- Tytuł:
-
Influence of soil compaction and tillage methods on penetration resistance of soil and yields in the crop rotation system
Wpływ ugniatania i metody uprawy roli na zwięzłość gleby i plonowanie roślin w zmianowaniu - Autorzy:
-
Orzech, K.
Wanic, M.
Zaluski, D.
Stepien, A. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/35707.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
- Tematy:
-
soil compaction
tillage method
penetration resistance
soil
yield
crop rotation system - Opis:
-
Changes in soil penetration resistance and yields of winter rapeseed, winter wheat and
spring barley cultivated in the 3-year rotation system under the influence of soil compaction and four
tillage methods were evaluated in a field experiment conducted in 2009-2012. During the stage of full
emergence of winter rapeseed, at the depth of 0-10 and 10-20 cm (lots without compaction) after U-2
cultivation (subsoiler 40 cm, disk cultivator, harrowing, cultivating, sowing ploughing 20 cm), the
resistance of the soil decreased significantly as compared to the plough cultivation (control lot). At the
level of 20-30 cm, after conventional cultivation, significantly lower compaction of the soil was found
compared to the other cultivation variants. On the compacted lots, the opposite situation was found.
During the full blossom stage, in the lots without compaction, tillage increased the soil compaction
significantly within the studied soil levels, compared to the reduced tillage variants. On the other hand,
at the depth of 20-30 cm (lots with compaction), regardless of the reduced tillage variant, significantly
higher compaction of the soil, as compared to the plough cultivation, was recorded. After rapeseed
harvest, at the depth of 10 cm (lots without compaction), after U-2 cultivation, almost 2-fold increase
in the value of the analysed characteristic was recorded as compared to the plough cultivation. During
the wheat stem elongation stage, on the lots without and with compaction, the highest soil compaction
was found at the depth of 20-30 cm after U-3 cultivation. In the lots without compacting, during the
heading, the application of the ripper (U-2 cultivation) significantly decreased the compaction of soil
down to 10 cm. In the 20-30 cm layer (lots with compaction), soil resistance increased, assuming the
highest values after subsoiler and single ploughing. After the harvest of crops from the lots without
compaction, an increase of soil compaction, as compared to the plough cultivation, was recorded after
U-2 cultivation at the depth of up to 10 cm and in the 10-20 cm layer after the application of subsoiler
and single ploughing. The degree of compaction and the method of soil cultivation diversified significantly
the yields of the analysed cereal. Following spring barley harvest, in the lots without compaction,
significantly higher soil resistance was found after applying full plough cultivation compared to
the lots with compaction (depth 10-20 cm). Similar outcomes were obtained at the levels of 0-10 and 10-20 cm after U-2 cultivation (skimming, cultivator, harrow + pre-winter tillage to 25 cm) and at the
depth of 20-30 cm after the application of the cultivator and performance of pre-winter tillage to the
depth of 25 cm (U-3 cultivation). On the compacted lots, as compared to the lots that were not compacted,
a significantly higher yield of winter rapeseed was obtained following U-3 cultivation. Postharvest
cultivation using the subsoiler and pre-sowing cultivation by single ploughing decreased the
winter wheat yield the most as compared to the traditional cultivation. The yield of grain from lots with
soil compaction, compared to lots without compaction, was significantly higher. In the case of lots with
compaction, the application of skimming, cultivator treatment and harrowing of the field after harvest
of the forecrop and performance of pre-winter tillage to the depth of 25 cm (U-2 cultivation) increased
spring barley yield significantly compared to the conventional cultivation.
W doświadczeniu polowym, realizowanym w latach 2009-2012, oceniano zmiany zwięzłości gleby i plonowania uprawianych w 3-letnim zmianowaniu rzepaku ozimego, pszenicy ozimej i jęczmienia jarego pod wpływem ugniatania roli i 4 sposobów jej uprawy. W fazie pełni wschodów rzepaku ozimego na głębokości 0-10 i 10-20 cm (poletka bez ugniatania) uprawa U-2 (głębosz 40 cm, talerzówka, kultywator, brona, orka siewna 20 cm) istotnie zmniejszyła opór gleby, w odniesieniu do uprawy płużnej (obiekt kontrolny). W poziomie 20-30 cm po uprawie tradycyjnej stwierdzono istotnie mniejszą zwięzłość gleby w stosunku do pozostałych wariantów uprawowych. Na obiektach ugniatanych wykazano sytuację odwrotną. W fazie pełni kwitnienia na poletkach bez ugniatania w badanych poziomach gleby uprawa płużna, w odniesieniu do wariantów uproszczonych, istotnie zwiększyła zagęszczenie gleby. Z kolei na głębokości 20-30 cm (obiekty z ugniataniem), bez względu na wariant upraszczania uprawy, odnotowano istotne większą zbitości gleby, w stosunku do uprawy płużnej. Po zbiorze rzepaku na głębokości do 10 cm (poletka bez ugniatania), po uprawie U-2, odnotowano prawie 2-krotny wzrost wartości analizowanej cechy w stosunku do uprawy płużnej. W fazie strzelania w źdźbło pszenicy na obiektach bez i z ugniataniem największą zbitość gleby stwierdzono na głębokości 20-30 cm po uprawie U-3. Na poletkach bez ugniatania, w fazie kłoszenia, (poletka bez ugniatania) zastosowanie glebogryzarki (uprawa U- 2) istotnie zmniejszyło zwięzłość gleby w poziomie do 10 cm. W warstwie 20-30 cm (obiekty z ugniataniem) opór gleby wzrastał, przyjmując najwyższą wartość po głęboszu i orce razówce. Po zbiorze roślin na obiektach bez ugniatania istotny wzrost zwięzłości gleby w stosunku do uprawy płużnej odnotowano po uprawie U-2 na głębokości do 10 cm, a w warstwie 10-20 cm po zastosowaniu głębosza i orki razówki. Stopień ugniecenia i sposób roli istotnie różnicowały wydajność analizowanego zboża. Po zbiorze jęczmienia jarego, na obiektach bez ugniatania, w stosunku do poletek z ugniataniem (głębokość 10-20 cm) stwierdzono istotnie większy opór gleby po zastosowaniu pełnej uprawy płużnej. Podobne efekty uzyskano w poziomach 0-10 i 10-20 cm po uprawie U-2 (podorywka, kultywator, brona + orka przedzimowa 25 cm) oraz na głębokości 20-30 cm po zastosowaniu kultywatora i po wykonaniu orki przedzimowej na głębokość 25 cm (uprawa U-3). Na poletkach ugniatanych, w odniesieniu do nieugniatanych, odnotowano istotnie wyższą wydajność rzepaku ozimego po uprawie U-3. Uprawa pożniwna z głęboszem i przedsiewna z orką razówką najbardziej obniżyły plon pszenicy ozimej, w odniesieniu do uprawy tradycyjnej, przy czym wydajność ziarna na poletkach z ugniataniem gleby w odniesieniu do obiektów bez ugniatania była istotnie wyższa. Na obiektach z ugniataniem zastosowanie podorywki, kultywatorowania i bronowania pola po zbiorze przedplonu i wykonanie orki przedzimowej na głębokość 25 cm (uprawa U-2) istotnie zwiększyło wydajność jęczmienia jarego w stosunku do uprawy tradycyjnej. - Źródło:
-
Acta Agrophysica; 2016, 23, 4
1234-4125 - Pojawia się w:
- Acta Agrophysica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł