wahała się w granicach 78,8-83,1%. Średnia zawartość popiołu wynosiła 0,26% s.m. a zawartość białka 0,62% s.m. Średnia zawartość cukrów wynosiła: fruktozy 37,38%, glukozy 35,06%, sacharozy 0,24%, maltozy 5,46%, maltotriozy 1,86% i oligosacharydów 0,34% s.m. Zawartość O2 kształtowała się na poziomie od 0,074 do 0,154 mg·(dm3)-1, a pH od 5,24 do 5,45. Spośród cech elektrycznych badano: współczynnik strat dielektrycznych tg δ (–), przenikalność elektryczną względną εr (-) i przewodność roztworu miodu (μS·cm-1). W badanym zakresie częstotliwości (500-10 000 Hz) w miodach późnoletnich i spadziowych współczynnik strat dielektrycznych tg δ wynosił od 103,79 do 8,07 i od 94,22 do 6,91 natomiast dla miodów wiosennych i wczesnoletnich od 51,99 do 2,88 i od 75,64 do 5,72. Przenikalność elektryczna względna εr okazała się najwyższa dla miodów wczesno-letnich (od 114,35 do 64,21, odpowiednio przy 500 i 10 000 Hz). Miody spadziowe wyróżniały się najwyższym poziomem przewodności (778,7 μS·cm-1). Zaobserwowano istotne statystycznie zależności między poziomem maltotriozy a poziomem zawartości cukrów prostych, popiołu i związków lotnych. Stwierdzono dodatnią korelację (r = 0,8) między zawartością maltotriozy a przenikalnością elektryczną w całym badanym zakresie częstotliwości (500-10 000 Hz).
There were 16 honeys grouped in 4 categories due to crop time and source of nectar which were analysed. Dry matter of tested honeys ranged from 78.8 to 83.1%, while the average content of ash and protein was 0.26% and 0.62% DM, respectively. The average content of sugars were: 37.38% for fructose, 35.06% for glucose, 0.24% for sucrose, 5.46% for maltose, 1.86% for maltotriose and 0.34% DM for oligosaccharides. Oxygen content was from 0.074 to 0.154 O2 mg (dm3)-1 and pH from 5.24 to 5.45. Among the dielectric properties, relative electric permittivity εr (–), dielectric loss factor tg δ (–) and electric conductivity (μS·m-1) were measured. Dielectric loss factor tg δ (–) for honeys from late sum-mer crop and honey-dew was 103.79 to 8.07 and 94.22 to 6.91, respectively, and from 51.99 to 2.88 and 75.64 to 5.72 for spring and early-summer honeys when current frequency ranged from 500 to 10 000 Hz. Relative electric permittivity εr was found to be the highest for the group of early-spring honeys (from 114.35 to 64.2, respectively, at 500 and 10 000Hz). Honeys from honey-dew were characterised with the highest electric conductivity (778.7 μS m-1). Significant relations were found between honey content of maltotriose and monosaccharides, ash and volatiles. Positive correlation (r = 0.8) was observed between maltotriose content and relative electric permittivity εr in the whole range of frequencies tested (500-10 000 Hz).
Źródło:
Acta Agrophysica; 2012, 19, 3
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies