Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "stigma." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Micromorphology of glandular structures in Echium vulgare L. flowers
    Mikromorfologia struktur wydzielniczych w kwiatach Echium vulgare L.
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Chwil, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27024.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    micromorphology
    glandular structure
    Echium vulgare
    flower
    nectary
    stigma
    calyx
    trichome
    Boraginaceae
    Opis:
    The micromorphology of selected elements of Echium vulgare L. fl owers was investigated, with special attention to the structure of the nectaries and the stigma of the pistil as well as types of trichomes occurring on the surface of the calyx. The nectary had the shape of an uneven disc located around the lower region of the four-parted ovary of the pistil. The glandular cells formed a tier with a height of 330 μm and a radial width of 144 μm. Nectar was secreted onto the nectary surface through anomocytic stomata located at the level of other epidermal cells. Most of the stomata were open, with a different dimension of the pore. Their largest number was observed at the base of the nectary, and 462 stomata were noted on the whole surface of the nectary. The cuticle on the surface of the guard cells formed fi ne, circular striae. The subsidiary cells formed striated cuticular ornamentation, with the striae arranged radially in the direction of the stoma, whereas on the surface of other epidermal cells the striae formed an arrangement with different directions. The epidermis on the surface of the stigma formed regularly arranged papillae with a fan-shaped, expanded upper part which had corrugated outer walls, whereas the base of the cell formed a widened small column. The epidermis of the abaxial part of the calyx was covered by numerous non-glandular trichomes of different length which were made up of one or several cells. The glandular trichomes in the epidermis of the calyx grew with smaller density compared to the protective trichomes, and they were composed of a 1-2-celled stalk and a glandular head.
    Badano mikromorfologię wybranych elementów kwiatów Echium vulgare L. ze szczególnym uwzględnieniem struktury nektarników i znamienia słupka oraz typów włosków występujących na powierzchni kielicha. Nektarnik miał kształt nierównego dysku położonego wokół dolnej części czterodzielnej zalążni słupka. Komórki gruczołowe tworzyły pokład o wysokości 330 μm i szerokości promieniowej równej 144 μm. Nektar wydostawał się na powierzchnię nektarnika przez anomocytyczne aparaty szparkowe, położone na poziomie innych komórek epidermy. Aparaty szparkowe w większości były otwarte ze zróżnicowaną rozwartością poru. Największą ich liczbę obserwowano przy podstawie nektarnika, zaś na całej powierzchni nektarnika odnotowano 460 szparek. Kutykula na powierzchni komórek szparkowych tworzyła delikatne, koliste prążki. Komórki przyszparkowe wykształcały prążkowaną ornamentację kutykularną z prążkami ułożonymi promieniście w kierunku szparki, zaś na powierzchni innych komórek epidermy prążki tworzyły różnokierunkowy układ. Epiderma na powierzchni znamienia wykształcała regularnie ułożone papille z wachlarzowato rozszerzoną górną częścią o karbowanych ścianach zewnętrznych, zaś nasada komórki tworzyła maczugowatą kolumienkę. Epiderma odosiowej części kielicha była pokryta licznymi włoskami mechanicznymi o zróżnicowanej długości, które zbudowane były z jednej lub kilku komórek. Włoski gruczołowe w epidermie kielicha wyrastały w mniejszym zagęszczeniu w porównaniu z trichomami ochronnymi i były utworzone z 1-2 komórkowego trzonka i wydzielniczej główki.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2008, 61, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adventitious bud regeneration from the stigma of Sinapis alba L.
    Regeneracja pąków przybyszowych ze znamion Sinapis alba L.
    Autorzy:
    Zarychta, L.
    Zenkteler, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28578.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    adventitious bud
    bud
    regeneration
    Sinapis alba
    stigma
    white mustard
    plantlet development
    Brassicaceae
    Opis:
    Stigmas isolated from flower buds of ‘Nakielska’ variety of Sinapis alba were used to develop a micropropagation method suitable for breeding of new cultivars. The origin of adventitious bud regeneration was studied on MS medium, under stimulation by bezylaminopurine (BAP) in combination with 2,4-D - naphtoxy acetic acid (2,4-D). Histological analysis showed the structure of Sinapis stigma (composed from four types of tissue: papillae, transmitting tissue, parenchyma and vascular bundles) and revealed that numerous meristematic centers developed from parenchyma cells in close vicinity of vascular bundles. Buds very quickly appeared on the surface of initial explants and later formed multiplantlets that were easily rooted in the soil.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2010, 63, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The structure of some floral elements and the nectar production rate of Polemonium caeruleum L.
    Struktura wybranych elementów kwiatowych i obfitość nektarowania Polemonium caeruleum L.
    Autorzy:
    Chwil, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28616.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    flower
    micromorphology
    structure
    anatomy
    plant element
    nectar production
    Polemonium caeruleum
    stigma
    papilla
    nectar
    secretion
    Opis:
    The present study, carried out in the period 2008 – 2009, covered some morphological and anatomical features of the flowers of Polemonium caeruleum L. and their nectar production rate in the climatic conditions of the Lublin region. Observations were made with stereoscopic, light and scanning electron microscopy. Nectar production in the flowers was determined using the pipette method. The flowers of Polemonium caeruleum develop a calyx covered by an epidermis with numerous non-glandular and glandular trichomes. The secretory trichomes are composed of a several-celled stalk and a four-celled head. At the boundary of the corolla tube and the lobes, there is white colouration with violet nectar guides. The epidermis in this region produces several-celled living trichomes that close the entry into the corolla tube, thereby protecting the nectar accumulated in it. These hairs are at the same time glistening colour attractants for insects. The tripartite stigma of the pistil is covered, from the adaxial side, by unicellular papillae with striated cuticular ornamentation, growing at high density. Around the ovary there is located a nectariferous disc, in the form of a free projection, which secrets nectar with sugar concentration of 29 – 52% and sugar weight ranging 1.1 – 1.8 mg/flower.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The structure of secretory tissue of the stigma and septal nectaries as well as nectar secretion of flowers of Hosta fortunei Baker L. H. Bailey (Funkiaceae)
    Autorzy:
    Chwil, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26646.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    tissue structure
    secretory tissue
    stigma
    septal nectary
    nectary
    nectar secretion
    flower
    Hosta fortunei
    Funkiaceae
    flowering
    scanning electron microscopy
    Opis:
    A study of Hosta fortunei Baker L. H. Bailey (Funkiaceae) flowers was conducted in the years 2007 – 2008. The flower life span and flowering duration as well as the nectar production rate were determined. The structure of the tissues of the stigma and nectary was investigated using stereoscopic, light and scanning electron microscopy (SEM). The plants flowered over a period of five weeks. Flowers of H. fortunei lived two days, on the average. Developed a pistil with an elongated ovary terminating in a discal stigma. On the surface of the stigma, unicellular glandular trichomes grew densely, composed of a stalk with a length of 113 – 213 μm and a head which was characterised by a large diameter range of 54 – 96 μm. The cuticle on the apical surface of a part of the trichomes was smooth, whereas it was striated on the stalk. Their protoplast was characterised by dense cytoplasm and weak vacuolisation. In the head of the trichomes fatty substances were accumulated. Septal nectaries occurred in the ovary of the superior pistil. Nectar was exuded onto the surface through three openings, situated in the upper part of the ovary of the pistil. At these places, epidermal cells formed a smooth or slightly wrinkled cuticle. The outer walls of the cells of the epidermis covering the duct accumulating nectar were thick. The glandular tissue of the nectary was made up of 2 layers of different-shaped, thin-walled cells and a deeply stained protoplast. They contained dense cytoplasm and a large, frequently lobate nucleus. At the final stage of secretion, fine vacuoles were observed in the cytoplasm of the glandular cells. Nectar secretion was abundant. In its initial stage, secretion droplets, increasing during the activity of the glandular tissue, were observed on the epidermis surface around the nectar openings. The weight of nectar from 10 flowers was 92.41 mg. The sugar concentration in the nectar was within a range of 23% – 30%, with an average value of 26%. Sugar yield was 23.83 mg/from 10 flowers.
    W latach 2007 – 2008 przeprowadzono badania kwiatów Hosta fortunei Baker L. H. Bailey (Funkiaceae). Określono długość życia kwiatu i kwitnienia roślin oraz obfitość nektarowania. Strukturę tkanek znamienia i nektarnika badano przy użyciu mikroskopii stereoskopowej, świetlnej i skaningowej elektronowej (SEM). Rośliny kwitły przez okres pięciu tygodni. Kwiaty H. fortunei żyły średnio dwa dni. Wykształcały słupek z wydłużoną zalążnią i długą szyjką zakończoną tarczowatym znamieniem. Na powierzchni znamienia wyrastały gęsto jednokomórkowe włoski gruczołowe, zbudowane z trzonka o długości 113 – 213 μm i główki, która charakteryzowała się dużą rozpiętością średnicy (54 – 96 μm). Kutykula na powierzchni szczytowej części włosków była gładka, natomiast na trzonku prążkowana. Ich protoplast charakteryzował się gęstą cytoplazmą i słabą wakuolizacją. W główce włosków gromadziły się substancje tłuszczowe. W zalążni górnego słupka występowały nektarniki przegrodowe. Nektar wypływał na powierzchnię przez trzy ujścia, usytuowane w górnej części zalążni słupka. Komórki epidermy tworzyły w tych miejscach gładką lub lekko zmarszczoną kutykulę. Zewnętrzne ściany komórek skórki okrywającej kanał gromadzący nektar były zgrubiałe. Tkankę gruczołową nektarnika tworzyły 2 warstwy komórek o zróżnicowanym kształcie, cienkich ścianach i intensywnie barwiącym się protoplaście. Zawierały gęstą cytoplazmę i duże, często płatowate jądro. W końcowej fazie sekrecji w cytoplazmie komórek gruczołowych obserwowano drobne wakuole. Sekrecja nektaru była obfita. W jej pierwszej fazie obserwowano na powierzchni epidermy wokół ujść nektaru krople wydzieliny, powiększające się podczas aktywności tkanki gruczołowej. Masa nektaru z 10 kwiatów wynosiła 92,41 mg. Koncentracja cukrów w nektarze wahała się w przedziale 23% – 30% ze średnią wartością 26%. Wydajność cukrowa wynosiła 23,83 mg/z 10 kwiatów.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The structure of floral elements of Anchusa officinalis L. creating attractants for insects
    Struktura elementów kwiatowych Anchusa officinalis L. tworzących atraktanty dla owadów
    Autorzy:
    Chwil, M.
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28569.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    plant structure
    flora
    Anchusa officinalis
    creating attractant
    attractant
    insect
    plant element
    micromorphology
    sepal
    petal
    stamen
    stigma
    pollen grain
    Opis:
    The present study involved the measurement of size and the micromorphology of the floral elements of Anchusa officinalis L. which are attractants for insects. The structure of the epidermis on the surface of the calyx, petals, throat scales, pistil and nectary were analysed using light and scanning electron microscopy (SEM). For light microscopy observations, semi-permanent slides were prepared, which were treated with Lugol’s iodine solution, Sudan III and fluoroglucine. The dark violet lobes of the corolla of Anchusa officinalis, with a velvety surface, and the throat scales, contrasting with them, belong to the most important optical attractants which lure insects from large distances. The dark pink colouring of the sepals additionally increases the attractiveness of the flowers. The epidermis covering the calyx formed different-sized non-glandular trichomes as well as glandular trichomes. The glandular trichomes were composed of a uni – or bicellular leg and a unicellular head. The colour of the corolla petals was determined by anthocyanins accumulated in the epidermal cells and in the more deeply situated parenchyma. The velvety surface was formed by the conical papillae, densely growing from the adaxial epidermis. The pink-violet throat scales with white hairs, covering the inlet to the tube of the corolla, were found at the inlet to the corolla throat. The longest trichomes on the surface of the scales were located in their lower and middle parts, whereas the shortest ones at their tips. The epidermis of the central part of the throat scales formed small papillae. The trichomes had thin cell walls, large vacuoles, numerous plastids and lipid droplets. The two-parted stigma of the pistil was covered by characteristic expanded outgrowths with wavy edges which performed the functions of structures facilitating the capture of pollen grains. As a result of the present study it was found that the structures affecting the attractiveness of the flowers, through various light effects within the corolla of Anchusa officinalis, include the papillae on the corolla surface, trichomes of the throat scales and the epidermal cells of the style. The trichomes of the scales can also be responsible for protecting pollen and nectar against rainfall.
    Przeprowadzone badania obejmowały pomiary wielkości oraz mikromorfologię elementów kwiatowych Anchusa officinalis L. stanowiących atraktanty dla owadów. W mikroskopie świetlnym i skaningowym elektronowym (SEM) analizowano strukturę epidermy na powierzchni kielicha, płatków korony, osklepek, słupka i nektarnika. Do obserwacji w mikroskopie świetlnym przygotowano półtrwałe preparaty, które traktowano: płynem Lugola, Sudanem III i fluoroglucyną. Ciemnofioletowe łatki korony Anchusa officinalis o aksamitnej powierzchni i kontrastujące z nimi jasne osklepki należą do najważniejszych atraktantów optycznych przywabiających owady z dużych odległości. Ciemnoróżowe zabarwienie działek kielicha zwiększa dodatkowo atrakcyjność kwiatów. Epiderma okrywająca kielich tworzyła włoski mechaniczne różnej wielkości oraz włoski gruczołowe. Włoski gruczołowe składały się z jedno- lub dwukomórkowej nóżki i jednokomórkowej główki. Barwę płatków korony warunkowały antocyjany zgromadzone w wakuolach komórek epidermy i głębiej leżącej parenchymy. Aksamitną powierzchnię tworzyły zwarcie wyrastające z doosiowej epidermy stożkowate papille. Przy wlocie do gardzieli korony występowały różowo-fioletowe osklepki z białymi włoskami osłaniającymi wlot do rurki korony. Najdłuższe włoski na powierzchni osklepek występowały w dolnej i środkowej ich części, a najkrótsze na szczycie. Epiderma centralnej części osklepek wytwarzała niewielkie papille. Włoski miały cienkie ściany komórkowe, duże wakuole, liczne plastydy i lipidowe krople. Dwudzielne znamię słupka było pokryte charakterystycznymi rozszerzonymi wyrostkami o pofałdowanych brzegach, które pełniły funkcje struktur ułatwiających zatrzymywanie ziaren pyłku. W wyniku badań stwierdzono, że do struktur wpływających na atrakcyjność kwiatów poprzez zróżnicowane efekty świetlne w obrębie korony Anchusa officinalis należą papille na powierzchni płatków, włoski osklepek oraz komórki epidermy szyjki słupka. Włoski osklepek mogą być również odpowiedzialne za osłonę pyłku i nektaru przed deszczem.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies